WSA: wstrzymanie porodów rodzinnych to pozbawienie pacjentów jego praw

Autor: Medycyna Prywatna
Dodano: 7.11.2022

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie podzielił stanowisko Rzecznika Praw Pacjenta w sprawie porodów rodzinnych w związku z epidemią koronawirusa. Wynika z niego, że prawo pacjentki do obecności osoby bliskiej podczas porodu może zostać ograniczone, ale nie można pacjentek pozbawiać tego prawa.

-Decyzja w tej sprawie powinna być podejmowana indywidualnie przez lekarza w odniesieniu do konkretnego przypadku – uważa Rzecznik Praw Pacjenta. Podzielił to zdanie WSA.

Zgodnie z przepisami, na życzenie pacjenta, przy udzielaniu świadczeń zdrowotnych może być obecna osoba bliska. Dotyczy to także porodów rodzinnych. To prawo pacjenta może podlegać ograniczeniom – między innymi z powodu wystąpienia zagrożenia epidemicznego lub ze względu na bezpieczeństwo zdrowotne pacjenta.

Jak wyjaśnia Rzecznik Praw Pacjenta Bartłomiej Chmielowiec chodzi jednak o ograniczenie a nie pozbawienie pacjentki całkowicie jej prawa. Takim ograniczeniem jest między innymi konieczność stosowania się przez pacjentkę oraz osobę jej towarzyszącą do określonych zasad sanitarnych, które obowiązują na terenie danego szpitala i mają na celu przeciwdziałanie zakażeniom wirusem Sars-CoV-2.

Szpital Gajda-Med oferuje porody rodzinne

-W trakcie porodu kobiecie rodzącej może towarzyszyć wybrana przez nią osoba – mąż lub każda inna osoba bliska. Zapewnienie kobiecie rodzącej tego rodzaju wsparcia jest bardzo istotne – poprawia jej komfort psychiczny i poczucie bezpieczeństwa, w tym trudnym i wyjątkowym czasie – dodaje Bartłomiej Chmielowiec.

Jak wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (V SA/Wa 797/21): prawo pacjenta do obecności osoby bliskiej podczas udzielania świadczeń zdrowotnych może zostać ograniczone w wyjątkowych sytuacjach, w przypadku stwierdzenia przesłanek ograniczenia korzystania z tego prawa i to jedynie przez okres niezbędny.

Zdaniem sądu, całkowite wstrzymanie porodów rodzinnych, nawet na określony czas, musi być uznane za pozbawienie, a nie za ograniczenie omawianego prawa (V SA/Wa 3107/21).

Szpital Medicover z porodówką numer 1 w Polsce i na Mazowszu

Prawo do odmowy obecności osoby bliskiej podczas porodu odnosi się do przypadku konkretnej pacjentki. Sąd stwierdził, że decyzja w tym zakresie ma charakter indywidualny (a nie zbiorowy).

Ustawodawca wyraźnie wskazał, że decyzję w tym zakresie podejmuje osoba wykonująca zawód medyczny, a nie kierownik podmiotu udzielającego świadczeń zdrowotnych, która udziela świadczeń zdrowotnych pacjentowi. Odmowa musi zostać poprzedzona indywidualną oceną i analizą konkretnego przypadku (V SA/Wa 3107/21).

Źródło: Rzecznik Praw Pacjenta

Przeczytaj teraz

Będą zmiany w ustawie o prawach pacjenta

Autor: Medycyna Prywatna
Dodano: 15.11.2020

Projekt nowelizacji ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta ma na celu ustanowienie nowego prawa do pomocy ze strony jednostek zapewniających całodobową opiekę w uzyskaniu i korzystaniu ze świadczeń zdrowotnych.

Z uzasadnienia do projektu wynika, że prowadzone analizy funkcjonowania opieki społecznej w czasie trwania epidemii COVID-19 uwypukliły problemy w dostępności pomocy pielęgniarskiej w domach pomocy społecznej poddanych kwarantannie.

Poza tym liczba złożonych w 2019 roku deklaracji do pielęgniarki podstawowej opieki zdrowotnej nadal znacząco różni się od liczby mieszkańców domów pomocy społecznej, wynika z tego, że około 20 procent osób nie ma złożonej deklaracji.

Zgodnie z ustawą o podstawowej opiece zdrowotnej (Dz. U. z 2020 r. poz. 172 i 1493), koordynacja opieki zdrowotnej polega na zintegrowaniu udzielania świadczeń, obejmujących wszystkie etapy i elementy procesu ich realizacji, z wykorzystaniem systemów teleinformatycznych, środków komunikacji elektronicznej lub publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych, ze szczególnym uwzględnieniem jakości i efektywności udzielanych świadczeń.

Koordynację zapewnia lekarz podstawowej opieki zdrowotnej przy współpracy pielęgniarki i położnej podstawowej opieki zdrowotnej. W przypadku, gdy deklaracja do pielęgniarki podstawowej opieki zdrowotnej nie została złożona, pacjent nie ma możliwości znaleźć się pod opieką pełnego zespołu POZ.

Czytaj także: Nowoczesny laser w leczeniu urologicznym w Szpitalu Mazovia>>>

Uzasadnienie podkreśla także, że ciągu kilku następnych dekad w Polsce wzrośnie znacznie odsetek osób w podeszłym wieku, w tym wymagających trwałej opieki, leczenia i rehabilitacji. Z tych względów zwiększy się prawdopodobnie liczba osób, które będą wymagały uzyskania pomocy ze strony pomocy społecznej, w szczególności jednostek zapewniających pobyt stacjonarny. Tym samym konieczne jest pogłębienie nadzoru na styku opieki społecznej i zdrowotnej.

Ma to szczególne znaczenie w przypadku podmiotów, które sprawują długoterminową instytucjonalną opiekę nad osobami, które z powodu wieku, choroby lub niepełnosprawności, nie mogą samodzielnie funkcjonować w codziennym życiu. Są to domy pomocy społecznej oraz placówki zapewniające całodobową opiekę osobom niepełnosprawnym, przewlekle chorym lub osobom w podeszłym wieku.

Projekt nowelizacji ustawy przewiduje doprecyzowanie uprawnień w przepisach dotyczących praw pacjenta i pomocy społecznej. Proponuje się dodanie – w ramach prawa pacjenta do świadczeń zdrowotnych – prawa do pomocy ze strony jednostek zapewniających całodobową opiekę w uzyskaniu i korzystaniu ze świadczeń zdrowotnych. Określono również w ustawie definicje jednostek zapewniających całodobową opiekę.

Do ustawy o pomocy społecznej proponuje się dodanie artykułu 53b zawierającego katalog otwarty czynności obejmujących zapewnienie pomocy w uzyskaniu i korzystaniu ze świadczeń zdrowotnych przez mieszkańców domów pomocy społecznej oraz placówek zapewniających całodobową opiekę osobom niepełnosprawnym, przewlekle chorym lub osobom w podeszłym wieku.

Czytaj także: Kantar dla Lux Med: Polacy mają objawy depresji>>>

W projektowanym artykule sformułowano także nakaz zachowania w tajemnicy informacji uzyskanych przez pracownika domu pomocy społecznej lub placówki zapewniającej całodobową opiekę osobom niepełnosprawnym, przewlekle chorym lub osobom w podeszłym wieku w toku wykonywanych czynności mających na celu pomoc mieszkańcowi w uzyskaniu i korzystaniu ze świadczeń zdrowotnych. Zachowanie tajemnicy przez pracowników tych jednostek jest istotne ze względu na charakter ewentualnie powziętych informacji i danych, które mogą dotyczyć zdrowia mieszkańca, które powinny być szczególnie chronione.

Zgodnie z danymi Głównego Urzędu Statystycznego według stanu na 31 grudnia 2019 roku na terenie całego kraju działały 1837 zakłady stacjonarnej pomocy społecznej, które dysponowały 118 877 miejscami. Domy pomocy społecznej stanowiły 875 placówek, dysponujących 82 840 miejscami, w których przebywało 81 795 mieszkańców.

Projekt ustawy o zmianie ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta oraz ustawy o pomocy społecznej został opublikowany na stronie Rządowego Centrum Legislacji 12 listopada 2020 roku.

Przeczytaj teraz

Umowy na świadczenia w zakresie AOS przedłużone do 2021 roku

Autor: Medycyna Prywatna
Dodano: 21.06.2019

3 lipca 2019 roku wejdzie w życie nowelizacja ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta z 16 maja 2019 roku. W art. 2 tej ustawy wprowadzona została możliwość (na wniosek dyrektora wojewódzkiego oddziału NFZ i za zgodą świadczeniodawcy) przedłużenia – do 30 czerwca 2021 roku obowiązywania umów na udzielenie świadczeń w zakresie ambulatoryjnej opieki specjalistycznej.

Głównym celem ustawy jest natomiast doprecyzowanie przepisów dotyczących sprawowania, w podmiotach leczniczych udzielających stacjonarnych i całodobowych świadczeń zdrowotnych, dodatkowej opieki pielęgnacyjnej nad pacjentem małoletnim albo posiadającym orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności.

Obecnie prawo pacjenta do dodatkowej opieki pielęgnacyjnej, zgodnie z art. 34 ustawy z 6 listopada 2008 roku o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta, dotyczy jedynie pacjentek w warunkach ciąży, porodu i połogu. Poprzez zmianę przepisów, prawem do dodatkowej opieki pielęgnacyjnej zostaną objęci pacjenci małoletni albo posiadający orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności.

Ustawa precyzuje również, że przez dodatkową opiekę pielęgnacyjną, w podmiocie leczniczym, nad pacjentami małoletnimi albo posiadającymi orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności rozumie się prawo do pobytu wraz z nim przedstawiciela ustawowego albo opiekuna faktycznego.

Czytaj także: Wrzutka do ustawy o prawach pacjenta – nie będzie konkursów na AOS>>>

Ustawa wprowadza również wyłączenie z możliwości ustalania opłaty za koszty realizacji prawa do dodatkowej opieki pielęgnacyjnej, w podmiocie leczniczym, nad pacjentami małoletnimi albo posiadającymi orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności, jeżeli realizacja tych praw skutkuje kosztami poniesionymi przez podmiot leczniczy wykonujący działalność leczniczą w rodzaju stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne.

Ustawa z 16 maja 2019 roku o zmianie ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta została opublikowana w Dzienniku Ustaw RP 18 czerwca 2019 roku (poz. 1128).

Przeczytaj teraz

Będzie zakaz pobierania opłat od rodziców za pobyt z dzieckiem w szpitalu

Autor: Medycyna Prywatna
Dodano: 23.01.2019

Rada Ministrów przyjęła 22 stycznia 2019 rok u projekt nowelizacji ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta. Regulacja wprowadza zakaz pobierania opłat od rodziców lub opiekunów za pobyt z dzieckiem albo osobą niepełnosprawną w stopniu znacznym w szpitalu.

Będzie to także dotyczyć innych zakładów leczniczych udzielających stacjonarnych i całodobowych świadczeń zdrowotnych.

Zgodnie projektem rodzice i opiekunowie nie będą ponosić żadnych opłat z wyłączeniem kosztów bezpośrednich, takich jak posiłki wydawane rodzicom, użytkowanie pościeli oraz korzystanie z dodatkowego łóżka udostępnionego przez szpital lub inny zakład leczniczy.

Regulacja ta wychodzi naprzeciw oczekiwaniom rodziców, którzy z powodu opieki nad hospitalizowanym dzieckiem często ponosili dodatkowe koszty związane z pobytem w placówce medycznej.

Czytaj także: Nowelizacja ureguluje dostęp do informacji po śmierci pacjenta>>>

Obecnie opłaty pobierane przez szpitale są bardzo zróżnicowane, i choć na ogół nie są one wysokie, to przy dłuższym pobycie mogły stać się poważnym obciążeniem rodzinnego budżetu.

Z uzasadnienia do projektu wynika, że nowa regulacja ma ułatwić możliwie najczęstsze i nieograniczone kontakty hospitalizowanych dzieci z osobami bliskimi, bo ich obecność jest korzystna dla dziecka – łagodzi stres, wzmacnia poczucie bezpieczeństwa, pozytywnie wpływa na proces leczenia.

Podobne regulacje będą dotyczyły pacjentów posiadających orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności, gdyż często wymagają oni także opieki podczas pobytu w szpitalu.

Przeczytaj teraz

Opiekun dziecka lub osoby niepełnosprawnej bezpłatnie w szpitalu

Autor: Medycyna Prywatna
Dodano: 13.07.2018

Projekt nowelizacji ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta, który został właśnie przekazany do konsultacji społecznych, zawiera przepisy mówiące o tym, że za pobyt rodziców lub opiekunów dziecka lub osoby niepełnosprawnej w szpitalu nie można pobierać opłaty.

Projekt ustawy wprost wskazuje, że z tytułu opieki sprawowanej nad dzieckiem w szpitalu rodzice albo opiekunowie nie mogą być obciążeni opłatą. Analogiczne rozwiązanie dotyczyłoby pobytu opiekuna z osobą niepełnosprawną w stopniu znacznym.

Dziecko ma prawo do tego, aby cały czas przebywali razem z nim w szpitalu rodzice albo opiekunowie. Obecność osób bliskich jest korzystna dla dziecka, przyspiesza proces leczenia, łagodzi stres i wzmacnia poczucie bezpieczeństwa. Dlatego rodzicom należy stwarzać możliwie dogodne warunki pobytu w szpitalu razem z dzieckiem, zachęcać i ułatwiać im realizację tego prawa. Tymczasem pobieranie przez szpitale opłat od rodziców, ogranicza wielu z nich możliwość korzystania z tego prawa – czytamy w Ocenie Skutków Regulacji projektu ustawy.

W uzasadnieniu autorzy nowelizacji powołują się także na Europejską Kartę Praw Dziecka Hospitalizowanego, zgodnie z którą pobyt rodziców w szpitalu nie powinien wiązać się z żadnymi dodatkowymi kosztami, a każde dziecko hospitalizowane ma prawo do całodobowej opieki rodziców. Karta nie jest aktem prawa międzynarodowego, lecz dokumentem opracowanym przez organizację pacjencką – nie ma charakteru wiążącego.

Projekt ustawy został opublikowany na stronie Rządowego Centrum Legislacji 13 lipca 2018 roku. Uwagi do projektu można przekazywać do 31 lipca 2018 roku.

 

Przeczytaj teraz