1 lipca 2021 roku wejdą w życie nowe przepisy dotyczące recept. Określają one między innymi sposób dawkowania leku na recepcie, który ma wyeliminować wątpliwości interpretacyjne.  

Rozporządzenie koryguje zapis wskazujący sposób postępowania osoby realizującej receptę w przypadku niewpisania czy wpisania w sposób nieczytelny, błędny lub niezgodny z przepisami sposobu dawkowania leku, tak aby eliminował dotychczasowe nieuzasadnione i wadliwe rozwiązanie w zakresie wydawania dwóch najmniejszych opakowań produktu dostępnych w obrocie.

Czytaj także: Polacy wydadzą na prywatną opiekę zdrowotną 2 mld zł więcej niż przed pandemią >>>

Przywraca także wcześniejsze zasady realizowania recept w przypadku oznaczenia na recepcie, że produkty, wyroby lub środki na niej przepisane wydawane są poza zakresem refundacji (użycie oznaczenia „X”, albo „100%” w odniesieniu do odpłatności) w kontekście wpisania na tej samej recepcie kodu uprawnień dodatkowych pacjenta. 

Rozporządzenie ministra zdrowia zmieniające rozporządzenie w sprawie recept zostało opublikowane w Dzienniku Ustaw RP 22 czerwca 2021 (poz. 1114).  

Link do rozporządzenia>>> 

1 stycznia 2021 roku weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia w sprawie recept. Określa ono sposób wystawiania i realizacji recept oraz wymagania dotyczące potwierdzania realizacji recept.

W rozporządzeniu zawarto także przepisy dotyczące sposobu realizacji recepty transgranicznej w postaci elektronicznej wystawionej w kraju Unii Europejskiej lub państwie członkowskim EFTA, sposób nadawania unikalnego numeru identyfikującego receptę, sposób przechowywania recept, kody uprawnień dodatkowych pacjentów i wykaz dokumentów potwierdzających te uprawnienia a także  identyfikatory oddziałów wojewódzkich NFZ i wymiary i wzory recept wystawianych w postaci papierowej.

Czytaj także: Rok 2020 był dla nas sprawdzianem>>>

Z rozporządzenia wynika, że recepty wystawione w postaci elektronicznej oraz Dokument Realizacji Recepty, po ich przesłaniu do SIM (Systemu Informacji Medycznej), są przechowywane w sposób zapewniający ich bezpieczeństwo i dostępność dla pacjenta, dla którego wystawiono receptę, osoby wystawiającej recept oraz innych osób, o którym mowa w ustawie o systemie informacji w ochronie zdrowia, apteki, która zrealizowała receptę, osób upoważnionych przez NFZ, jeżeli recepty te dotyczą produktu leczniczego, środka spożywczego specjalnego przeznaczenia żywieniowego lub wyrobu medycznego podlegających refundacji a także dla Państwowej Inspekcji Farmaceutycznej.

Rozporządzenie mówi także, że recepty w postaci papierowej, po ich zrealizowaniu, pozostają w aptece.

Rozporządzenie weszło w życie 1 stycznia 2021, w wyjątkiem kilku punktów, które wejdą w życie 1 lipca 2021 roku.

W związku z tym do 30 czerwca 2021 roku recepty mogą być realizowane na zasadach dotychczasowych.

Rozporządzenie ministra zdrowia w sprawie recept zostało opublikowane w Dzienniku Ustaw RP 30 grudnia 2020 roku (poz. 2424).

Projekt rozporządzania ministra zdrowia dotyczący ogólnych warunków umów na realizację recept oraz wzoru umowy na realizację recept uwzględnia zmiany wprowadzone nowelizacją ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, szczególnie dotyczące uprawnień prezesa NFZ do przeprowadzania kontroli.

Chodzi o kontrole realizacji umów na wydawanie refundowanego leku, środka spożywczego specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobu medycznego na receptę i – w związku z tym – o stosowanie sankcji zgodnie z postanowieniami wynikającymi z nowelizacji powyższej ustawy.

Projekt przewiduje również zniesienie obowiązku stosowania przez przedsiębiorców pieczątek, zgodnie z założeniami dokumentu rządowego „Informacja dotycząca deregulacji obowiązku stosowania pieczęci/pieczątek przez obywateli i przedsiębiorców”.

Poza tym jeden z punktów dodany do załącznika do rozporządzenia przewiduje, że dyrektor wojewódzkiego oddziału Narodowego Funduszu Zdrowia będzie prowadzić rejestr kar umownych nakładanych na apteki.

Czytaj także: Proponujemy weryfikację zakresów polityki na rzecz pielęgniarstwa>>>

Przepis ten ma na celu stworzenie instrumentu umożliwiającego dyrektorom oddziałów wojewódzkich NFZ sprawne ewidencjonowanie kar umownych nakładanych na apteki, a w konsekwencji bieżące monitorowanie i nadzór nad prawidłowym nakładaniem kar i dochodzeniem wynikających z nich należności.

Uwagi do projektu można przekazywać w ciągu 21 dni.

Projekt rozporządzenia został opublikowany na stronie Rządowego Centrum Legislacji 2 sierpnia 2019 roku.

Po raz kolejny prawo chce stanąć przeciwko zdrowiu – tym razem na jego celowniku znalazły się podmioty zapewniające pacjentom dostęp do produktów refundowanych – alarmują Pracodawcy RP.

Zaproponowane przez resort zdrowia przepisy w projekcie rozporządzenia w sprawie. ogólnych warunków umów na realizację recept oraz ramowego wzoru umowy na realizację recept są wymierzone przeciwko tym podmiotom.

Narodowy Fundusz Zdrowia posiada dominującą rolę, dlatego dodatkowe podnoszenie wysokości kar, których wielkość jest nieadekwatna do uchybień i zupełnie nieskorelowana z wysokością urzędowych marż detalicznych na produkty refundowane, jest nie do przyjęcia. W konsekwencji takiego działania projektowane zmiany przyczynią się do znaczącego zwiększenia kosztów aptek – czytamy w komentarzu.

Obecnie, z uwagi na niski poziom urzędowych marż na produkty refundowane, działalność ta jest podejmowana przez apteki na granicy opłacalności, a propozycja zaostrzenia kar o 200 procent w stosunku do aktualnie przewidzianych kar jest nieuzasadniona i wysoce niewspółmierna do ciężaru gatunkowego ewentualnych nieprawidłowości.

Na temat projektu rozporządzenia czytaj tutaj: Projekt rozporządzenia w sprawie umów na realizację recept>>>

Kara umowna została ponadto przewidziana tak, że będzie stanowiła iloczyn przypadków stwierdzonych nieprawidłowości, co w efekcie może skutkować znacznym obciążeniem finansowym podmiotów prowadzących apteki – i to niezależnie od stopnia zawinienia podmiotu – stwierdzają komentujący.

Szkoda tylko, że w uzasadnieniu do projektu rozporządzenia w żaden sposób nie odniesiono się do kwestii podniesienia wysokości kar i zasadności takiej zmiany. Nie wskazano nawet, dlaczego aktualnie obowiązująca regulacja nie jest wystarczająca do osiągnięcia celu i w żaden sposób nie uzasadniono projektowanych zmian w tym zakresie – czytamy w komentarzu Pracodawców RP.

6 lipca 2019 weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia dotyczące recept, zgodnie z którym w przypadku wystąpienia nieprawidłowości zarówno w e-recepcie jak i w recepcie tradycyjnej, postępowanie przy jej realizacji będzie takie samo.

Rozporządzenie umożliwia realizację obu postaci recepty, pomimo nieprawidłowości, pod warunkiem dokonania określonych czynności przez osobę wydającą.

Dotychczas było to możliwe tylko w przypadku recepty papierowej.

Rozwiązanie takie jest korzystne dla pacjentów, którzy nie ponoszą konsekwencji nieprawidłowości w wystawieniu recepty w postaci elektronicznej. Stanowi ono także istotną wskazówkę i pomoc dla osoby wydającej leki w zakresie prawidłowej realizacji recepty w postaci elektronicznej.

Czytaj także: W Medicover wystawiono już ponad 75 tysięcy e-recept>>>

Zmiana rozporządzenia została dokonana po zgłoszeniu uwag ze strony farmaceutów, którzy podkreślali kwestię możliwości realizacji recepty wystawionej w postaci elektronicznej, w której brak na przykład postaci leku czy sposobu jego dawkowania.

Rozporządzenie ministra zdrowia z 3 lipca 2019 roku zmieniające rozporządzenie w sprawie recept zostało opublikowane w Dzienniku Ustaw 5 lipca 2019 roku (poz 1253).

Projekt rozporządzenia ministra zdrowia w sprawie recept zrównuje regulacje dotyczące realizacji recepty wystawionej w postaci papierowej i elektronicznej. W przypadku wystąpienia nieprawidłowości zarówno w e-recepcie jak i w tradycyjnej, postępowanie przy jej realizacji będzie takie samo.

Autorzy projektu uzasadniają, że wobec rosnącej popularności recept w postaci elektronicznej pojawiły się wątpliwości dotyczące możliwości realizacji takiej recepty w przypadku, gdy zawiera ona nieprawidłowości.

Celem zrównania statusu recept w postaci papierowej oraz elektronicznej i wychodząc naprzeciw postulatom społecznym, proponuje się umożliwienie realizacji obu postaci recepty, pomimo nieprawidłowości, pod warunkiem dokonania określonych czynności przez osobę wydającą.

Czytaj także: W Medicover wystawiono już ponad 75 tysięcy e-recept>>>

Przyjęcie takich rozwiązań jest korzystne dla pacjenta, który nie ponosi konsekwencji nieprawidłowości w wystawieniu recepty w postaci elektronicznej. Gwarantuje to także równą sytuację pacjentów bez względu na to, w jakiej postaci została wystawiona ich recepta.

W obecnym stanie prawnym możliwe jest swoiste walidowanie tylko recept w postaci papierowej.

Wątpliwości w tym zakresie były zgłaszane także ze strony farmaceutów, którzy podnosili kwestie możliwości realizacji recepty wystawionej w postaci elektronicznej, w której brak na przykład postaci leku czy sposobu jego dawkowania.

Zaproponowane w projekcie rozwiązania stanowić będą także istotną wskazówkę i pomoc dla osoby wydającej leki w zakresie prawidłowej realizacji recepty w postaci elektronicznej.

Projekt rozporządzenia został opublikowany na stronie Rządowego Centrum Legislacji 7  czerwca 2019 roku.

Uwagi do projektu można przekazywać w ciągu siedmiu dni.

1 czerwca 2019 roku wejdzie w życie nowelizacja ustawy z 16 maja 2019 roku o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw, która ogranicza katalog sytuacji podlegających karom administracyjnym w razie wadliwie wystawionej recepty.

Art. 48 ustawy refundacyjnej stanowi podstawę do zwrotu Narodowemu Funduszowi Zdrowia, w razie wadliwie wystawionej recepty, kwot stanowiących równowartość kwoty refundacji wraz z odsetkami ustawowymi od dnia dokonania refundacji.

Przyjęta nowelizacją ustawy zmiana rozszerza uregulowanie art. 48 ust. 7a pkt 3, obejmując nim, oprócz wypisania recepty niezgodnej z uprawnieniami świadczeniobiorcy, także wypisanie recepty niezgodnej z uprawnieniami osoby uprawnionej. Z kolei art. 52a ustawy refundacyjnej, dotyczący kar administracyjnych, pozostanie podstawą do nałożenia kary pieniężnej za prowadzenie dokumentacji medycznej w sposób niezgodny z przepisami prawa oraz za nieprowadzenie dokumentacji medycznej.

Poza tym, ustawa dodaje do ustawy z 21 lutego 2019 roku o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw przepis przejściowy, na podstawie którego Narodowy Fundusz Zdrowia nie będzie pobierał lub dochodził kar określonych w wystąpieniach pokontrolnych kończących postępowania prowadzone na podstawie przepisów obowiązujących przed wejściem w życie tej ustawy, których wartość jednorazowo nie przekracza 500 zł.

Czytaj także: Będą dodatkowe środki na zwiększenie wyceny świadczeń>>>

Celem ustawy jest nowelizacja ustawy z dnia 21 lutego 2019 r. o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw, znajdującej się jeszcze częściowo w okresie vacatio legis.

Ustawa została opublikowana w Dzienniku Ustaw 29 maja 2019 (poz. 999)

Projekt nowelizacji ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych przewiduje zmiany dotyczące kar administracyjnych za błędne wypisywania recept. Zmiany mają na celu zrównanie sytuacji podmiotów podlegających kontroli przez ujednolicenie charakteru i wysokości kar z tytułu błędnego określenia poziomu refundacji.

Dotyczy to na przykład określenia poziomu refundacji niezgodnego z uprawnieniami świadczeniobiorcy lub osoby uprawnionej lub też niezgodnego ze wskazaniami zawartymi w przepisach.

W związku z tym proponuje się zmianę art. 52a ust. 1 ustawy refundacyjnej, wynikającego z nowelizacji u stawy o świadczeniach z 21 lutego 2019, poprzez usunięcie z niego punktów 5-7 tak, aby nie obejmował wypisania recepty nieuzasadnionej udokumentowanymi względami medycznymi, wypisania recepty niezgodnej z uprawnieniami świadczeniobiorcy albo osoby uprawnionej, wypisania recepty niezgodnie ze wskazaniami zawartymi w obwieszczeniach ministra zdrowia. Jednocześnie proponuje się przeniesienie tej normy do art. 48 ust. 7a pkt 3 ustawy refundacyjnej.

Natomiast proponuje się pozostawienie w tym punkcie zapisu dotyczącego sankcji w postaci kary administracyjnej za prowadzenie dokumentacji medycznej w sposób niezgodny z przepisami prawa oraz za nieprowadzenie dokumentacji medycznej.

Czytaj także: Projekt rozporządzenia w sprawie porady pielęgniarskiej wymaga analizy>>>

Z uzasadnienia do nowelizacji wynika, że sankcje te stosowane będą jedynie w przypadku wykazania w kontroli braków dokumentacji medycznej w zakresie dotyczącym zasadności i prawidłowości wystawiania recept na refundowane leki, środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyroby medyczne i zleceń na wyroby medyczne.

Projekt zakłada również dodanie art. 19a w ustawie z 21 lutego 2019 roku. Jest to przepis przejściowy, który przewiduje, że nie pobiera się lub nie dochodzi kar określonych w wystąpieniach pokontrolnych kończących postępowania prowadzone na podstawie przepisów obowiązujących przed wejściem w życie ustawy z dnia 21 lutego 2019 roku, których wartość jednorazowo nie przekracza 500 zł.

Realizacja celów projektowanej ustawy wymaga, aby weszła w życie w okresie vacatio legis ustawy z 21 lutego 2019 roku, proponuje się, aby stało się to 31 maja 2019 roku.

Projekt ustawy wpłynął do Sejmu 24 kwietnia 2019, a 26 kwietnia 2019 został skierowany do Komisji Zdrowia>>>

19 kwietnia 2019 weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowie zmieniające rozporządzenie w sprawie recept, które wydłuża z 12 do 24 miesięcy okres, w którym mogą być stosowane druki recept obowiązujące przed 18 kwietnia 2018 roku.

Nowe wzory recept wprowadziło rozporządzenie ministra zdrowia z 13 kwietnia 2018 roku, które weszło w życie 18 kwietnia 2018 roku.

Rozporządzenie przedłużające termin stosowania starych wzorów zostało wprowadzone, ponieważ dużo osób uprawnionych do wystawiania recept dysponuje dużą liczbą druków zgodnych z wcześniejszym wzorem.

Rozporządzenie zostało opublikowane w Dzienniku Ustaw RP 18 kwietnia 2019 roku (poz. 718).

Czytaj także: Opublikowany został jednolity tekst rozporządzenia w sprawie świadczeń POZ>>>

Projekt rozporządzenie ministra zdrowia w sprawie warunków występowania o sporządzenie dokumentu elektronicznego potwierdzającego prawo do świadczeń opieki zdrowotnej wprowadza zmianę dotyczącą zniesienia obowiązku zawarcia umowy upoważniającej do wystawiania recept przez osoby niebędące świadczeniodawcami.

Dla osób tych projekt wprowadza konieczność spełnienia warunków  – posiadania prawa wykonywania zawodu medycznego  oraz posiadania uprawnienia do wystawiania recept lub zleceń na zaopatrzenie w wyroby medyczne.

Konieczność nowelizacji rozporządzenia wynika ze zmiany definicji niebędącej świadczeniodawcą osoby uprawnionej przez ustawę z 9 października 2015 o zmianie ustawy o systemie informacji w ochronie zdrowia oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1991).

W wyniku zmian zrezygnowano z konieczności zawierania przez takie osoby umowy upoważniającej do wystawienia recept na refundowane leki, środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego i wyroby medyczne (umowy upoważniające zawarte przed dniem wejścia w życie ustawy wygasły).

Czytaj także: E-recepta będzie ważna przez rok>>>

Poza tym rozszerzono grupę osób posiadających prawo wykonywania zawodu medycznego, które na podstawie przepisów dotyczących wykonywania danego zawodu medycznego, są uprawnione do wystawiania zleceń na wyroby medyczne finansowane ze środków publicznych.

Prawo do wystawiania zleceń na wyroby medyczne uzyskały także osoby uprawnione wykonujące zawód medyczny w podmiotach wykonujących działalność leczniczą, niemających zawartej z Narodowym Funduszem Zdrowia umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej.

Uwagi do projektu można przekazywać w ciągu 30 dni od jego otrzymania.

Projekt jest dostępny na stronie Rządowego Centrum Legislacji>>>

7 marca 2019 roku weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia w sprawie recept, które wprowadza zmiany dotyczące realizacji recepty w formie papierowej.

Z rozporządzenia wynika, że w przypadku realizacji recepty w postaci papierowej Dokument Realizacji Recepty obejmuje takie dane jak identyfikator miejsca udzielania świadczeń oraz dziewięciocyfrowy numer REGON, z wyjątkiem  recept „pro auctore” i „pro familiae” oraz recept , na których nie przepisano produktu leczniczego, środka spożywczego specjalnego przeznaczenia żywieniowego lub wyrobu medycznego, który ma być wydany za odpłatnością, i na których nie wpisano tych danych.

Recepta w postaci papierowej, na której nie wpisano adresu pacjenta lub wpisano go w sposób nieczytelny lub niezgodny z art. 96a ustawy – Prawo farmaceutyczne, może zostać zrealizowana pod warunkiem określenia tych danych na podstawie dokumentów przedstawionych przez osobę okazującą receptę, pod warunkiem że na recepcie zawarto imię i nazwisko pacjenta lub identyfikator usługobiorcy.

Osoba wydająca zamieszcza określone przez siebie dane w Dokumencie Realizacji Recepty lub na rewersie recepty papierowej. W przypadku identyfikatora usługobiorcy zamieszcza go w komunikacie elektronicznym.

Rozporządzenie ministra zdrowia z 28 lutego 2019 roku zmieniające rozporządzenie w sprawie recept zostało opublikowane w Dzienniku Ustaw RP 6 marca 2019 (pozycja 436).

14 września 2018 roku weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia w sprawie recept. Zawiera ono zasady dotyczące recept wystawianych przez wszystkie osoby, które mają do tego uprawnienia, czyli lekarzy, lekarzy dentystów, felczerów, starszych felczerów oraz pielęgniarki i położne. Określa także sposób realizacji recept wystawianych w postaci elektronicznej oraz w postaci papierowej, a także zakres danych niezbędnych do ich realizacji.

Między innymi wynika z niego, że dane na recepcie powinny być napisane w sposób czytelny i trwały, przewidziana jest także możliwość naniesienia tych danych za pomocą wydruku, pieczątki lub naklejki.

Rozporządzenie określa sposób nadawania unikalnego numeru identyfikującego receptę oraz wymagania i uprawnienia tych, którym te numery są przydzielane. Dotyczy to także recept elektronicznych. Osoby uprawnione i świadczeniodawcy mają obowiązek zaopatrywania się w druki recept we własnym zakresie, po przydzieleniu im unikalnych numerów identyfikujących. Mogą ich użyć tylko ci, którym zostały przydzielone i mogą być użyte tylko raz, co ma przeciwdziałać nadużyciom. Przepisy te są już obecnie obowiązujące, rozporządzenie rozszerza je jedynie na recepty elektroniczne.

Nowością w stosunku do dotychczasowego stanu prawnego jest wprowadzenie obowiązku wytworzenia „Dokumentu Realizacji Recepty” w postaci elektronicznej jako formy otaksowania recepty elektronicznej oraz wprowadzenie przepisu nakazującego przechowywanie tego dokumentu w Systemie Informacji Medycznej. Przepis ten, określający, w jaki sposób następuje rozliczenie realizacji recepty, urealnia zafunkcjonowanie recepty elektronicznej w wymiarze praktycznym.

Projekt rozporządzenia ministra zdrowia w sprawie recept dostosowuje zawarte w nim przepisy do ustawy wprowadzającej e-recepty. Zbiera także w jednym dokumencie zasady dotyczące recept wystawianych przez wszystkie osoby, które mają do tego uprawnienia, czyli lekarzy, lekarzy dentystów, felczerów, starszych felczerów oraz pielęgniarki i położne.

Projekt określa sposób realizacji recept wystawianych w postaci elektronicznej oraz w postaci papierowej, a także zakres danych niezbędnych do ich realizacji.

Między innymi wynika z niego, że dane na recepcie powinny być napisane w sposób czytelny i trwały, przewidziana jest także możliwość naniesienia tych danych za pomocą wydruku, pieczątki lub naklejki.

Resort zdrowia wyjaśnia w uzasadnieniu do projektu, że wymóg taki wynika z faktu częstego wpisywania danych na receptę w sposób niewyraźny, trudny do odczytania, co rodzi wątpliwości interpretacyjne i może nawet prowadzić do odmowy realizacji recepty.

Rozporządzenie określa sposób nadawania unikalnego numeru identyfikującego receptę oraz wymagania i uprawnienia tych, którym te numery są przydzielane. Dotyczy to także recept elektronicznych. Osoby uprawnione i świadczeniodawcy mają obowiązek zaopatrywania się w druki recept we własnym zakresie, po przydzieleniu im unikalnych numerów identyfikujących. Mogą ich użyć tylko ci, którym zostały przydzielone i mogą być użyte tylko raz, co ma przeciwdziałać nadużyciom. Przepisy te są już obecnie obowiązujące, rozporządzenie rozszerza je jedynie na recepty elektroniczne.

Nowością w stosunku do dotychczasowego stanu prawnego jest wprowadzenie obowiązku wytworzenia „Dokumentu Realizacji Recepty” w postaci elektronicznej jako formy otaksowania recepty elektronicznej oraz wprowadzenie przepisu nakazującego przechowywanie tego dokumentu w Systemie Informacji Medycznej. Przepis ten, określający, w jaki sposób następuje rozliczenie realizacji recepty, urealnia zafunkcjonowanie recepty elektronicznej w wymiarze praktycznym.

Projekt został przekazany do konsultacji społecznych, które określone zostały na 7 dni od daty jego otrzymania. Projekt został opublikowany 8 marca 2018.

www.legislacja.rcl.gov.pl