Projekt rozporządzenia ministra zdrowia dotyczący ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej ustala sposób postępowania w przypadku konieczności zapłaty przez świadczeniodawcę kary umownej wynikającej z kontroli przeprowadzonej przez NFZ.

Należności te będą pobierane i dochodzone również przez dyrektora właściwego oddziału wojewódzkiego NFZ, z uwagi na to, że dyrektor oddziału wojewódzkiego NFZ jest stroną umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej.

W związku z tym projekt zobowiązuje oddziały wojewódzkie NFZ do prowadzenia rejestru kar umownych nakładanych na świadczeniodawców. Kary takie mogą być nałożone nie tylko w wyniku kontroli, ale również poza kontrolą – w wyniku postępowania wyjaśniającego, w wyniku rozpatrywania skarg czy niewywiązywania się przez świadczeniodawców z nałożonych na niego obowiązków wynikających z przepisów powszechnie obowiązującego prawa – na przykład za nieprzekazywanie informacji w zakresie dotyczącym list oczekujących na świadczenie i czasu oczekiwania.

Czytaj także: Projekty rozporządzeń w sprawie pacjentów z nowotworem płuc>>>

Nowe przepisy dodają do katalogu naruszeń przedstawienie przez świadczeniodawcę danych niezgodnych ze stanem faktycznym, na podstawie których NFZ ustala stawkę ryczałtu dla placówek działających w sieci szpitali.

Kary nakładane przez NFZ, podlegają sumowaniu, przy czym łączna wysokość nałożonych kar umownych nie może przekraczać 4 procent kwoty zobowiązania  wynikającego z umowy dla okresu rozliczeniowego, którego dotyczyły naruszenia.

Rozporządzenie wydano na podstawie nowelizacji ustawy o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, która zmieniła zasady prowadzenia kontroli realizowanych przez Narodowy Fundusz Zdrowia.

Uwagi do projektu można przekazywać do 31 maja 2019 roku.

Link do projektu: www.legislacja.rcl.gov.pl

Projekt nowelizacji ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych przewiduje zmiany dotyczące kar administracyjnych za błędne wypisywania recept. Zmiany mają na celu zrównanie sytuacji podmiotów podlegających kontroli przez ujednolicenie charakteru i wysokości kar z tytułu błędnego określenia poziomu refundacji.

Dotyczy to na przykład określenia poziomu refundacji niezgodnego z uprawnieniami świadczeniobiorcy lub osoby uprawnionej lub też niezgodnego ze wskazaniami zawartymi w przepisach.

W związku z tym proponuje się zmianę art. 52a ust. 1 ustawy refundacyjnej, wynikającego z nowelizacji u stawy o świadczeniach z 21 lutego 2019, poprzez usunięcie z niego punktów 5-7 tak, aby nie obejmował wypisania recepty nieuzasadnionej udokumentowanymi względami medycznymi, wypisania recepty niezgodnej z uprawnieniami świadczeniobiorcy albo osoby uprawnionej, wypisania recepty niezgodnie ze wskazaniami zawartymi w obwieszczeniach ministra zdrowia. Jednocześnie proponuje się przeniesienie tej normy do art. 48 ust. 7a pkt 3 ustawy refundacyjnej.

Natomiast proponuje się pozostawienie w tym punkcie zapisu dotyczącego sankcji w postaci kary administracyjnej za prowadzenie dokumentacji medycznej w sposób niezgodny z przepisami prawa oraz za nieprowadzenie dokumentacji medycznej.

Czytaj także: Projekt rozporządzenia w sprawie porady pielęgniarskiej wymaga analizy>>>

Z uzasadnienia do nowelizacji wynika, że sankcje te stosowane będą jedynie w przypadku wykazania w kontroli braków dokumentacji medycznej w zakresie dotyczącym zasadności i prawidłowości wystawiania recept na refundowane leki, środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyroby medyczne i zleceń na wyroby medyczne.

Projekt zakłada również dodanie art. 19a w ustawie z 21 lutego 2019 roku. Jest to przepis przejściowy, który przewiduje, że nie pobiera się lub nie dochodzi kar określonych w wystąpieniach pokontrolnych kończących postępowania prowadzone na podstawie przepisów obowiązujących przed wejściem w życie ustawy z dnia 21 lutego 2019 roku, których wartość jednorazowo nie przekracza 500 zł.

Realizacja celów projektowanej ustawy wymaga, aby weszła w życie w okresie vacatio legis ustawy z 21 lutego 2019 roku, proponuje się, aby stało się to 31 maja 2019 roku.

Projekt ustawy wpłynął do Sejmu 24 kwietnia 2019, a 26 kwietnia 2019 został skierowany do Komisji Zdrowia>>>