Według opinii Pracodawców RP dalsze procedowanie projektu rozporządzenia ministra zdrowia dotyczącego przepisów w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu ambulatoryjnej opieki specjalistycznej nie jest możliwe.

Zakres świadczeń gwarantowanych we wszystkich proponowanych rodzajach porad jest identyczny i nie dotyczy świadczeń opieki zdrowotnej, a kompetencji pielęgniarek, takich jak na przykład ordynacja i kontynuacja leczenia czyli wypisywanie recept i zleceń na zaopatrzenie medyczne lub kierowanie na wybrane badania diagnostyczne – czytamy w opinii Pracodawców RP na temat projektu.

Na temat projektu rozporządzenia czytaj: Projekt rozporządzenia w sprawie porad pielęgniarskich>>>

Komentarz podkreśla, że w warunkach realizacji świadczeń określono ich standard, dla którego podstawę prawną stanowi ustawa o działalności leczniczej, a nie ustawa o świadczeniach opieki zdrowotnej. Według Pracodawców RP projekt wykracza poza zakres regulacji ustawowej.

W projekcie zaproponowano, aby porada pielęgniarska odbywała się na podstawie zlecenia lekarza lub na podstawie ustaleń dotyczących organizacji i realizacji świadczeń przyjętych w komórce organizacyjnej placówki. Takie rozwiązanie w żaden sposób nie poprawi dostępności do lekarza specjalisty – podkreślają komentujący.

Według Pracodawców RP projekt wymaga ponownego przemyślenia jak również ponownej analizy skutków finansowych, ponieważ wycena porady pielęgniarskiej na 8 zł również nie jest słuszna.

Czytaj także: Porada pielęgniarska powinna w pełni wykorzystywać nasze kompetencje>>>

Monika Tomaszewska, przewodnicząca Forum Pielęgniarek i Położnych Pracodawców Medycyny Prywatnej

Forum Pielęgniarek i Położnych Pracodawców Medycyny Prywatnej od zawsze propaguje ideę rozwoju zawodowego i samodzielności zawodowej pielęgniarek i położnych. W pomiotach prywatnych funkcjonuje model samodzielnych porad pielęgniarek i położnych czy konsultacji połączonych z kontynuacją leczenia prowadzoną przez pielęgniarki i położne.

Należy jednak pamiętać, że zakres obu tych porad i konsultacji jest zgoła inny. 

Wprowadzenie samodzielnej porady pielęgniarski czy położnej jest bardzo dobrym krokiem w stronę podwyższenia prestiżu zawodowego, jest świadczeniem na które czekaliśmy również my. Dla nas idea wzmacniania samodzielności zawodowej jest priorytetem.

Jednak proponowany projekt jest zaskoczeniem również dla nas. Biorąc pod uwagę ograniczone środki finansowe w systemie ochrony zdrowia bardziej zasadnym wydawało się rozpoczęcie procesu od wprowadzenia porady pielęgniarskiej do świadczeń gwarantowanych w ramach podstawowej opieki zdrowotnej – mamy zdecydowanie większy obszar i możliwości działania. 

Na temat proponowanych rozwiązań czytaj tutaj: Projekt rozporządzenia w sprawie porad pielęgniarskich>>>

Trudno nam się w pełni zgodzić z zakresem porady pielęgniarskiej/położnych w poradniach specjalistycznych, gdzie porada koncentruje się wyłącznie na nowych kompetencjach pielęgniarskich, jak ordynacja i kontynuacja leczenia czyli wypisywanie recept i zleceń na zaopatrzenie medyczne lub kierowanie na wybrane badania diagnostyczne. Nie wykorzystujemy pełnych kompetencji pielęgniarek i położnych.

W projekcie zakres każdej porady jest identyczny. Dodatkowo porada nie przyniesie zakładanych efektów zwłaszcza w modelu porady z samodzielną ordynacją, gdzie wdrożone leczenie czasem wymaga prowadzenia leczenia w domu, wymaga zwolnienia – pielęgniarka/położna niestety nie ma dzisiaj takich uprawnień. Musi skierować pacjenta do lekarza wyłącznie w tym celu, co wydaje się być mało efektywnym postępowaniem. Tutaj mamy gotowe propozycje nowych rozwiązań.

Niejasny jest również sposób kierowania na porady pielęgniarskie. W projekcie rozporządzenia w załączniku 1a wskazane jest iż porada pielęgniarska odbywa się na podstawie zlecenia lekarza lub na podstawie ustaleń dotyczących organizacji i realizacji świadczeń przyjętych w komórce organizacyjnej świadczeniodawcy, w której  są udzielane świadczenia z zakresu ambulatoryjnej opieki specjalistycznej w przypadku, gdy triage odbywa się na wcześniejszym etapie. Taki zapis podobnie, jak w przypadku recept w kontynuacji leczenia znacząco ogranicza próg wejścia pielęgniarek i położnych oraz pacjenta – inaczej niż zakładają twórcy zapisów. To dzisiaj jest duże utrudnienie, zapis jest rozumiany bardzo dosłownie i na to zwracaliśmy uwagę na spotkaniach.  

Nie wiemy również, czy zlecenie może wydać każdy lekarz czy lekarz z danego podmiotu leczniczego niezależnie od poradni specjalistycznej czy tylko z konkretnej. 

Proponowana wycena około 8 złotych budzi kontrowersje ze względu na wprowadzenie jej w specjalistyce i oczywistą, różną w praktyce specyfikę porady związaną z samodzielną ordynacją i samą kontynuacją leczenia. W naszej opinii powinno się zastosować podział. Mamy tu również propozycje rozwiązań.

Projekt z pewnością wymaga ponownego przemyślenia i my będziemy proponować wprowadzenie zmian, zmian opartych na solidnym doświadczeniu, które już w tym zakresie posiadamy. Jesteśmy przekonani, że dla dobra systemu uda nam się wspólnie wypracować najbardziej optymalne rozwiązanie. Jak zawsze jesteśmy nastawione na współpracę i jak zawsze chętnie współpracować będziemy.

Resort zdrowia jest przekonany, że porady pielęgniarskie rozwiążą problem dostępu do świadczeń opieki zdrowotnej. To chyba zbyt proste, by było możliwe. Jednak znaczenie porad pielęgniarskich w systemie ochrony zdrowia powinno zostać docenione już dawno – szczególnie w podstawowej opiece zdrowotnej – uważają Pracodawcy RP.

Wizyta pacjenta powinna rozpoczynać się od porady pielęgniarskiej, a kiedy konieczna jest tylko kontynuacja recepty lub skierowanie na badanie diagnostyczne – na niej się kończyć.

Niestety, Ministerstwo Zdrowia wciąż nie rozwiązało problemu tak zwanej „pielęgniarki gabinetowej”. Formalizacja tego rozwiązania poprzez wpisanie odpowiednich wymagań do koszyka świadczeń podstawowej opieki zdrowotnej oraz zapewnienie odpowiedniego finansowania mogłoby wyjść naprzeciw zapowiadanym przez resort zmianom w obszarze porady pielęgniarskiej.

Czytaj także: Pracodawcy RP: ślepy zaułek diagnostyki bez limitów>>>

Czy opieka specjalistyczna również powinna obejmować poradę pielęgniarską? Wiele zależy od konkretnych rozwiązań, jakie zaoferuje resort zdrowia. Wydaje się jednak, że tworzenie sztywnych wymagań przy obecnych brakach kadrowych nie jest wskazane. Należałoby raczej uelastycznić rozwiązania w zakresie podstawowej opieki zdrowotnej oraz ambulatoryjnej opieki specjalistycznej z uwzględnieniem porady pielęgniarskiej, jak również zastanowić się przy tej okazji nad ewentualnym rozszerzeniem kompetencji pielęgniarskich.

Kierunek właściwy dla polskiej opieki zdrowotnej to wzmocnienie roli medycyny rodzinnej, dbanie o pacjenta nie tylko w chorobie, ale również w zdrowiu – tak, by jak najdłużej je zachowywał. To tez odejście od hospitalizacji na rzecz opieki ambulatoryjnej. Tylko tak możemy rozwiązać problem dostępności świadczeń.

Pracodawcy Rzeczypospolitej Polskiej

 

Zgodnie z projektem nowelizacji ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej przedstawicielkom tych zawodów będzie od 1 stycznia 2019 roku przysługiwało 6 dni roboczych płatnego urlopu szkoleniowego rocznie.

Pielęgniarki i położne będą mogły wykorzystać te dni w celu podnoszenia kwalifikacji zawodowych, na przykład przez udział w szkoleniach, konferencjach naukowych i kursach naukowych. Mogą to być szkolenia specjalizacyjne, kursy kwalifikacyjne, kursy specjalistyczne oraz kursy dokształcające.

Wolne dni będą mogły być udzielone pielęgniarce lub położnej na jej wniosek i za zgodą pracodawcy.

Płatność za dni wolne wykorzystywane na ten cel będzie obliczana według zasad obowiązujących przy obliczaniu wynagrodzenia za urlop wypoczynkowy.

Zmiana dotycząca płatnego urlopu szkoleniowego dla pielęgniarek i położnych jest realizacją ustaleń, wynikających z porozumienia zawartego 9 lipca 2018 roku pomiędzy Ogólnopolskim Związkiem Zawodowym Pielęgniarek i Położnych i Naczelną Izbą  Pielęgniarek i Położnych a Ministrem Zdrowia i Narodowym Funduszem Zdrowia,

Projekt nowelizacji ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej został opublikowany na stronie Rządowego Centrum Legislacji 13 grudnia 2018 roku.

Uwagi do projektu można przesyłać do 21 grudnia 2018 roku.

 

3 listopada 2018 wejdą w życie przepisy zawarte w rozporządzeniu ministra zdrowia w sprawie świadczeń gwarantowanych w zakresie leczenia szpitalnego. Rozporządzenie określa wymogi dotyczące kwalifikacji i liczby zatrudnionego personelu.

Wynika z niego między innymi, że w przypadku udzielania świadczeń na bloku operacyjnym w trybie hospitalizacji i hospitalizacji planowej należy zapewnić równoważnik co najmniej części wymiaru etatu odpowiadający czasowi udzielania świadczeń określonemu w harmonogramie pracy dla lekarza posiadającego specjalizację I lub II stopnia w dziedzinie anestezjologii lub anestezjologii i reanimacji, lub anestezjologii i intensywnej terapii lub tytuł specjalisty w dziedzinie anestezjologii i intensywnej terapii. Może to być także lekarz w trakcie specjalizacji z anestezjologii i intensywnej terapii bezpośrednio nadzorowany przez lekarza specjalistę w dziedzinie anestezjologii lub anestezjologii i reanimacji, lub anestezjologii i intensywnej terapii, pod warunkiem spełniania standardów postępowania medycznego w dziedzinie anestezjologii i intensywnej terapii określonych na podstawie przepisów o działalności leczniczej.

Na oddziałach tych musi być także zapewniona obecność co najmniej dwóch pielęgniarek lub położnych na każdy stół operacyjny odpowiadająca czasowi udzielania świadczeń określonemu w harmonogramie pracy, dotyczy to pielęgniarki specjalisty lub pielęgniarki po kursie kwalifikacyjnym w dziedzinie pielęgniarstwa operacyjnego lub w trakcie tych szkoleń, lub pielęgniarki z co najmniej dwuletnim doświadczeniem w instrumentowaniu do zabiegów, a w przypadkach uzasadnionych medycznie – położnej po kursie kwalifikacyjnym w dziedzinie pielęgniarstwa operacyjnego lub położnej z co najmniej dwuletnim doświadczeniem w instrumentowaniu do zabiegów.

Rozporządzenie mówi także w przypadku leczenia dorosłych o zatrudnieniu pielęgniarek w liczbie co najmniej 0,6 etatu na łóżko. Natomiast w przypadku leczenia dzieci wskaźnik ten wynosi co najmniej 0,8 etatu na łóżku. W oddziałach chirurgicznych współczynnik wynosi 0,7 etatu na łóżko. W przypadku chirurgii dziecięcej wskaźnik ten obejmuje 0,9 etatu na jedno łóżko.

W każdym przypadku wymagane jest także zatrudnienie w wymiarze co najmniej dwóch etatów specjalisty w zakresie pielęgniarstwa, z określonej dziedziny.

Rozporządzenie zostało opublikowane w Dzienniku Ustaw 19 października 2018.

 

 

Na stronie RCL opublikowany został projekt zmiany rozporządzenia ministra zdrowia w sprawie określenia kwalifikacji oraz stażu pracy wymaganych od osób zatrudnionych w jednostkach organizacyjnych publicznej służby krwi oraz wykazu stanowisk w poszczególnych działach i pracowniach tych jednostek.

Zmiany wynikają z konieczności uwzględnienia pielęgniarek i położnych w grupie personelu aptek szpitalnych i działów farmacji szpitalnej w centrach krwiodawstwa i krwiolecznictwa.

Zgodnie z ustawą Prawo farmaceutyczne w regionalnych centrach krwiodawstwa i krwiolecznictwa oraz zakładach leczniczych podmiotów leczniczych, w których nie utworzono apteki szpitalnej albo apteki zakładowej, tworzy się dział farmacji szpitalnej, który pełni funkcję apteki szpitalnej albo apteki zakładowej.

Z uwagi na fakt, że podwyżki dla pielęgniarek i położnych, które zostały uzgodnione pomiędzy środowiskiem zawodowym a ministrem zdrowia w 2015 roku, przysługują również pielęgniarkom i położnym zatrudnionym między innymi w regionalnych centrach krwiodawstwa i krwiolecznictwa,  celu ich zachowania dla tej grupy zawodowej pracującej, nawet na część etatu, w aptekach szpitalnych i działach farmacji szpitalnej, potrzebna jest nowelizacja rozporządzenia.

Środki finansowe na podwyżki dla pielęgniarek i położnych zatrudnionych w RCKiK są przyznawane ze środków publicznych w ramach dofinansowania działalności centrów. Z uwagi na konstrukcję przepisów tej ustawy, w związku z umowami na dofinansowanie działalności RCKiK, aby zachować prawo do tych podwyżek dla pielęgniarek i położnych pracujących w aptekach szpitalnych i działach farmacji szpitalnej, istnieje potrzeba uwzględnienia tej grupy zawodowej w wykazie stanowisk dla tych jednostek organizacyjnych centrów krwiodawstwa i krwiolecznictwa.

Pracodawcy RP wzięli pod lupę pakiet projektów rozporządzeń ministra zdrowia, dotyczących wzrostu wynagrodzeń pielęgniarek i położnych. Istnieje ryzyko, że koszty związane ze wzrostem płacy zasadniczej będą musieli pokryć przedsiębiorcy. Równocześnie, dyrektorzy podmiotów leczniczych mogą być obarczeni zarzutami o przekroczenie dyscypliny finansów publicznych.

Co nowego?

Nowe przepisy sprawią, ze pracodawcy będą musieli informować NFZ o formie zatrudnienia pielęgniarek i położnych. Obecnie mają one prawo wykonywać zawód między innymi w ramach umowy o pracę, w ramach stosunku służbowego, na podstawie umowy cywilnoprawnej, ale również w formie wolontariatu czy praktyk zawodowych. Zdaniem Pracodawców RP w propozycjach zmian brakuje zapisów określających, jak zostanie rozwiązana wypłata świadczeń, jeśli forma zatrudnienia się zmieni, na przykład z etatu na zlecenie czy odwrotnie.  Z projektu nie wynika też, w jaki sposób postulaty miałyby być spełnione wobec pielęgniarek i położnych w POZ. W sytuacji zbyt niskiej liczby zapisanych pacjentów w podstawowej opiece zdrowotnej,  planowany wzrost stawki kapitacyjnej nie wystarczy na pokrycie podwyżki.

Projekt zmian nie uwzględnia również pielęgniarek udzielających świadczeń zdrowotnych w ramach praktyk zawodowych. Zdaniem Pracodawców RP może to zostać uznane za formę dyskryminacji.

Kto za to zapłaci?

Koszty proponowanych zmian w zasadach wypłacania wynagrodzeń poniosą pracodawcy. Dotychczas wymagane rozporządzeniem środki wypłacane były jako dodatek do wynagrodzenia. W efekcie nowych przepisów, konieczna będzie zmiana dotychczasowych umów o pracę, tak by uzyskać proponowane wynagrodzenie podstawowe. Jeżeli płatnik nie zapewni dodatkowego finansowania, koszty związane ze wzrostem płacy zasadniczej będą zmuszeni pokryć pracodawcy. Dla szpitali będzie to nie tylko duży koszt finansowy, ale także obciążenie organizacyjne i techniczne. Ponadto, propozycja Ministerstwa Zdrowia uwzględnia rozwiązania wyłącznie na 2019 rok. Nie ma żadnej gwarancji, że płatnik będzie po 2019 roku kontynuował wypłacanie środków na wzrost wynagrodzeń.

Kłody pod nogi pracodawców

Pracodawcy RP zwracają uwagę na zagrożenie płynące z dowolnej interpretacji przepisów przez kontrolerów NFZ. Zapisy dotyczące zwrotu środków i kar umownych w przypadku nieprzeznaczenia ich na określone w rozporządzeniu cele zostały wprowadzone bez dodatkowych wytycznych.  Nowy sposób wypłacania wynagrodzenia zasadniczego nie daje realnej możliwości udowodnienia kontrolerom z NFZ, że środki zostały przekazane pielęgniarkom i położnym, wykonującym zawód w ramach umowy o pracę i realizującym świadczenia opieki zdrowotnej. Aby uniknąć nieporozumień, zarówno w rozporządzeniu Ministra Zdrowia, jak i Zarządzeniu Prezesa NFZ należy wprowadzić precyzyjne określenia dotyczące wynagrodzeń w tych przypadkach.

Zbędna papierologia

W ramach proponowanych zmian wprowadzony zostaje obowiązek przekazywania do NFZ informacji o liczbie pielęgniarek zatrudnionych w danym podmiocie. Dotychczas odbywało się to raz w roku.  Nakłada to na pracodawców liczne obowiązki administracyjne. W opinii Pracodawców RP jest to rozwiązanie zbędne, tworzące dodatkowy nieuzasadniony obowiązek po stronie świadczeniodawcy w stosunku do obowiązujących przepisów. Również w uzasadnieniu rozporządzenia nie wskazano jakichkolwiek przesłanek proponowanej zmiany.

Niekonsekwentne zasady finansowania

Zabezpieczenie środków finansowych wyłącznie na pokrycie wynagrodzenia zasadniczego jest niespójne z komunikatami finansowymi przesyłanymi przez NFZ oraz Ministerstwo Zdrowia. Pozostałe składniki wynagrodzenia staną się kosztem świadczeniodawcy, narażając go na narastające straty finansowe i utratę płynności. Ponadto, dyrektorzy podmiotów leczniczych  mogą być obarczeni zarzutami o przekroczenie dyscypliny finansów publicznych, jeśli świadomie dokonują zmian w treści umowy bez zabezpieczenia finansowego na pokrycie wszystkich kosztów z tym związanych. W przypadku podmiotów o statusie spółki prawa handlowego jest to działanie na szkodę spółki. W świetle takich poważnych zagrożeń ingerencja ministra zdrowia w działanie tych podmiotów poprzez akt prawny w randze rozporządzenia, rodzi podejrzenie o jawne łamanie prawa.

Kolejna zmiana dotyczy pochodnych od wynagrodzenia, które nie zostaną objęte mechanizmem  przekazywania środków na wzrost wynagrodzeń, ale będą uwzględnione w kosztach świadczeń opieki zdrowotnej. Można więc mieć wątpliwości, kto wyliczy te koszty. Agencja Oceny Technologii Medycznych i Taryfikacji, czy może – wbrew ustawie o świadczeniach opieki zdrowotnej – zrobi to NFZ, zaniżając nierzetelne wyliczenia? Pracodawcy RP proponują, aby dokonać zmiany wyceny świadczeń, uwzględniając dodatkowe środki na wynagrodzenia dla personelu medycznego. Ponadto, Pracodawcy RP uważają ingerencję w treść umów o pracę za pozbawioną podstaw prawnych.

Co dalej?

Pominięcie wcześniejszego dialogu oraz brak wskazania źródeł finansowania pełnego wzrostu wynagrodzenia i jego kosztu dla systemu, a także rozbijanie struktury płac w szpitalach, to istotne ułomności proponowanych zmian. Nie zwrócono uwagi na konsekwencje, jakie poniosą pracodawcy. W związku z wprowadzeniem nowego formatu danych może dojść do znacznego opóźnienia w przekazaniu środków z NFZ na pokrycie kosztów wzrostu wynagrodzeń za wrzesień 2018 roku. Może to spowodować utratę płynności finansowej wielu podmiotów.

Pracodawcy RP wyrażają nadzieję, że zaprezentowane stanowisko pomoże w wypracowaniu najbardziej optymalnej formuły, gwarantującej bezpieczeństwo finansowe dla pielęgniarek i położnych, zapewniając tym samym bezpieczeństwo pacjentom.

 

25 maja 2018 roku Okręgowa Izba Pielęgniarek i Położnych w Gdańsku doceniła pracę pielęgniarek spółki Affidea, przyznając jednej z nich Złoty Czepek, a dwom – Dyplomy Uznania. Złote czepki to nagrody przyznawane za szczególne zasługi na rzecz samorządu pielęgniarskiego oraz upowszechnianie etyki zawodowej.

Nagrodę taką otrzymała Agata Klotzke z Affidea Gdańsk, która między innymi pełniła rolę kierownika kursu dotyczącego podawania środków cieniujących do badań tomografii komputerowej i rezonansu magnetycznego.

Dyplomy uznania przyznano Marzenie Rudzińskiej-Grzędzickiej z Affidea Wejherowo oraz Annie Wójtowicz z Affidea Gdańsk.

Dyplom uznania to wyróżnienie wręczane za wzorową pracę w ochronie zdrowia, które jest przyznawane pielęgniarkom i położnym, które szczególnie dbają o godność zawodu, a także mają szczególne osiągnięcia zawodowe, podnoszą kwalifikacje zawodowe i wykazują zaangażowanie i otwartość na nowe wyzwania.

Nagrody przyznano z okazji Międzynarodowego Dnia Pielęgniarek i Położnych, które obchodzone było 12 maja 2018 roku.

Affidea prowadzi w Polsce 25 centrów diagnostycznych rezonansu magnetycznego, w których wykonuje badania na 27 aparatach MR, co pozwala na diagnozowanie blisko 200 tysięcy pacjentów rocznie.

Poza tym pracownie Affidea oferują badania tomografii komputerowej, RTG, USG, a także badania PET-CT. Affidea oferuje także świadczenia w zakresie radioterapii.

 

Projekt nowelizacji ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej, który został opublikowany na stronie Rządowego Centrum Legislacji, wprowadza zmiany, dzięki którym więcej osób będzie mogło podjąć kształcenie na kierunkach pielęgniarstwo i położnictwo na studiach pierwszego stopnia prowadzonych w formie niestacjonarnej.

Projektowana zmiana gwarantuje, że treści programowe studiów pierwszego stopnia na kierunkach pielęgniarstwo i położnictwo prowadzonych w formie niestacjonarnej oraz czas trwania i liczba godzin na tych studiach będą takie same, jak dla studiów prowadzonych w formie stacjonarnej.

Kształcenie takie będą więc mogły podejmować przede wszystkim osoby pracujące, które chcą uzyskać nowe kwalifikacje zawodowe i podjąć pracę w zawodzie pielęgniarki i położnej.

Z uzasadnienia do projektu wynika, że obecnie odnotowuje się zainteresowanie kształceniem na kierunku pielęgniarstwo, w tym również przez osoby wykonujące inne zawody medyczne, na przykład ratowników medycznych czy opiekunów medycznych.

Zmiana ta wpłynie na realizację jednego z priorytetów przyjętych w dokumencie o charakterze strategiczno-wdrożeniowym pod nazwą „Krajowe ramy strategiczne. Policy paper dla ochrony zdrowia na lata 2014-2020”, w tym celu operacyjnego, jakim jest wspieranie systemu kształcenia kadr medycznych w kontekście dostosowania zasobów do zmieniających się potrzeb społecznych.

W 2015 roku wskaźnik pielęgniarek zatrudnionych na 1 tysiąc mieszkańców w Polsce wynosił 5,2, natomiast średni wskaźnik pielęgniarek na 1 tysiąc mieszkańców w krajach OECD wynosił 9,0 (wg OECD).

Zwiększenie liczby studentów na kierunkach pielęgniarstwo i położnictwo wpisuje się także w działania zawarte w dokumencie pod nazwą „Strategia na rzecz rozwoju pielęgniarstwa i położnictwa w Polsce”, opracowanym w grudniu 2017 roku przez zespół powołany przez ministra zdrowia. Zgodnie ze Strategią jednym z priorytetów będzie podjęcie działań na rzecz zwiększenia liczby przyjmowanych kandydatów na kierunki pielęgniarstwo i położnictwo przy uwzględnieniu jakości kształcenia oraz dążenie do osiągnięcia wskaźnika liczby pielęgniarek w Polsce na poziomie średniego wskaźnika OECD (9,4 dla 2016 roku) w okresie 15 lat.

Rozważana jest także realizacja nowego projektu systemowego mającego na celu zwiększenie liczby studentów na kierunkach pielęgniarstwo i położnictwo prowadzonych w formie niestacjonarnej (do wykorzystania w ramach POWER pozostało około 132 mln zł) w ramach Osi V Wsparcie dla Obszaru Zdrowia, Działanie 5.3. Wysoka jakość kształcenia na kierunkach medycznych Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój (POWER) na lata 2014-2020.

Projektowana ustawa stworzy więc możliwość uczelniom publicznym i niepublicznym  ubiegania się na równych zasadach o środki z Europejskiego Funduszu Społecznego na współfinansowanie kształcenia na kierunkach pielęgniarstwo i położnictwo w ramach tego projektu systemowego, prowadzonych w formie niestacjonarnej.

Zgodnie z art. 54 ust. 4 ustawy z dnia 15 lipca 2011 r. o zawodach pielęgniarki i położnej (Dz. U. z 2018 r. poz. 123 i 650), zwanej dalej „ustawą”, nie jest możliwe prowadzenie kształcenia na studiach pierwszego stopnia na kierunkach pielęgniarstwo i położnictwo w formie niestacjonarnej. Natomiast w przypadku kształcenia na jednolitych studiach magisterskich na kierunkach lekarskim i lekarsko-dentystycznym jest możliwość prowadzenia studiów w formie niestacjonarnej.

 

Projekt rozporządzenia ministra zdrowia, który opublikowany został na stronie RCL, określa wskaźniki zatrudnienia pielęgniarek i położnych. Zmiany wprowadzone w projekcie są rezultatem „Strategii na rzecz rozwoju pielęgniarstwa i położnictwa w Polsce”.

Strategia została opracowana przez Ministerstwo Zdrowia we współpracy ze środowiskiem zawodowym pielęgniarek i położnych. W trakcie prac nad strategią określono wskaźniki zatrudnienia pielęgniarek i położnych w wymiarze 0,6 na łóżko (dla oddziałów o profilu zachowawczym) i 0,7 (dla oddziałów o profilu zabiegowym) wraz z wymaganymi kwalifikacjami zawodowymi.

W celu zapewnienia właściwej realizacji świadczeń na bloku operacyjnym wprowadzono wymóg zapewnienia w zakresie kwalifikacji personelu wymagania kwalifikacyjne i etatowe dla pielęgniarek – obecność dwóch pielęgniarek, a w sytuacji wykonywania zabiegów ginekologicznych położnych, na każdy stół operacyjny, zgodnie z czasem udzielania świadczeń określonym w harmonogramie pracy. Analogiczne rozwiązania istnieją w odniesieniu do lekarzy.

W konsekwencji określenia wymiaru etatu oraz kwalifikacji personelu pielęgniarskiego zrezygnowano z odwołania do zapewnienia opieki pielęgniarskiej lub położnych z uwzględnieniem minimalnej liczby pielęgniarek lub położnych ustalonej na podstawie przepisów o działalności leczniczej.

 W załączniku do rozporządzenia określono w poszczególnych profilach oddziałów szpitalnych wymiar etatu oraz kwalifikacje personelu pielęgniarskiego. Ponadto na wszystkich poziomach referencyjnych, na wniosek środowiska pielęgniarek i położnych, zobowiązano świadczeniodawców do wyodrębnienia całodobowo personelu położniczego dedykowanego sali porodowej. Opieka położnicza sprawowana na sali porodowej nie powinna być łączona z jednoczesnym udzielaniem świadczeń w innych komórkach organizacyjnych podmiotu leczniczego. W odniesieniu do tych oddziałów dodano wymóg prowadzenia edukacji laktacyjnej przez edukatora do spaw laktacji oraz obowiązek mierzenia i oceniania wskaźnika liczby noworodków dokarmianych sztucznym pokarmem względem liczby żywo urodzonych noworodków rocznie.

Wprowadzono także alternatywę dla przeszkolenia w zakresie podawania cytostatyków –  ukończenie kursu specjalistycznego przygotowania podawania leków przeciwnowotworowych u dorosłych.

Rozporządzenie wejdzie w życie 1 czerwca 2019 roku. Część przepisów wejdzie w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, a część dotycząca zapewnienia równoważnika co najmniej 2 etatów pielęgniarek lub położnych o odpowiednich kwalifikacjach w zakresie specjalizacji i kursów kwalifikacyjnych, wejdzie w życie 1 stycznia 2022 roku.

Uwagi do projektu rozporządzenia zmieniającego rozporządzenie ministra zdrowia w sprawie świadczeń gwarantowanych w zakresie leczenia szpitalnego można przekazywać do 11 maja 2018 roku.