18 listopada 2020 roku weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia w sprawie standardu organizacyjnego opieki w izolatoriach. Wynika z niego, że pobranie materiału biologicznego w celu przeprowadzenia testów na obecność wirusa SARS-CoV-2 następuje w przypadkach uzasadnionych klinicznie.

Standard mówi o tym, że wizyta pielęgniarki u pacjenta w izolatorium odbywa się nie rzadziej niż raz na dobę i dopuszczalne jest jej wykonywanie za pośrednictwem systemów teleinformatycznych lub systemów łączności, a w przypadku osoby, dla której ocena skalą poziomu samodzielności (skalą Barthel) jest niższa niż 80 punktów, nie rzadziej niż dwa razy na dobę, w godzinach przedpołudniowych i popołudniowych. W ramach wizyty  jest dokonywana ocena stanu ogólnego, poziomu saturacji pulsoksymetrem i pomiar temperatury ciała osoby izolowanej oraz podawanie leków.

Czytaj także: Diagnostyka: nowy punkt pobrań Drive&Go-Thru>>>

Porada lekarska jest dokonywana  w sytuacji pogorszenia stanu zdrowia lub potrzeby podjęcia decyzji o wypisaniu z izolatorium. W przypadku osoby, dla której ocena skalą poziomu samodzielności (skalą Barthel) jest niższa niż 80 punktów, wizyta lekarska, obejmująca badanie kontrolne lub ocenę stanu zdrowia, odbywa się nie rzadziej niż dwa razy w tygodniu. Dopuszcza się możliwość jej realizowania za pośrednictwem systemów teleinformatycznych lub systemów łączności.

Rozporządzenie ministra zdrowia zmieniające rozporządzenie w sprawie standardu organizacyjnego opieki w izolatoriach zostało opublikowane w Dzienniku Ustaw RP 17 listopada 2020 roku (poz. 2034).

W Dziennik Ustaw RP opublikowane zostało rozporządzenie ministra zdrowia w sprawie standardu organizacyjnego opieki w izolatoriach, w związku z przeciwdziałaniem zakażeniu wirusem SARS-CoV-2. Przepisy rozporządzenia weszły w życie 28 marca 2020.

Rozporządzenie określa warunki opieki w izolatorium, określa, kto wymaga takiej opieki i jakie są jej standardy.

Opiekę w izolatorium zapewniają szpitale.

Do objęcia opieką w izolatorium będą kwalifikowane osoby, od których pobrano materiał biologiczny w celu wykonania testu na obecność wirusa SARS-CoV-2, skierowane do izolatorium przez lekarza szpitala zakaźnego lub szpitala z oddziałem zakaźnym  do otrzymania ujemnego wyniku testu na obecność wirusa SARS-CoV-2,  z dodatnim wynikiem testu na obecność wirusa SARS-CoV-2, do ustąpienia objawów i uzyskania ujemnego wyniku testu kontrolnego i ujemnego wyniku ponownego testu kontrolnego na obecność wirusa SARS-CoV-2, z dodatnim wynikiem testu na obecność wirusa SARS-CoV-2, do podjęcia przez personel medyczny izolatorium decyzji o przeniesieniu do szpitala zakaźnego z powodu pogorszenia stanu zdrowia (personel medyczny izolatorium uzgadnia decyzję tę z lekarzem szpitala zakaźnego lub szpitala z oddziałem zakaźnym) lub hospitalizowane z powodu COViD-19, niewymagające dalszego leczenia w warunkach szpitalnych, do uzyskania ujemnego wyniku testu kontrolnego i ujemnego wyniku ponownego testu kontrolnego na obecność wirusa SARS-CoV-2.

Czytaj także: Alab Laboratoria: diagnostyka w kierunku wirusa SARS-CoV-2>>>

Izolatorium to osobny pokój i węzeł sanitarny dla każdego izolowanego pacjenta, który ma zapewnione trzy posiłki dziennie oraz możliwość kontaktu bezpośredniego wyłącznie z personelem medycznym izolatorium i innymi osobami z obsługi izolatorium, wyposażonymi w odpowiednie środki ochrony osobistej. Jest także możliwość komunikacji osób izolowanych z personelem medycznym izolatorium lub innymi osobami z obsługi na odległość za pomocą systemów łączności (np. telefon, interkom).

Dwie lub większa liczba osób może przebywać w izolatorium, w przypadku gdy osoba lub osoby izolowane ze względu na wiek lub stan zdrowia wymagają wsparcia osoby towarzyszącej.

Standard opieki medycznej w izolatorium obejmuje wizytę pielęgniarską – nie rzadziej niż dwa razy na dobę, w godzinach przedpołudniowych i popołudniowych oraz poradę lekarską – w sytuacji pogorszenia stanu zdrowia lub potrzeby podjęcia decyzji o wypisaniu izolowanego pacjenta z izolatorium, dopuszczone jest wykonanie porady za pośrednictwem systemów teleinformatycznych lub systemów łączności.

W standardzie jest także zawarte pobranie materiału biologicznego w celu przeprowadzenia testów diagnostycznych na obecność wirusa SARS-CoV-2 – kontrolnych po upływie 10–12 dni (u dzieci do 14 dni) od pobrania materiału biologicznego wykazującego po raz pierwszy zakażenie, ponownych kontrolnych (w przypadku wyniku ujemnego pierwszego badania kontrolnego wykonuje się drugie badanie kontrolne po przynajmniej 24 godzinach) oraz przeprowadzanych w odstępach siedmiodniowych do uzyskania wyniku ujemnego, w przypadku gdy którykolwiek z wyników badania kontrolnego jest dodatni.

Konieczne jest także zapewnienie transportu lub transportu sanitarnego w przypadku konieczności przewiezienia osoby izolowanej do szpitala z powodu pogorszenia jej stanu zdrowia.

Po uzyskaniu dwukrotnego wyniku ujemnego testów diagnostycznych osoba izolowana może zostać wypisana z izolatorium.

Wypisanie z izolatorium nie oznacza zwolnienia z kwarantanny, o której mowa w przepisach o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi.

Rozporządzenie ministra zdrowia w sprawie standardu organizacyjnego opieki w izolatoriach, w związku z przeciwdziałaniem zakażeniu wirusem SARS-CoV-2 zostało opublikowane w Dzienniku Ustaw RP 27 marca 2020 (poz. 539).

Z informacji opublikowanej przez NFZ 27 marca 2020 wynika, że w izolatoria mogą zamienić się niektóre hotele, hostele, akademiki i sanatoria. Będą w nich przebywać między innymi osoby, które nie mogą odbyć kwarantanny w domu, aby nie narażać na zakażenie koronawirusem najbliższych. Izolowani pacjenci będą mieć zapewnioną opiekę medyczną i posiłki. Za pobyt w izolatorium zapłaci Narodowy Funduszu Zdrowia. Stawka wyniesie 125 zł na dzień.