Przeciętna długość życia w Polsce w 2020 roku wyniosła 76,6 lat – o cztery lata mniej niż średnia w Unii Europejskiej. Spadła ona w latach 2019-2020 o 1,4 roku, na co wpływ miała pandemia Covid-19 – tak wynika z raportu  „State of Health in the EU: Poland – Country Health Profile 2021”.

Statystyczna długość życia w Polsce jest krótsza o 6,7 roku od życia w Norwegii. W porównaniu do średniej unijnej różnica ta wzrosła do 4 lat. Natomiast nadumieralność Polaków w roku 2020 była najwyższa w Europie.

Wśród przyczyn śmierci Polaków można wymienić choroby niedokrwienne serca – 11,1 procent, udary mózgu – 7 procent, Covid-19 –  6 procent, raka płuca – 5,6 procent, zapalenie płuc – 4,4 procent, raka jelita grubego – 3 procent, cukrzycę – 2,3 procent, choroby wątroby – 1,9 procent, raka piersi – 1,7 procent czy POChP – 1,6 procent.

Prawie połowa zgonów w Polsce spowodowana jest czynnikami behawioralnymi, takimi jak palenie tytoniu nadmierne spożywanie alkoholu i brak aktywności fizycznej. Jedna piąta Polaków jest otyła, jest to średnia wyższa niż w krajach unijnych.

Czytaj także: Raport Medicover: opieka zdrowotna to oszczędność dla pracodawców>>>

W ciągu ostatniej dekady wydatki na zdrowie w Polsce utrzymały się poniżej średniej UE, zarówno w przeliczeniu na mieszkańca, jak i jako udział w PKB. Pandemia Covid-19 spowodowała przekazanie dodatkowych środków dla sektora zdrowia.

Pieniądze na zdrowie wydawane są na opiekę stacjonarną, która stanowi 37 procent wszystkich wydatków, opiekę ambulatoryjną – 31 procent, produkty farmaceutyczne i wyroby medyczne – 22 procent, opiekę długoterminową – 7 procent oraz zaledwie 2 procent na profilaktykę.

Raport podkreśla także braki kadrowe w ochronie zdrowia i wskazuje, że Polska jest krajem o najmniejszej w Unii Europejskiej liczbie lekarzy na mieszkańca (2,4 na 1000 mieszkańców, podczas gdy średnia unijna to – 3,9).

Raport przygotowany przez Organizację Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) i Europejskie Obserwatorium Polityki Systemów Opieki Zdrowotnej (European Observatory on Health Systems and Policies) we współpracy z Komisją Europejską zawiera przegląd systemu opieki zdrowotnej w Polsce i stanu zdrowia Polaków, z uwzględnieniem czynników behawioralnych. Ze zrozumiałych względów ta edycja raportu skupia się szczególnie na wpływie pandemii na ochronę zdrowia.

Raport dostępny jest tutaj>>>

Analiza danych o długości życia i umieralności mieszkańców Polski zawartych w najnowszym raporcie PZH wskazuje, że nasz stan zdrowia stopniowo poprawia się, ale na tle ogółu krajów Unii Europejskiej sytuację należy uznać za jeszcze wciąż niezbyt niezadowalającą.

W 2017 roku długość życia mężczyzn wynosiła 74 lata, a kobiet była o 7,8 roku dłuższa i wynosiła 81,8 lat. Niepokojący jest fakt, że w ostatnich latach 2014-2017 długość życia zarówno mężczyzn jak i kobiet wzrosła zaledwie o 0,2 roku. Jest to najmniej korzystny trzyletni okres pod względem wzrostu długości życia jaki obserwujemy po roku 1991.

Według szacunków Eurostatu mężczyźni w Polsce przeżywają w zdrowiu (bez ograniczonej sprawności) 61,3 lat (83 procent długości życia) a kobiety 64,6 lat (79 procent) natomiast w przypadku osób starszych kobiety w wieku 65 lat mogą oczekiwać, że mniej niż połowę dalszego życia przeżyją w zdrowiu (43 procent tzn. 8,9 lat,) natomiast mężczyźni 51 procent (8,2 lat).

Długość życia polskich mężczyzn jest wyraźnie krótsza niż przeciętna w krajach Unii Europejskiej – według danych WHO w 2015 roku o 4,6 lat, natomiast w przypadku kobiet różnica jest znacznie mniejsza i wynosi 1,9 roku. Obecna długość życia polskich mężczyzn jest równa tej, jaka dla ogółu krajów UE była w 1999 roku, a więc 16 lat temu, a długość życia Polek jest równa tej, jaka była około 11 lat temu.

Czytaj także: Raport PZH: wydatki prywatne to 30 procent środków na ochronę zdrowia>>>

Nadal najmniej korzystnym środowiskiem zamieszkania w Polsce są najmniejsze miasta, poniżej 5 tysięcy mieszkańców, których mieszkańcy żyją najkrócej; natomiast przeciętnie najdłużej żyją mieszkańcy największych miast, z wyjątkiem Łodzi, gdzie mieszkańcy żyją nawet krócej niż mieszkańcy małych miasteczek. Jednak jak podkreślają autorzy raportu zróżnicowanie długości życia związane z kategorią miejscowości zamieszkania stopniowo ulega zmniejszeniu.

Największym zagrożeniem życia Polaków są od lat choroby układu krążenia odpowiedzialne w 2016 roku za 43,3 procenta ogółu zgonów. Drugą co do częstości przyczyną zgonów w Polsce są nowotwory złośliwe (25,8 procenta ogółu zgonów w 2016 roku), w ostatnich latach standaryzowane względem wieku współczynniki umieralności z ich powodu nie wykazują trendu spadkowego a ich udział wśród ogółu przyczyn zgonów trochę wzrasta.

Nowotwory ogólnie stanowią większy problem zdrowotny dla mężczyzn niż kobiet i nadwyżka umieralności z ich powodu mężczyzn w stosunku do kobiet jest większa niż w przypadku chorób serca i naczyń. Nowotwory złośliwe ogółem zarówno obecnie jak i w całym okresie lat 2000. najbardziej zagrażają życiu mieszkańców województw –  warmińsko-mazurskiego, pomorskiego i kujawsko-pomorskiego.

Największym zagrożeniem życia mężczyzn i kobiet jest rak tchawicy, oskrzela i płuca (większym niż dla ogółu mieszkańców UE), a współczynniki umieralności z jego powodu maleją tylko wśród mężczyzn.

Najwyższy poziom umieralności z powodu tego nowotworu w całym okresie lat 2000. występuje właśnie w województwach – warmińsko-mazurskim i kujawsko-pomorskim. Poziom umieralności kobiet z powodu raka piersi w trzynastu województwach w latach 2015/2016 był wyższy niż pięć lat wcześniej, a obniżył się tylko w trzech. Do województw o najwyższym poziomie umieralności kobiet ogółem z powodu tego nowotworu zaliczają się województwo wielkopolskie i śląskie. Generalnie sytuacja w Polsce pod względem umieralności z powodu nowotworów złośliwych jest niekorzystna w porównaniu z przeciętną sytuacją w krajach Unii Europejskiej, ale w mniejszym stopniu niż w przypadku chorób układu krążenia.

Raport Narodowego Instytutu Zdrowia Publicznego – PZH dostępny jest na stronie www.pz.gov.pl