Do konsultacji skierowany został projekt nowelizacji ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw, który wprowadza zmiany w kilkudziesięciu aktach prawnych.

Zmiany dotyczą między innymi ustawy o Państwowej Inspekcji Sanitarnej, ustawy o ochronie zdrowia psychicznego, o zawodach lekarza i lekarza dentysty, o diagnostyce laboratoryjnej, ustawy Prawo Farmaceutyczne czy ustawy o systemie informacji w ochronie zdrowia.

Polegają one na uelastycznieniu oraz zrównaniu wymagań dla Państwowego Inspektora Sanitarnego, Państwowego Inspektora Farmaceutycznego z wymaganiami dla prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia i  usprawnieniu procesu weryfikacji ilości oraz rodzaju przepisanych pacjentom leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych z systemu teleinformatycznego lub z Systemu Informacji Medycznej.

Nowelizacja rozszerza zakres przedmiotowego i podmiotowego uprawnienia do bezpłatnych leków i wyrobów medycznych o osoby będące w okresie połogu.

Umożliwia uzyskanie przez jednostki samorządu terytorialnego dofinansowania nie tylko na udzielanie świadczeń zdrowotnych określonych w wykazach świadczeń gwarantowanych, ale również na realizację szczepień ochronnych.

Przedłużono termin wprowadzenia obowiązku przekazywania danych do sytemu P1 przez podmioty medyczne z 31 grudnia 2021 na 31 grudnia 2022.

Czytaj także: Rusza budowa kolejnego Domu opieki pod marką Orpea Rezydencje w Warszawie>>>

Zmiany w przepisach umożliwią przyjęcie za podstawę wyliczenia kolejnego ryczałtu systemu podstawowego szpitalnego zabezpieczenia świadczeń opieki zdrowotnej, na pierwsze półrocze 2022 roku, odpowiednich danych sprawozdawczych za 2019 rok, czyli za ostatni okres rozliczeniowy przypadający przed pandemią Covid-19.

Przepisy zawarte w nowelizacji mają także umożliwić osobom przebywającym w izolacji lub kwarantannie dostęp do świadczeń opieki zdrowotnej bez konieczności hospitalizacji a także podpisywanie elektronicznej dokumentacji medycznej innym rodzajem podpisu elektronicznego, niż dotychczas, zapewniającym autentyczność wytworzonego dokumentu.

System Monitorowania Zagrożeń zmieni nazwę na System Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych, utworzony zostanie także System Ewidencji Występowania Chorób Zakaźnych i Przeciwdziałania tym chorobom.

Nowelizacja uchyla także obowiązek sporządzania sprawozdania z działań określonych w ustawie z 2 marca 2020 roku o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem Covid-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych, wobec bieżącego informowania o podejmowanych działaniach.

Projekt ustawy o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw został opublikowany na stronie Rządowego Centrum Legislacji 30 grudnia 2021 roku.

Uwagi do projektu można przekazywać w ciągu 3 dni roboczych.

Link do projektu>>>

14 października 2021 roku wejdzie w życie ustawa, która zakłada przekazanie do roku 2027 na ochronę zdrowia 7 procent Produktu Krajowego Brutto. Poziom 6 procent PKB ma zostać osiągnięty już w roku 2023.  

Ustawa rozszerza uprawnienia ministra zdrowia związane z przekazywaniem NFZ dotacji podmiotowej lub jako zasilenie funduszu zapasowego, ze środków, które zostaną zidentyfikowane jako oszczędności także na etapie realizacji budżetu, 

Umożliwia także ministrowi zdrowia, za zgodą ministra finansów, dokonywanie zmian w planie wydatków polegających na przeniesieniu środków pomiędzy działami budżetu państwa, w ramach części budżetowej, którą dysponuje. 

Wprowadza też zmiany w ustawie o finansach publicznych, które mają na celu wyjęcie spod zasady tworzenia reguły finansowej wskazanej w art. 50 ust. 6 ww. ustawy wydatków w części budżetu państwa „zdrowie” oraz w dziale „ochrona zdrowia” w innych częściach budżetu. 

Czytaj także: Prywatne wydatki to jedna trzecia wszystkich wydatków na ochronę zdrowia >>>

Natomiast zmiany w ustawie o działalności leczniczej polegają głównie na nowelizacji art. 59 ust. 2, uznanego przez Trybunał Konstytucyjny w wyroku z 20 listopada 2019 roku sygn. akt K 4/17 za niezgodny z Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej, w zakresie w jakim zobowiązuje jednostkę samorządu terytorialnego, będącą podmiotem tworzącym samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej, do pokrycia straty netto stanowiącej ekonomiczny skutek wprowadzania przepisów powszechnie obowiązujących, które wywołują obligatoryjne skutki finansowe dla działania samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej.  

Przepis w nowym brzmieniu daje podmiotowi tworzącemu możliwość (w miejsce obowiązku) pokrycia straty netto samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej, a jednocześnie będzie stanowił podstawę prawną (o charakterze fakultatywnym) do przekazania środków finansowych na ten cel. 

Ustawa z 11 sierpnia 2021 roku o zmianie ustawy o oświadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw została opublikowana w Dzienniku Ustaw RP 29 września 2021 roku (poz. 1773). 

Ustawa wejdzie w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia (14 października 2021), z wyjątkiem art. 5, który wszedł w życie 30 września 2021. Artykuł ten dotyczy przedłużenia obowiązywania aktualnych wykazów świadczeniodawców zakwalifikowanych do systemu podstawowego szpitalnego zabezpieczenia świadczeń opieki zdrowotnej (tzw. sieci szpitali) do 30 czerwca 2022 roku. 

1 lipca 2020 roku wejdzie w życie nowelizacja ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, która zapewnia kobietom w ciąży bezpłatne zaopatrzenie w leki.

Podstawą do nabycie tego uprawniania będzie ciąża stwierdzona prze lekarza – specjalistę w dziedzinie położnictwa i ginekologii lub lekarza w trakcie odbywania specjalizacji w tej dziedzinie, przez położną podstawowej opieki zdrowotnej lub położną wykonującą świadczenia opieki zdrowotnej z zakresu ambulatoryjnej opieki specjalistycznej w poradni położniczo-ginekologicznej.

Zaświadczenie będzie ważne przez okres ciąży, jednak nie dłużej niż 15 dni po planowanej dacie porodu wskazanej w tym zaświadczeniu.

Podstawą do bezpłatnego wydania leku z apteki lub punktu aptecznego pacjentce w ciąży będzie recepta wystawiona przez lekarza lub położną, o których mowa powyżej, lub innego lekarza na podstawie wspomnianego zaświadczenia. Recepty te będą oznaczone kodem „C”.

Czytaj także: WizjaMed pierwsza w Polsce z systemem EOS>>>

Z ustawy wynika także, że osoby uprawnione do wystawiania recept będą obowiązane do dokonywania za pośrednictwem systemu informatycznego weryfikacji ilości oraz rodzaju przepisanych leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych, pod względem bezpieczeństwa oraz konieczności ich stosowania, biorąc pod uwagę recepty wystawione oraz zrealizowane dla danej osoby.

Wykaz leków, które będą oferowane bezpłatnie kobietom w ciąży, zostanie ustalony przez ministra zdrowia. Przy jego ustalaniu pod uwagę wzięte zostaną – konieczność zaspokojenia potrzeb zdrowotnych pacjentek, wynikających z ciąży, dostępność i bezpieczeństwo stosowania leków w poszczególnych okresach ciąży oraz roczny limit wydatków przewidzianych na ten cel w ustawie budżetowej na dany rok.

Sposób i tryb finansowania tych leków określi minister zdrowia w drodze rozporządzenia.

Pierwszy wykaz leków ma powstać nie później niż 4 miesiące od dnia wejścia w życie ustawy.

Ustawa z 16 kwietnia 2020 roku o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw została opublikowana w Dzienniku Ustaw RP 27 maja 2020 roku (poz. 945).

Projekt nowelizacji ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowych ze  środków publicznych zawiera propozycję zapewnienia kobietom w ciąży bezpłatnego dostępu do leków.

Dostęp taki uzyskają wszystkie kobiety w ciąży od momentu jej stwierdzenia (niezależnie od ścieżki poczęcia), przez lekarza specjalistę ginekologa do momentu zakończenia ciąży. Uprawnienie nie obejmuje okresów późniejszych, czyli porodu i połogu.

Lista leków zawierałaby leki najczęściej stosowane przez kobiety w ciąży. Uprawnienia do wystawiania recept z kodem uprawnień „C” na leki objęte programem, uzyskają lekarze ginekolodzy posiadający kontrakt z Narodowym Funduszem Zdrowia.

Uprawnienia takie będą posiadać również lekarze podstawowej opieki zdrowotnej, jako osoby najlepiej zorientowane w stanie zdrowia i całokształcie leczenia pacjentki, będącej pod jego opieką, ewentualnie lekarze innych specjalizacji, takich jak diabetologia czy hipertensjologia.

Uprawnienie powinno obejmować leki o kategorii dostępności „Rp” (na receptę), których stosowanie przez kobiety będące w ciąży jest konieczne do zaspokojenia potrzeb zdrowotnych wynikających z faktu pozostawania w ciąży.

Czytaj także: Chorzów: ginekologia w Weiss Klinik>>>

Wykaz leków będzie opracowany w formule podlisty zawierającej wyselekcjonowane leki z tzw. listy aptecznej obwieszczenia refundacyjnego z dodaniem kodu uprawnień dodatkowych, który mógłby współistnieć na jednej recepcie z innym kodem dotyczącym kobiet w ciąży (kod CN – jego zawarcie na recepcie oznacza, że kobieta nieubezpieczona jest świadczeniobiorcą pomimo nieposiadania ubezpieczenia).

Przegląd leków najczęściej stosowanych przez kobiety w ciąży wskazuje, że są one lekami powszechnie dostępnymi w obrocie na terytorium RP. Nie ma zatem konieczności, aby uprawnieniem obejmować także leki sprowadzane w trybie interwencyjnym, zwłaszcza że tym szczególnym trybom dedykowane są leki bez alternatywy terapeutycznej, sprowadzane w związku z obiektywnym stanem zagrożenia życia lub zdrowia – czytamy w uzasadnieniu do projektu.

Projekt został opublikowany na stronie Rządowego Centrum Legislacji 10 czerwca 2019.

Uwagi do projektu można przekazywać w ciągu 14 dni.