Dzienny Dom Opieki Medycznej w Wierzchosławicach, prowadzony przez Centrum Zdrowia Tuchów, przedłuży działanie o dwa miesiące. Pilotażowy projekt jest współfinansowany z Europejskiego Funduszu Społecznego, w ramach Programu Operacyjnego Wiedza, Edukacja, Rozwój na zlecenie Ministerstwa Zdrowia.

Wartość projektu wynosi:1 072 516,50 zł,  a wkład Funduszy Europejskich to: 999 934,66 zł.

Zarząd CZ Tuchów podjął decyzję o przedłużeniu działania placówki na czerwiec i lipiec 2018 (według założeń miała działać do końca maja 2018), aby skutecznie zakończyć terapię u podopiecznych i zwiększyć efektywność oferowanych zabiegów

Poza tym z rozstrzygnięcia kolejnych konkursów wynika, że Dzienny Dom Opieki będzie działał dalej po przeprowadzeniu niezbędnych prac remontowych  w znacznie szerszej formule, z bardziej kompleksowymi świadczeniami.

Dzienny Dom Opieki Medycznej w Wierzchosławicach  został uruchomiony w grudniu 2016 roku w ramach realizacji pilotażowego projektu  „Twoja droga do Zdrowia”. Obejmuje opieką seniorów 65+, którzy w ostatnim roku przeszli leczenie szpitalne i nie radzą sobie z codziennymi czynnościami. Celem działań jest poprawa stanu zdrowia i samodzielności życiowej osób, które obejmowane są wsparciem.

Zdaniem pracującej w placówce lekarz Iwony Kurowskiej – specjalisty geriatry nowa forma opieki świetnie wpisała się w potrzeby, wypełniając lukę w dotychczasowym systemie opieki nad seniorami. Najbardziej widoczne zmiany zaobserwowano w zakresie czynności ruchowej pacjentów.  Szczególnie dotyczy to osób z umiarkowaną niepełnosprawnością, które dzięki wielu specjalistycznym zabiegom rehabilitacyjnym poprawiały swoją sprawność.

– Terapia logopedyczna pomaga w ograniczeniu dysfunkcji neurologicznych, a socjoterapeutyczne oddziaływanie zajęć w grupie sprzyja stymulacji funkcji poznawczych – wyjaśnia lekarz Iwona Kurowska

U części podopiecznych zmodyfikowano terapię lekową. Eliminacja interakcji pomogła uzyskać lepszą kontrolę nad chorobami przewlekłymi. Skuteczność terapii jest szczególnie widoczna w grupie pacjentów z wieloma problemami medycznymi. Zazwyczaj takie osoby korzystają z usług kilku lekarzy specjalistów. Zdarza się jednak, że brakuje koordynacji tych działań. Tymczasem zespół placówki realizuje całościowe, holistyczne spojrzenie na kłopoty zdrowotne, patrząc także na pacjenta w aspekcie jego rodziny czy środowiska.

Centrum Zdrowia Tuchów, działające w gminie wiejsko-miejskiej Tuchów, w powiecie tarnowskim, prowadzi zespół poradni specjalistycznych oraz szpital z czterema oddziałami: ginekologii i położnictwa, neonatologii, chorób wewnętrznych oraz chirurgii jednego dnia a także dział rehabilitacji.

Centrum prowadzi także oddziały: neonatologiczny i położniczy oraz ZOL w szpitalu w Dąbrowie Tarnowskiej.

Centrum nie znalazło się na liście placówek zakwalifikowanych do sieci szpitali. Placówkę prowadzi spółka pracownicza.

W związku z wejściem w życie rozporządzenia unijnego RODO placówki medyczne mogą spotkać się z żądaniami ze strony pacjentów dotyczącymi bezpłatnego udostępnienia kopii dokumentacji medycznej. O takim prawie mówi artykuł 15 tego dokumentu.

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych RODO)  w artykule 15 mówi o prawie dostępu do danych, przysługującym osobie, której te dane dotyczą.

Artykuł mówi o tym, że osoba, której dane dotyczą, jest uprawniona do uzyskania od administratora potwierdzenia, czy przetwarzane są dane osobowe jej dotyczące, a jeżeli ma to miejsce, jest uprawniona do uzyskania dostępu do nich oraz informacji w sprawie celu przetwarzania, kategorii danych osobowych, informacji o odbiorcach lub kategoriach odbiorców, którym dane osobowe zostały lub zostaną ujawnione, w szczególności o odbiorcach w państwach trzecich lub organizacjach międzynarodowych, a także w miarę możliwości o planowanym okresie przechowywania danych osobowych, a gdy nie jest to możliwe, o kryteriach ustalania tego okresu.

Osoba, której dane dotyczą może żądać od administratora sprostowania, usunięcia lub ograniczenia przetwarzania danych osobowych dotyczącego osoby, której dane dotyczą, oraz do wniesienia sprzeciwu wobec takiego przetwarzania, informacji o prawie wniesienia skargi do organu nadzorczego. Jeżeli dane osobowe nie zostały zebrane od osoby, której dotyczą, należy ją poinformować o ich źródle.

Jeden z punktów tego artykułu mówi o tym, że administrator dostarcza osobie, której dane dotyczą, kopię danych osobowych podlegających przetwarzaniu. Za wszelkie kolejne kopie, o które zwróci się osoba, której dane dotyczą, administrator może pobrać opłatę w rozsądnej wysokości wynikającej z kosztów administracyjnych.

Jeżeli osoba, której dane dotyczą, zwraca się o kopię drogą elektroniczną i jeżeli nie zaznaczy inaczej, informacji udziela się powszechnie stosowaną drogą elektroniczną.

Można z tego wywnioskować, że pacjent, które dane przetwarza placówka medyczna, powołując się na art. 15 RODO będzie mógł żądać jednej kopii dokumentacji medycznej bezpłatnie. Za kolejne kopie można natomiast pobierać opłaty.

Prezydent RP podpisał nowelizację ustawy z 10 maja 2018 roku o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i  macierzyństwa oraz niektórych innych ustaw, zgodnie z którą wydłużony został czas na wystawianie papierowych zwolnień lekarskich do 30 listopada 2018 roku.

Obecne przepisy dopuszczają oprócz formy elektronicznej także papierową formę zaświadczeń lekarskich o czasowej niezdolności do pracy z powodu choroby, pobytu w szpitalu albo konieczności sprawowania opieki nad chorym członkiem rodziny, ale tylko do 30 czerwca 2018 roku.

Zgodnie z podpisaną nowelizacją okres ten został przesunięty o 5 miesięcy. Od 1 grudnia 2018 roku będzie można wystawiać tylko zwolnienia elektroniczne.

Przesunięcie terminu obowiązkowego wystawiania zwolnień wyłącznie w formie elektronicznej nastąpiło w wyniku interwencji organizacji lekarskich, które apelowały o to, tłumacząc, że część lekarzy w wieku emerytalnym ma problem z wystawianiem takich zwolnień. Dotyczy to szczególnie przychodni podstawowej opieki zdrowotnej, średnia wieku lekarzy zatrudnionych w takich placówkach jest najwyższa.

Prezydent RP podpisał ustawę z 10 maja 2018 roku o Państwowym Ratownictwie Medycznym. Zgodnie z ustawą umowy na wykonywanie zadań zespołów ratownictwa medycznego będą powierzane wyłącznie podmiotom leczniczym działającym w formie samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej, jednostek budżetowych i spółek kapitałowych z co najmniej większościowym udziałem skarbu państwa lub jednostki samorządu terytorialnego.

Podmioty prywatne posiadają obecnie w swoich strukturach 9,2 procenta ogółu zespołów ratownictwa medycznego działających w kraju (135 ambulansów). Największym z nich jest duńska firma Falck, która posiada 110 ambulansów w systemie oraz 66 stacji na terenie 10 województw.

Celem ustawy jest także dokonanie zasadniczych zmian w organizacji Państwowego Ratownictwa Medycznego (PRM), między innymi  w zakresie funkcjonowania dyspozytorni medycznych, roli dyspozytora medycznego, możliwości zastosowania nowoczesnych technologii teleinformatycznych w obszarze koordynowania działań poszczególnych uczestników akcji medycznej na miejscu zdarzenia i poza nim, a także funkcjonowania Systemu Wspomagania Dowodzenia PRM (SWD PRM).

Nowelizacja przewiduje przejęcie przez ministra zdrowia od dotychczasowego administratora SWD PRM – ministra spraw wewnętrznych i administracji, całości zadań z zakresu zapewnienia narzędzi teleinformatycznych do odbioru oraz obsługi powiadomień o zdarzeniach i zgłoszeń alarmowych w systemie PRM, między innymi uprawnień do nadzorowania, określania kierunków rozwoju, pełnienia funkcji administratora i podmiotu odpowiedzialnego za rozbudowę i modyfikacje SWD PRM.

Wojewodowie, tak jak dotychczas, będą zapewniać utrzymanie i funkcjonowanie SWD PRM na terenie województwa. Dyspozytornia medyczna stanie się komórką organizacyjną urzędu wojewódzkiego, pełniącą rolę ośrodka działania SWD PRM na terenie województwa. Dyspozytorzy medyczni będą pracownikami urzędów wojewódzkich, zatrudnianymi na podstawie stosunku pracy. Dyspozytornie medyczne mają pełnić funkcję centrów, wokół których będzie tworzony rejon operacyjny, na który zawierane będą umowy z  płatnikiem świadczeń (zgodnie z zasadą: jedna dyspozytornia medyczna – jeden rejon operacyjny). Co do zasady, od dnia 1 stycznia 2021 roku na terenie województwa będzie działała jedna dyspozytornia medyczna, tworzona i prowadzona przez wojewodę. Jedynie na terenie województw mazowieckiego i śląskiego działać będą po dwie dyspozytornie medyczne.

Ustawa wejdzie w życie, co do zasady, po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Jednak znaczna część regulacji jest rozłożona w czasie i będzie wchodzić w życie stopniowo w latach 2019-2020.

Szpital Specjalistyczny Pro-Familia z Łodzi od 24 maja 2018 roku przyjmuje pacjentów tylko w trybie planowym, według harmonogramu. Dotyczy to między innymi porodów naturalnych i cesarskich cięć. Szpital nie ma kontraktu z NFZ na swoje świadczenia.

Placówka, która powstała pod koniec 2015 roku, oferuje świadczenia w zakresie ginekologii i położnictwa, neonatologii i intensywnej opieki medycznej, a także chirurgii plastycznej. W ciągu pierwszego roku działalności przyjęto tutaj ponad 1600 porodów.

W placówce działają także poradnie specjalistyczne: ginekologiczna, neonatologiczna, pediatryczna, logopedyczna, preluksacyjna oraz naprotechnologii i laktacyjna.

Placówka mieści się przy ulicy Niciarnianej 49, w łódzkiej dzielnicy Widzew.

Pro-Familia prowadzi także od sześciu lat Szpital w Rzeszowie, który posiada oddziały: ginekologii i położnictwa, neonatologii, urologii, chirurgii i okulistyki, laryngologii dzieci, chirurgii dzieci, ortopedyczno-urazowy oraz pediatryczny, a także pracownie diagnostyczne (laboratorium i USG), poradnię podstawowej opieki zdrowotnej i poradnie specjalistyczne.

Placówka w Rzeszowie oferuje zarówno usługi finansowane przez NFZ jak i komercyjne, i  oferuje możliwość płacenia za świadczenia w ratach, podobnie jak szpital w Łodzi.

Centrum Medyczne Equisetum z Wrocławia nawiązało współpracę z PZU Zdrowie. Od 1 czerwca 2018 roku w placówce będą mogli być konsultowani i leczeni pacjenci ubezpieczeni w PZU Zdrowie.

Centrum współpracuje także z innymi firmami ubezpieczeniowymi, takimi jak Allianz, TU Zdrowie, Saltus Zdrowie, Inter  i Compensa. Współpracuje także z Medicoverem.

Placówka powstała w 2017 roku. Oferuje konsultacje specjalistyczne, świadczone przez lekarzy specjalistów, praktykujących na co dzień w ośrodkach akademickich i klinicznych. Można tutaj skorzystać między innymi z konsultacji w zakresie interny, pediatrii, ginekologii, endonkrynologii, kardiologii, neurologii, chirurgii, ortopedii, reumatologii, urologii czy onkologii.

Centrum oferuje badania diagnostyczne – USG, ECHO serca, badania przepływów naczyniowych z obrazowaniem Doppler. Świadczenia Centrum są komercyjne.

Equisetum zlokalizowane jest przy ulicy Zwycięskiej 14 ca/b, na parterze budynku mieszkalnego na nowym osiedlu. Zajmuje 240 metrów kwadratowych powierzchni.

Poradnia stomatologiczna Centrum Zdrowia Tuchów, działająca od końca marca 2018 roku w Olszynach, od 1 lipca 2018 roku będzie oferować świadczenia finansowane przez NFZ. Poza tym poprawi się opieka dentystyczna w samym Tuchowie  i w Wierzchosławicach.

Kontrakt dotyczący poradni w Olszynach będzie obowiązywać do połowy 2023 roku. W wyniku jego realizacji lekarz specjalista będzie tam udzielał świadczeń ogólnostomatologicznych w wymiarze połowy etatu. Zapisy kontraktu nie wykluczają przyjmowania dzieci i młodzieży do 18. roku życia.

Poradnia jest przygotowana do leczenia dzieci i młodzieży, a gabinet zyskał formę przyjazną dla najmłodszych. Przewidziano tam możliwość przeprowadzenia zajęć nauki higieny jamy ustnej.

Wśród dostępnych w placówce świadczeń jest stomatologia zachowawcza, protetyka czy usuwanie zębów w znieczuleniu miejscowym.

Rozstrzygnięcia konkursów NFZ skutkować będą także poszerzeniem możliwości terapeutycznych w zakresie stomatologii w samym Tuchowie, gdzie liczba udzielonych świadczeń zwiększy się o prawie 30 procent. Natomiast o kilkanaście procent wzrośnie także wysokość kontraktu, w wyniku którego opieka stomatologiczna świadczona jest w Centrum Zdrowia Wierzchosławice.

W poradniach stomatologicznych w miejscowościach: Siemiechów, Ciężkowice, Jastrzębia i  Bruśnik liczba zakontraktowanych usług nie zmieni się i będzie taka sama jak w pierwszym półroczu 2018 roku. Liczba porad została także utrzymana w poradni chirurgii stomatologicznej w Tuchowie.

W roku 2017 poradnie stomatologiczne Centrum Zdrowia Tuchów udzieliły  ponad 19 tysięcy świadczeń, w tym w samych Tuchowie – ponad 8 tysięcy,  a w Wierzchosławicach – prawie 4 tysiące.

Centrum Zdrowia Tuchów, działające w gminie wiejsko-miejskiej Tuchów, w powiecie tarnowskim, prowadzi zespół poradni specjalistycznych oraz szpital z czterema oddziałami: ginekologii i położnictwa, neonatologii, chorób wewnętrznych oraz chirurgii jednego dnia a także dział rehabilitacji.

Centrum prowadzi także oddziały: neonatologiczny i położniczy oraz ZOL w szpitalu w Dąbrowie Tarnowskiej.

Centrum nie znalazło się na liście placówek zakwalifikowanych do sieci szpitali. Placówkę prowadzi spółka pracownicza.

Polsko-Amerykańskie Kliniki Serca wprowadziły zdalny monitoring serca, oferowany przez 24 godziny na dobę w kolejnych placówkach. W tej chwili dostępny jest w dwunastu ośrodkach w całym kraju.

Usługi w ramach telemonitoringu są dodatkową formą kontroli stanu zdrowia obok standardowych wizyt u lekarza. Pacjenci w każdej chwili, z dowolnego miejsca, mogą przesłać zapis EKG z osobistego aparatu monitorującego do Centrum Monitorowania Serca za pośrednictwem sieci komórkowej.

Pacjenci otrzymują niewielkie, przenośne urządzenie – osobisty aparat monitorujący do badań EKG, który rejestruje w czasie rzeczywistym pracę serca w celu diagnostyki kardiologicznej. W sytuacjach zagrażających życiu lub zdrowiu pacjenta personel medyczny może natychmiast wezwać karetkę.

Usługa dostępna jest w placówkach PAKS działających w Tychach, Bielsko-Białej, Ustroniu, Dąbrowie Górniczej, Kędzierzynie Koźlu, a także w Sztumie, Bełchatowie, Zgierzu, Mielcu, Nysie oraz w Centrum Kardiologii Józefów.

Placówki PAKS należą do Grupy American Heart of Poland. W ośrodkach działają oddziały kardiologii interwencyjnej, chirurgii naczyniowej oraz kardiochirurgii, pełniące 24-godzinne dyżury między innymi dla chorych z różnymi postaciami ostrego zespołu wieńcowego, w tym ostrego zawału serca. AHP prowadzi także Centrum Badawczo-Rozwojowe. W ramach Grupy działają także marki: Nafis, Med Pro, Intercard, Centrum Zdrowego Serca Telcor, I-Kar oraz Uzdrowisko Ustroń.

Do konsultacji społecznych przekazany został projekt nowelizacji ustawy o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych. Regulacje zawarte w projekcie obejmują także pracowników wykonujących zawody inne niż medyczne, a nie obejmują lekarzy rezydentów i stażystów.

Obecnie ustawa z dnia 8 czerwca 2017 roku reguluje sposób ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego pracowników wykonujących zawody medyczne, czyli osób zatrudnionych w ramach stosunku pracy w podmiotach leczniczych, wykonujących zawód medyczny, a także osób zatrudnionych w ramach stosunku pracy w podmiocie leczniczym, które biorą bezpośredni udział w wykonywaniu zadań Państwowej Inspekcji Sanitarnej.

Przy ustalaniu najniższego wynagrodzenia zasadniczego w poszczególnych kategoriach pracowników, zgodnie z tą ustawą brane jest pod uwagę wyłącznie podstawowe wynagrodzenie brutto, określone w umowie o pracę, bez dodatkowych składników wynagrodzenia (wynikających z przepisów prawa pracy, jak np. dodatek za pracę w porze nocnej, w niedziele i święta oraz wynikających z zakładowych układów zbiorowych pracy, czy regulaminów wynagradzania), a także innych świadczeń związanych z pracą.

Przeciętne miesięczne wynagrodzenie brutto w gospodarce narodowej w roku poprzedzającym ustalenie, ogłaszane przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego stanowi natomiast jedynie wartość kwotową, przyjętą przez ustawodawcę jako punkt odniesienia do ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego.

Najistotniejszą zmianą jest rozszerzenie zakresu tej ustawy o pracowników działalności podstawowej, innych niż pracownicy wykonujący zawody medyczne, którymi w rozumieniu projektowanej ustawy są osoby zatrudnione w ramach stosunku pracy w podmiocie leczniczym, inne niż pracownicy wykonujący zawód medyczny, które wykonują pracę pozostającą w bezpośrednim związku z udzielaniem świadczeń zdrowotnych w komórkach organizacyjnych zakładu leczniczego, których działalność jest związana z udzielaniem świadczeń zdrowotnych oraz są zatrudnione na stanowiskach działalności podstawowej określonych w przepisach rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 20 lipca 2011 r. w sprawie kwalifikacji wymaganych od pracowników na poszczególnych rodzajach stanowisk pracy w podmiotach leczniczych niebędących przedsiębiorcami (Dz. U.  poz. 896). W załączniku do projektu ustawy zaproponowano przypisanie tej grupie pracowników współczynnika pracy w wysokości 0,53.

Grupa osób, które postanowiono objąć zakresem ustawy z 8 czerwca 2017 roku, została ograniczona do pracowników, którzy wykonują pracę w komórkach organizacyjnych zakładu leczniczego, których działalność jest związana z udzielaniem świadczeń zdrowotnych.

Z uzasadnienia do projektu ustawy wynika, że zaproponowana nowelizacja ma na celu konstytucyjnie zagwarantowanego prawa obywatela do ochrony zdrowia. Dla zapewnienia przez państwo realizacji tego uprawnienia zasadne jest podejmowanie działań mających na celu poprawę warunków zatrudnienia nie tylko profesjonalnej kadry medycznej, ale także pracowników, tzw. działalności podstawowej, którzy co prawda nie posiadają uprawnień do samodzielnego udzielania świadczeń zdrowotnych, ale – wykonując pracę w komórkach działalności medycznej zakładu leczniczego – bezpośrednio wspierają udzielanie tych świadczeń. Ich praca ma zatem wpływ na jakość i dostępność świadczeń zdrowotnych udzielanych przez pracowników medycznych w podmiotach leczniczych, co uzasadnia wyróżnienie tej grupy pracowników i objęcie jej zakresem zmienianej ustawy.

Celem wprowadzenia progu najniższej płacy zasadniczej dla grupy pracowników działalności podstawowej, innych niż pracownicy wykonujący zawody medyczne, jest również przeciwdziałanie rosnącym dysproporcjom pomiędzy poziomem wynagrodzeń pracowników medycznych, a poziomem płac pracowników działalności podstawowej, których praca pozostaje w bezpośrednim związku z udzielaniem świadczeń zdrowotnych.

Ponadto proponuje się wyłączenie lekarzy i lekarzy dentystów odbywających specjalizację w ramach rezydentury oraz lekarzy i lekarzy dentystów odbywających staż z procedury podwyższania wynagrodzenia zasadniczego ze skutkiem od dnia 1 lipca każdego roku na mocy porozumienia albo zarządzenia.

Zatem, na skutek dodania do ustawy z dnia 8 czerwca 2017 r. art. 3a, wynagrodzenie zasadnicze lekarzy i lekarzy dentystów odbywających specjalizację w ramach rezydentury oraz lekarzy i lekarzy dentystów odbywających staż będzie musiało być podwyższone do dnia 31 grudnia 2021 r. do wysokości nie niższej niż poziom najniższego wynagrodzenia zasadniczego określonego w zmienianej ustawie, przy czym wysokość wynagrodzenia zasadniczego w dalszym ciągu określana będzie w drodze rozporządzeń wydawanych na podstawie art. 15 ust. 5 oraz art. 16j ust. 5 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (Dz. U. z 2018 r. poz. 617, z późn. zm.).

Kolejną zmianą jest wprowadzenie terminu do 15 czerwca każdego roku na wydanie przez kierownika podmiotu leczniczego lub podmiot tworzący (w przypadku podmiotów leczniczych działających w formie jednostek budżetowych) zarządzenia w sprawie podwyższenia wynagrodzenia.

Ponadto projekt zakłada zmianę w grupach zawodowych określonych w lp. 7–9 załącznika do ustawy z dnia 8 czerwca 2017 r. polegającą na przeniesieniu pielęgniarek i położnych zatrudnionych na stanowiskach wymagających wykształcenia wyższego magisterskiego na kierunku pielęgniarstwo lub położnictwo, lecz niewymagających specjalizacji, z dotychczasowej grupy zawodowej określonej w lp. 9. do grupy określonej w lp. 8.

Obecnie grupa zawodowa określona w lp. 8 załącznika do ustawy z dnia 8 czerwca 2017 r. obejmuje tylko pielęgniarki i położne ze specjalizacją (niezależnie od poziomu wykształcenia i ukończonego kierunku studiów), zatem pielęgniarki i położne, które posiadają wykształcenie wyższe magisterskie na kierunku pielęgniarstwo lub położnictwo, ale zatrudnione są na stanowiskach pracy niewymagających specjalizacji, są kwalifikowane do grupy zawodowej pielęgniarek i położnych z najniższym współczynnikiem pracy (grupa określona w lp. 9).

Proponowana zmiana załącznika do ustawy z 8 czerwca 2017 roku spowoduje, że współczynnik pracy 1,05 będzie obowiązywał przy ustalaniu wynagrodzenia zasadniczego pielęgniarek i położnych zatrudnionych na stanowiskach pracy, na których wymagane jest posiadanie tytułu magistra na kierunku pielęgniarstwo lub położnictwo i specjalizacji. Natomiast pielęgniarki i położne zatrudnione na stanowisku pracy, na którym wymagane jest posiadanie specjalizacji, niezależnie od poziomu wykształcenia i ukończonego kierunku studiów, będą miały jednakowy współczynnik pracy jak pielęgniarki i położne bez specjalizacji, które są zatrudnione na stanowiskach, na których wymagany jest z tytuł magistra na kierunku pielęgniarstwo lub położnictwo (współczynnik pracy w wysokości 0,73). Proponowana zmiana zakłada również, że grupa zawodowa pielęgniarek i położnych określonych w lp. 9 ma obejmować pielęgniarki i położne inne niż kwalifikowane do grupy w lp. 7 i 8, bez specjalizacji.

Projekt przewiduje ponadto doprecyzowanie nazewnictwa grup zawodowych pielęgniarek i położnych w załączniku do zmienianej ustawy, celem dostosowania go do aktualnych przepisów.

Z uzasadnienia wynika także, że proponowana nowelizacja ustawy z 8 czerwca 2017 roku nie będzie skutkowała przekazaniem podmiotom leczniczym w 2018 roku dodatkowych, ponad obecnie planowane, środków finansowych z budżetu państwa, jak również z Narodowego Funduszu Zdrowia. W przypadku pracowników objętych projektowaną zmianą ustawy, których pracodawcy (podmioty lecznicze) otrzymują środki finansowe z Narodowego Funduszu Zdrowia, koszty podwyżek powinny zostać sfinansowane przez pracodawców ze środków uzyskanych w ramach wzrastających przychodów i odpowiednio kosztów Narodowego Funduszu Zdrowia.

Zgodnie z przepisami ustawy aktualizacja obowiązku dostosowania poziomu wynagrodzeń w podmiotach leczniczych do najniższego wynagrodzenia zasadniczego następować będzie corocznie na dzień 1 lipca -–do dnia 31 grudnia 2021 r., z uwagi na systematyczny wzrost kwoty przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej w roku poprzedzającym ustalenie najniższego wynagrodzenia.

Konsultacje publiczne dotyczące projektu rozporządzenia trwają do 7 czerwca 2018 roku.

22 maja 2018 roku Prezydent RP podpisał nowelizację ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw. Poszerza ona zakres działalności podmiotów leczniczych, które mogą ubiegać się o wydanie opinii o celowości inwestycji.

Celem ustawy jest zapewnienie efektywności wydatkowania środków publicznych i racjonalizacja nakładów na inwestycje w ochronie zdrowia.

Zgodnie z uzasadnieniem do projektu ustawy nowelizacja wynika z prawie rocznego doświadczenia w stosowaniu przepisów ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej w obszarze opiniowania celowości przewidywanej inwestycji i dedykowanego tej ocenie narzędzia w postaci Instrumentu Oceny Wniosków Inwestycyjnych w Sektorze Zdrowia (IOWISZ).

Nowelizacja rozszerza zakres świadczeń opieki zdrowotnej, wobec których istnieje możliwość złożenia wniosku, determinującego możliwość ubiegania się o wydanie opinii o celowości przewidywanej inwestycji.

Nowe brzmienie ustawy przewiduje obowiązek wydania przez wojewodę albo ministra zdrowia opinii o celowości inwestycji polegającej na utworzeniu na obszarze województwa nowego podmiotu leczniczego, nowych jednostek lub komórek organizacyjnych zakładu leczniczego podmiotu leczniczego lub innej inwestycji dotyczącej wykonywania działalności leczniczej polegającej na udzielaniu świadczeń zdrowotnych. Zapis ten znosi nie tylko ograniczenie zakresu wykonywanej działalności leczniczej, ale również limity kwot i warunek ubiegania się o dofinansowanie ze środków europejskich.

Z obowiązku opiniowania wyłączono inwestycje podmiotów leczniczych podległych Ministrowi Obrony Narodowej lub ministrowi spraw wewnętrznych o wartości do 1 mln zł oraz – bez względu na jej wartość – realizowane na potrzeby obronności lub bezpieczeństwa państwa. Katalog podmiotów, w odniesieniu do których nie wydaje się opinii, rozszerzono o podmiot leczniczy prowadzony w formie jednostki budżetowej lub jednostki wojskowej.

Czytaj także: Projekty rozporządzeń w sprawie formularzy IOWISZ>>>

Opublikowane zostały projekty rozporządzeń ministra zdrowia dotyczące formularzy Instrumentu Oceny Wniosków Inwestycyjnych w Sektorze Zdrowia (IOWISZ). Dotyczą inwestycji, które maja skutkować zmianą zakresu udzielanych świadczeń, oraz inwestycji pozostających bez wpływu na ten zakres.

Rozporządzenia określają wzory wniosków zawierających formularze Instrumentu Oceny Wniosków Inwestycyjnych w Sektorze Zdrowia, wraz ze wskazaniem kryteriów oceny inwestycji, przypisaniem im wagi oraz określeniem skali punktów możliwych do uzyskania w zakresie poszczególnych kryteriów.

Opisują także  sposób wyliczania całkowitego wyniku punktowego w zakresie dokonywania oceny celowości.

Treść rozporządzenia jest determinowana uwzględnieniem w opinii o celowości inwestycji map i priorytetów dla regionalnej polityki zdrowotnej, zapewnieniem jednolitości wniosków o wydanie takiej opinii, porównywalnej i spójnej metodyki dokonywania oceny celowości inwestycji i jej przejrzystości oraz jej zbieżności z potrzebami istotnymi z punktu widzenia ochrony zdrowia.

Głównym celem regulacji jest zapewnienie gospodarnego, adekwatnego i antycypacyjnego wydatkowania środków na inwestycje (między innymi w kontekście późniejszych możliwości zawarcia z Narodowym Funduszem Zdrowia umów na realizacje świadczeń opieki zdrowotnej), eliminowanie przypadków powielania podobnych inwestycji na niewielkim obszarze geograficznym, czy niwelowanie tzw. białych plam na mapie udzielanych świadczeń zdrowotnych.

Formularz IOWISZ będzie wykorzystywany przez wojewodów (a w określonych przypadkach – ministra zdrowia) przy wydawaniu opinii o celowości inwestycji. Przed wydaniem opinii na temat celowości inwestycji wypowiedzą się także oddziały wojewódzkie Narodowego Funduszu Zdrowia.

Proponuje się, aby całkowity wynik punktowy dla projektu inwestycji był wyliczany zgodnie z określonym w projektowanym rozporządzeniu algorytmem, co zapewni odpowiedni udział w wyniku punktowym wszystkich kryteriów oceny inwestycji oraz przyczyni się do premiowania projektów zgodnych z priorytetami w wielu obszarach jednocześnie, a tym samym wykluczy możliwość uzyskiwania pozytywnych opinii o celowości inwestycji przez projekty niezgodne z priorytetami dla regionalnej polityki zdrowotnej.

W rozporządzeniu określony został graniczny próg punktowy pozwalający na uzyskiwanie pozytywnej opinii o celowości inwestycji. Zrobiono to w oparciu o wstępną analizę 70 wniosków inwestycyjnych, które zostały na potrzeby tej oceny przekazanie przez urzędy marszałkowskie i innych interesariuszy. Po dokonaniu oceny tych wniosków i jej weryfikacji z uwzględnieniem uwag zgłoszonych w ramach konsultacji publicznych oraz wprowadzonych na ich skutek zmian w treści rozporządzenia, ustalono próg na poziomie 6200 punktów.

IOWISZ działa jako formularz złożony z 34 skategoryzowanych kryteriów.

Projekty opublikowane zostały na stronie Rządowego Centrum Legislacji. Uwagi do projektów można przekazywać do 13 czerwca 2018 roku.

Czytaj także: Więcej podmiotów leczniczych będzie korzystać z programu IOWISZ>>>

Prywatna Lecznica Certus z Poznania na kolejne 5 lat przedłużyła umowy z wielkopolskim oddziałem Narodowego Funduszu Zdrowia na leczenie szpitale w zakresie chirurgii ogólnej i urologii.

Umowy zostaną przedłużone od 1 lipca 2018 roku w wyniku przeprowadzonych przez wielkopolski OW NFZ konkursów.

Placówka posiada także od kwietnia 2018 roku umowę z NFZ na świadczenia w zakresie chirurgii plastycznej, również obowiązującą przez 5 lat.

Umowy w zakresie chirurgii ogólnej, chirurgii plastycznej i urologii to umowy dotyczące hospitalizacji planowej, a na ortopedię – zespół chirurgii jednego dnia.

Prywatna Lecznica Certus jest pierwszym wielospecjalistycznym szpitalem prywatnym w Polsce. Na rynku usług medycznych działa od 26 lat, oferując nowoczesne metody leczenia, doświadczoną kadrę medyczną, bardzo dobre warunki pobytu oraz przyjazną pacjentowi atmosferę na 3 oddziałach szpitalnych: ogólnym, urologicznym i zabiegowym.

Do Certusa należą także 3 Centra Medyczne, działające na terenie Poznania i Swarzędza. Usługi medyczne w PL Certus dostępne są zarówno odpłatnie, jak i w ramach NFZ.

Od kwietnia 2018 roku Prywatna Lecznica Certus poszerzyła swoją działalność o nową przychodnię Zdrowie Rodziny, mieszczącą się na osiedlu Wichrowe Wzgórze 122 w Poznaniu.

W 2017 roku Certus stał się częścią Penta Hospitals International (PHI), największej w Europie Środkowo-Wschodniej grupy szpitali i przychodni.

Centrum Medyczne Gamma z Warszawy wykorzystuje wydruki 3D w nowoczesnej endoprotezoplastyce kolan. Wydruk taki pozwala zmniejszyć ryzyko nieprawidłowego wykonania zabiegu.

Pozwala także uniknąć odejścia od osi rotacji w kolanie, zwłaszcza w stawach bardzo mocno zmienionych.

– Wykonując odpowiednie badania i wysyłając je do producenta protez otrzymujemy trójwymiarowy wydruk odwrócony takiego stawu, którego potem możemy użyć podczas operacji – mówi lek. Maciej Miszczak, specjalista ortopedii i traumatologii narządu ruchu z Centrum Medycznego Gamma.

Centrum Medyczne Gamma to jeden z najnowocześniejszych prywatnych szpitali ortopedycznych i neurochirurgicznych w Polsce zlokalizowany na warszawskim Żoliborzu, przy ulicy Broniewskiego. W placówce działa przychodnia, a także blok operacyjny z oddziałem szpitalnym, gabinety wysokospecjalistycznej diagnostyki obrazowej (RTG, USG, RM, TK) oraz sala fizjoterapeutyczna.

W czerwcu 2018 Gamma planuje otwarcie nowej placówki w biurowcu przy ulicy Bobrowieckiej w Warszawie.

Większościowym udziałowcem Centrum Gamma jest PZU.

Centrum Medyczne Medyk z Rzeszowa w wyniku rozstrzygnięcia konkursu uzupełniającego ogłoszonego przez podkarpacki oddział wojewódzki NFZ od maja 2018 oferuje świadczenia ogólnostomatologiczne udzielane w znieczuleniu ogólnym.

Wartość kontraktu zawartego na te świadczenia od maja do grudnia 2018 roku ma wartość 437 tys. zł.

Na terenie województwa podkarpackiego świadczenia takie realizują także: Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Stomatologicznej w Krośnie, przy ulicy Korczyńskiej 57, Dom Hospicyjny przy ulicy Lwowskiej 132 w Rzeszowie, Kliniczny Szpital Wojewódzki N 2 im. Św. J .Królowej w Rzeszowie oraz Wojewódzki Szpital im. Św. Ojca Pio w Przemyślu.

Cały kontrakt zawarty z NFZ przez Centrum Medyk w roku 2018 ma wartość ponad 11 mln zł. Środki te finansują także ambulatoryjną opiekę specjalistyczną, rehabilitację leczniczą, opiekę psychiatryczną i leczenia uzależnień, profilaktyczne programy zdrowotnej, świadczenia zdrowotne kontraktowane odrębnie (dializoterapia) oraz leczenia szpitalne w zakresie programów lekowych.

Centrum Medyczne Medyk prowadzi przychodnie w Rzeszowie, działają one przy ulicach Powstańców Warszawy,  Łukasiewicza,  Siemiradzkiego, Hoffmanowej,  Piłsudskiego, Lisa Kuli, Leskiej, Dąbrowskiego, Szopena oraz Obrońców Poczty Gdańskiej.

Centrum prowadzi też przychodnię POZ w Boguchwale i Przychodnię Medycyny Pracy w Mielcu oraz Sędziszowie a także dwie stacje dializ – w Leżajsku oraz w Rzeszowie.

W styczniu 2018 roku rozpoczęła działalność nowa Przychodnia Medycyny Pracy i Lekarzy Rodzinnych w Jasionce, na północ od Rzeszowa, w pobliżu lotniska.

Nowa przychodnia medycyny pracy powstanie także w Jaśle, przy ulicy Baczyńskiego 20a.

Grupa Kapitałowa Telemedycyna Polska S.A. uzyskała w kwietniu 2018 roku skonsolidowane przychody ze sprzedaży w wysokości 407,8 tys. zł, co oznacza spadek  o 25,9 procenta w porównaniu do kwietnia 2017 roku.

Natomiast skonsolidowane przychody ze sprzedaży Grupy Kapitałowej Telemedycyna Polska S.A. narastająco w kwietniu 2018 roku. wyniosły 1.862,3 tys. zł, co oznacza wzrost o 9,8 procenta w porównaniu do analogicznego okresu roku 2017.

W marcu Telemedycyna Polska uzyskała wzrost przychodów, w porównaniu do marca 2017 roku, o 65 procent.

Wzrost przychodów w stosunku do analogicznego okresu roku 2017 odnotowano także w styczniu 2018, natomiast w lutym 2018 – spadek.

Telemedycyna Polska S.A. specjalizuje się w usługach telekardiologicznych dla pacjentów indywidualnych oraz dla placówek medycznych na terenie całego kraju. Spółka posiada własne Centrum Monitoringu Kardiologicznego, które czynne jest przez całą dobę, 365 dni w roku i obsługuje kilka tysięcy badań miesięcznie.

Spółka bezpośrednio świadczy usługę kardiotele – całodobową teleopiekę kardiologiczną. W ramach tej usługi pacjenci wyposażani są w osobisty, przenośny aparat EKG, za pomocą którego mogą przesyłać przez telefon swoje badania oraz konsultować je z dyżurującym lekarzem z Centrum Monitoringu Kardiologicznego.

Od grudnia 2016 roku 24 procent akcji spółki Telemedycyna Polska S.A. posiada Neuca Med, spółka z Grupy Neuca.

W Dzienniku Ustaw RP opublikowany został jednolity tekst rozporządzenia ministra zdrowia w sprawie szpitalnego oddziału ratunkowego. Rozporządzenie określa szczegółowe zadania szpitalnych oddziałów ratunkowych, wymagania dotyczące ich lokalizacji, wyposażenia, warunków technicznych oraz zasobów kadrowych.

Regulacja zawiera między innymi przepisy dotyczące lotniska i lądowiska przy szpitalnym oddziale ratunkowym, które wejdą w życie 1 stycznia 2021 roku.

Wynika z nich, że szpitalny oddział ratunkowy ma posiadać całodobowe lotnisko, zlokalizowane w takiej odległości, aby było możliwe przyjęcie osób, które znajdują się w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego, bez pośrednictwa specjalistycznych środków transportu sanitarnego. W przypadku braku możliwości spełnienia tego wymagania, oddział ma posiadać całodobowe lądowisko, zlokalizowane w takiej odległości, aby było możliwe przyjęcie osób, które znajdują się w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego, bez pośrednictwa specjalistycznych środków transportu sanitarnego.

Jeżeli nie ma także możliwości utworzenia takiego lądowiska, dopuszcza się odległość oddziału od lotniska lub lądowiska większą niż określona wyżej, pod warunkiem że oddział zabezpieczy specjalistyczny środek transportu sanitarnego, a  czas trwania transportu osób, które znajdują się w  stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego, specjalistycznym środkiem transportu sanitarnego do oddziału nie przekroczy 5 minut, licząc od momentu przekazania pacjenta przez lotniczy zespół ratownictwa medycznego do specjalistycznego środka transportu sanitarnego.

Opublikowana została nowelizacja rozporządzenia ministra zdrowia dotyczącego badań lekarskich osób ubiegających się o uprawnienia do kierowania pojazdami oraz kierowców. Rozporządzenie określa szczegółowe warunki badań narządu wzroku, narządu słuchu, układu sercowo-naczyniowego.

Z przepisów wynika, że zmiany dotyczą między innymi badań kierowców chorych na serce i na cukrzycę, a także cierpiących na padaczkę.

Na przykład osoby, u których stwierdzono bradyarytmie, tachyarytmie, objawy dusznicy bolesnej, omdlenia, ostry zespół wieńcowy, stabilną dusznicę bolesna, stan po przezskórnej interwencji wieńcowej, stan po zabiegu pomostowania tętnic wieńcowych, udar lub atak niedokrwienny, stan po przeszczepie serca lub po operacji zastawek, nadciśnienie złośliwe czy wrodzoną wadę serca mogą ubiegać się lub posiadać prawo jazdy kategorii AM, A1, A2, A, B1, B, B+E lub T, a także C1, C1+E, C+E, D1+E, D, D+E lub pozwolenia na kierowanie tramwajem. Osoby takie muszą spełnić warunki dotyczące wdrożenia leczenia w stopniu zapewniającym zachowanie bezpieczeństwa ruchu drogowego, przedstawienia pozytywnej opinii lekarza specjalisty w dziedzinie kardiologii lub innego lekarza prowadzącego leczenie oraz zalecanej częstotliwości badań kontrolnych a także pod warunkiem przeprowadzania regularnych kontrolnych badań lekarskich, właściwych dla każdego przypadku.

Osoby posiadające niewydolność serca klasy I, II, II, cierpiące na kardiomiopatię przerostową (bez omdleń), zespół długiego QT z omdleniami oraz osoby po wszczepieniu lub wymianie kardiowertera-defibrylatora lub po interwencji kardiowertera-defibrylatora  mogą się ubiegać o prawo jazdy kategorii: AM, A1, A2, A, B1, B, B+E lub T, także po spełnieniu podanych wyżej warunków.

Natomiast przeciwskazania do osiadania prawa jazdy kategorii C1, C1+E, C, C+E, D1, D1+E, D, D+E lub pozwolenie na kierowanie tramwajem jest wszczepienie defibrylatora, niewydolność serca klasy III i IV, choroba zastawek serca, strukturalne i elektryczne kardiomiopatie oraz zespół długiego QT z omdleniami.

W załączniku dotyczącym badania lekarskiego w zakresie cukrzycy dodano nowe wymagania zdrowotne.  Osoba ubiegająca się o uprawnienia do kierowania pojazdami kategorii AM, A1, A2, A, B1, B, B+E lub T będzie mogła w przyszłości otrzymać orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami w przypadku stwierdzenia u niej nawracającej ciężkiej hipoglikemii.

Warunkiem otrzymana takiego orzeczenia będzie przedstawienie pozytywnej opinii lekarza specjalisty w dziedzinie diabetologii albo innego lekarza prowadzącego leczenie cukrzycy, zawierającej informacje o wdrożeniu w stopniu zapewniającym zachowanie bezpieczeństwa ruchu drogowego oraz przeprowadzanie regularnych kontrolnych badań lekarskich.

Natomiast nawracająca ciężka hipoglikemia w porze czuwania stanowi przeciwwskazanie zdrowotne do kierowania pojazdami. Ponowne badanie lekarskie osoby ubiegającej się o uprawnienia do kierowania pojazdami kategorii AM, A1, A2, A, B1, B, B+E lub T będzie można przeprowadzić po upływie 3 miesięcy od ostatniego takiego epizodu.

Zmiany dotyczą także osób cierpiących na padaczkę. Oznaczają one, że osoba ubiegająca się o wydanie lub posiadająca prawo jazdy kategorii AM, A1, A2, A, B1, B, B+E lub T, u której rozpoznano padaczkę i przyjmująca leki przeciwpadaczkowe, będzie mogła w przyszłości otrzymać orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami, jeżeli przedstawi opinię lekarza neurologa potwierdzającą brak napadów padaczkowych w ciągu ostatniego roku leczenia oraz pod warunkiem późniejszego przeprowadzania badań kontrolnych co pół roku przez okres dwóch kolejnych lat, następnie co rok przez kolejne trzy lata, a następnie w zależności od wskazań lekarza neurologa.

Rozporządzenie zostało opublikowane 22 maja 2018 w Dzienniku Ustaw. Wejdzie w życie 6 czerwca 2018 roku.

Wrocławski szpital Vratislavia Medica, który został otwarty  jesienią 2017 roku, podpisał umowę z firmą Medical Finance Group (MediRaty), która oferuje możliwość rozłożenia płatności za leczenie na raty. W ten sposób mogą być finansowane między innymi zabiegi operacyjne.

Placówka oferuje operacje w zakresie endoprotezoplastyki stawów biodrowych, kolanowych, barku, zabiegi artroskopowe stawów, zabiegi w zakresie chirurgii ręki, chirurgii stopy, w zakresie chirurgii naczyniowej i dermatologicznej.

W ramach świadczeń komercyjnych oferowane są także turnusy rehabilitacyjne oraz kompleksowa rehabilitacja ambulatoryjna i dzienna.

Placówka posiada kontrakt z NFZ, ale dotyczy on wyłącznie rehabilitacji leczniczej – ogólnoustrojowej, neurologicznej, fizjoterapii ambulatoryjnej i domowej. Wartość kontraktu to ponad 4,5 mln zł.

Vratislavia Medica oferuje także konsultacje specjalistyczne, między innymi w zakresie ortopedii i traumatologii, reumatologii, leczenia bólu, kardiologii czy medycyny pracy. W placówce dostępna jest diagnostyka – obrazowa, kardiologiczna oraz laboratoryjna.

Działa tutaj Dzienny Dom Opieki Medycznej, realizowane są programy opieki zdrowotnej, między innymi – program Zdrowy Kręgosłup. Placówka dysponuje własnym basenem, zapewnia także transport medyczny.

Vratislavia Medica, Szpital im. św. Jana Pawła II do niedawna funkcjonował jako Wrocławskie Centrum Medycyny Sportowej i Rehabilitacji. Dotychczasowa siedziba placówki mieściła się przy ulicy Chopina, pod koniec 2017 roku została przeniesiona do nowoczesnego budynku przy ulicy Lekarskiej 1. Przy ulicy Wiśniowej funkcjonuje Dział Fizjoterapii Dziecięcej.

Vratislavia Medica jest częścią Grupy Hasco, której prezesem jest Stanisław Han.

Poznański szpital i przychodnia MedPolonia obchodzi 10. rocznicę działalności. Jest to jeden z największych szpitali prywatnych w Wielkopolsce. 8 maja 2008 roku miało miejsce uroczyste otwarcie pierwszej przychodni i szpitala przy ulicy Obornickiej 262.

Od tego czasu placówka konsekwentnie rozwija swoją ofertę medyczną. W 2015 roku  MedPolonia powołała kolejną przychodnię – zlokalizowaną przy ulicy Starołęckiej, a w 2016 roku uruchomiła nowy oddział szpitala z wydzieloną izbą przyjęć, gabinetami fizjoterapeutycznymi i powiększoną bazą łóżkową.

W szpitalu prowadzone są również badania kliniczne. Placówka angażuje się także w wiele projektów społecznych – od 2018 roku w ramach działalności Fundacji MedPolonia.

Z okazji 10-lecie placówka zaprosiła do wspólnego świętowania i skorzystania z szeregu bezpłatnych konsultacji. Głównym punktem urodzinowych obchodów była Biała Sobota, która miała miejsce 19 maja 2018.

Tego dnia w przychodni przy ulicy Obornickiej można było skorzystać z darmowych konsultacji z dietetykiem, neurologopedą, ortopedą, dermatologiem, laryngologiem (wraz z kwalifikacją do zabiegów FESS) czy anestezjologiem. Bezpłatnie wykonywane były badania EKG oraz zapisy KTG dla kobiet w ciąży. Ponadto tego dnia dla wszystkich gości przygotowano 50 procent rabatu na zabieg falą uderzeniową i zabiegi laserowe, loterię, zniżki na bankowanie krwi pępowinowej, porady kosmetologa, naukę prawidłowego szczotkowania zębów czy warsztaty zdrowego odżywiania pod patronatem Centrum Naturalnego Odżywiania Orkiszowe Pola. Nie zabrakło także urodzinowego tortu z fajerwerkami oraz konkursów i zabaw dla dzieci.

Szpital Zakonu Bonifratrów Św. Jana Bożego w Łodzi otworzył pracownię endoskopową po modernizacji. Oficjalne otwarcie pracowni, który usytuowana jest na II piętrze szpitala, odbyło się 16 maja 2018 roku.

Przestronne wnętrze zostało przygotowane z myślą o zapewnieniu maksymalnego komfortu i poczucia intymności badanym.

– Podnosząc jakość wykonywanych badań, zwiększamy poczucie bezpieczeństwa diagnozowanych osób. To dla nas niezwykle istotne – mówi dr Wojciech Piotrowski kierownik pracowni endoskopowe. – Oprócz dwóch dużych, osobnych gabinetów diagnostycznych, przygotowaliśmy pomieszczenia socjalne, toalety i nowoczesną salę wybudzeniową dla osób, które otrzymały znieczulenie – dodaje.

Pracownia oferuje świadczenia w zakresie gastroskopii, kolonoskopii, polipektomii, profilaktyki jelita grubego oraz tamowania krwawienia z przewodu pokarmowego.

Inwestycja została sfinansowana ze środków własnych szpitala.

Szpital Bonifratrów w Łodzi posiada 126 łóżek na 4 oddziałach: wewnętrznym, chirurgii ogólnej z profilem ortopedycznym, okulistycznym oraz medycyny paliatywnej. Przy szpitalu działa także poradnia podstawowej opieki zdrowotnej.

Częścią szpitala jest Centrum Medyczne im. dr. Wacława Łęckiego. Placówka ta, otwarta na początku 2016 roku, oferuje rehabilitację dzienną i ambulatoryjną oraz konsultacje specjalistyczne.

Placówka jest jednym z 4 szpitali w Polsce prowadzonych przez zakon Bonifratrów. Pozostałe działają w Katowicach, Krakowie i w Piaskach – Marysinie. W Warszawie działa zespół poradni specjalistycznych. Poza tym Bonifratrzy prowadzą na terenie całego kraju apteki, sklepy zielarsko-medyczne, domy pomocy społecznej, ośrodki wsparcia i domy wypoczynkowo-rekolekcyjne.

Centrum Rehabilitacji Amodent działające na warszawskim Ursynowie wprowadziło nowe usługi – konsultacje u lekarza ortopedy. Świadczenia są komercyjne. Koszt konsultacji wynosi 100 zł.

Do dyspozycji pacjentów dostępne są konsultacje ortopedyczne dla dorosłych i dzieci, badania USG a także możliwość założenia gipsu syntetycznego oraz podania czynnika wzrostu PRP.

Centrum Rehabilitacji Amodent działa od marca 2016 roku. Od stycznia 2017 roku jest umiejscowione w nowej lokalizacji przy ulicy Skoroszewskiej 11 lok. U12-15. Placówka posiada kontrakt z NFZ na rehabilitację leczniczą.

W centrum rehabilitacji dostępne są między innymi zabiegi wykonywane przy pomocy fali uderzeniowej czy lasera oraz terapia polem elektromagnetycznym. Konsultacji lekarskich udzielają lekarze ze specjalizacją w dziedzinie rehabilitacji i ortopedii.

Amodent prowadzi też przychodnie w Warszawie przy ulicy Dzieci Warszawy 29 oraz w Piastowie przy ulicy Paderewskiego 13. Oferuje podstawową opiekę zdrowotną, diagnostykę, konsultacje lekarzy specjalistów, leczenie stomatologiczne oraz rehabilitację.

Placówki oferują usługi komercyjne oraz finansowane w ramach kontraktu z NFZ. Kontrakt obejmuje oprócz rehabilitacji także świadczenia w zakresie ambulatoryjnej opieki specjalistycznej i leczenia stomatologicznego.

21 maja 2018 roku na terenie województwa zachodniopomorskiego rusza w trasę nowoczesny dentobus, czyli mobilny gabinet stomatologiczny, w którym dentyści będą bezpłatnie leczyć zęby dzieci i młodzieży. Umowa na świadczenie usług w dentobusie została zawarta na okres 5 lat.

Z zachodniopomorskim oddziałem wojewódzkim NFZ zawarł ją podmiot leczniczy Michał Sobstyl Stomatologia Dla Ciebie ze Stargardu.

Dentobus jest w pełni wyposażonym stomatologicznym gabinetem zabiegowym, dysponującym między innymi  specjalistycznym, sterowanym elektronicznie fotelem dentystycznym, zestawem punktowego RTG oraz niezbędnymi narzędziami stomatologicznymi.

Będą w nim udzielane świadczenia ogólnostomatologiczne oraz profilaktyczne zawarte w koszyku świadczeń gwarantowanych dla dzieci i młodzieży do lat 18, w tym wizyty adaptacyjne, nauka prawidłowego szczotkowania zębów, lakierowanie, badania okresowe i kontrolne oraz leczenie próchnicy.

Dentobus zapewnia opiekę stomatologiczną dla dzieci przede wszystkim w mniejszych miejscowościach, w których nie ma gabinetu stomatologicznego ani w szkole, ani w najbliższej okolicy.

W całym województwie zachodniopomorskim w ramach umowy z NFZ pracuje 350 gabinetów ogólnostomatologicznych, w tym 83 w samym Szczecinie oraz 100 specjalistycznych. Część ogólnodostępnych gabinetów znajduje się w szkołach, w województwie jest ich 26, w samym Szczecinie 12.

Ministerstwo Zdrowia zakupiło 16 dentobusów, po jednym dla każdego województwa. Ich zakup został sfinansowany z budżetu państwa w ramach ustawy o szczególnych rozwiązaniach zapewniających poprawę jakości i dostępności do świadczeń opieki zdrowotnej.

W województwie mazowieckim umowę na świadczenia w dentobusie podpisał Corten Medic z Radomia.

Czytaj: Corten Medic leczy zęby w dentobusie>>>

Rozporządzenie ministra zdrowia w sprawie elektronicznej dokumentacji medycznej określa rodzaje tej dokumentacji. Rozporządzenie wejdzie w życie 3 czerwca 2018 roku.

Z rozporządzenia wynika, że elektroniczną dokumentację medyczną stanowi informacja o rozpoznaniu choroby, problemu zdrowotnego lub urazu, wynikach przeprowadzonych badań, przyczynie odmowy przyjęcia do szpitala, udzielonych świadczeniach zdrowotnych oraz ewentualnych zaleceniach – w przypadku odmowy przyjęcia pacjenta do szpitala.

Dokumentacją taką jest także informacja dla lekarza kierującego świadczeniobiorcę do poradni specjalistycznej lub leczenia szpitalnego o rozpoznaniu, sposobie leczenia, rokowaniu, ordynowanych lekach, środkach spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego i wyrobach medycznych, w tym okresie ich stosowania i sposobie dawkowania oraz wyznaczonych wizytach kontrolnych.

Elektroniczną dokumentacją jest także karta informacyjna z leczenia szpitalnego.

Rozporządzenie zostało wydane na podstawie ustawy z 28 kwietnia 2011 roku o systemie informacji w ochronie zdrowia. Zostało opublikowane w Dzienniku Ustaw 18 maja 2018 roku.

Według Najwyższej Izby Kontroli mapy potrzeb zdrowotnych, stworzone przez resort zdrowia, zawierają wiele nierzetelnych, a często także nieaktualnych danych z lat 2012–2013. W rezultacie nie mogą dobrze służyć kreowaniu polityki zdrowotnej, co miało być głównym celem ich powstania.

W założeniach zawarte w mapach informacje miały być wskazówkami, zgodnie z którymi miały być podejmowane decyzje dotyczące inwestycji w sektorze zdrowia. Istotnym problemem polskiego systemu ochrony zdrowia jest bowiem nierównomierne rozmieszczenie zasobów, w tym kadry medycznej, nie odpowiadające lokalnym potrzebom. Prowadzi to do wielu negatywnych konsekwencji, na przykład do migracji pacjentów w celu zaspokojenia potrzeb zdrowotnych, coraz większego zadłużania się podmiotów leczniczych, ograniczania jakości świadczeń lub dostępu do nich.

Dotychczasowe kontrole NIK wykazały, że powodem takiej sytuacji było między innymi to, że świadczeniodawcy podejmowali działania inwestycyjne, na przykład kupowali nowoczesny sprzęt, prowadzili roboty budowlane, zatrudniali dodatkowy personel medyczny bez rozpoznania potrzeb zdrowotnych. Otwierano nowe placówki, choć w danym regionie działały już inne podmioty lecznicze udzielające tych samych świadczeń.

W rezultacie na przykład świadczenia w zakresie urologii dziecięcej (hospitalizacja) były dostępne w roku 2016 zaledwie w połowie województw, w zakresie diabetologii dziecięcej (hospitalizacja) – tylko w siedmiu.

W latach 2010-2016 wiele placówek wykazywało wykonanie świadczeń w ramach kontraktu z NFZ ponad limit określony w umowach, z kolei inni nie realizowali w pełni kontraktów, co świadczyło o strukturalnym niedopasowaniu podaży świadczeń do potrzeb zdrowotnych ludności.

Próbą racjonalizacji tak funkcjonującego systemu opieki zdrowotnej było wprowadzenie map potrzeb zdrowotnych, jako jednego z narzędzi stymulujących rozwój infrastruktury zgodnie z potrzebami zdrowotnymi społeczeństwa. Opracowanie map było także wymogiem Unii Europejskiej, która uzależniła wypłacenie 12 mld zł, w perspektywie finansowej na lata 2014 – 2020, od podjęcia prac nad przebudową systemu ochrony zdrowia, w tym od przygotowania map potrzeb zdrowotnych i na ich podstawie dostosowania zasobów systemu do przyszłych, przewidywanych potrzeb.

Powstały 532 mapy potrzeb zdrowotnych, jednak zawierają one szereg nierzetelnych danych. Przyczyną tego były nieaktualne i niekompletne dane zawarte w rejestrach stanowiących podstawę opracowania map. Ministerstwo Zdrowia nie weryfikowało danych zaczerpniętych z różnych źródeł, uznając, że za ich jakość odpowiadają podmioty zobowiązane do prowadzenia rejestrów medycznych. Tymczasem rejestry zawierały dane niekompletne, bądź niekiedy historyczne pochodzące z lat 2012-2013.  Poza tym tworzący mapy przedstawili niekiedy „czystą” statystykę bez wystarczającej analizy i syntezy przedstawionych danych służących  prognozowaniu tendencji zdrowotnych.

Dodatkowo aktualności map nie monitorował, mimo iż miał taki obowiązek, Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego – Państwowy Zakład Higieny w Warszawie.

NIK zauważa, że wraz z mapami zakładano stworzenie dedykowanego narzędzia do przeprowadzania analiz koniecznych przy ich opracowywaniu.  Na ten cel zaplanowano 35 mln zł, w tym blisko 30 mln zł (ponad 84 procent) z budżetu UE. Projekt pierwotnie miał być wykonany do końca 2018 roku. Jednak ze względu na problemy z  uzyskaniem zabezpieczenia finansowego, jego realizacja rozpoczęła się z półrocznym opóźnieniem. W konsekwencji termin zakończenia projektu przesunięto do końca 2019 roku.

NIK zwraca także uwagę, że minister zdrowia nie zapewnił odpowiednich warunków organizacyjnych do prawidłowego przygotowania  map. Zabrakło pełnego wsparcia ekspertów zewnętrznych. Mapy przygotowywali głównie pracownicy Ministerstwa Zdrowia, którzy w latach 2014 – 2017 wypracowali łącznie ponad 6 tysięcy godzin nadliczbowych.

Ze względu na nieaktualność danych zawartych w regionalnych mapach potrzeb zdrowotnych, bądź występujące w nich błędy merytoryczne niektórzy wojewodowie w ograniczonym zakresie wykorzystywali je przy ustalaniu priorytetów regionalnej polityki zdrowotnej. Regionalne mapy miały także ograniczony wpływ na kontraktowanie świadczeń opieki zdrowotnej przez oddziały wojewódzkie NFZ.

Również „sieć szpitali” została ustalona na podstawie kryteriów formalnych ustalonych przez Ministra Zdrowia, bez uwzględnienia map potrzeb zdrowotnych i wynikających z nich rekomendacji.