Program Związku

Autor:
12 sierpnia 2017

1. Wzmacnianie roli prywatnych świadczeniodawców w ochronie zdrowia

Rola systemu zabezpieczenia społecznego w zapewnianiu ochrony zdrowia obywateli nie podlega dyskusji. Model zapewniania zabezpieczenia na wypadek choroby, który polega na powszechności i solidaryzmie społecznym jest elementem wyboru politycznego obywateli Polski (jak i innych krajów europejskich) i nie jest kwestionowany. W modelu tym znaczna część (w praktyce polskiej około 60%) wydatków na ochronę zdrowia pokrywana jest ze środków o charakterze publicznym. W tym rozumieniu system ten jest i pozostanie publiczny.

W odróżnieniu jednak do lat sprzed transformacji ustrojowej (1989) oraz późniejszej reformy opieki zdrowotnej (1999), określone funkcje w tym systemie, mogą i powinny pełnić podmioty prywatne.

Wspierając zasadę pomocniczości zapisaną w preambule Konstytucji RP, jesteśmy zdania, że rola władz publicznych i administracji publicznej powinna koncentrować się na kwestiach regulacji i nadzoru, a powinna być ograniczana w dziedzinie bieżącej działalności, w szczególności w dostarczaniu usług zdrowotnych.

2. Równe traktowanie świadczeniodawców publicznych i prywatnych

Pochodną postulatu pierwszego jest równość w traktowaniu podmiotów publicznych i prywatnych w działaniach administracji ochrony zdrowia; tak głównego płatnika publicznego, jakim jest NFZ jak i innych organów administracji, w tym nadzoru sanitarnego, administracji lokalnej, administracji rządowej szczebla wojewódzkiego.

Pomimo konstytucyjnej równości podmiotów prywatnych i publicznych, potwierdzonej dodatkowo zapisami ustawowymi i wzmocnionej regulacjami UE wspierającymi konkurencję, obserwuje się stale przykłady łamania tej zasady w ochronie zdrowia w Polsce. Przykłady te dotyczą preferowania podmiotów publicznych w kontraktowaniu świadczeń, realizacji programów zdrowotnych na szczeblu administracji samorządowej, jak również stosowaniu różnych miar dla podmiotów prywatnych i publicznych w postępowaniu administracyjnym (np. nadzoru sanitarnego).

Postulujemy zatem rygorystyczne stosowanie zasady równego traktowania podmiotów i zwalczanie praktyk ograniczających konkurencję, w szczególności pomiędzy podmiotami publicznymi i prywatnymi. Zasada ta powinna dotyczyć dostępu do środków publicznych na świadczenia zdrowotne, ale również do środków inwestycyjnych, głównie unijnych. Równe traktowanie powinno mieć także miejsce w procesie rejestracji zakładów opieki zdrowotnej i dostępu do środków wydawanych przez samorządy lokalne na utrzymanie i rozwój infrastruktury ochrony zdrowia.

Równe traktowanie powinno także objawiać się możliwością pobierania kwot za świadczenia nieobjęte kontraktem przez placówki publiczne, a także powinno oznaczać, że placówki te nie będą prawem zmuszane do szczególnego traktowania personelu (patrz: ustawa 203).

3. Rozwiązanie problemu upośledzenia podmiotów ochrony zdrowia w dziedzinie VAT

Podmioty świadczące usługi medyczne, jako zwolnione z VAT, nie mają możliwości odliczenia podatku VAT opłaconego w wyniku nabycia materiałów i usług, służących wytworzeniu tych usług. Z jednej strony wiadomo, że od 60% do 70% kosztów wytwarzania usług zdrowotnych związanych jest z pracą ludzką, niepodlegającą opodatkowaniu VAT, z drugiej jednak, pozostałe 30%-40% w jakimś stopniu jest tym podatkiem obciążone. Problem ten dotyczy głównie podmiotów inwestujących oraz tych stosujących dużą ilość wyrobów medycznych w procesach diagnostyczno-leczniczych.

Jesteśmy zdania, że należy znaleźć sposób rozwiązania tego problemu poprzez odpowiednie rozwiązania fiskalne, zgodne z prawem międzynarodowym (Dyrektywą VAT), które wyrównałyby możliwości rozwoju firm działających na rynku ochrony zdrowia z tym spoza tego sektora.

4. Zwiększenie ilości ustrukturyzowanych i legalnych środków w systemie

Będziemy wspierać rozwój wszystkich sposobów finansowania ochrony zdrowia, które redukują indywidualne ryzyko chorowania, a przez to podnoszą jakość życia, w szczególności osób chorych. Działania te to rozwój różnych form ubezpieczenia i akumulacji środków populacji na pokrycie kosztów leczenia jej chorych członków.

Jednocześnie zauważamy, że część środków finansowych obecnych w systemie ochrony zdrowia nie jest rejestrowana w systemie podatkowym. Dzieje się tak, dlatego, że pobierane są w sposób nieformalny, bez rejestrowania transakcji i odprowadzania odpowiednich podatków. Zjawisko takie zaburza normalne warunki konkurowania i powoduje, że prywatne placówki ochrony zdrowia nie mogą stabilnie się rozwijać. Będziemy zatem wspierać i promować działania, których celem jest ujawnienie i zalegalizowanie transakcji pomiędzy klientami a podmiotami i osobami pracującymi w systemie ochrony zdrowia.

Działania jakie mogą służyć wymienionym wyżej celom to:

  • zdefiniowanie w sposób możliwie szczegółowy, koszyka świadczeń gwarantowanych, co pozwoli wyodrębnić te świadczenia lub ich elementy, które nie są finansowane ze środków publicznych,
  • określenie ?standardu" usług poszczególnych typów przez wykluczenie określenia zakresu ?usługi ponadstandardowej", wykonywanych na życzenie i koszt pacjenta,
  • wprowadzenie oficjalnego współpłacenia za pewne rodzaje usług i/lub ich elementy,
  • wprowadzenie ulg podatkowych dla osób fizycznych z tytułu ponoszenia kosztów leczenia,
  • zaliczenie w koszty działalności podmiotów gospodarczych zakupu świadczeń zdrowotnych (postulat realizowany od 2007 roku)

5. Zasada pomocniczości w inwestycjach w ochronie zdrowia

Stała i spójna poprawa infrastruktury ochrony zdrowia wymaga większego zaangażowania środków prywatnych w ten proces. Zgodnie z ideologicznymi założeniami reformy z roku 1999, koszty inwestycji w ochronie zdrowia powinny ponosić samorządy lokalne, przy czym dotyczy to jedynie podmiotów sektora publicznego. Zjawisko takie jest ewidentną nierównością podmiotów ochrony zdrowia sektora, jako, że podmioty prywatne, kontraktowane ze środków NFZ uzyskują takie same a nawet niższe stawki ze usługi a inwestować muszą ze środków własnych. Przy tym samorządy lokalne często nie wywiązują się z założonych zadań lub robią to nieregularnie i nierównomiernie nawet wobec własnych placówek, co doprowadza do dekapitalizacji i w efekcie pogarszania jakości usług.

Przez większe zaangażowanie sektora prywatnego możliwa będzie stała poprawa jakości usług i bezpieczeństwa pacjentów. Żeby takie większe zaangażowanie prywatnego kapitału osiągnąć, należy:

  • zapewnić stabilne warunki inwestowania, w tym warunki prawne partnerstwa publiczno-prywatnego, długotrwałe kontrakty i promesy zakupów świadczeń,
  • zmniejszyć ryzyko inwestycyjne, przez zredefiniowanie roli samorządów w planowaniu, tworzeniu i utrzymywaniu infrastruktury ochrony zdrowia,
  • jasno stwierdzić, że opłaty NFZ uwzględniają element amortyzacji,
  • zwiększyć środki strukturalne UE na inwestycje w ochronie zdrowia w NPR na lata 2008-2013,
  • wprowadzić ulgi podatkowe dla inwestycji w ochronie zdrowia.

6. Upowszechnianie elektronicznej dokumentacji medycznej

Zwarzywszy na ilość dokumentów w ochronie zdrowia i uznawaną konieczność tworzenia dokumentacji procesów leczniczych, ze względu na potrzebę poprawy jakości i zabezpieczenia od skutków prawnych, istnieje konieczność upowszechniania dokumentacji elektronicznej w miejsce istniejące dokumentacji papierowej. W poprzednich latach Związek aktywnie działał na rzecz liberalizacji przepisów umożliwiających prowadzenie medycznej dokumentacji elektronicznej. Ostatecznie od 1.01.2011 obowiązuje rozporządzenie Ministra Zdrowia, które czyni wykonywalnym realizację tego postulatu..

Kolejny krok w postaci powszechnego Systemu Informacji w Ochronie Zdrowia został usankcjonowany ustawą. O ile jednak same cele ustawy są jak najbardziej uzasadnione, to pewne zapisy szczegółowe nie znajdują pełnej akceptacji Związku. Niepokój budzą następujące kwestie:

  • Zapewnienie otwartości systemów informatycznych, a przez to poszerzenie możliwości współpracy różnych systemów informatycznych, stosowanych przez placówki ochrony zdrowia, wymaga standaryzacji terminologii i słowników stosowanych w systemach informatycznych oraz uzgdonienia standardów komunikacyjnych pomiędzy modułami informatycznymi, działającymi w placówkach ochrony zdrowia.
  • O ile na budowę centralnego systemu została pozyskana znacząca pomoc unijna, o tyle przystosowanie się do rygorystycznych wymagań ustawy wymagać będzie znaczących inwestycji w każdym szpitalu. przychodni czy gabinecie lekarskim, bez względu na publiczny czy prywatn charaker jego własności. Sukces projektu wymaga wskazania tych środków na poziomie lkalnym.
  • Zbieranie nie zanonimizonwanej informacji medycznej w relacji do usług medycznych finansowanych w 100% ze środków prywtanych, którym nie towarzyszy wydawanie recept ze zniżką finansowaną ze środków publicznych, łamie w opinii Związku zasadę prywatności szczególnie wrażliwej informacji medycznej. Tam gdzie nie ma środków publicznych nie powinno być obowiązku dzielenia się osobową informacją medyczną z adminsitracją centralną.

7. Stabilność gospodarowania w sytuacji mono- lub oligopsomu

Uznając za naturalną sytuację, w której liczba instytucji nabywających świadczenia na rzecz ubezpieczonych w systemie publicznym jest ograniczona uważamy, że należy w najlepszy możliwy sposób zapewnić stabilność działania placówek działających w takim systemie. Stabilność ta powinna objawiać się w następujący sposób:

  • ogłaszanie wieloletnich planów i priorytetów w zakresie kontraktowania świadczeń zdrowotnych,
  • określania docelowej, rekomendowanej sieci zabezpieczenia świadczeń w publicznym systemie ochrony zdrowia,
  • ogłaszania priorytetów inwestycyjnych w ochronie zdrowia i realizacji ich na zasadach pomocniczości, z wykorzystaniem kapitału prywatnego i zastosowaniem promes na zakupy świadczeń,
  • podpisywania wieloletnich (3-5 letnich) umów na świadczenie usług zdrowotnych, z określonymi wielkościami gwarantowanych zakupów, (promes)
  • określeniu z odpowiednim wyprzedzeniem, planów dopuszczenia nowych podmiotów do rynku świadczeń.

8. Jasny, stabilny i sprawiedliwy system finansowania świadczeń NFZ

Z uwagi na fakt, że środki publiczne na ochronę zdrowia stanowią istotną, dla niektórych sektorów podstawową, część przychodów, należy dążyć do współpracy z NFZ w tworzeniu takie systemu finansowania, który spełniałby następujące cechy:

  • był jasny i zrozumiały dla poszczególnych partnerów - przez to zmniejsza pola konfliktu i zagrożenia wynikające z niewłaściwego stosowania,
  • był stabilny - nie zmieniał się zbyt często i pozwalał na długookresowe planowanie, szczególnie w kontekście procesów inwestycyjnych,
  • był sprawiedliwy - nie naruszał zasad równości traktowania, nie był wrażliwy na sektorowe lobby i by jego tworzenie było oparte na dobrej jakości danych i wiedzy.

Poza tym system powinien promować właściwe działania (równowaga produktywności i podnoszenia jakości) i nie obarczać świadczeniodawców nadmierna sprawozdawczością.

Dążenie do wypracowania takiego systemu finansowania świadczeń wymaga aktywnej współpracy z Narodowym Fundusze Zdrowia oraz w niektórych dziedzinach także z Ministerstwem Zdrowia. Właściwe wydaje przedstawianie propozycji dotyczących poszczególnych rozwiązań.

1. Wzmacnianie roli prywatnych świadczeniodawców w ochronie zdrowia

Rola systemu zabezpieczenia społecznego w zapewnianiu ochrony zdrowia obywateli nie podlega dyskusji. Model zapewniania zabezpieczenia na wypadek choroby, który polega na powszechności i solidaryzmie społecznym jest elementem wyboru politycznego obywateli Polski (jak i innych krajów europejskich) i nie jest kwestionowany. W modelu tym znaczna część (w praktyce polskiej około 60%) wydatków na ochronę zdrowia pokrywana jest ze środków o charakterze publicznym. W tym rozumieniu system ten jest i pozostanie publiczny.

W odróżnieniu jednak do lat sprzed transformacji ustrojowej (1989) oraz późniejszej reformy opieki zdrowotnej (1999), określone funkcje w tym systemie, mogą i powinny pełnić podmioty prywatne.

Wspierając zasadę pomocniczości zapisaną w preambule Konstytucji RP, jesteśmy zdania, że rola władz publicznych i administracji publicznej powinna koncentrować się na kwestiach regulacji i nadzoru, a powinna być ograniczana w dziedzinie bieżącej działalności, w szczególności w dostarczaniu usług zdrowotnych.

2. Równe traktowanie świadczeniodawców publicznych i prywatnych

Pochodną postulatu pierwszego jest równość w traktowaniu podmiotów publicznych i prywatnych w działaniach administracji ochrony zdrowia; tak głównego płatnika publicznego, jakim jest NFZ jak i innych organów administracji, w tym nadzoru sanitarnego, administracji lokalnej, administracji rządowej szczebla wojewódzkiego.

Pomimo konstytucyjnej równości podmiotów prywatnych i publicznych, potwierdzonej dodatkowo zapisami ustawowymi i wzmocnionej regulacjami UE wspierającymi konkurencję, obserwuje się stale przykłady łamania tej zasady w ochronie zdrowia w Polsce. Przykłady te dotyczą preferowania podmiotów publicznych w kontraktowaniu świadczeń, realizacji programów zdrowotnych na szczeblu administracji samorządowej, jak również stosowaniu różnych miar dla podmiotów prywatnych i publicznych w postępowaniu administracyjnym (np. nadzoru sanitarnego).

Postulujemy zatem rygorystyczne stosowanie zasady równego traktowania podmiotów i zwalczanie praktyk ograniczających konkurencję, w szczególności pomiędzy podmiotami publicznymi i prywatnymi. Zasada ta powinna dotyczyć dostępu do środków publicznych na świadczenia zdrowotne, ale również do środków inwestycyjnych, głównie unijnych. Równe traktowanie powinno mieć także miejsce w procesie rejestracji zakładów opieki zdrowotnej i dostępu do środków wydawanych przez samorządy lokalne na utrzymanie i rozwój infrastruktury ochrony zdrowia.

Równe traktowanie powinno także objawiać się możliwością pobierania kwot za świadczenia nieobjęte kontraktem przez placówki publiczne, a także powinno oznaczać, że placówki te nie będą prawem zmuszane do szczególnego traktowania personelu (patrz: ustawa 203).

3. Rozwiązanie problemu upośledzenia podmiotów ochrony zdrowia w dziedzinie VAT

Podmioty świadczące usługi medyczne, jako zwolnione z VAT, nie mają możliwości odliczenia podatku VAT opłaconego w wyniku nabycia materiałów i usług, służących wytworzeniu tych usług. Z jednej strony wiadomo, że od 60% do 70% kosztów wytwarzania usług zdrowotnych związanych jest z pracą ludzką, niepodlegającą opodatkowaniu VAT, z drugiej jednak, pozostałe 30%-40% w jakimś stopniu jest tym podatkiem obciążone. Problem ten dotyczy głównie podmiotów inwestujących oraz tych stosujących dużą ilość wyrobów medycznych w procesach diagnostyczno-leczniczych.

Jesteśmy zdania, że należy znaleźć sposób rozwiązania tego problemu poprzez odpowiednie rozwiązania fiskalne, zgodne z prawem międzynarodowym (Dyrektywą VAT), które wyrównałyby możliwości rozwoju firm działających na rynku ochrony zdrowia z tym spoza tego sektora.

4. Zwiększenie ilości ustrukturyzowanych i legalnych środków w systemie

Będziemy wspierać rozwój wszystkich sposobów finansowania ochrony zdrowia, które redukują indywidualne ryzyko chorowania, a przez to podnoszą jakość życia, w szczególności osób chorych. Działania te to rozwój różnych form ubezpieczenia i akumulacji środków populacji na pokrycie kosztów leczenia jej chorych członków.

Jednocześnie zauważamy, że część środków finansowych obecnych w systemie ochrony zdrowia nie jest rejestrowana w systemie podatkowym. Dzieje się tak, dlatego, że pobierane są w sposób nieformalny, bez rejestrowania transakcji i odprowadzania odpowiednich podatków. Zjawisko takie zaburza normalne warunki konkurowania i powoduje, że prywatne placówki ochrony zdrowia nie mogą stabilnie się rozwijać. Będziemy zatem wspierać i promować działania, których celem jest ujawnienie i zalegalizowanie transakcji pomiędzy klientami a podmiotami i osobami pracującymi w systemie ochrony zdrowia.

Działania jakie mogą służyć wymienionym wyżej celom to:

  • zdefiniowanie w sposób możliwie szczegółowy, koszyka świadczeń gwarantowanych, co pozwoli wyodrębnić te świadczenia lub ich elementy, które nie są finansowane ze środków publicznych,
  • określenie ?standardu” usług poszczególnych typów przez wykluczenie określenia zakresu ?usługi ponadstandardowej”, wykonywanych na życzenie i koszt pacjenta,
  • wprowadzenie oficjalnego współpłacenia za pewne rodzaje usług i/lub ich elementy,
  • wprowadzenie ulg podatkowych dla osób fizycznych z tytułu ponoszenia kosztów leczenia,
  • zaliczenie w koszty działalności podmiotów gospodarczych zakupu świadczeń zdrowotnych (postulat realizowany od 2007 roku)

5. Zasada pomocniczości w inwestycjach w ochronie zdrowia

Stała i spójna poprawa infrastruktury ochrony zdrowia wymaga większego zaangażowania środków prywatnych w ten proces. Zgodnie z ideologicznymi założeniami reformy z roku 1999, koszty inwestycji w ochronie zdrowia powinny ponosić samorządy lokalne, przy czym dotyczy to jedynie podmiotów sektora publicznego. Zjawisko takie jest ewidentną nierównością podmiotów ochrony zdrowia sektora, jako, że podmioty prywatne, kontraktowane ze środków NFZ uzyskują takie same a nawet niższe stawki ze usługi a inwestować muszą ze środków własnych. Przy tym samorządy lokalne często nie wywiązują się z założonych zadań lub robią to nieregularnie i nierównomiernie nawet wobec własnych placówek, co doprowadza do dekapitalizacji i w efekcie pogarszania jakości usług.

Przez większe zaangażowanie sektora prywatnego możliwa będzie stała poprawa jakości usług i bezpieczeństwa pacjentów. Żeby takie większe zaangażowanie prywatnego kapitału osiągnąć, należy:

  • zapewnić stabilne warunki inwestowania, w tym warunki prawne partnerstwa publiczno-prywatnego, długotrwałe kontrakty i promesy zakupów świadczeń,
  • zmniejszyć ryzyko inwestycyjne, przez zredefiniowanie roli samorządów w planowaniu, tworzeniu i utrzymywaniu infrastruktury ochrony zdrowia,
  • jasno stwierdzić, że opłaty NFZ uwzględniają element amortyzacji,
  • zwiększyć środki strukturalne UE na inwestycje w ochronie zdrowia w NPR na lata 2008-2013,
  • wprowadzić ulgi podatkowe dla inwestycji w ochronie zdrowia.

6. Upowszechnianie elektronicznej dokumentacji medycznej

Zwarzywszy na ilość dokumentów w ochronie zdrowia i uznawaną konieczność tworzenia dokumentacji procesów leczniczych, ze względu na potrzebę poprawy jakości i zabezpieczenia od skutków prawnych, istnieje konieczność upowszechniania dokumentacji elektronicznej w miejsce istniejące dokumentacji papierowej. W poprzednich latach Związek aktywnie działał na rzecz liberalizacji przepisów umożliwiających prowadzenie medycznej dokumentacji elektronicznej. Ostatecznie od 1.01.2011 obowiązuje rozporządzenie Ministra Zdrowia, które czyni wykonywalnym realizację tego postulatu..

Kolejny krok w postaci powszechnego Systemu Informacji w Ochronie Zdrowia został usankcjonowany ustawą. O ile jednak same cele ustawy są jak najbardziej uzasadnione, to pewne zapisy szczegółowe nie znajdują pełnej akceptacji Związku. Niepokój budzą następujące kwestie:

  • Zapewnienie otwartości systemów informatycznych, a przez to poszerzenie możliwości współpracy różnych systemów informatycznych, stosowanych przez placówki ochrony zdrowia, wymaga standaryzacji terminologii i słowników stosowanych w systemach informatycznych oraz uzgdonienia standardów komunikacyjnych pomiędzy modułami informatycznymi, działającymi w placówkach ochrony zdrowia.
  • O ile na budowę centralnego systemu została pozyskana znacząca pomoc unijna, o tyle przystosowanie się do rygorystycznych wymagań ustawy wymagać będzie znaczących inwestycji w każdym szpitalu. przychodni czy gabinecie lekarskim, bez względu na publiczny czy prywatn charaker jego własności. Sukces projektu wymaga wskazania tych środków na poziomie lkalnym.
  • Zbieranie nie zanonimizonwanej informacji medycznej w relacji do usług medycznych finansowanych w 100% ze środków prywtanych, którym nie towarzyszy wydawanie recept ze zniżką finansowaną ze środków publicznych, łamie w opinii Związku zasadę prywatności szczególnie wrażliwej informacji medycznej. Tam gdzie nie ma środków publicznych nie powinno być obowiązku dzielenia się osobową informacją medyczną z adminsitracją centralną.

7. Stabilność gospodarowania w sytuacji mono- lub oligopsomu

Uznając za naturalną sytuację, w której liczba instytucji nabywających świadczenia na rzecz ubezpieczonych w systemie publicznym jest ograniczona uważamy, że należy w najlepszy możliwy sposób zapewnić stabilność działania placówek działających w takim systemie. Stabilność ta powinna objawiać się w następujący sposób:

  • ogłaszanie wieloletnich planów i priorytetów w zakresie kontraktowania świadczeń zdrowotnych,
  • określania docelowej, rekomendowanej sieci zabezpieczenia świadczeń w publicznym systemie ochrony zdrowia,
  • ogłaszania priorytetów inwestycyjnych w ochronie zdrowia i realizacji ich na zasadach pomocniczości, z wykorzystaniem kapitału prywatnego i zastosowaniem promes na zakupy świadczeń,
  • podpisywania wieloletnich (3-5 letnich) umów na świadczenie usług zdrowotnych, z określonymi wielkościami gwarantowanych zakupów, (promes)
  • określeniu z odpowiednim wyprzedzeniem, planów dopuszczenia nowych podmiotów do rynku świadczeń.

8. Jasny, stabilny i sprawiedliwy system finansowania świadczeń NFZ

Z uwagi na fakt, że środki publiczne na ochronę zdrowia stanowią istotną, dla niektórych sektorów podstawową, część przychodów, należy dążyć do współpracy z NFZ w tworzeniu takie systemu finansowania, który spełniałby następujące cechy:

  • był jasny i zrozumiały dla poszczególnych partnerów – przez to zmniejsza pola konfliktu i zagrożenia wynikające z niewłaściwego stosowania,
  • był stabilny – nie zmieniał się zbyt często i pozwalał na długookresowe planowanie, szczególnie w kontekście procesów inwestycyjnych,
  • był sprawiedliwy – nie naruszał zasad równości traktowania, nie był wrażliwy na sektorowe lobby i by jego tworzenie było oparte na dobrej jakości danych i wiedzy.

Poza tym system powinien promować właściwe działania (równowaga produktywności i podnoszenia jakości) i nie obarczać świadczeniodawców nadmierna sprawozdawczością.

Dążenie do wypracowania takiego systemu finansowania świadczeń wymaga aktywnej współpracy z Narodowym Fundusze Zdrowia oraz w niektórych dziedzinach także z Ministerstwem Zdrowia. Właściwe wydaje przedstawianie propozycji dotyczących poszczególnych rozwiązań.

Inne artykuły

Szpital Medicover zaprasza pacjentki na wydłużony, marcowy Weekend Kobiet

Autor: Medycyna Prywatna
Dodano: 1.03.2024

Wielospecjalistyczny Szpital Medicover organizuje akcję specjalną, dedykowaną kobietom z Wilanowa i okolic. W dniach 8-10 marca uczestniczki akcji zyskają możliwość odbycia konsultacji lekarskiej bez ponoszenia z tego tytułu opłat. A jest z czego wybierać! Pacjentki mają do dyspozycji aż 15 obszarów konsultacji – od ginekologii estetycznej i zabiegowej, przez prowadzenie ciąży, urologię, chirurgię, leczenie otyłości, po plastykę powiek i ocenę chodu oraz stóp. Warunkiem uczestnictwa w akcji jest uprzednia rejestracja na stronie wydarzenia.

Szpital Medicover jest placówką wielospecjalistyczną, co oznacza, że w ośrodku świadczone są usługi medyczne z wielu obszarów. By lepiej to zobrazować, wilanowska placówka organizuje akcję specjalną – „Weekend Kobiet w Szpitalu Medicover” – rozpoczynającą się w Dzień Kobiet (piątek, 8 marca) i trwającą do niedzieli (10 marca) włącznie.

Do udziału w akcji zaproszone są, oczywiście, kobiety – pacjentki z Warszawy, w szczególności: Wilanowa i okolic. W ramach tej inicjatywy będą one mogły odbyć nieodpłatną konsultację lekarską z wybranego obszaru. Szpital Medicover oferuje szeroki zakres leczenia, stąd katalog obszarów, w ramach których będą świadczone konsultacje, obejmuje aż 15 pozycji. Wśród nich pacjentki mogą znaleźć obszary, takie jak: ginekologia estetyczna i zabiegowa, prowadzenie ciąży, urologia i nietrzymanie moczu, plastyka powiek, leczenie żylaków, chirurgia powłok brzusznych, kardiologia, leczenie nadwagi i otyłości, czy ortopedia.

Planowany przez nas „Weekend Kobiet” to okazja, by poznać nas bliżej, na własne oczy zobaczyć, jak kompleksowo podchodzimy do kwestii zdrowia – mówi Anna Nipanicz-Szałkowska, Dyrektor Szpitala Medicover.Nasz szpital to miejsce, w którym na co dzień wykonywane są poważne i zaawansowane operacje, na świat przychodzą dzieci, a pacjenci dbają o swoje zdrowie pod okiem specjalistów z wielu dziedzin. Ten charakterystyczny model opieki medycznej, oparty o diagnostykę, konsultacje i hospitalizację sprawia, że jesteśmy ośrodkiem pierwszego wyboru dla wszystkich, którzy szukają najwyższej jakości pod jednym dachem – dodaje.

Nieodpłatne wizyty w ramach akcji „Weekend Kobiet w Szpitalu Medicover” będą realizowane na terenie szpitala przy Al. Rzeczypospolitej 5 w Warszawie. Aby z nich skorzystać, konieczna jest uprzednia, nieodpłatna rejestracja na stronie wydarzenia.

***

Platformą organizacyjną akcji jest strona internetowa: https://www.medicover.pl/szpital/weekend-kobiet/

***

Przeczytaj teraz

Reprezentacja Pracodawców Medycyny Prywatnej obecna podczas II Kongresu Gospodarka i Zdrowie

Autor: Medycyna Prywatna
Dodano: 29.02.2024

W dniach 5 i 6 marca 2024 roku w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie odbędzie się druga edycja Kongresu Gospodarka i Zdrowie. Tegoroczna edycja poświęcona zostanie holistycznemu spojrzeniu na profilaktykę.

5 marca o godzinie 13:30 rozpocznie się organizowana przez Pracodawców RP sesja pt.: „Profilaktyka prozdrowotna pracowników”. Udział w niej wezmą m.in. reprezentanci Pracodawców Medycyny Prywatnej.

Prelegenci:

  • Artur Białkowski Prezes Zarządu Pracodawców Medycyny Prywatnej,
  • Barbara Kopeć Wiceprezeska Zarządu Pracodawców Medycyny Prywatnej,
  • Dr n. ekon. Małgorzata Gałązka-Sobotka – Doradca Prezesa Zarządu Pracodawców RP, Dziekan Centrum Kształcenia Podyplomowego i Dyrektor Instytutu Zarządzania w Ochronie Zdrowia Uczelni Łazarskiego, Dyrektor Center of Value Based Healthcare,
  • Prof. dr hab. med. Jolanta Walusiak-Skorupa – Dyrektor Instytutu Medycyny Pracy w Łodzi,
  • Joanna Głażewska – Zastępca Dyrektora Departamentu Zdrowia Publicznego, Ministerstwo Zdrowia,
  • Marek Hok – Poseł RP,
  • Dr hab. prof. SGH Piotr Wachowiak – Rektor Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie,
  • Aleksandra Ossowska – HR Director, MSD,
  • Anna Panek – Dyrektor zespołów HR i administracji, Soonly,
  • Anna Rulkiewicz – Prezeska Zarządu, Grupa LUXMED.

Podczas debaty zostaną przedyskutowane następujące kwestie:

  1. Co zrobić, abyśmy jako społeczeństwo pozostawali jak najdłużej w dobrym zdrowiu?
  2. Wykorzystanie potencjału firm /pracodawców we wzmocnieniu świadomości i odpowiedzialności za zdrowie swoich pracowników.
  3. Zdrowe społeczeństwo inwestycją, a nie kosztem.
  4. Co zrobić, aby poprawić dostęp do opieki profilaktycznej?
  5. Doświadczenia pracodawców – inwestowanie w opiekę zdrowotną.

Dyskusję poprowadzi red. Klara Klinger.

Szczegółowy program wydarzenia znajduje się tutaj.

Serdecznie zapraszamy do śledzenia przebiegu dyskusji z udziałem naszych przedstawicieli!

Przeczytaj teraz

IX Kongres Wyzwań Zdrowotnych z głosem Pracodawców Medycyny Prywatnej

Autor: Medycyna Prywatna
Dodano: 26.02.2024

W dniach 7-8 marca 2024 r., w Międzynarodowym Centrum Kongresowym w Katowicach, odbędzie się IX Kongres Wyzwań Zdrowotnych (Health Challenges Congress) organizowany przez Grupę PTWP.

Wydarzenie jest idealną okazją do spotkań w gronie ekspertów, a także dyskusji oraz wypracowania wspólnych rozwiązań dotyczących funkcjonowania systemu ochrony zdrowia.

W programie #HCC2024:

  • 2 dni rozmów i spotkań,
  • inspirujące debaty z udziałem decydentów i ekspertów branżowych.

Podczas kongresu zostaną omówione tematy z zakresu funkcjonowania systemu, leczenia w wybranych jednostkach chorobowych, e-zdrowia i innowacji, zdrowia publicznego, rynku farmaceutycznego oraz ubezpieczeń.

W dyskusji nie może zabraknąć głosu przedstawicieli Pracodawców Medycyny Prywatnej.

Artur Białkowski Prezes Zarządu Pracodawców Medycyny Prywatnej – weźmie udział w dwóch panelach dyskusyjnych:

🟡 7.03.24 r., godz. 9:30 – „Sesja otwarcia: Liderzy zmian. To oni budują przyszłość ochrony zdrowia w Polsce”,

🟡 7.03.24 r., godz. 16:30 – „Ubezpieczenia zdrowotne”.

Andrzej PodlipskiCzłonek Zarządu Pracodawców Medycyny Prywatnej – wystąpi w roli prelegenta dwóch dyskusji moderowanych:

🟡 7.03.24 r., godz. 15:00 – „Źródła finansowania ochrony zdrowia”,

🟡 8.03.24 r., godz. 9:30 – „Polski system ochrony zdrowia widziany oczami ekspertów”.

🟡 8.03.24 r. o godz. 13:00 w panelu dyskusyjnym pt.: „Diagnostyka laboratoryjna” głos zabierze Tomasz AnyszekEkspert Pracodawców Medycyny Prywatnej.

Pracodawcy Medycyny Prywatnej są partnerem tego wydarzenia.

Szczegóły i rejestracja: www.hccongress.pl/2024/pl/

Transmisja dostępna po zalogowaniu.

Serdecznie zapraszamy do śledzenia dyskusji z udziałem naszych ekspertów!

Przeczytaj teraz

Dlaczego pracodawcy powinni wspierać pracowników w dbaniu o zdrowie? Raport „Praca. Zdrowie. Ekonomia. Perspektywa 2023”

Autor: Medycyna Prywatna
Dodano: 22.02.2024

Z najnowszego raportu opracowanego przez Medicover „Praca. Zdrowie. Ekonomia. Perspektywa 2023” wynika, że choć pracownicy mają coraz większą świadomość czynników wpływających na ich kondycję fizyczną i psychiczną, nadal za mało dbają o zdrowie. Gorsze samopoczucie odbija się na ich produktywności oraz satysfakcji z pracy. W ciągu ostatnich dwóch lat znacznie wzrosła liczba pracowników korzystających ze zwolnień lekarskich z powodu zaburzeń psychicznych. Coraz bardziej istotna jest zatem rola pracodawców jako promotorów holistycznego podejścia do zdrowia pracowników.

Medicover corocznie przygotowuje kompleksową analizę stanu zdrowia populacji pracowników pozostających pod opieką firmy. Raport „Praca. Zdrowie. Ekonomia. Perspektywa 2023”, bazujący na danych ponad pół miliona pracowników reprezentatywnych dla wielu grup zawodowych, stanowi rzetelny obraz zdrowia pracowników w Polsce.

– W Medicover jesteśmy świadomi znaczenia opieki zdrowotnej i działań profilaktycznych wśród osób aktywnych zawodowo. Doskonale zdajemy sobie sprawę jak cenne jest zdrowie pracownika, zarówno dla pracodawcy, jak i dla całej gospodarki. Analizując dane, zależało nam na pokazaniu realnego obrazu zdrowia polskich pracowników. Tego, co wpływa na ich kondycję fizyczną i psychiczną oraz jakie są najczęściej występujące powody absencji chorobowej. Wnioski płynące z raportu są ważnym argumentem w dyskusji o znaczeniu zdrowia osób aktywnych zawodowo w kontekście funkcjonowania zarówno firm, jak i całej gospodarki – mówi Artur Białkowski, Dyrektor Zarządzający ds. Usług Biznesowych Medicover Polska.

Tegoroczna, dziewiąta już, edycja raportu składa się z trzech części. Pierwsza analizuje informacje dotyczące najczęściej występujących schorzeń u osób w wieku produkcyjnym oraz powodów absencji chorobowej. W drugiej przedstawione są wyniki badania przeprowadzonego wśród osób korzystających z opieki Medicover na temat zwyczajów i nawyków mających wpływ na ich stan zdrowia. Ostatnia, trzecia część, pokazuje finansowy aspekt choroby oraz jej wpływ na gospodarkę Polski.

Na co chorują pracownicy, z jakich powodów chodzą na zwolnienia lekarskie?

Jak wynika z danych zaprezentowanych w raporcie, aż 55,7 proc. pracowników ma problem z podwyższonym ciśnieniem krwi. Na drugim miejscu pod względem częstotliwości wstępowania uplasowały się nadwaga i otyłość (54,2 proc.). Odsetek osób z otyłością (BMI powyżej 30) systematycznie rośnie w ostatnich latach, stanowiąc wzrastające, istotne ryzyko zdrowotne. Otyłość jest chorobą przewlekłą, z tendencją do nawrotów, może powodować liczne powikłania, a nawet prowadzić do śmierci. Trzecim istotnym problemem zdrowotnym pracowników jest podwyższony poziom cholesterolu. Aż 49,3 proc. z nich ma nieprawidłowy poziom cholesterolu całkowitego. Stale wzrasta odsetek pracowników z zaburzeniami gospodarki lipidowej. Dotyczy to co 5. pracownika, szczególnie powyżej 30 r.ż. Podwyższony cholesterol jest istotnym czynnikiem ryzyka wystąpienia zawału serca czy udaru mózgu. Od lat choroby sercowo-naczyniowe są najczęściej występującą przyczyną zgonów w Polsce. Na drugim miejscu zarówno w Polsce, jak i na świecie, plasują się choroby nowotworowe. Dane Medicover wykazują tendencję wzrostową w zakresie częstości rozpoznawania nowotworów – w 2022 r. stwierdzono o ponad 50 proc. więcej przypadków nowotworów niż w roku 2020. Stale rośnie liczba pacjentów z pierwszorazowym rozpoznaniem nowotworu pozostających pod opieką Medicover – w 2022 r. ich liczba była ponad 2,5 razy większa niż w roku 2020.

Jednak najczęściej pracownicy korzystają z wizyt lekarskich z powodu chorób układu oddechowego (28 proc. wizyt lekarskich) oraz pokarmowego (15,7 proc.). Przekłada się to również na statystykę zwolnień lekarskich, które stanowią jeden z najczęstszych powodów absencji w pracy. Na trzecim miejscu znalazły się wizyty lekarskie związane z chorobami układu ruchu – 14,6 proc., które generują 10,5 proc. zwolnień lekarskich.

– Ponad połowa pracowników korzysta z wizyt lekarskich profilaktycznie. Cieszy nas, że osoby aktywne zawodowo widzą potrzebę dbania o zdrowie, konsultują z lekarzem jak zapobiegać chorobom, a nie tylko jak je leczyć. Liczymy na to, że ten trend się utrzyma, bo okres pandemii i lockdown-u spowodował, że zamknęliśmy się w domach i rzadziej korzystaliśmy z wizyt profilaktycznych. Stąd również niepokojący wzrost w obszarze diagnoz nowotworowych – komentuje prof. dr hab. n. med. Bożena Walewska-Zielecka, Doradczyni Zarządu ds. Medycznych Medicover, Członkini Rady Naukowej Medicover.

Sport to zdrowie, a aktywność fizyczna pozytywnie działa także na psyche

Ponad połowa pracowników uważa, że w największym stopniu utrzymanie dobrego zdrowia zapewnia zbilansowana dieta (49,3 proc.) i odpowiednia ilość snu (44,08 proc.). Ważnym parametrem pozostaje nadal regularna aktywność fizyczna (41,77 proc.), ale coraz mniej badanych uznaje ją za metodę profilaktyki wielu chorób. Autorzy raportu wskazują, że w 2023 r., w porównaniu z rokiem 2022, jeszcze mniej osób uprawia aktywność fizyczną (spadek o 7 proc.), chociaż są świadome ogromnego znaczenia kondycji w utrzymaniu dobrego zdrowia.

– Medicover od kilku lat intensywnie rozwija się w kierunku zintegrowanej opieki zdrowotnej i stawia na holistyczne podejście do zdrowia, a nie tylko na leczenie konkretnego obszaru. Dlatego do poprawy stanu zdrowia klienta podchodzimy kompleksowo, uwzględniając aktywność sportową. Oferta Medicover Sport jest coraz chętniej wybieranym benefitem pracowniczym – mówi Artur Białkowski, Dyrektor Zarządzający ds. Usług Biznesowych Medicover Polska.

Medicover zapytał również pracowników firm posiadających abonament medyczny u nich o główne przyczyny braku aktywności fizycznej. Około połowa z nich uznała, że brakuje im chęci i czasu, kolejne 25 proc. nie widzi potrzeby uprawiania sportu, a około 16 proc. twierdzi, że nie pozwala im na to stan zdrowia. Natomiast ankietowani, którzy regularnie uprawiają aktywność fizyczną twierdzą, że pozwala im to na poprawienie ogólnego stanu zdrowia (41,84 proc.), kondycji fizycznej (37,85 proc.), odpoczywają w ten sposób psychicznie (29,59 proc.) oraz jest to sposób na rozładowanie stresu (24,49 proc.).

– Analizując zebrane dane zwróciliśmy uwagę na rosnącą liczbę absencji chorobowych związanych z zaburzeniami psychicznymi. W ciągu dwóch lat aż o 23 proc. wzrosła liczba zwolnień lekarskich spowodowanych silną reakcją na stres oraz depresją – komentuje prof. dr hab. n. med. Bożena Walewska-Zielecka, Doradczyni Zarządu ds. Medycznych Healthcare Services, Medicover, Członkini Rady Naukowej Medicover.
– To pokazuje, że tym bardziej pracodawcy powinni podejmować działania zachęcające pracowników do dbania o zdrowie nie tylko fizyczne, ale również psychiczne. Niezwykle ważna wydaje się być również świadomość pracodawców i stwarzanie optymalnych warunków pracy w kontekście zdrowia psychicznego. Zaadaptowanie się po pandemii oraz wyjście z lockdown-u mogły wpłynąć na zmniejszenie obciążeń psychologicznych i skrócenie długości zwolnień lekarskich w porównaniu z 2021 r. Jednak w 2022 r. doszły dodatkowe czynniki, które odcisnęły piętno na zdrowiu psychicznym: sytuacja geopolityczna i wojna w Ukrainie, wysoka inflacja, brak stabilizacji. Może to odpowiadać za wzrost lęku w społeczeństwie 
– dodaje Sylwia Rozbicka, Kierowniczka ds. Psychologii i Psychiatrii, Centrum Zdrowia Psychicznego MindHealth i Centrum Medyczne Damiana, Członkini Zarządu Stowarzyszenia „Aktywnie Przeciwko Depresji”.

Ile kosztuje zdrowie?

Medicover przeanalizował również roczne koszy absencji i prezenteizmu, które w 2022 r. ponosił pracodawca na statystycznego pracownika. Do analizy ekonomicznej wybrano 7 najczęstszych problemów zdrowotnych występujących wśród pracowników ogółem: nadciśnienie tętnicze, bóle pleców, infekcje dróg oddechowych, astma i alergia, cukrzyca, bóle głowy oraz choroby układu pokarmowego. Następnie przeanalizowano problemy zdrowotne, które generują koszty zarówno wśród pracowników objętych opieką w Medicover, jak i według danych ZUS. Średnia długość absencji chorobowej pracowników objętych opieką Medicover wyniosła 4,5 dnia, a tych korzystających z publicznej służby zdrowia 10 dni. Łatwo zauważyć, że zwolnienia lekarskie osób pod opieką Medicover są o ponad 50 proc. krótsze.

Jak wynika z raportu, dolegliwością, która generuje najwięcej kosztów chorobowych związanych z absencją i prezenteizmem, są infekcje dróg oddechowych, generujące aż 826 zł kosztów na jednego pracownika w ramach opieki prywatnej oraz 1299 zł w ramach powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego.

Dbanie o zdrowie pracowników ma realny wpływ na funkcjonowanie firmy, nie tylko pod kątem efektywności zespołów. W wyniku absencji i prezenteizmu pracodawcy ponoszą wysokie koszty, które mogą mieć negatywny wpływ na rozwój przedsiębiorstwa. Oszczędność dla pracodawcy, którego pracownicy znajdują się pod opieką Medicover, wynosi 1462 zł w przeliczeniu na każdego statystycznego pracownika w skali roku.

Według danych GUS wielkość zatrudnienia w Polsce w IV kwartale 2022 r. wyniosła 16 794 tys. osób. Dzięki dostępowi do koordynowanej ambulatoryjnej opieki zdrowotnej, oszczędność, jaką można byłoby osiągnąć w tak licznej grupie pracujących, wynosi 24,552 mld PLN rocznie.

Raport potwierdza też, że wydatki na jakościowo-efektywną opiekę zdrowotną pracowników to inwestycja, która przynosi zwrot w postaci realnych oszczędności dla pracodawcy. Oferując wysokiej jakości i dopasowaną do potrzeb pracowników opiekę medyczną, możemy wygenerować ogromne oszczędności – dla systemu ochrony zdrowia i gospodarki.

W poszukiwaniu rozwiązania

Analizując zmieniające się potrzeby rynku, Medicover stworzył autorski program „Zdrowa Firma”. To rozwiązania dla pracodawców, którzy chcą w sposób holistyczny dbać o zdrowie i dobrostan pracowników zgodnie z wymogami określonymi przez WHO (pojęcie „zdrowie” obejmuje zdrowie fizyczne, psychiczne oraz społeczne). Medicover wspiera firmy w realizacji celów biznesowych, budowaniu zaangażowania pracowników, a dzięki temu minimalizowaniu kosztów związanych z absencjami chorobowymi i prezenteizmem. W najbliższym czasie firma planuje dalszy rozwój i poszerzenie dostępności usług z zakresu zdrowia i wellbeingu.

Przeczytaj teraz

Karolina Prasek w Zespole do spraw Świadczeń z Funduszu Kompensacyjnego Zdarzeń Medycznych

Autor: Medycyna Prywatna
Dodano: 21.02.2024

Miło nam poinformować, że Dr n. o zdr. Karolina Prasek – Przewodnicząca działającego w ramach Pracodawców Medycyny Prywatnej Forum Pielęgniarek i Położnych – została powołana w skład Zespołu do spraw Świadczeń z Funduszu Kompensacyjnego Zdarzeń Medycznych przy Rzeczniku Praw Pacjenta.

Do zadań zespołu będzie należało wydawanie w toku postępowania opinii w przedmiocie wystąpienia zdarzenia medycznego i jego skutków.

Serdecznie gratulujemy!

Przeczytaj teraz

Asystentki i higienistki stomatologiczne mają szansę na karierę w Berlinie. Medicover Stomatologia powiększa zagraniczne zespoły

Autor: Medycyna Prywatna
Dodano: 21.02.2024

Medicover Stomatologia powiększa zespoły w Niemczech i otwiera drzwi do kariery za granicą. Ruszyła właśnie rekrutacja do centrów dentystycznych znajdujących się m.in. w Berlinie, Poczdamie i Hamburgu. Szansę na wyjazd oraz rozwój kompetencji mają higienistki i asystentki stomatologiczne oraz asystenci i higieniści z całej Polski.

Praca w obszarze asysty i higieny czeka w liczącej sobie aż szesnaście prestiżowych centrów dentystycznych sieci MeinDentist i kolejnych osiemnastu pod szyldem DDent, które są częścią Medicover Stomatologia. W jej zdobyciu kandydatom i kandydatkom pomagają natomiast rekruterzy służący wsparciem w kraju.

– Startując z rekrutacją do pracy w Niemczech, zapewniamy rodzimej kadrze unikalną na rynku możliwość rozwoju zawodowego pod okiem zagranicznych specjalistów. Tworzymy też ścieżkę kariery i awansu w najlepszych centrach stomatologicznych w Niemczech – mówi Olga Chorzewska, Specjalistka ds. rekrutacji międzynarodowych Medicover Stomatologia i dodaje: miejsca te, doceniane przez pacjentów, wyróżniają interdyscyplinarność i holistyczne podejście do leczenia, innowacja i wysoki standard opieki, co czyni je niezwykle atrakcyjnymi. Dla wielu ambitnych osób, gotowych na wyjazd do pracy do Niemiec, zatrudnienie w nich jest niepowtarzalną szansą, aby zdobyć doświadczenie, które wyróżnia na rynku pracy.

Kogo poszukują rekruterzy Medicover Stomatologia? Na pracę w obu sieciach mogą liczyć zarówno dyplomowane higienistki i asystentki oraz dyplomowani higieniści i asystenci, jak i osoby będące w trakcie nauki na ostatnim semestrze, które poszukują dla siebie dobrego planu zawodowego oraz merytorycznego wsparcia.

– Organizowana przez Medicover Stomatologia rekrutacja to zaproszenie dla ambitnych osób, które poszukują nie tylko ciekawego miejsca pracy, ale przede wszystkim, poprzez wyjazd, chcą rozwinąć swoje kompetencje i zdobyć unikane doświadczenie na największym europejskim rynku stomatologicznym. To ogromna szansa na międzynarodową karierę, ale także niepowtarzalną pozycję w CV – mówi Wioletta Januszczyk, Dyrektor Zarządzająca Pionem Usług Konsumenckich w Medicover.

Zachętą dla kandydatów i kandydatek jest także to, że Medicover zapewnia szerokie wsparcie organizacyjne i logistyczne na starcie. Obejmuje ono pomoc m.in. w nauce języka niemieckiego, adaptacji oraz w przeprowadzce i znalezieniu mieszkania w pobliżu miejsca pracy. Przez pierwsze tygodnie pracownicy mogą też liczyć na pomoc polskich asystentek obecnych na miejscu, które wprowadzają w środowisko pracy centrów MeinDentist i DDent.

Atrakcyjne są też same warunki zatrudnienia. Pracując w centrach, otrzymuje się niemiecką umowę o pracę. Można tu pracować na pełen etat, czyli 36-40 godzin w tygodniu, część etatu lub tylko 3 dni w tygodniu. Elastyczne są też godziny pracy: od 8:00 do 14:00 lub od 14:00 do 20:00. Wynagrodzenie natomiast jest takie samo, jakie dostaje niemiecka kadra na podobnych stanowiskach w MeinDentist i DDent.

Ponadto w pakiecie świadczeń znaleźć można także pełne ubezpieczenie zdrowotne i społeczne, premię miesięczną za pracę na popołudniowej zmianie, a jako dodatkowy benefit – poranne zdrowe śniadania, które są organizowane w klinikach. Dużym atutem jest także otwarty zespół, który wspiera nowych pracowników, pomaga w integracji i poznaniu współpracowników.

– Kadra z Polski, która już zasiliła szeregi MeinDentist, dzięki wsparciu na miejscu bardzo szybko integruje się z teamem i odnajduje w nowych realiach. Co więcej, wykazuje się inicjatywą oraz jest otwarta na naukę i rozwój. Doceniają to szczególnie nasi lekarze, którzy zwracają uwagę na wysokie umiejętności pracowników z Polski – mówi Adrianna Targatz, Menedżerka centrum MeinDentist i dodaje: widać także, że pracownicy chcą żyć w Berlinie i chłonąć jego klimat. To atrakcyjne miasto, które daje wiele możliwości, prawdziwy tygiel kulturalny, który tętni życiem i zapewnia ogrom atrakcji po pracy. Dla wielu osób wybierających zatrudnienie w MeinDentist możliwość mieszkania i pracy w Berlinie jest mocnym atutem oferty, która właśnie się pojawiła.

MeinDentist to sieć szesnastu centrów zlokalizowanych w Berlinie i Poczdamie, z kolei DDent obejmuje osiemnaście centrów rozlokowanych w północno-zachodnich Niemczech, m.in. w Hamburgu, Lubece i Bremie. Obie niemieckie sieci dysponują łącznie prawie 240 fotelami dentystycznymi oraz zatrudniają 800 osób na różnych stanowiskach. Centra przyjmują zarówno w ramach ubezpieczenia publicznego, jak i oferują zabiegi płatne poza nim.

Medicover przygotował specjalną stronę, za pośrednictwem której można skontaktować się z rekruterami i poznać ogólne warunki zatrudnienia oraz zapotrzebowanie kadrowe: medicoverstomatologia.pl/rekrutacja-de/.

Przeczytaj teraz