KPP w sprawie weta ustaw zdrowotnych
W obliczu wyzwań zdrowotnych społeczeństwa, przed którymi stoi państwo, gospodarka i pacjent, sektor opieki zdrowotnej wymaga wprowadzenia nowego ładu. Centralnie sterowane publiczne systemy zdrowia nie zapewniają oczekiwanej opieki, prowadząc do niekontrolowanego wzrostu kosztów, deficytu sektora i ograniczonego dostępu do usług medycznych. Zdaniem Konfederacji Pracodawców Polskich, starzejące się społeczeństwo, nowoczesne technologie i leki, wzrost płac, a wreszcie wzrost świadomości chorych oznaczają bezwzględną potrzebę wprowadzenia nowych regulacji.
Konfederacja Pracodawców Polskich aktywnie uczestniczyła w ramach dialogu społecznego w dyskusji nad kształtem przygotowanego przez rząd Premiera Donalda Tuska pakietu ustaw zdrowotnych, w zdecydowany sposób rozdzielając kwestie formy własności placówek zdrowia od zasad finansowania ich działalności. Popieramy przekształcenie szpitali w spółki prawa handlowego widząc w nich formę prawno-organizacyjną, która najlepiej będzie gospodarować dostępnymi środkami ograniczając koszty, optymalizując procesy, a w efekcie podnosząc jakość i dostępność usług. KPP nie dostrzega zagrożenia kierowania się takich podmiotów zyskiem za cenę zdrowia. Niezbędna rola regulatora rynku będzie bowiem pełniona poprzez troskliwe kontraktowanie usług zdrowotnych przez Narodowy Fundusz Zdrowia, przez sprzyjanie rozwojowi sektora ubezpieczeń zdrowotnych i poprzez stwarzanie właścicielom szpitali i przychodni warunków mądrego gospodarowania przy jednoczesnym nałożeniu odpowiednich wymagań.
Rolą Ministerstwa Zdrowia winno być kreowanie polityki zdrowotnej państwa i sprawowanie kontroli poprzez definiowanie standardów, kontrolowanie ich poszanowania oraz stwarzanie warunków dla rozwoju placówek zdrowia spełniających rygorystyczne kryteria. Daje to Ministerstwu pełną władzę merytoryczną nad działalnością skomercjalizowanego sektora zdrowia. Optymalna droga nie polega, jak sugeruje to weto Pana Prezydenta, na ręcznym sterowaniu publicznym sektorem zdrowia, a w regulowaniu obrotu gospodarczego pomiędzy placówkami medycznymi a płatnikami. Pogląd, że ten największy rynek można poddać centralnemu sterowaniu jest tyleż archaiczny, co zdewaluowany narastającym deficytem publicznego sektora zdrowia.
Konfederacja Pracodawców Polskich przyjmuje z wielkim rozczarowaniem weto Pana Prezydenta, jako godzące w podstawowy interes społeczny - zdrowie obywateli. Obrona starego porządku, obawa przed ładem gospodarczym w służbie zdrowia w myśl mylnie pojmowanego interesu pacjenta, jest błędem, który nie służy Polsce, sektorowi usług zdrowotnych oraz zdrowiu pacjenta.
W obliczu wyzwań zdrowotnych społeczeństwa, przed którymi stoi państwo, gospodarka i pacjent, sektor opieki zdrowotnej wymaga wprowadzenia nowego ładu. Centralnie sterowane publiczne systemy zdrowia nie zapewniają oczekiwanej opieki, prowadząc do niekontrolowanego wzrostu kosztów, deficytu sektora i ograniczonego dostępu do usług medycznych. Zdaniem Konfederacji Pracodawców Polskich, starzejące się społeczeństwo, nowoczesne technologie i leki, wzrost płac, a wreszcie wzrost świadomości chorych oznaczają bezwzględną potrzebę wprowadzenia nowych regulacji.
Konfederacja Pracodawców Polskich aktywnie uczestniczyła w ramach dialogu społecznego w dyskusji nad kształtem przygotowanego przez rząd Premiera Donalda Tuska pakietu ustaw zdrowotnych, w zdecydowany sposób rozdzielając kwestie formy własności placówek zdrowia od zasad finansowania ich działalności. Popieramy przekształcenie szpitali w spółki prawa handlowego widząc w nich formę prawno-organizacyjną, która najlepiej będzie gospodarować dostępnymi środkami ograniczając koszty, optymalizując procesy, a w efekcie podnosząc jakość i dostępność usług. KPP nie dostrzega zagrożenia kierowania się takich podmiotów zyskiem za cenę zdrowia. Niezbędna rola regulatora rynku będzie bowiem pełniona poprzez troskliwe kontraktowanie usług zdrowotnych przez Narodowy Fundusz Zdrowia, przez sprzyjanie rozwojowi sektora ubezpieczeń zdrowotnych i poprzez stwarzanie właścicielom szpitali i przychodni warunków mądrego gospodarowania przy jednoczesnym nałożeniu odpowiednich wymagań.
Rolą Ministerstwa Zdrowia winno być kreowanie polityki zdrowotnej państwa i sprawowanie kontroli poprzez definiowanie standardów, kontrolowanie ich poszanowania oraz stwarzanie warunków dla rozwoju placówek zdrowia spełniających rygorystyczne kryteria. Daje to Ministerstwu pełną władzę merytoryczną nad działalnością skomercjalizowanego sektora zdrowia. Optymalna droga nie polega, jak sugeruje to weto Pana Prezydenta, na ręcznym sterowaniu publicznym sektorem zdrowia, a w regulowaniu obrotu gospodarczego pomiędzy placówkami medycznymi a płatnikami. Pogląd, że ten największy rynek można poddać centralnemu sterowaniu jest tyleż archaiczny, co zdewaluowany narastającym deficytem publicznego sektora zdrowia.
Konfederacja Pracodawców Polskich przyjmuje z wielkim rozczarowaniem weto Pana Prezydenta, jako godzące w podstawowy interes społeczny – zdrowie obywateli. Obrona starego porządku, obawa przed ładem gospodarczym w służbie zdrowia w myśl mylnie pojmowanego interesu pacjenta, jest błędem, który nie służy Polsce, sektorowi usług zdrowotnych oraz zdrowiu pacjenta.