Pracodawcy RP: opinie w sprawie projektu zarządzenia dotyczącego rehabilitacji
Pracodawcy Rzeczypospolitej przekazali szczegółowe uwagi do projektu zarządzenia prezesa NFZ w sprawie określenia warunków zawierania i realizacji umów na rehabilitację leczniczą. Uwagi dotyczą wymogów stawianych placówkom świadczącym usługi rehabilitacyjne, dotyczących pomieszczeń, sprzętu czy zatrudnionej kadry.
Uwagi dotyczą następujących punktów:
1) w § 9 uchyla się ust.3
Zapis jest zasadny tylko wtedy, gdy skierowanie na zabiegi fizjoterapeutyczne wystawiać będzie lekarz specjalista. Jeżeli, tak jak obecnie, może wystawić je lekarz POZ przy braku przygotowania i zbyt dużej ilości błędów merytorycznych, może okazać się to szkodliwe dla pacjenta. W takich wypadkach korekta zlecanych zabiegów przez magistra fizjoterapii/specjalisty fizjoterapii powinna pozostać jako rozwiązanie korzystne dla pacjenta.
2) w § 11 dodano ust.10
Nowy zapis w zarządzeniu prezesa NFZ obliguje świadczeniodawców do nieudzielania odmowy świadczeń, co może utrudnić funkcjonowanie jednostek na terenie powiatu (czasami odległość od ośrodka do pacjenta może nawet wynosić około 60 km w obrębie powiatu). Pacjent powinien uzyskać tą usługę w ośrodku najbliższym miejsca zamieszkania. Uważamy, że zapis został wprowadzony ze względu na utrudniony dostęp do tego rodzaju świadczeń, ale naszym zdaniem rozwiązaniem tego problemu jest wprowadzenie systemowej kontroli wykonania 3 procent kontraktu z fizjoterapii ambulatoryjnej przez wszystkich świadczeniodawców wykonujących te usługi.
Proponujemy aby anulować powyższą zmianę, obligując oddziały wojewódzkie NFZ do kontroli zapisów umowy. Obecnie NFZ posiada wszelkie narzędzia niezbędne do takiej kontroli, bez konieczności angażowania dodatkowych sił i środków finansowych.
Uwagi do załącznika nr 1
1. Lp 2 (5.11.01.0000077) Ćwiczenia czynne i czynno - bierne z pacjentem powinny być punktowane:
a. 25 punktów tak jak dotychczas (jest to czasami bardzo ciężka praca wykonywana przez terapeutę nie krócej niż 30 minut, ponieważ pacjent nie współpracuje).
b. proponujemy pozostawienie ich w poprzedniej wersji jako włączone do poprzedniego pakietu zabiegów nr 5.11.01.0000073. Dałoby to możliwość dobierania rodzaju terapii, stosowanych technik manualnych przez fizjoterapeutę do aktualnego stanu zdrowia pacjenta bez koniecznych ponownych konsultacji lekarskich. Przykładowo w miarę poprawy stanu zdrowia pacjenta byłaby możliwość płynnego przejścia np. z terapii biernej do terapii czynno - biernej w decyzji terapeuty bez badania lekarskiego.
Jesteśmy głęboko przekonani, że proponowana zmiana spowoduje drastyczny spadek jakości usług, ponieważ świadczeniodawcy dostosowując budżet do otrzymywanych środków z NFZ będą zatrudniać terapeutów z niższymi kwalifikacjami i mniejszym doświadczeniem.
Pragniemy zauważyć, iż w zależności od doboru ćwiczeń ze wskazanej grupy (5.11.01.0000077) będą one angażować prace fizjoterapeuty w takim samym stopniu i wymiarze czasowym jak przy (5.11.01.0000073) punktowanych po 25 pkt. za 30 minut, będąc równoważnym kosztem dla świadczeniodawców. Naszym zdaniem proponowane rozwiązanie wpłynie negatywnie na ocenę jakości świadczonych usług.
Utrzymanie w katalogu nowej wersji zabiegów spowoduję także potrzebę częstszych zmian ordynacji lekarskich, wynikających ze zmiany stanu zdrowia pacjenta co w konsekwencji wydłuży kolejkę oczekujących, utrudni dostępność i zwiększy koszty.
Uwagi do załącznik nr 3
Z zadowoleniem odczytujemy wysiłki Narodowego Funduszu Zdrowia mające na celu polepszenia jakości udzielanych świadczeń zdrowotnych. Uważamy za słuszne wprowadzenie w lp. 2.1.3 „pozostały personel-dodatkowo oceniany” pkt 2 magister fizjoterapii z min. 5 letnim doświadczeniem - nie mniej niż ½ etatu przeliczeniowego. Uważamy także, że powinno się oceniać i odpowiednio rankingować ogólny procentowy skład magistrów wśród całego zespołu fizjoterapeutycznego.
1. W (2.1.3) pkt 1) Proponujemy alternatywny zapis:
„specjalista w dziedzinie fizjoterapii nie mniej niż równoważność ½ etatu przeliczeniowego lub co najmniej 50 procent magistrów fizjoterapii wśród całości personelu fizjoterapeutycznego”.
Naszym zdaniem, jest zbyt mała liczba specjalistów fizjoterapii i nie są równomiernie rozmieszczeni na terenie kraju, dodatkowo duża ich część pracuje naukowo. Placówek rehabilitacji jest w Polsce kilka tysięcy. Wymóg dotyczący zatrudnienia 50 procent magistrów wpłynie na jakość świadczeń w danych placówkach w skali ogólnopolskiej.
2. Proponujemy wprowadzenie zapisów o minimalnym zatrudnieniu na każde 100 tysięcy punktów rocznie w postaci 0,5 etatu przeliczeniowego fizjoterapeuty jako minimalną liczbę personelu (jest to uśredniony wynik otrzymany od wielu renomowanych placówek rehabilitacyjnych).
Taki zapis spowoduje utrudnienie nieuczciwym świadczeniodawcom, zaniżającym poziom leczenia niezgodnego z prawdą wykazywania procedur medycznych. Wpłynie to pozytywnie na jakość świadczonych usług w ramach funduszów NFZ.
3. (2.2.1) pkt. 4 - masaż można wykonywać w salach do kinezyterapii z zachowaniem rozdzielności czasowej z pracownią fizjoterapii. (niekonieczne jest osobne pomieszczenie).
4. (2.6.3) pkt 1) Proponujemy bardziej zrozumiały i jasny zapis:
„Wanny do masażu wirowego kończyn górnych i kończyn dolnych umożliwiające jednoczesny zabieg dla jednego rodzaju kończyn (dolnych lub górnych)”.
5. W ośrodku dziennym należy wprowadzić zapis „warunki dotyczące pomieszczeń – wymagane” (2.3.1), (jak w fizjoterapii ambulatoryjnej). Gabinety i sale fizykoterapii oraz kinezyterapii powinny spełniać te same warunki jak w przypadku fizjoterapii ambulatoryjnej, obecnie tak nie jest.
6. (4.2.7) Terapia zajęciowa jest potrzebna dzieciom w ośrodkach rehabilitacji dziennej i w oddziałach o pobytach stacjonarnych. W oddziale rehabilitacji dziennej dla dorosłych pacjenci nie chcą korzystać z tego typu terapii, nie uważają jej ani za ważną ani za potrzebną.
7. (4.2.12) Proponujemy taki zapis o warunkach jak w fizjoterapii ambulatoryjnej. Ewentualny rozdział sprzętu na różne umowy w rozdzielności czasowej (żeby w jednym miejscu w przychodni mogła być jedna wanna do masażu z której korzystaliby zarówno pacjenci z fizjoterapii ambulatoryjnej i ORD).
8. (4.2.5 pkt 3); versus 4.3.3 pkt. 2) ) W ośrodkach rehabilitacji dla dzieci z zaburzeniami wieku rozwojowego w personelu dodatkowo ocenianym, fizjoterapeuta ma mieć staż nie mniej niż rok, a w ogólnym ośrodku rehabilitacyjnym ma mieć udokumentowane 3-letnie doświadczenie w zakresie metod usprawniania dzieci z zaburzenia rozwojowymi oraz wczesnej diagnostyki i terapii neurorozwojowej. Proponujemy ujednolicić obydwa punkty.
9. W przypadku świadczeń dla ośrodka realizującego usługi drenażu limfatycznego Lp. (4.2.5) proponujemy dodatkowo umieścić pkt 4 oceniający fizjoterapeutów posiadających udokumentowane kwalifikacje i szkolenia z zakresu drenażu limfatycznego nie mniej niż ½ etatu (dla ośrodków realizujących rehabilitację pacjentów z obrzękiem limfatycznym)
10. W ośrodku rehabilitacji dla dzieci z zaburzeniami wieku rozwojowego proponujemy zmianę sprzętu dodatkowo ocenianego ( nie wydaje się być konieczny laser, wanny do masażu wirowego). Dodatkowo można byłoby oceniać sprzęt bardziej potrzebny do rehabilitacji dzieci (np. podłogi interaktywne, platformy wibrujące itp.)
11. (4.2.12) pkt 1) Proponujemy zapis identyczny jak w (2.6.3) pkt 1 według zaproponowanej definicji. Sprzęt zarówno w „fizjoterapii ambulatoryjnej” jak i „Rehabilitacji w oddziale dziennym” powinien mieć identyczną nazwę.
12. (4.3.1) W ramach wymogów kompetencji personelu dla ośrodków rehabilitacji dzieci z zaburzeniami wieku rozwojowego niekonieczny jest wymóg specjalisty fizjoterapii oraz specjalista/psycholog kliniczny (jest ich mała ilość w kraju i raczej nie pracują z dziećmi). Wskazane byłoby dokładne doprecyzowanie rodzaju i charakteru dodatkowych kursów spełniających kwalifikacje zarówno w fizjoterapii jak w psychologii (dokładne specyfikacje kursów i liczbę godzin nauki)
13. Proponujemy generalne dodanie w kategorii „personel -dodatkowo oceniany” w punktach: 4.6.3, 4.7.3, 5.3.3, 5.13.3, 6.1.3. W wymienionych pozycjach NFZ obecnie rankinguje wyłącznie specjalistę fizjoterapii. Naszym zdaniem powinno się także dodatkowo oceniać na równi, dodając słowo „lub” fizjoterapeutów z udokumentowanym 3 letnim doświadczeniem w pracy w danym zakresie rehabilitacji. Naszym zdaniem taki zapis spowoduje odpowiedniejszy dobór personelu do specyfiki danych zakresów rehabilitacji. Oczywiste jest, że posiadanie specjalizacji z fizjoterapii nie gwarantuje skutecznej pracy w różnych zakresach rehabilitacyjnych. Praca z małymi dziećmi różni się diametralnie od pracy na przykład z pacjentami pulmonologicznymi. Dodanie wyboru w ocenie personelu rankingowanego dodatkowo osób z udokumentowanym doświadczeniem wpłynie zatem pozytywnie na jakość świadczonych usług, przywracając pacjenta szybciej i większym zakresie do sprawności, co skutkować będzie także oszczędnościami finansowymi w budżecie.
Dodatkowa Propozycja Pracodawców RP
Proponujemy zmianę § 10 pkt 4 rozporządzenia, który obecnie brzmi:
„W poradni rehabilitacyjnej w zakresie lekarskiej ambulatoryjnej opieki rehabilitacyjnej, na podstawie jednego skierowania, dopuszcza się w przypadkach uzasadnionych medycznie, objęcie opieką świadczeniobiorcy ze schorzeniami wymagającymi długotrwałej rehabilitacji, do czasu osiągnięcia poprawy w leczeniu danej jednostki, jednak nie dłużej niż 12 miesięcy od dnia rozpoczęcia leczenia”.
Nasze wątpliwości budzi fakt czy za dzień rozpoczęcia leczenia uważa się dzień wystawienia skierowania przez lekarza ubezpieczenia zdrowotnego, czy dzień kiedy pacjent został przyjęty przez lekarza w poradni rehabilitacyjnej, czy też dzień od którego będzie mieć zabiegi terapeutyczne? W związku z tym proponujemy aby za rozpoczęcie leczenia traktować jako datę uzyskania pierwszego zabiegu fizjoterapeutycznego i następująca zmianę brzmienia § 10 pkt 4
„W poradni rehabilitacyjnej w zakresie lekarskiej ambulatoryjnej opieki rehabilitacyjnej, na podstawie jednego skierowania, dopuszcza się w przypadkach uzasadnionych medycznie, objęcie opieką świadczeniobiorcę ze schorzeniami wymagającymi długotrwałej rehabilitacji, do czasu osiągnięcia poprawy w leczeniu danej jednostki, jednak nie dłużej niż 12 miesięcy od dnia rozpoczęcia terapii fizjoterapeutycznej”.
Powyższe uwagi zostały zebrane w tabeli, która dostępna jest tutaj.
Pracodawcy RP
Pracodawcy Rzeczypospolitej przekazali szczegółowe uwagi do projektu zarządzenia prezesa NFZ w sprawie określenia warunków zawierania i realizacji umów na rehabilitację leczniczą. Uwagi dotyczą wymogów stawianych placówkom świadczącym usługi rehabilitacyjne, dotyczących pomieszczeń, sprzętu czy zatrudnionej kadry.
Uwagi dotyczą następujących punktów:
1) w § 9 uchyla się ust.3
Zapis jest zasadny tylko wtedy, gdy skierowanie na zabiegi fizjoterapeutyczne wystawiać będzie lekarz specjalista. Jeżeli, tak jak obecnie, może wystawić je lekarz POZ przy braku przygotowania i zbyt dużej ilości błędów merytorycznych, może okazać się to szkodliwe dla pacjenta. W takich wypadkach korekta zlecanych zabiegów przez magistra fizjoterapii/specjalisty fizjoterapii powinna pozostać jako rozwiązanie korzystne dla pacjenta.
2) w § 11 dodano ust.10
Nowy zapis w zarządzeniu prezesa NFZ obliguje świadczeniodawców do nieudzielania odmowy świadczeń, co może utrudnić funkcjonowanie jednostek na terenie powiatu (czasami odległość od ośrodka do pacjenta może nawet wynosić około 60 km w obrębie powiatu). Pacjent powinien uzyskać tą usługę w ośrodku najbliższym miejsca zamieszkania. Uważamy, że zapis został wprowadzony ze względu na utrudniony dostęp do tego rodzaju świadczeń, ale naszym zdaniem rozwiązaniem tego problemu jest wprowadzenie systemowej kontroli wykonania 3 procent kontraktu z fizjoterapii ambulatoryjnej przez wszystkich świadczeniodawców wykonujących te usługi.
Proponujemy aby anulować powyższą zmianę, obligując oddziały wojewódzkie NFZ do kontroli zapisów umowy. Obecnie NFZ posiada wszelkie narzędzia niezbędne do takiej kontroli, bez konieczności angażowania dodatkowych sił i środków finansowych.
Uwagi do załącznika nr 1
1. Lp 2 (5.11.01.0000077) Ćwiczenia czynne i czynno – bierne z pacjentem powinny być punktowane:
a. 25 punktów tak jak dotychczas (jest to czasami bardzo ciężka praca wykonywana przez terapeutę nie krócej niż 30 minut, ponieważ pacjent nie współpracuje).
b. proponujemy pozostawienie ich w poprzedniej wersji jako włączone do poprzedniego pakietu zabiegów nr 5.11.01.0000073. Dałoby to możliwość dobierania rodzaju terapii, stosowanych technik manualnych przez fizjoterapeutę do aktualnego stanu zdrowia pacjenta bez koniecznych ponownych konsultacji lekarskich. Przykładowo w miarę poprawy stanu zdrowia pacjenta byłaby możliwość płynnego przejścia np. z terapii biernej do terapii czynno – biernej w decyzji terapeuty bez badania lekarskiego.
Jesteśmy głęboko przekonani, że proponowana zmiana spowoduje drastyczny spadek jakości usług, ponieważ świadczeniodawcy dostosowując budżet do otrzymywanych środków z NFZ będą zatrudniać terapeutów z niższymi kwalifikacjami i mniejszym doświadczeniem.
Pragniemy zauważyć, iż w zależności od doboru ćwiczeń ze wskazanej grupy (5.11.01.0000077) będą one angażować prace fizjoterapeuty w takim samym stopniu i wymiarze czasowym jak przy (5.11.01.0000073) punktowanych po 25 pkt. za 30 minut, będąc równoważnym kosztem dla świadczeniodawców. Naszym zdaniem proponowane rozwiązanie wpłynie negatywnie na ocenę jakości świadczonych usług.
Utrzymanie w katalogu nowej wersji zabiegów spowoduję także potrzebę częstszych zmian ordynacji lekarskich, wynikających ze zmiany stanu zdrowia pacjenta co w konsekwencji wydłuży kolejkę oczekujących, utrudni dostępność i zwiększy koszty.
Uwagi do załącznik nr 3
Z zadowoleniem odczytujemy wysiłki Narodowego Funduszu Zdrowia mające na celu polepszenia jakości udzielanych świadczeń zdrowotnych. Uważamy za słuszne wprowadzenie w lp. 2.1.3 „pozostały personel-dodatkowo oceniany” pkt 2 magister fizjoterapii z min. 5 letnim doświadczeniem – nie mniej niż ½ etatu przeliczeniowego. Uważamy także, że powinno się oceniać i odpowiednio rankingować ogólny procentowy skład magistrów wśród całego zespołu fizjoterapeutycznego.
1. W (2.1.3) pkt 1) Proponujemy alternatywny zapis:
„specjalista w dziedzinie fizjoterapii nie mniej niż równoważność ½ etatu przeliczeniowego lub co najmniej 50 procent magistrów fizjoterapii wśród całości personelu fizjoterapeutycznego”.
Naszym zdaniem, jest zbyt mała liczba specjalistów fizjoterapii i nie są równomiernie rozmieszczeni na terenie kraju, dodatkowo duża ich część pracuje naukowo. Placówek rehabilitacji jest w Polsce kilka tysięcy. Wymóg dotyczący zatrudnienia 50 procent magistrów wpłynie na jakość świadczeń w danych placówkach w skali ogólnopolskiej.
2. Proponujemy wprowadzenie zapisów o minimalnym zatrudnieniu na każde 100 tysięcy punktów rocznie w postaci 0,5 etatu przeliczeniowego fizjoterapeuty jako minimalną liczbę personelu (jest to uśredniony wynik otrzymany od wielu renomowanych placówek rehabilitacyjnych).
Taki zapis spowoduje utrudnienie nieuczciwym świadczeniodawcom, zaniżającym poziom leczenia niezgodnego z prawdą wykazywania procedur medycznych. Wpłynie to pozytywnie na jakość świadczonych usług w ramach funduszów NFZ.
3. (2.2.1) pkt. 4 – masaż można wykonywać w salach do kinezyterapii z zachowaniem rozdzielności czasowej z pracownią fizjoterapii. (niekonieczne jest osobne pomieszczenie).
4. (2.6.3) pkt 1) Proponujemy bardziej zrozumiały i jasny zapis:
„Wanny do masażu wirowego kończyn górnych i kończyn dolnych umożliwiające jednoczesny zabieg dla jednego rodzaju kończyn (dolnych lub górnych)”.
5. W ośrodku dziennym należy wprowadzić zapis „warunki dotyczące pomieszczeń – wymagane” (2.3.1), (jak w fizjoterapii ambulatoryjnej). Gabinety i sale fizykoterapii oraz kinezyterapii powinny spełniać te same warunki jak w przypadku fizjoterapii ambulatoryjnej, obecnie tak nie jest.
6. (4.2.7) Terapia zajęciowa jest potrzebna dzieciom w ośrodkach rehabilitacji dziennej i w oddziałach o pobytach stacjonarnych. W oddziale rehabilitacji dziennej dla dorosłych pacjenci nie chcą korzystać z tego typu terapii, nie uważają jej ani za ważną ani za potrzebną.
7. (4.2.12) Proponujemy taki zapis o warunkach jak w fizjoterapii ambulatoryjnej. Ewentualny rozdział sprzętu na różne umowy w rozdzielności czasowej (żeby w jednym miejscu w przychodni mogła być jedna wanna do masażu z której korzystaliby zarówno pacjenci z fizjoterapii ambulatoryjnej i ORD).
8. (4.2.5 pkt 3); versus 4.3.3 pkt. 2) ) W ośrodkach rehabilitacji dla dzieci z zaburzeniami wieku rozwojowego w personelu dodatkowo ocenianym, fizjoterapeuta ma mieć staż nie mniej niż rok, a w ogólnym ośrodku rehabilitacyjnym ma mieć udokumentowane 3-letnie doświadczenie w zakresie metod usprawniania dzieci z zaburzenia rozwojowymi oraz wczesnej diagnostyki i terapii neurorozwojowej. Proponujemy ujednolicić obydwa punkty.
9. W przypadku świadczeń dla ośrodka realizującego usługi drenażu limfatycznego Lp. (4.2.5) proponujemy dodatkowo umieścić pkt 4 oceniający fizjoterapeutów posiadających udokumentowane kwalifikacje i szkolenia z zakresu drenażu limfatycznego nie mniej niż ½ etatu (dla ośrodków realizujących rehabilitację pacjentów z obrzękiem limfatycznym)
10. W ośrodku rehabilitacji dla dzieci z zaburzeniami wieku rozwojowego proponujemy zmianę sprzętu dodatkowo ocenianego ( nie wydaje się być konieczny laser, wanny do masażu wirowego). Dodatkowo można byłoby oceniać sprzęt bardziej potrzebny do rehabilitacji dzieci (np. podłogi interaktywne, platformy wibrujące itp.)
11. (4.2.12) pkt 1) Proponujemy zapis identyczny jak w (2.6.3) pkt 1 według zaproponowanej definicji. Sprzęt zarówno w „fizjoterapii ambulatoryjnej” jak i „Rehabilitacji w oddziale dziennym” powinien mieć identyczną nazwę.
12. (4.3.1) W ramach wymogów kompetencji personelu dla ośrodków rehabilitacji dzieci z zaburzeniami wieku rozwojowego niekonieczny jest wymóg specjalisty fizjoterapii oraz specjalista/psycholog kliniczny (jest ich mała ilość w kraju i raczej nie pracują z dziećmi). Wskazane byłoby dokładne doprecyzowanie rodzaju i charakteru dodatkowych kursów spełniających kwalifikacje zarówno w fizjoterapii jak w psychologii (dokładne specyfikacje kursów i liczbę godzin nauki)
13. Proponujemy generalne dodanie w kategorii „personel -dodatkowo oceniany” w punktach: 4.6.3, 4.7.3, 5.3.3, 5.13.3, 6.1.3. W wymienionych pozycjach NFZ obecnie rankinguje wyłącznie specjalistę fizjoterapii. Naszym zdaniem powinno się także dodatkowo oceniać na równi, dodając słowo „lub” fizjoterapeutów z udokumentowanym 3 letnim doświadczeniem w pracy w danym zakresie rehabilitacji. Naszym zdaniem taki zapis spowoduje odpowiedniejszy dobór personelu do specyfiki danych zakresów rehabilitacji. Oczywiste jest, że posiadanie specjalizacji z fizjoterapii nie gwarantuje skutecznej pracy w różnych zakresach rehabilitacyjnych. Praca z małymi dziećmi różni się diametralnie od pracy na przykład z pacjentami pulmonologicznymi. Dodanie wyboru w ocenie personelu rankingowanego dodatkowo osób z udokumentowanym doświadczeniem wpłynie zatem pozytywnie na jakość świadczonych usług, przywracając pacjenta szybciej i większym zakresie do sprawności, co skutkować będzie także oszczędnościami finansowymi w budżecie.
Dodatkowa Propozycja Pracodawców RP
Proponujemy zmianę § 10 pkt 4 rozporządzenia, który obecnie brzmi:
„W poradni rehabilitacyjnej w zakresie lekarskiej ambulatoryjnej opieki rehabilitacyjnej, na podstawie jednego skierowania, dopuszcza się w przypadkach uzasadnionych medycznie, objęcie opieką świadczeniobiorcy ze schorzeniami wymagającymi długotrwałej rehabilitacji, do czasu osiągnięcia poprawy w leczeniu danej jednostki, jednak nie dłużej niż 12 miesięcy od dnia rozpoczęcia leczenia”.
Nasze wątpliwości budzi fakt czy za dzień rozpoczęcia leczenia uważa się dzień wystawienia skierowania przez lekarza ubezpieczenia zdrowotnego, czy dzień kiedy pacjent został przyjęty przez lekarza w poradni rehabilitacyjnej, czy też dzień od którego będzie mieć zabiegi terapeutyczne? W związku z tym proponujemy aby za rozpoczęcie leczenia traktować jako datę uzyskania pierwszego zabiegu fizjoterapeutycznego i następująca zmianę brzmienia § 10 pkt 4
„W poradni rehabilitacyjnej w zakresie lekarskiej ambulatoryjnej opieki rehabilitacyjnej, na podstawie jednego skierowania, dopuszcza się w przypadkach uzasadnionych medycznie, objęcie opieką świadczeniobiorcę ze schorzeniami wymagającymi długotrwałej rehabilitacji, do czasu osiągnięcia poprawy w leczeniu danej jednostki, jednak nie dłużej niż 12 miesięcy od dnia rozpoczęcia terapii fizjoterapeutycznej”.
Powyższe uwagi zostały zebrane w tabeli, która dostępna jest tutaj.
Pracodawcy RP