Pracodawcy RP w sprawie zarządzenia Prezesa NFZ
Pracodawcy RP przedstawili swoje uwagi do projektu zarządzenia Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia w sprawie określenia warunków zawierania i realizacji umów dotyczących leczenia szpitalnego na rok 2012 i lata następne.
Zgodnie z projektem zarządzenia (zał. Nr 3 pkt. 1.2.2) w przypadku braku Oddziału Anestezjologii i Intensywnej Terapii w trybie hospitalizacji oraz hospitalizacji planowej, istnieje możliwość zawarcia kontraktu, jednak po warunkiem udokumentowania zapewnienia transportu sanitarnego w składzie odpowiadającym specjalistycznemu zespołowi ratownictwa medycznego oraz udokumentowania zapewnienia co najmniej 1 stanowiska intensywnej terapii z wpisem w rejestrze w dziale III, rubryce 9.
Zdaniem Pracodawców RP należy powrócić do rozwiązania dotychczas stosowanego i w pkt. 1.2.2.1 skreślić słowa - „wpis w rejestrze: dział III, rubryka 9". Świadczeniodawcy potrzebują minimum 6 miesięcy, aby dostosować się do tej zmiany, gdyż wymaga ona wpisania zmiany do rejestru, poprzedzonej odpowiednimi procedurami administracyjnymi (np. kontrola Sanepidu). Warto zaznaczyć, że w związku w brakiem tego wymogu praktycznie żaden szpital, zarówno publiczny jak i niepubliczny nie rejestrowały łóżka intensywnej terapii. Ponadto, wymóg ten nie wynika z rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu leczenie szpitalnego. W związku z tym postulat dotyczy albo jego wykreślenia albo o pozostawienia odpowiednio długiego vacatio legis, niezbędnego na przystosowanie się do tego wymogu.
W załączniku nr 3 do projektu zarządzenia w warunkach ogólnych dla trybu jednodniowego (pkt. 1.2.1.2) umożliwiono udzielania usług tylko i wyłącznie podmiotom zarejestrowanym jako szpital (HP 1.1) oraz szpital jednospecjalistyczny (HP 1.3). W stosunku do obecnie obowiązujących regulacji brakuje możliwości udzielania świadczeń w trybie jednodniowym przez podmioty zarejestrowane jako zakłady udzielające świadczeń jednodniowych (HP 1.6.)
Pracodawcy RP postulują dopisanie w pkt. 1.2.1.2 w części dt. leczenia „jednego dnia" załącznika nr 3 do projektu zarządzenia Prezesa NFZ szpitali zarejestrowanych pod symbolem HP 1.6. Należy pamiętać, że pominięcie tego kodu oznacza, że większość podmiotów obecnie posiadających kontrakt z NFZ zostanie pominięta przy kolejnym kontraktowaniu, gdyż zgodnie z obowiązującym prawem były one rejestrowane pod tym symbolem. Jednocześnie oznacza to, że powstanie problem ze znalezieniem odpowiedniej ilości świadczeniodawców wykonujących świadczenia jednodniowe. Zdaniem Pracodawców RP zwiększenie dostępności do świadczeń dla pacjentów możliwe jest jedynie poprzez zwiększenie liczby kupowanych usług w trybie jednodniowym. W Europie niemal standardem jest, że ok. 50% usług jest udzielanych w takim trybie, gdyż pozwala to na ekonomiczne wykorzystanie ograniczonych zasobów finansowych. Eliminacja większości szpitali z kontraktowania poprzez pominięcie oznaczenia HP 1.6 jest bezzasadna i nie ma oparcia w aktach prawnych Ministerstwa Zdrowia. Pracodawcy RP zwracają uwagę, że wiele niepublicznych szpitali, które ma obecnie zawarte umowy z NFZ, także w województwach w których nie przeprowadza się w tym roku kontraktowania, jest zarejestrowane jako zakłady jednodniowe (symbol HP.1.6). Likwidacja możliwości świadczenia usług przez podmioty zarejestrowane jako HP 1.6. powinna wiązać się z odpowiednio długim vacatio legis, tak aby istniała możliwość dostosowania się do wymogów i przerejestrowania szpitali.
Zdaniem Pracodawców RP niezrozumiałe jest wpisanie jako warunek wymagany posiadanie apteki lub działu farmacji szpitalnej dla trybu hospitalizacja oraz hospitalizacja planowa. Warto podkreślić, że wymogi, co do posiadania apteki zgodnie ze znowelizowaną ustawą Prawo Farmaceutyczne, zostały złagodzone. Tymczasem w wymagania przewidziane w projekcie zarządzenia zwiększono w stosunku do wymogów z 2009 r. kiedy to apteka była jedynie warunkiem dodatkowo ocenianym. Apteka lub dział farmacji szpitalnej w wielu szpitalach hospitalizacji planowej, mających po kilkanaście łóżek, jest niczym nie uzasadniona, zwiększy koszty funkcjonowania, będzie wymagać wygospodarowania dodatkowego pomieszczenia, a w żaden sposób nie poprawi bezpieczeństwa lub wygody pacjenta. Pracodawcy RP postulują wykreślenie tego wymogu, jako warunkującego możliwość zawarcia kontraktu.
Dostępność miejsca udzielania świadczeń określona jest na co najmniej trzy razy w tygodniu po 5 godzin dziennie, w tym co najmniej raz w tygodniu w godzinach przedpołudniowych w przedziale czasowym między godz. 8:00 a 15:00, oraz co najmniej raz w tygodniu w godzinach popołudniowych w przedziale czasowym między godz. 15:00 a 20:00, chyba że w postępowaniu w sprawie zawarcia umowy strony przyjmą harmonogram pracy komórki organizacyjnej, odpowiadający ustalonej liczbie świadczeń. W swoich uwagach Pracodawcy RP akceptują taki zapis jedynie w sytuacji wykonywania świadczeń szpitalnych we własnej bazie. Apelują kolejny raz, aby był to warunek wykonawstwa usług medycznych. Protestują przeciwko tworzeniu szpitali prywatnych w zasobach szpitali publicznych.
Pracodawcy RP nie zgadzają się na znaczne obniżenie finansowania procedur wykonywanych w trybie jednodniowym przy jednoczesnym zachowaniu jego poziomu w szpitalach pełnoprofilowych. Dotychczas procedury wykonywane w trybie jednego dnia były finansowane o ok. 10-15% niżej niż w hospitalizacji, tymczasem obecnie w wielu przypadkach poziom ten spadł znacznie niżej.
- L29 (kod produktu 5.51.01.0011029, nazwa grupy - Choroby pęcherza moczowego i moczowodu) wartość w Hospitalizacji wynosi 20pkt, a w Leczeniu Jednego Dnia wynosi 5pkt, czyli jest o 70% niższa niż w Hospitalizacji,
- L85 (kod produktu 5.51.01.0011085, nazwa grupy - Kamica moczowa) wartość w Hospitalizacji wynosi 17pkt, a w Leczeniu Jednego Dnia wynosi 5pkt, czyli jest o 55% niższa niż w Hospitalizacji,
- L86 (kod produktu 5.51.01.0011029, nazwa grupy - Badania w zakresie dróg moczowych, wartość w Hospitalizacji wynosi 11pkt, a w Leczeniu Jednego Dnia wynosi 5pkt, czyli jest o 70% niższa niż w Hospitalizacji. Nawet badanie urodynamiczne w AOS jest wyżej wycenione.
- C57 (kod produktu 5.51.01.0003057) nazwa grupy - Inne choroby gardła, uszu i nosa, wartość w Hospitalizacji 22, w Hospotalizacji planowej 21, a w trybie jednego dnia 6 (było 20).
- H85 (5.51.01.0008085) nazwa grupy - pourazowe uszkodzenie poza uszkodzenie mózgu > 17 r.ż. - spadek w wyceny w trybie jednodniowym z 12 do 5 pkt, przy zachowaniu wyceny zarówno w hospitalizacji jak i hospitalizacji planowej.
Zdaniem Pracodawców RP tak drastyczne obniżenie wyceny spowoduje nieopłacalność w/w procedur i konieczność wycofania się z ich wykonywania. Będzie to skutkować nie tylko brakiem oszczędności po stronie Funduszu, ale także trudniejszym dostępem do usług dla pacjentów. Pracodawcy RP postulują pozostawienie wyceny na tym samym poziomie.
Wymóg posiadania w składzie personelu medycznego pielęgniarki ze specjalizacją pielęgniarstwa operacyjnego jest trudny do spełnienia, gdyż ten rodzaj specjalizacji jest bardzo rzadko spotykany, a proces doszkolenia posiadanych kadr długi. Proponowane jst więc albo zrezygnowanie z tego wymogu, albo zastosowanie odpowiednio długiego vacatio legis.
W paragrafie 9 ust 9 pojawił się zapis wyłączający „nie dopuszcza się kontraktowania zakresów w oddziałach szpitalnych oznaczonych resortowymi kodami identyfikacyjnymi 4106, 4222" czyli Oddział intensywnego nadzoru kardiologicznego i Oddział udarowy. Oznacza to, że świadczenia które obecnie kontraktowano oddzielnie będą do rozliczenia w grupach dla oddziałów kardiologii i neurologii. Wydaje się, że takie działanie - szczególnie w przypadku udarów - nie będzie służyło pacjentom. Świadczeniobiorca będzie „skierowany" do każdego oddziału neurologicznego w zakładzie, który posiada wpis komórki 4222, ale powstaje wątpliwość czy posiada doświadczenie i czy dostępna kadra zapewni bezpieczeństwo pacjentowi.
Zdaniem Pracodawców RP zapis § 11 pkt. 8 mówiący, że „Świadczeniodawca udzielający świadczeń opieki zdrowotnej w ramach hospitalizacji,/ hospitalizacji planowej lub „leczenia jednego dnia", zobowiązany jest do zapewnienia produktów leczniczych, wyrobów medycznych oraz innych materiałów niezbędnych do udzielania świadczeń zdrowotnych a także świadczeń towarzyszących, o których mowa w art. 5 pkt. 38 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych", może uniemożliwić pacjentom dostęp do usług na życzenia czyli nie wynikających ze wskazań medycznych.
Zdaniem Pracodawców RP §11 ust.6 w związku ze znacznym rozszerzeniem zakresu zabiegowego w AOS (wprowadzenie JGP) może spowodować stopniową eliminację szpitalnych procedur jednodniowych. Kontroli NFZ podlegała bowiem będzie dokumentacja medyczna i wiele przypadków może zostać zakwestionowanych. Nie ma jasnych kryteriów kiedy zabieg może być wykonany w trybie ambulatoryjnym, a kiedy musi być wykonywany w warunkach bloku operacyjnego. Zdaniem Pracodawców RP takim kryterium powinien być wymóg znieczulenia ogólnego. Tylko wtedy zostanie pacjentowi zapewnione odpowiednie bezpieczeństwo przeprowadzanego zabiegu.
Pracodawcy RP przedstawili swoje uwagi do projektu zarządzenia Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia w sprawie określenia warunków zawierania i realizacji umów dotyczących leczenia szpitalnego na rok 2012 i lata następne.
Zgodnie z projektem zarządzenia (zał. Nr 3 pkt. 1.2.2) w przypadku braku Oddziału Anestezjologii i Intensywnej Terapii w trybie hospitalizacji oraz hospitalizacji planowej, istnieje możliwość zawarcia kontraktu, jednak po warunkiem udokumentowania zapewnienia transportu sanitarnego w składzie odpowiadającym specjalistycznemu zespołowi ratownictwa medycznego oraz udokumentowania zapewnienia co najmniej 1 stanowiska intensywnej terapii z wpisem w rejestrze w dziale III, rubryce 9.
Zdaniem Pracodawców RP należy powrócić do rozwiązania dotychczas stosowanego i w pkt. 1.2.2.1 skreślić słowa – „wpis w rejestrze: dział III, rubryka 9″. Świadczeniodawcy potrzebują minimum 6 miesięcy, aby dostosować się do tej zmiany, gdyż wymaga ona wpisania zmiany do rejestru, poprzedzonej odpowiednimi procedurami administracyjnymi (np. kontrola Sanepidu). Warto zaznaczyć, że w związku w brakiem tego wymogu praktycznie żaden szpital, zarówno publiczny jak i niepubliczny nie rejestrowały łóżka intensywnej terapii. Ponadto, wymóg ten nie wynika z rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu leczenie szpitalnego. W związku z tym postulat dotyczy albo jego wykreślenia albo o pozostawienia odpowiednio długiego vacatio legis, niezbędnego na przystosowanie się do tego wymogu.
W załączniku nr 3 do projektu zarządzenia w warunkach ogólnych dla trybu jednodniowego (pkt. 1.2.1.2) umożliwiono udzielania usług tylko i wyłącznie podmiotom zarejestrowanym jako szpital (HP 1.1) oraz szpital jednospecjalistyczny (HP 1.3). W stosunku do obecnie obowiązujących regulacji brakuje możliwości udzielania świadczeń w trybie jednodniowym przez podmioty zarejestrowane jako zakłady udzielające świadczeń jednodniowych (HP 1.6.)
Pracodawcy RP postulują dopisanie w pkt. 1.2.1.2 w części dt. leczenia „jednego dnia” załącznika nr 3 do projektu zarządzenia Prezesa NFZ szpitali zarejestrowanych pod symbolem HP 1.6. Należy pamiętać, że pominięcie tego kodu oznacza, że większość podmiotów obecnie posiadających kontrakt z NFZ zostanie pominięta przy kolejnym kontraktowaniu, gdyż zgodnie z obowiązującym prawem były one rejestrowane pod tym symbolem. Jednocześnie oznacza to, że powstanie problem ze znalezieniem odpowiedniej ilości świadczeniodawców wykonujących świadczenia jednodniowe. Zdaniem Pracodawców RP zwiększenie dostępności do świadczeń dla pacjentów możliwe jest jedynie poprzez zwiększenie liczby kupowanych usług w trybie jednodniowym. W Europie niemal standardem jest, że ok. 50% usług jest udzielanych w takim trybie, gdyż pozwala to na ekonomiczne wykorzystanie ograniczonych zasobów finansowych. Eliminacja większości szpitali z kontraktowania poprzez pominięcie oznaczenia HP 1.6 jest bezzasadna i nie ma oparcia w aktach prawnych Ministerstwa Zdrowia. Pracodawcy RP zwracają uwagę, że wiele niepublicznych szpitali, które ma obecnie zawarte umowy z NFZ, także w województwach w których nie przeprowadza się w tym roku kontraktowania, jest zarejestrowane jako zakłady jednodniowe (symbol HP.1.6). Likwidacja możliwości świadczenia usług przez podmioty zarejestrowane jako HP 1.6. powinna wiązać się z odpowiednio długim vacatio legis, tak aby istniała możliwość dostosowania się do wymogów i przerejestrowania szpitali.
Zdaniem Pracodawców RP niezrozumiałe jest wpisanie jako warunek wymagany posiadanie apteki lub działu farmacji szpitalnej dla trybu hospitalizacja oraz hospitalizacja planowa. Warto podkreślić, że wymogi, co do posiadania apteki zgodnie ze znowelizowaną ustawą Prawo Farmaceutyczne, zostały złagodzone. Tymczasem w wymagania przewidziane w projekcie zarządzenia zwiększono w stosunku do wymogów z 2009 r. kiedy to apteka była jedynie warunkiem dodatkowo ocenianym. Apteka lub dział farmacji szpitalnej w wielu szpitalach hospitalizacji planowej, mających po kilkanaście łóżek, jest niczym nie uzasadniona, zwiększy koszty funkcjonowania, będzie wymagać wygospodarowania dodatkowego pomieszczenia, a w żaden sposób nie poprawi bezpieczeństwa lub wygody pacjenta. Pracodawcy RP postulują wykreślenie tego wymogu, jako warunkującego możliwość zawarcia kontraktu.
Dostępność miejsca udzielania świadczeń określona jest na co najmniej trzy razy w tygodniu po 5 godzin dziennie, w tym co najmniej raz w tygodniu w godzinach przedpołudniowych w przedziale czasowym między godz. 8:00 a 15:00, oraz co najmniej raz w tygodniu w godzinach popołudniowych w przedziale czasowym między godz. 15:00 a 20:00, chyba że w postępowaniu w sprawie zawarcia umowy strony przyjmą harmonogram pracy komórki organizacyjnej, odpowiadający ustalonej liczbie świadczeń. W swoich uwagach Pracodawcy RP akceptują taki zapis jedynie w sytuacji wykonywania świadczeń szpitalnych we własnej bazie. Apelują kolejny raz, aby był to warunek wykonawstwa usług medycznych. Protestują przeciwko tworzeniu szpitali prywatnych w zasobach szpitali publicznych.
Pracodawcy RP nie zgadzają się na znaczne obniżenie finansowania procedur wykonywanych w trybie jednodniowym przy jednoczesnym zachowaniu jego poziomu w szpitalach pełnoprofilowych. Dotychczas procedury wykonywane w trybie jednego dnia były finansowane o ok. 10-15% niżej niż w hospitalizacji, tymczasem obecnie w wielu przypadkach poziom ten spadł znacznie niżej.
– L29 (kod produktu 5.51.01.0011029, nazwa grupy – Choroby pęcherza moczowego i moczowodu) wartość w Hospitalizacji wynosi 20pkt, a w Leczeniu Jednego Dnia wynosi 5pkt, czyli jest o 70% niższa niż w Hospitalizacji,
– L85 (kod produktu 5.51.01.0011085, nazwa grupy – Kamica moczowa) wartość w Hospitalizacji wynosi 17pkt, a w Leczeniu Jednego Dnia wynosi 5pkt, czyli jest o 55% niższa niż w Hospitalizacji,
– L86 (kod produktu 5.51.01.0011029, nazwa grupy – Badania w zakresie dróg moczowych, wartość w Hospitalizacji wynosi 11pkt, a w Leczeniu Jednego Dnia wynosi 5pkt, czyli jest o 70% niższa niż w Hospitalizacji. Nawet badanie urodynamiczne w AOS jest wyżej wycenione.
– C57 (kod produktu 5.51.01.0003057) nazwa grupy – Inne choroby gardła, uszu i nosa, wartość w Hospitalizacji 22, w Hospotalizacji planowej 21, a w trybie jednego dnia 6 (było 20).
– H85 (5.51.01.0008085) nazwa grupy – pourazowe uszkodzenie poza uszkodzenie mózgu > 17 r.ż. – spadek w wyceny w trybie jednodniowym z 12 do 5 pkt, przy zachowaniu wyceny zarówno w hospitalizacji jak i hospitalizacji planowej.
Zdaniem Pracodawców RP tak drastyczne obniżenie wyceny spowoduje nieopłacalność w/w procedur i konieczność wycofania się z ich wykonywania. Będzie to skutkować nie tylko brakiem oszczędności po stronie Funduszu, ale także trudniejszym dostępem do usług dla pacjentów. Pracodawcy RP postulują pozostawienie wyceny na tym samym poziomie.
Wymóg posiadania w składzie personelu medycznego pielęgniarki ze specjalizacją pielęgniarstwa operacyjnego jest trudny do spełnienia, gdyż ten rodzaj specjalizacji jest bardzo rzadko spotykany, a proces doszkolenia posiadanych kadr długi. Proponowane jst więc albo zrezygnowanie z tego wymogu, albo zastosowanie odpowiednio długiego vacatio legis.
W paragrafie 9 ust 9 pojawił się zapis wyłączający „nie dopuszcza się kontraktowania zakresów w oddziałach szpitalnych oznaczonych resortowymi kodami identyfikacyjnymi 4106, 4222″ czyli Oddział intensywnego nadzoru kardiologicznego i Oddział udarowy. Oznacza to, że świadczenia które obecnie kontraktowano oddzielnie będą do rozliczenia w grupach dla oddziałów kardiologii i neurologii. Wydaje się, że takie działanie – szczególnie w przypadku udarów – nie będzie służyło pacjentom. Świadczeniobiorca będzie „skierowany” do każdego oddziału neurologicznego w zakładzie, który posiada wpis komórki 4222, ale powstaje wątpliwość czy posiada doświadczenie i czy dostępna kadra zapewni bezpieczeństwo pacjentowi.
Zdaniem Pracodawców RP zapis § 11 pkt. 8 mówiący, że „Świadczeniodawca udzielający świadczeń opieki zdrowotnej w ramach hospitalizacji,/ hospitalizacji planowej lub „leczenia jednego dnia”, zobowiązany jest do zapewnienia produktów leczniczych, wyrobów medycznych oraz innych materiałów niezbędnych do udzielania świadczeń zdrowotnych a także świadczeń towarzyszących, o których mowa w art. 5 pkt. 38 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych”, może uniemożliwić pacjentom dostęp do usług na życzenia czyli nie wynikających ze wskazań medycznych.
Zdaniem Pracodawców RP §11 ust.6 w związku ze znacznym rozszerzeniem zakresu zabiegowego w AOS (wprowadzenie JGP) może spowodować stopniową eliminację szpitalnych procedur jednodniowych. Kontroli NFZ podlegała bowiem będzie dokumentacja medyczna i wiele przypadków może zostać zakwestionowanych. Nie ma jasnych kryteriów kiedy zabieg może być wykonany w trybie ambulatoryjnym, a kiedy musi być wykonywany w warunkach bloku operacyjnego. Zdaniem Pracodawców RP takim kryterium powinien być wymóg znieczulenia ogólnego. Tylko wtedy zostanie pacjentowi zapewnione odpowiednie bezpieczeństwo przeprowadzanego zabiegu.
Komentarze
Naszym celem jest praca nad osiągnięciem najwyższych standardów leczenia
Andrzej Podlipski, członek zarządu Pracodawców Medycyny Prywatnej
prezes zarządu Scanmed S.A.
Sektor prywatny stanowi istotną część naszego systemu ochrony zdrowia, świadcząc Polakom usługi zdrowotne, nie tylko w zakresie opieki ambulatoryjnej, ale również w ramach lecznictwa szpitalnego. Z perspektywy pacjenta kluczowe jest zapewnienie dostępności i wysokiej jakości świadczonych usług medycznych, bez względu na to, czy są one realizowane przez podmiot publiczny czy prywatny.
Ważne jest to także z perspektywy płatnika, dbałość o odpowiednią jakość leczenia przyczynia się bowiem do znaczącego zmniejszenia kosztów opieki zdrowotnej. Właściwa pomoc w wielu przypadkach umożliwia, czy też przyspiesza powrót do normalnego funkcjonowania lub do pracy zawodowej.
Kolejnym ważnym zagadnieniem, na który należy zwrócić uwagę, jest racjonalizacja modelu finansowania świadczeń przez Narodowy Fundusz Zdrowia. Formułą finansowania świadczeń zdrowotnych, która powinna zostać w szczególności przeanalizowana, jest ryczałt dla sieci szpitali. Ryczałt zapewnia stabilny dopływ środków finansowych podmiotom, które udzielają świadczeń. Jednocześnie jednak w wielu zakresach terapeutycznych jego wysokość nie jest oparta na realnej produktywności szpitala i potrzebach zdrowotnych mieszkańców danego regionu.
Przedłużenie terminu na dostosowanie się do standardów anestezjologicznych
Jako krok w dobrym kierunku oceniamy premiowanie szpitali, które zrealizowały więcej świadczeń medycznych niż przewidziano to w kontrakcie z NFZ, także w ryczałcie. Pozawala to istotnie odbudowywać zdrowie publiczne po pandemii Covid-19. Potrzebna jest natomiast dalsza szczegółowa analiza dotycząca tego, jakie świadczenia powinny być finansowane w ryczałcie, a jakie należałoby z niego wyłączyć.
Przykładem może być wykonywane w trybie nagłym leczenie tętniaków mózgu, także z zastosowaniem embolizacji, która jest procedurą ratującą życie pacjentów, a wciąż jest finansowana w ramach ryczałtu. Z ryczałtu powinny zostać wyłączone świadczenia na oddziale intensywnej terapii, gdzie obserwujemy rosnące zapotrzebowanie dostępności tych łóżek w skali poszczególnych regionów, województw, jak i całego kraju. Dlatego kluczowa jest rewizja świadczeń szpitalnych pod kątem tego, które z nich powinny być finansowane w ramach sieciowego ryczałtu, a które powinny być z niego wyłączone w celu najbardziej efektywnego zaspokojenia rzeczywistych potrzeb zdrowotnych w danych regionach, niezależnie od formy własności podmiotu.
Rok 2023 jest rokiem wielu wyzwań dla sektora ochrony zdrowia, w szczególności biorąc pod uwagę rosnące koszty prowadzenia działalności medycznej, a także braki kadrowe i deficyt wykwalifikowanego personelu medycznego. Wspólne działanie na rzecz premiowania jakości bez różnicowania i podziału na podmioty publiczne i prywatne, dalsze usprawnianie oraz stabilizacja i przewidywalność modelu finansowania świadczeń przez płatnika publicznego, pomogłyby sprostać tym wyzwaniom.
Czytaj także komentarz Andrzeja Mądrali, prezesa zarządu Pracodawców Medycyny Prywatnej:
Rekomenduję stworzenie długookresowej strategii na rzecz systemu ochrony zdrowia
Rekomenduję stworzenie długookresowej strategii na rzecz systemu ochrony zdrowia
Andrzej Mądrala, prezes Pracodawców Medycyny Prywatnej
Ostatni rok był kolejnym testem wytrzymałości dla polskiego systemu ochrony zdrowia. Dług zdrowotny, panujący wciąż wirus SARS-CoV-2 oraz konflikt zbrojny w Ukrainie – te problemy testowały granice wydajności systemu, wymagając od podmiotów leczniczych dużej elastyczności, wprowadzania innowacyjnych rozwiązań oraz pogłębiania współpracy.
Wiele zmian wprowadzonych w reakcji na pojawienie się pandemii może i powinno na stałe zmienić organizację opieki zdrowotnej w Polsce. Doświadczenia i dobre praktyki sektora medycyny prywatnej, funkcjonujące przed kryzysem epidemicznym, a także rozwiązania wypracowane w czasie jego trwania, powinny zostać wykorzystane do usprawnienia całego systemu ochrony zdrowia.
Szczególne znaczenie ma tu dynamiczny rozwój telemedycyny, która w trakcie pandemii okazała się jednym z najlepszych sposobów zwiększenia wydajności systemu, zarządzania ryzykiem i zapewnienia opieki pacjentom, mimo olbrzymich braków kadrowych.
Warto podkreślić, że prywatne podmioty medyczne to istotny element całego systemu ochrony zdrowia, zwłaszcza w części ambulatoryjnej, w której stanowią ponad 90 procent całkowitej liczby świadczeniodawców. Przeznaczyły one ponad 2300 łóżek na leczenie pacjentów z Covid-19. Od początku angażowały się w przeprowadzanie testów na obecność koronawirusa, a później w realizację szczepień przeciw Covid-19. Od chwili wybuchu pandemii prywatne placówki, dzięki zmianom w organizacji pracy, zapewniały ciągłość świadczeń wszystkim pacjentom, gwarantując bezpieczeństwo zarówno im, jak i personelowi medycznemu.
Chcemy wzmacniać międzysektorową współpracę i system ochrony zdrowia
Sprawna reakcja sektora prywatnego w obliczu zagrożenia pandemicznego pokazuje, że warto z tych zasobów korzystać w całym systemie oraz podjąć dialog w celu dalszego rozwoju współpracy, mając na uwadze dobro polskich pacjentów.
Osobiście – jako prezes zarządu Pracodawców Medycyny Prywatnej – rekomenduję, aby wszyscy uczestnicy systemu ochrony zdrowia rozpoczęli współpracę przy tworzeniu długookresowej strategii, w której centrum będą znajdować się pacjent i jego potrzeby oraz zapewnienie wysokiej dostępności i jakości świadczeń medycznych. Konieczne jest także podjęcie szerokiej współpracy w zakresie kształcenia kadr, w tym nowych zawodów medycznych. Braki kadrowe są wyzwaniem systemowym, z którym muszą się zmierzyć wszyscy świadczeniodawcy – zarówno publiczni, jak i prywatni. Należy wypracować systemowy mechanizm oceny efektywności świadczeniodawców, który będzie zachęcał do podnoszenia jakości usług medycznych. Konieczne jest, aby cały system ochrony zdrowia skorzystał z wybranych, dobrych praktyk sektora prywatnego, którego siłą jest sprawność organizacyjna, umiejętność szacowania ryzyka, efektywność kosztowa oraz nowoczesne podejście angażujące pacjentów w dbanie o stan swojego zdrowia jako przejaw profilaktyki zachorowań.
Pandemia uwidoczniła, że duże korzyści dla pacjentów daje współpraca w ramach partnerstwa publiczno-prywatnego.
Podsumowanie roku to jednocześnie okazja do wspólnego zastanowienia się nad największymi problemami, nad kierunkiem rozwoju systemu ochrony zdrowia, który zawsze powinien stawiać dobro pacjenta w centrum uwagi.
Miniony rok był dla nas intensywny i owocny
Zarówno pandemia, jak i aktualnie trwająca wojna w Ukrainie spowodowały włączenie w większym stopniu prywatnego sektora do polskiego systemu opieki zdrowotnej. Dobrze byłoby wykorzystać i utrwalić tę współpracę. Tak było w okresie pandemii, tak jest również obecnie, gdy stanęliśmy przed nowym wyzwaniem związanym z dużą liczbą docierających do nas uchodźców z Ukrainy.
System prywatny od lat stanowi doskonale uzupełnienie sektora publicznego i wspólne działania obu sektorów – publicznego i prywatnego – są obecnie wyjątkowo ważne.
Miniony rok był dla nas intensywny i owocny
Jakub Swadźba, prezes spółki Diagnostyka S.A.
2022 rok był dla Diagnostyki bardzo intensywnym, ale i owocnym czasem. To okres, w którym – mimo wciąż trwającej pandemii i działań podejmowanych w celu jej zwalczania – mogliśmy skoncentrować na rozwoju i wyznaczaniu nowych celów. Jasno wyznaczaliśmy kierunek, w którym Diagnostyka będzie zmierzać w kolejnych latach – w końcu to nie koronawirus dyktował warunki, a my sami.
Początek roku, mimo wielkich nadziei, nie napawał nas optymizmem, ale chyba mogę stwierdzić, że dotyczyło to całego społeczeństwa. Pierwsze miesiące 2022 roku to w dalszym ciągu walka z koronawirusem – lepiej przez nas poznanym, ale wciąż niebezpiecznym. Gdy wydawało się, że wiosna przyniesie wyczekany „powiew świeżego powietrza”, druzgocące wieści zaczęły napływać zza wschodniej granicy.
Bezprecedensowy atak Rosji na Ukrainę spowodował, że wszystkie bieżące sprawy odłożyliśmy na drugi plan, a priorytetem stało się podejmowanie działań pomocowych i opieka nad poszkodowanymi. We wszystkich punktach pobrań naszej sieci pacjenci z Ukrainy mogli skorzystać z bezpłatnych badań laboratoryjnych. Diagnostyka zaangażowała się też na innych polach – oprócz dedykowanych budżetów, zakupu sprzętu medycznego i pomocy materialnej, na ogromną pochwałę zasługują pracownicy naszej firmy, którzy koordynowali działania pomocowe w całej Polsce i organizowali zbiórki potrzebnych darów, tym samym po raz kolejny pokazując moc Diag Heroes.
Diagnostyka dla uchodźców z Ukrainy
Intensywny początek roku dał nam jednak wiele siły i motywacji do dalszego działania. Rozwój naszej działalności opiera się przede wszystkim na najwyższej jakości świadczonych usług laboratoryjnych. Aby ją zapewnić, stawiamy na najnowsze rozwiązania wiodących producentów sprzętu medycznego i zaawansowane technologie. Inwestujemy w obszary takie jak genetyka, telemedycyna, sztuczna inteligencja, dbając jednocześnie o zasady zrównoważonego rozwoju i poszukując nowych rozwiązań w zakresie odpowiedzialności społecznej.
W 2022 wydaliśmy nasz drugi Raport ESG – wyjątkowy, ponieważ w odróżnieniu od pierwszego objął już nie tylko samą spółkę, ale całą Grupę Diagnostyka – a także rozpoczynamy pracę nad trzecim. Zdajemy sobie sprawę z wyzwań stojących przed nami
w zakresie zrównoważonego rozwoju, jednak zaufanie, jakim obdarzają nas nasi pracownicy oraz pacjenci, jest powodem do dumy i silną motywacją do dalszego doskonalenia naszych usług.
Nowy Raport ESG spółki Diagnostyka
Z optymizmem myślimy o dalszym rozwoju i jesteśmy w pełni gotowi na wyzwania przyszłości. Kontynuujemy rozpoczęty w 2021 roku proces elektryfikacji floty kurierskiej i inwestujemy we własne stacje do ładowania samochodów elektrycznych. W 2022 roku otworzyliśmy też dwa nowoczesne laboratoria medyczne, w Warszawie oraz w Bielsku-Białej, przygotowujemy się do kolejnego otwarcia w Lublinie.
Laboratorium Diagnostyki z tytułem „Budowa Roku 2021”
Rozwijamy się odpowiedzialnie, z korzyścią dla naszych pracowników, pacjentów, partnerów biznesowych, inwestorów oraz społeczeństwa. Aby zagwarantować wszystkim najwyższy komfort współpracy i stały dostęp do potrzebnych informacji, w 2022 oddaliśmy do użytku nasz nowy serwis korporacyjny, prezentujący dotychczasowe osiągnięcia Diagnostyki oraz spółek naszej Grupy, na bieżąco aktualizowany w obszarze najważniejszych wydarzeń i podejmowanych aktywności.
W naszą działalność od zawsze wpisana jest również edukacja społeczeństwa. W 2022 roku podjęliśmy liczne działania, które miały na celu zwiększanie świadomości Polaków na temat profilaktyki zdrowotnej. Na wiosnę oraz na jesień, jak co roku, przygotowaliśmy ogólnopolskie kampanie profilaktyczne, w ramach których oferowaliśmy pacjentom specjalnie przygotowane na daną porę roku pakiety badań. Sezonowe kampanie profilaktyczne są na stałe wpisane do kalendarza działań naszej spółki – tegoroczne akcje to odpowiednio ich 17. oraz 18. odsłona.
Niezwykle ważna jest dla nas edukacja nie tylko pacjentów, ale również studentów i przyszłych pracowników branży medycznej. Laboratorium Centralne Diagnostyki w Warszawie realizowało zajęcia dla studentów Analityki Medycznej Wydziału Farmaceutycznego Uniwersytetu Warszawskiego, dzięki czemu przyszli diagności, pod okiem doświadczonych opiekunów z Diagnostyki, mieli okazję do rozwijania swoich umiejętności i pogłębiania zdobytej na uczelni wiedzy w największym i najnowocześniejszym laboratorium medycznym w Polsce.
Nasi pracownicy – branżowi eksperci – dzielą się wiedzą oraz doświadczeniem, które przyczynia się do doskonalenia zawodowego opiekunów medycznych (między innymi w zakresie flebotomii) w Polsce. Dr n. med. Tomasz Anyszek, pełnomocnik zarządu ds. medycyny laboratoryjnej w Diagnostyce, został powołany do zespołu ekspertów do spraw opracowania programu kursu kwalifikacyjnego dla opiekunów medycznych w ramach projektu “Rozwój kompetencji zawodowych i kwalifikacji opiekunów medycznych, odpowiadających na potrzeby epidemiologiczno-demograficzne kraju”.
Ekspert z Diagnostyki w zespole projektu REACT opiekun medyczny
Do zadań zespołu należy opracowanie programu kursu kwalifikacyjnego dla opiekunów medycznych, który między innymi przewidywał przeprowadzenie walidacji kwalifikacji i kompetencji uzyskanych w projekcie przez jego uczestników. Dla osób kształcących się na kierunku opiekun medyczny oferujemy możliwość odbycia praktyk zawodowych w placówkach Diagnostyki.
Na rok 2022 patrzę z zadowoleniem i jestem dumny z pracy całego zespołu Diagnostyki, z podejmowanych przez nas działań i z zakończonych oraz zmierzających ku końcowi inwestycji.
Nie ukrywam jednak, że na rok 2023 patrzę z jeszcze większą ciekawością. Czeka nas przede wszystkim 25-lecie spółki, które będzie idealną okazją do podsumowania dotychczasowej działalności i świętowania wspólnych sukcesów, ale też okazją do wyznaczenia nowych celów. Z niecierpliwością czekam na to, aby zacząć realizować kolejne plany i podzielić się z Państwem ich efektami.
Chcemy wzmacniać międzysektorową współpracę i system ochrony zdrowia
Mijający 2022 rok to czas szeregu wyzwań dla ochrony zdrowia w naszym kraju. Wyzwania te pozostają wspólne – zarówno dla publicznego, jak i prywatnego sektora.
Często sygnalizowanym przez opinię publiczną i nagłaśnianym przez media problemem jest niewątpliwie wzrost cen i, co za tym idzie, galopująca inflacja medyczna. To zjawisko potęguje dodatkowo coraz wyższy poziom kosztów stałych przy rosnącym zapotrzebowaniu na usługi zdrowotne.
Obserwujemy także rosnącą liczę świadczeń dostarczanych pacjentom podczas pojedynczej konsultacji medycznej. W 2022 roku mieliśmy do czynienia z częstszym niż w ubiegłym roku zlecaniem kompleksowych badań (których cena również wzrosła), znacznie większym zapotrzebowaniem na badania diagnostyczne, czy kierowaniem pacjentów na długoterminowe leczenie.
Inne przyczyny wzrostu cen, to konieczność inwestowania podmiotów leczniczych w innowacje i obszar telemedycyny, czy rosnące oczekiwania finansowe pracowników ochrony zdrowia. Chcąc odpowiedzieć na zwiększone zapotrzebowanie na usługi i jednocześnie zachować najwyższy standard leczenia pacjenta, w tym leczyć go przy użyciu nowoczesnych rozwiązań, przez wykwalifikowaną i liczniejszą kadrę, musimy liczyć się ze zwiększonymi nakładami na działalność, która przekłada się na wycenę świadczeń. Z tych powodów przewidujemy, że w 2023 roku czekają nas dalsze podwyżki w obszarze opieki zdrowotnej.
Drugim wyzwaniem, przed którym staliśmy i nadal stoimy, są niedobory kadry medycznej. W Polsce wskaźnik liczby lekarzy w przeliczeniu na liczbę mieszkańców należy do najniższych w Europie. Na tysiąc mieszkańców przypada w naszym kraju 3,3 lekarzy (dane z roku 2020), co jest jednym z najniższych wyników w tej części świata. Te niedobory wiążą się ściśle z ograniczoną dostępnością usług w sektorze zdrowia. Zwiększone zapotrzebowanie na usługi, które trudno zaspokoić, obserwują niemal wszystkie podmioty medyczne. Nowa jednostka chorobowa (jaką jest Covid-19), „popandemiczny” dług zdrowotny, ponadprzeciętnie długi sezon infekcyjny, wspomniane większe zapotrzebowanie na zaawansowane badania diagnostyczne, aż w końcu inflacja – to wszystko powoduje, że szeroko pojmowany system ochrony zdrowia w Polsce jest nadmiernie przeciążony.
Zdrowie Polaków jest jedno
Dodatkowo zapowiedzi projektu, by jeden lekarz był zatrudniony w jednym miejscu pracy, mogą pogłębić ten problem. W praktyce takie rozwiązanie, w którym lekarz deklarowałby pracę wyłącznie w jednym miejscu, w zamian za wyższe wynagrodzenie, jest bardzo ryzykowne dla funkcjonowania i wydajności całego systemu ochrony zdrowia. Budzi to także wątpliwości z perspektywy lepszego i szerszego dostępu pacjentów do opieki zdrowotnej. Aby skutecznie odpowiedzieć na zwiększone zapotrzebowanie na wizyty lekarskie i zaawansowaną diagnostykę, zachowując przy tym wysoki standard leczenia i efektywność systemu, powinniśmy w szczególny sposób zadbać o wystarczający dobór kadry medycznej. Musimy zapewnić kadrze medycznej komfort pracy i możliwość realizowania kariery zawodowej w wielu miejscach. Dlatego kluczowa jest chociażby optymalizacja ścieżki edukacyjnej kadr medycznych i jako partner prywatny jesteśmy gotowi wesprzeć sektor publiczny naszym doświadczeniem.
W rok 2023 wchodzimy z wnioskiem, że nie należy ustawać w dążeniach do umocnienia publiczno-prywatnej współpracy w ochronie zdrowia. W obliczu wspólnych dla obu sektorów wyzwań powinniśmy mówić jednym głosem, a w interesie każdego pacjenta jest wykorzystywanie naszego wzajemnego potencjału i synergiczne zaspokajanie zdrowotnych potrzeb.
Dlatego tak ważne jest wdrażanie rozwiązań i promowanie idei, które budują międzysektorową współpracę i wzmacniają system ochrony zdrowia. Z drugiej strony należy sprzeciwiać się koncepcjom, które wprowadzałyby nienaturalny podział między nami, umacniały nierówności i stereotypy, a w konsekwencji szkodziły pacjentom. I w wyrażaniu takiej zdecydowanej postawy też musimy być solidarni.
Artur Białkowski, wiceprezes Pracodawców Medycyny Prywatnej, Dyrektor Zarządzający ds. Usług Biznesowych w Medicover w Polsce
Zdrowie Polaków jest jedno
Dr Rafał Krajewski, wiceprezes zarządu Pracodawców Medycyny Prywatnej
Tytułowe zdanie wydaje się oczywistością, ocierającą się o banał. Ale w świetle narzucanej przez polską klasę polityczną narracji oraz – co gorsza – praktyki, takim banałem już nie jest. Rządzący z coraz większym animuszem narzucają perspektywę przeciwstawiania, stawiania w opozycji tzw. medycyny publicznej i medycyny prywatnej.
Znajduje to wyraz nie tylko w wypowiedziach prominentnych polityków ale przede wszystkim w uchwalanych aktach normatywnych. Weźmy choćby ustawę z dnia 27 października 2022 roku o środkach nadzwyczajnych mających na celu ograniczenie wysokości cen energii elektrycznej oraz wsparciu niektórych odbiorców w 2023 roku – wsparcie otrzymają podmioty lecznicze tylko w tym zakresie, który dotyczy świadczeń zdrowotnych finansowanych ze środków publicznych.
W przeciwieństwie do powyższej perspektywy, zbudowanej na opozycji publicznej ochrony zdrowia i „prywaciarzy” uważam, iż częścią misją Pracodawców Medycyny Prywatnej jest zaproponowanie oraz nawet wymuszenie na klasie politycznej podejścia opartego na rzeczywistej, a nie tylko deklaratywnej perspektywie pacjenta, jego potrzeb i oczekiwań. Na konstatacji tego banalnego faktu, że zdrowie Polaków jest jedno i nie dzieli się na publiczne i prywatne.
Dla pacjenta bowiem jest rzeczą wtórną, czy uzyska świadczenie opieki zdrowotnej w placówce z logo NFZ czy bez niego; czy będą to świadczenia, za które płaci ze swej kieszeni pośrednio – odprowadzając część swoich dochodów w postaci składki zdrowotnej – czy opłaci bezpośrednio ze swej kieszeni w kasie przychodni. Pacjent zwraca się do lekarza w związku ze swoimi potrzebami zdrowotnymi i tylko część (choć jest to większa część) tych potrzeb jest zaspokajana w ramach systemu świadczeń finansowanych ze środków publicznych. Mamy bowiem i takie rodzaje świadczeń zdrowotnych, w których znaczna ilość lub nawet większość jest realizowana na zasadach komercyjnych, takie jak przykład stomatologia i protetyka (dorosły pacjent u stomatologa, potrzebujący mostka lub protezy jak widać wsparcia państwa już nie wymaga).
Prywatny rynek nieodzownym elementem systemu ochrony zdrowia
Jesteśmy przeciwni dyskryminowaniu i dyskredytowaniu prywatnego sektora ochrony zdrowia, bo w istocie dyskryminuje się pacjentów, którzy nie mogąc (z różnych zresztą powodów) uzyskać świadczeń w ramach sytemu publicznego zwracają się po kwalifikowaną pomoc świadczoną na zasadach komercyjnych. Nie wspomnę już o tym trywialnym fakcie, że przytłaczająca większość podmiotów leczniczych w ogóle są to podmioty prywatne (w tym także z grupy tych, które mają umowy z NFZ).
W obecnej dobie – i wydaje się, że nie jest to horyzont tylko kilku najbliższych miesięcy – szereg obszarów naszego życia będzie wymagało wsparcia ze strony państwa. To wsparcie nie może być jednakowoż wybiórcze, selektywne i dyskryminujące.
Szanowna Klaso Polityczna – jeśli w sposób rzeczywisty a nie tylko deklaratywny chcesz wspierać pacjenta to wspieraj wszelkie działania i wszelkie formy działalności, które są związane z zaspokojeniem jego potrzeb zdrowotnych a nie tylko te, które objęte są umowami z NFZ.