W 2017 roku wzrosła liczba osób posiadających prawo wykonywania zawodu w podstawowych grupach medycznych: lekarzy, lekarzy dentystów, pielęgniarek, położnych, farmaceutów i diagnostów laboratoryjnych – wynika z raportu GUS.

Największy przyrost – o 3,1 procenta zarejestrowano w grupie diagnostów laboratoryjnych.

W grupie farmaceutów wzrost wyniósł 2,6 procenta, a w grupie położnych – 2,3 procenta.

Jednocześnie odnotowano wśród lekarzy i lekarzy dentystów uprawnionych do wykonywania zawodu wzrost liczby osób należących do najstarszej grupy wieku – 65 lat i więcej. Udział lekarzy tej grupy osiągnął w przypadku lekarzy 22,7 procenta, a lekarzy dentystów 20,9 procenta.

Utrzymała się również tendencja wzrostowa liczby pielęgniarek w najstarszej grupie wiekowej. Pielęgniarki w wieku 65 lat i więcej stanowiły 10,8 procenta wszystkich posiadających prawo wykonywania tego zawodu.

Podobne tendencje jak w roku poprzednim wystąpiły w strukturze wieku położnych. Największą grupę stanowiły położne w wieku 45-54 lata – ponad 12 tysięcy osób. Natomiast najmniej liczna była grupa położnych w wieku 65 lat i więcej – około 4 tysiące, czyli  o 490 osób więcej niż przed rokiem.

Czytaj także: Raport: spada wskaźnik wykorzystania łóżek szpitalnych>>>

Pozytywne zjawisko odnotowano natomiast w grupie najmłodszych położnych. Położne mające mniej niż 35 lat stanowiły 16,3 procenta uprawnionych do wykonywania zawodu, a ich liczba w porównaniu z poprzednim rokiem wzrosła o 498 osób.

Z danych pozyskanych ze statystyk resortowych wynika, że bezpośrednio z pacjentem (w podmiotach leczniczych, aptekach, domach pomocy społecznej, żłobkach i klubach dziecięcych) w 2017 roku pracowało 90,3 tysiąca lekarzy, czyli prawie 2 procent mniej niż rok wcześniej.

Lekarzy dentystów pracowało 13,3 tysiąca (0,1 procenta więcej), farmaceutów – 29,3 tysiąca (0,2 procenta więcej), pielęgniarek – 193,7 tysiąca (1,1 procenta mniej), położnych – 22,7 tysiąca (0,6 procenta mniej), fizjoterapeutów – 26,5 tysiąca (prawie 2 procent więcej) i diagnostów laboratoryjnych – 11,6 tysiąca, czyli o 9,4 procenta więcej.

Pod względem rozmieszczenia personelu medycznego na terytorium Polski występowały znaczne różnice między województwami. Liczba lekarzy przypadająca na 10 tysięcy ludności wahała się od 16 w województwie wielkopolskim do prawie 27 w województwie łódzkim i mazowieckim.

Liczba pielęgniarek pracujących bezpośrednio z pacjentem na 10 tysięcy mieszkańców w roku 2017 była najniższa w województwie wielkopolskim – 38,6 pielęgniarek na 10 tysięcy mieszkańców, oraz w województwie pomorskim, gdzie przypadały 41,1 pielęgniarki na 10 tysięcy osób, natomiast najwięcej pielęgniarek było w województwie lubelskim – 58,2 i świętokrzyskim – niemalże 60 pielęgniarek na 10 tysięcy mieszkańców.

Z raportu wynika też, że w 2017 roku liczba lekarzy specjalistów w Polsce wynosiła ponad 60 tysięcy, a wśród lekarzy dentystów specjalizację posiadało 2,9 tysiąca, co stanowiło 21,5 procenta wszystkich lekarzy dentystów, jednak za mało aby wyrównać istniejący deficyt. Dobrze przedstawia to wskaźnik dotyczący liczby lekarzy dentystów przypadających na 10 tysięcy ludności, który utrzymuje się od lat na podobnym niskim poziomie (2015 roku wyniósł on  3,3, w 2016 roku– 3,5, w 2017 roku – 3,5).

Na koniec 2017 roku najczęściej przez lekarzy posiadaną specjalizacją była specjalizacja z zakresu chirurgii, medycyny rodzinnej oraz chorób wewnętrznych – średnio na 10 tysięcy osób przypadało około 2 lekarzy.

Natomiast najmniej liczną grupę stanowili lekarze specjalizujący się w dziedzinach takich jak onkologia, dermatologia czy otolaryngologia.

Spośród pielęgniarek pracujących bezpośrednio z pacjentem tytuł magistra pielęgniarstwa posiadało 14,6 procenta ogółu. Odsetek osób z tytułem magistra w grupie położnych wyniósł w 2017 roku 18,5 procenta , wskaźnik dotyczący grupy: „pozostali z wyższym wykształceniem” był wyrównany w obu zawodach: w zawodzie pielęgniarki wyniósł 27,2 procenta, natomiast w zawodzie położnej – 27,6 procenta.

W 2017 roku w systemie ratownictwa medycznego pracowało 8,8 tysiąca ratowników medycznych ze średnim wykształceniem. Natomiast ratowników medycznych z wykształceniem wyższym magisterskim było 0,5 tysiąca.

Raport Głównego Urzędu Statystycznego „Zdrowie i ochrona zdrowia w 2017 roku” przedstawia wyniki badań kondycji zdrowotnej ludności Polski oraz badań dotyczących infrastruktury i funkcjonowania systemu opieki zdrowotnej, prowadzonych w ramach Polskiej Statystyki Publicznej.

Raport dostępny jest na stronie www.stat.gov.pl

 

 

Analiza danych o długości życia i umieralności mieszkańców Polski zawartych w najnowszym raporcie PZH wskazuje, że nasz stan zdrowia stopniowo poprawia się, ale na tle ogółu krajów Unii Europejskiej sytuację należy uznać za jeszcze wciąż niezbyt niezadowalającą.

W 2017 roku długość życia mężczyzn wynosiła 74 lata, a kobiet była o 7,8 roku dłuższa i wynosiła 81,8 lat. Niepokojący jest fakt, że w ostatnich latach 2014-2017 długość życia zarówno mężczyzn jak i kobiet wzrosła zaledwie o 0,2 roku. Jest to najmniej korzystny trzyletni okres pod względem wzrostu długości życia jaki obserwujemy po roku 1991.

Według szacunków Eurostatu mężczyźni w Polsce przeżywają w zdrowiu (bez ograniczonej sprawności) 61,3 lat (83 procent długości życia) a kobiety 64,6 lat (79 procent) natomiast w przypadku osób starszych kobiety w wieku 65 lat mogą oczekiwać, że mniej niż połowę dalszego życia przeżyją w zdrowiu (43 procent tzn. 8,9 lat,) natomiast mężczyźni 51 procent (8,2 lat).

Długość życia polskich mężczyzn jest wyraźnie krótsza niż przeciętna w krajach Unii Europejskiej – według danych WHO w 2015 roku o 4,6 lat, natomiast w przypadku kobiet różnica jest znacznie mniejsza i wynosi 1,9 roku. Obecna długość życia polskich mężczyzn jest równa tej, jaka dla ogółu krajów UE była w 1999 roku, a więc 16 lat temu, a długość życia Polek jest równa tej, jaka była około 11 lat temu.

Czytaj także: Raport PZH: wydatki prywatne to 30 procent środków na ochronę zdrowia>>>

Nadal najmniej korzystnym środowiskiem zamieszkania w Polsce są najmniejsze miasta, poniżej 5 tysięcy mieszkańców, których mieszkańcy żyją najkrócej; natomiast przeciętnie najdłużej żyją mieszkańcy największych miast, z wyjątkiem Łodzi, gdzie mieszkańcy żyją nawet krócej niż mieszkańcy małych miasteczek. Jednak jak podkreślają autorzy raportu zróżnicowanie długości życia związane z kategorią miejscowości zamieszkania stopniowo ulega zmniejszeniu.

Największym zagrożeniem życia Polaków są od lat choroby układu krążenia odpowiedzialne w 2016 roku za 43,3 procenta ogółu zgonów. Drugą co do częstości przyczyną zgonów w Polsce są nowotwory złośliwe (25,8 procenta ogółu zgonów w 2016 roku), w ostatnich latach standaryzowane względem wieku współczynniki umieralności z ich powodu nie wykazują trendu spadkowego a ich udział wśród ogółu przyczyn zgonów trochę wzrasta.

Nowotwory ogólnie stanowią większy problem zdrowotny dla mężczyzn niż kobiet i nadwyżka umieralności z ich powodu mężczyzn w stosunku do kobiet jest większa niż w przypadku chorób serca i naczyń. Nowotwory złośliwe ogółem zarówno obecnie jak i w całym okresie lat 2000. najbardziej zagrażają życiu mieszkańców województw –  warmińsko-mazurskiego, pomorskiego i kujawsko-pomorskiego.

Największym zagrożeniem życia mężczyzn i kobiet jest rak tchawicy, oskrzela i płuca (większym niż dla ogółu mieszkańców UE), a współczynniki umieralności z jego powodu maleją tylko wśród mężczyzn.

Najwyższy poziom umieralności z powodu tego nowotworu w całym okresie lat 2000. występuje właśnie w województwach – warmińsko-mazurskim i kujawsko-pomorskim. Poziom umieralności kobiet z powodu raka piersi w trzynastu województwach w latach 2015/2016 był wyższy niż pięć lat wcześniej, a obniżył się tylko w trzech. Do województw o najwyższym poziomie umieralności kobiet ogółem z powodu tego nowotworu zaliczają się województwo wielkopolskie i śląskie. Generalnie sytuacja w Polsce pod względem umieralności z powodu nowotworów złośliwych jest niekorzystna w porównaniu z przeciętną sytuacją w krajach Unii Europejskiej, ale w mniejszym stopniu niż w przypadku chorób układu krążenia.

Raport Narodowego Instytutu Zdrowia Publicznego – PZH dostępny jest na stronie www.pz.gov.pl

 

Opublikowany pod koniec listopada 2018 raport „Health at a Glace: Europe 2018” Komisji Europejskiej i Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) wskazuje, że nawet 20 procent środków na opiekę zdrowotną można lepiej wykorzystać poprzez optymalizację wydatków.

Może to dotyczyć zakupu farmaceutyków czy finansowania świadczeń medycznych poprzez ocenę zastosowanych w nich technologii medycznych, a także zmniejszenia hospitalizacji pacjentów przewlekle chorych, którzy mogą być leczeni ambulatoryjnie.

Raport pokazuje, że średnia długość życia w Europie ciągle rośnie, ale wzrost ten został ostatnio spowolniony, poza tym nadal utrzymują się duże różnice tej długości w poszczególnych krajach.

Różnice wynikają także z wykształcenia – osoby z wyższym wykształceniem żyją dłużej. Na przykład średnio w całej UE 30-letni mężczyzna o niskim poziomie wykształcenia może spodziewać się, że będzie żył o 8 lat krócej niż osoby z wyższym wykształceniem.

–  O ile średnia długość życia w UE należy do najwyższych na świecie, to jednak nie powinniśmy spoczywać na laurach, ponieważ więcej osób można uratować, działając na rzecz promowania zdrowego stylu życia i walki z czynnikami ryzyka, takimi jak tytoń czy brak aktywności fizycznej. Nie do przyjęcia jest fakt, że każdego roku w Unii Europejskiej przedwcześnie umiera ponad 1,2 miliona osób, a można by tego uniknąć poprzez lepsze zapobieganie chorobom i bardziej skuteczne interwencje w zakresie opieki zdrowotnej – powiedział, komentując raport, Vytenis Andriukaitis , komisarz ds. zdrowia i bezpieczeństwa żywności.

Raport podkreśla wagę profilaktyki i zapobieganiu chorobom. Wskazuje też na konieczność poprawy zdrowia psychicznego i zapobiegania chorobom psychicznym, które nie tylko mają konsekwencje społeczne, ale kosztują ponad 4 procent PKB w całej UE,  czyli ponad 600 mld euro.

Wzywa do zajęcia się takimi czynnikami ryzyka, jak palenie, alkohol i otyłość oraz  zapewnianie powszechnego dostępu do opieki zdrowotnej.

Sprawozdanie opiera się na porównawczych analizach stanu zdrowia obywateli UE i wynikach systemów opieki zdrowotnej w 28 państwach członkowskich, 5 krajach kandydujących i 3 państwach EFTA .

Raport: „Health at a Glance 2018” można znaleźć tutaj >>>

 

Skandynawsko-Polska Izba Gospodarcza (SPCC) przedstawiła raport „Nordic Insights – Trendy, które kształtują przyszłość biznesu”. Medicover Polska jako jeden z partnerów raportu podzielił się swoimi doświadczeniami w ramach obszaru „Connected Medicine”.

Publikacja powstała we współpracy z infuture hatalska foresight institute, prezentuje trendy związane z innowacjami na skandynawskim rynku i omawia 14 kluczowych kierunków i tendencji na rynku skandynawskim.

– Celem raportu jest identyfikacja kluczowych trendów biznesowych w Skandynawii na ogólnym tle globalnych przemian kształtujących biznes i polsko-skandynawską współpracę. Skandynawowie w wielu kluczowych dziedzinach życia wyróżniają się na tle innych państw w obszarze innowacyjności, konkurencyjności czy cyfryzacji społeczeństwa. W raporcie przedstawiliśmy trendy w podziale na trzy obszary tematyczne: gospodarka i technologia, środowisko i zrównoważony rozwój oraz społeczeństwo i praca. W publikacji zostały zaprezentowane także ciekawe rozwiązania wdrażane przez skandynawskie firmy działające w Polsce – mówi Agnieszka Zielińska, dyrektor zarządzająca Skandynawsko-Polskiej Izby Gospodarczej.

Jednym z ważnych tematów, które podejmuje raport, jest zagadnienie connected medicine, czyli trendu, który, w odpowiedzi na wyzwania współczesnego społeczeństwa, wyznacza nowy model dbania o zdrowie.

Czytaj: Medicover Polska wyróżniony tytułem „Najlepszy Partner w Biznesie”>>>

Prognozuje się, że do 2050 roku co trzeci człowiek w Europie będzie mieć więcej niż 60 lat. W dobie starzejącego się społeczeństwa, coraz większego znaczenia nabiera elektronizacja opieki zdrowotnej i udostępnianie pacjentom usług medycznych „na odległość”.

W krajach skandynawskich do publicznego systemu opieki wdrażane są e-konsultacje lekarskie, możliwość umawiania wizyt online, a nawet systemy służące do zdalnej rehabilitacji dla pacjentów poudarowych. Coraz większą rolę odgrywa również sieciowanie i współpraca startupów, między innymi w ramach hubów technologicznych.

W Polsce trend ten rozwija Medicover Polska, który posiada własny dział innowacji, odpowiedzialny za wyszukiwanie i implementowanie nowoczesnych narzędzi i technologii do codziennej opieki nad pacjentem oraz za współpracę ze środowiskiem startupów i innowatorów. Z perspektywy firmy kluczowe jest inwestowanie i wspieranie tych rozwiązań, które dla pacjenta są naprawdę użyteczne, ponieważ technologia nie stanowi już dziś bariery rozwoju.

– W Medicover skupiamy się obecnie na wprowadzeniu usług, które mogą pomóc naszym pacjentom w ciągu 3 do 5 lat. Rozwój nowych funkcjonalności podzieliliśmy na cztery obszary – dwa wspierające prewencyjną opiekę zdrowotną i dwa ukierunkowane na opiekę dla przewlekle chorych. Do pierwszej kategorii zaliczamy samoopiekę i nowe metody komunikacji. Z myślą o osobach przewlekle chorych dodajemy kolejne drogi komunikacji z Medicover – wearables (tzw. urządzenia ubieralne) oraz monitorowanie chorych przewlekle – wyjaśnia Maciej Malenda, dyrektor ds. rozwoju międzynarodowego i innowacji w Medicover.

Wśród partnerów RaportuSkandynawsko-Polskiej Izby Gospodarczej „Nordic Insights – Trendy, które kształtują przyszłość biznesu” znalazły się także takie firmy jak Sigma Connectivity, IKEA, Kinnarps, SEB i Stena Recycling. Raport ukazał się pod honorowym patronatem Ambasad Danii, Finlandii, Norwegii i Szwecji.

Raport dostępny jest pod linkiem: https://www.spcc.pl