Akademia Wychowania Fizycznego w Warszawie, Uczelnia Łazarskiego, Warszawski Uniwersytet Medyczny, Krakowska Akademia im. Jana Frycza Modrzewskiego, a ostatnio także Uniwersytet Medyczny w Łodzi – to uczelnie, w których Medicover kształci medyków. Z doświadczenia i wiedzy personelu medycznego firmy skorzystały już tysiące studentów.

– Stale poszerzamy listę uczelni, z którymi współpracujemy, oferując studentom i absolwentom wyjątkową możliwość odbycia praktyk zawodowych lub stażu w naszych nowoczesnych centrach medycznych w całym kraju oraz wielospecjalistycznych szpitalach. Aktualnie prowadzimy rozmowy z kilkoma uczelniami m.in. ze Śląska i Pomorza. Jesteśmy też otwarci na kolejne współprace – mówi dr n. o. zdr. Karolina Prasek, Dyrektor działu rozwoju pielęgniarstwa i położnictwa w Medicover.

Medicover od roku akademickiego 2011/2012 kształci na kierunku pielęgniarstwo na Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie. A od kilku lat także na kierunku lekarskim na czołowych niepublicznych szkołach wyższych: Uczelni Łazarskiego w Warszawie i Krakowskiej Akademii im. Jana Frycza Modrzewskiego.

– Obecnie cały system ochrony zdrowia mierzy się z wyzwaniem, jakim jest niedostateczna liczba personelu medycznego. Istotne jest zatem, by obecnym studentom, jeszcze na etapie nauki, umożliwić rozwój umiejętności i nabycie kompetencji w ramach zajęć praktycznych. To też ułatwi im późniejszy start w karierze zawodowej – mówi dyrektor.

W Medicover studenci i rezydenci uczą się pod okiem wykwalifikowanych pracowników medycznych, którzy są specjalistami w swoich dziedzinach, takich jak: kardiologia, kardiochirurgia, chirurgia ogólna, ginekologia, położnictwo, pielęgniarstwo, anestezjologia i intensywna terapia oraz medycyna rodzinna. Pracują też na nowoczesnym sprzęcie medycznym i w komfortowych warunkach.

– Obecnie dopracowujemy szczegóły nowego programu indywidualnych praktyk dla studentów pielęgniarstwa, w ramach których mogliby oni podszkolić się w konkretnych obszarach. Takie zajęcia odbywałyby się w ramach cyklu studiów lub dodatkowo – zdradza ekspertka Medicover.

Dr Karolina Prasek, która sama wykłada na WUM, mogła przećwiczyć to rozwiązanie w praktyce, gdy – jako członkini kadry narodowej – przez ostatnie pół roku uczestniczyła w przygotowaniu polskiej reprezentantki do udziału w prestiżowych zawodach EuroSkills Gdańsk 2023.

– Tegoroczne EuroSkills były dla nas wyjątkowe – po pierwsze zawody odbyły się w naszym kraju, a po drugie – po raz pierwszy w historii wystąpiła polska pielęgniarka, Magdalena Szymańska, absolwentka Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, a od niedawna także moja koleżanka w Medicover. W trakcie intensywnych pięciu dni trwania zawodów zawodniczka WorldSkills Poland miała za zadanie zaplanować opiekę nad pacjentem w warunkach domowych, domu opieki oraz szpitalnych, a następnie zaprezentować to w praktyce przed jury. Dodatkowym utrudnieniem, obok stresu, który zawsze towarzyszy podobnym wydarzeniom, pojawiło się nowe, czyli konieczność porozumiewania się wyłącznie w języku angielskim 
– mówi dr n. o. zdr. Karolina Prasek.

EuroSkills to największe w Europie zawody dla młodych adeptów, którzy nie ukończyli 25 r.ż., związane z kształceniem zawodowym i doskonaleniem umiejętności w wybranych przez nich obszarach. Tegoroczna, już 8., edycja zmagań odbyła się w Gdańsku, a o zwycięstwo w 42 różnych zawodach walczyło blisko 600 zawodników z 32 krajów europejskich, w tym z Polski.

Dr Karolina Prasek – Przewodnicząca Forum Pielęgniarek i Położnych Pracodawców Medycyny Prywatnej, Dyrektorka Działu Rozwoju Pielęgniarstwa i Położnictwa w Medicover, wykładowczyni Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego gościła w jednym z odcinków „Hallo Haller” – autorskiego programu Doroty Haller polegającego na rozmowach z inspirującymi kobietami.

W rozmowie poruszono m.in. tematy takie jak: percepcja zawodu pielęgniarki i jego prestiż, zainteresowanie mężczyzn tym sfeminizowanym zawodem, relacje między pielęgniarkami i lekarzami w systemie ochrony zdrowia, komunikacja z pacjentami, a także wynagrodzenia i standardy pracy w pielęgniarstwie.

Zachęcamy do wysłuchania całego wywiadu.

Na temat zwiększenia roli pielęgniarek i prowadzenia przez nie samodzielnych wizyt mówi Anna Sulikowska, koordynatorka Zespołu Pielęgniarskiego z Centrum Medycznego Medicover – Strzegomska we Wrocławiu.

Z Medicover jest pani związana od 2019 roku. Od kiedy realizuje pani samodzielne wizyty u pacjentów?

Początkowo byłam zatrudniona jako pielęgniarka medycyny pracy w dwóch centrach we Wrocławiu.  Od 2020 roku pełnię również funkcję Koordynatora Zespołu Pielęgniarskiego w Centrum Medicover – początkowo przy ulicy Grabiszyńskiej we Wrocławiu, a od 8 miesięcy – przy ulicy Strzegomskiej. W zakres moich obowiązków wchodzi między innymi pobieranie krwi dorosłym, wykonywanie EKG, spirometrii, szczepienia ochronne, badanie pola widzenia. W 2021 roku zajmowałam się również pilotażem związanym z leczeniem kurzajek, a w tym roku zdecydowałam się na samodzielne wizyty związane z leczeniem infekcji górnych dróg oddechowych.

Dlaczego zdecydowała się pani na realizację samodzielnych wizyt pielęgniarskich?

Na samodzielne wizyty pielęgniarskie zdecydowałam tak naprawdę od razu, gdy tylko pojawił się plan wprowadzenia takich wizyt. Chciałam sprawdzić swoją samodzielność oraz wiedzę zdobytą w czasie studiów i podczas pracy zawodowej. Po pierwszych wizytach i opanowaniu części systemowej, początkowe obawy dotyczące nowego zakresu obowiązków i związany z tym stres minął.

Czy każda pielęgniarka może przeprowadzać samodzielne wizyty infekcyjne?

Pielęgniarka, którą może prowadzić samodzielne wizyty, musi posiadać uprawnienia do przeprowadzania wywiadu i badania fizykalnego oraz ordynacji leków i wypisywania recept.

Jak przebiega taka wizyta?

Podczas wizyty pielęgniarka przeprowadza szczegółowy wywiad i badanie fizykalne, rekomenduje leczenie, w razie potrzeby wypisuje e-recepty na odpowiednie leki oraz wykonuje szybkie testy diagnostyczne, na przykład w kierunku Covid-19 czy grypy. Na wizycie nie ma jednak możliwości uzyskania zwolnienia lekarskiego. W tym zakresie, jak i w przypadku konieczności odbycia szerszej konsultacji medycznej (wykraczającej poza zakres kompetencji pielęgniarki), pielęgniarka współpracuje z lekarzem specjalistą.

Czy takie rozwiązanie jest korzystne dla pacjenta?

Wizyta u pielęgniarki na pewno skraca czas oczekiwania pacjenta na podjęcie właściwego leczenia, co spowoduje szybszy powrót do zdrowia. W sezonie infekcyjnym dostępność do wizyt lekarskich jest nieco utrudniona, co związane jest po prostu z większym zapotrzebowaniem na konsultacje.

Co poradziłaby pani swoim kolegom i koleżankom z personelu pielęgniarskiego, którzy wahają się, czy podjąć się obowiązków pielęgniarki specjalistycznej?

Zdecydowanie będę namawiać każdego, kto ma jakiekolwiek wątpliwości. Bardzo podoba mi się pomysł Medicover na zwiększenia samodzielności pielęgniarskiej. Zwiększenie obowiązków pielęgniarki, które mają odpowiednie kwalifikacje, to w pewien sposób podjęcie kroku w kierunku usprawnienia systemu opieki zdrowotnej w Polsce. Mam nadzieję, że przez takie działania zawód pielęgniarki zyska większy prestiż i poszanowanie w oczach pacjenta.

9 kwietnia 2021 roku weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia w sprawie kwalifikacji osób przeprowadzających badania do szczepień i szczepienia ochronne przeciwko Covid-19.

Zgodnie z rozporządzeniem badanie kwalifikacyjne do szczepień przeciwko Covid-19 może przeprowadzić lekarz, lekarz dentysta, pielęgniarka, położna, felczer, ratownik medyczny, oraz higienistka szkolna. Badanie takie może przeprowadzić także osoba wykonująca zawód fizjoterapeuty, farmaceuty i diagnosty laboratoryjnego, która uzyskała dokument potwierdzający ukończenie szkolenia teoretycznego, dostępnego na platformie e-learningowej Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego.

Badanie mogą także przeprowadzić osoby, które kształcą się na piątym albo szóstym roku studiów na kierunku lekarskim oraz na trzecim roku studiów I stopnia na kierunku pielęgniarstwo, gdy uzyskały dokument potwierdzający posiadanie umiejętności kwalifikowania do szczepień, wydany przez uczelnię prowadzącą to kształcenie, oraz przeprowadzą badanie kwalifikacyjne pod nadzorem lekarza albo innej osoby uprawnionej.

Czytaj także: Pracodawcy Medycyny Prywatnej patronem konferencji „RODO w sektorze medycznym”>>>

Szczepienie mogą przeprowadzać osoby uprawnione do tego na podstawie ustawy o zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi a także osoby wykonujące zawód fizjoterapeuty, farmaceuty i diagnosty laboratoryjnego, jeżeli uzyskały dokument potwierdzający ukończenie szkolenia teoretycznego, dostępnego na platformie e-learningowej Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego, oraz praktycznego, którego program zatwierdziło CMKP, obejmującego naukę podania szczepionki w postaci iniekcji domięśniowej oraz podjęcia działań w przypadku wystąpienia nagłej reakcji alergicznej lub innego stanu zagrożenia życia pacjenta następującego bezpośrednio po przeprowadzeniu szczepienia, realizowanego w warunkach symulowanych w CMKP lub uczelni prowadzącej kształcenie na kierunku lekarskim.

Rozporządzenie ministra zdrowia w sprawie kwalifikacji osób przeprowadzających badania kwalifikacyjne i szczepienia ochronne przeciwko Covid-19 zostało opublikowane w Dzienniku Ustaw RP 9 kwietnia 2021 roku (poz. 668).

Do konsultacji publicznych trafił projekt nowelizacji ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej, którego celem jest zapewnienie spójności przepisów prawa krajowego z dyrektywą unijną 2005/36/WE.

Do ustawy wprowadzono przepis dotyczący pielęgniarek i położnych, które niezależnie od rodzaju ukończonej szkoły, ponoszą pełną odpowiedzialność za planowanie, organizowanie i zarządzanie opieką medyczną.

Zgodnie z wnioskiem Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych umożliwiono pielęgniarce lub położnej będącej obywatelem państwa członkowskiego Unii Europejskiej złożenie oświadczenia o zamiarze czasowego i okazjonalnego wykonywania zawodu w dowolnej okręgowej izbie pielęgniarek i położnych.

Poza tym nowelizacja w zakresie świadczenia usług transgranicznych czasowo i okazjonalnie przez pielęgniarki i położne będące obywatelami państw członkowskich Unii Europejskiej, usuwa obowiązek podawania w oświadczeniu informacji dotyczącej czasu i miejsca wykonywania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Czytaj także: Ekonomia najważniejsza w ochronie zdrowia>>>

Dostosowano także przepisy w zakresie warunków przyznawania obywatelowi państwa członkowskiego Unii Europejskiej prawa wykonywania zawodu położnej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez wskazanie, że jednym z warunków przyznania tego prawa jest posiadanie stosownego dokumentu potwierdzającego posiadanie formalnych kwalifikacji do wykonywania zawodu oraz spełnianie co najmniej jednego z 3 warunków. Są to: 3 lata i łącznie co najmniej 4600 godzin pracy, przy czym praktyka kliniczna to przynajmniej 1/3 okresu minimalnego, co najmniej 2 lata i co najmniej 3 600 godzin pod warunkiem posiadania dokumentu potwierdzającego kwalifikacje w zawodzie pielęgniarki oraz co najmniej 18 miesięcy i co najmniej 3000 godzin pod warunkiem posiadania dokumentu potwierdzającego kwalifikacje w zawodzie pielęgniarki oraz co najmniej rocznego doświadczenia w wykonywaniu zawodu położnej.

Do regulacji dodano przepis zobowiązujący położną (która ukończyła co najmniej 18 miesięczne kształcenie obejmujące co najmniej 3000 godzin) do przedłożenia zaświadczenia potwierdzającego posiadanie co najmniej rocznego doświadczenia w wykonywaniu zawodu położnej.

Nowelizacja dokonuje także transpozycji art. 43 ust. 1a dyrektywy 2005/36/WE, która mówi, że należy zagwarantować prawo położnych do automatycznego uznania kwalifikacji, jeżeli zostaną spełnione podane w ustawie warunki.

Projekt ustawy o zmianie ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej został opublikowany na stronie Rządowego Centrum Legislacji 28 października 2020 roku.

Uwagi do projektu można przekazywać do 27 listopada 2020 roku.

Do konsultacji skierowany został projekt rozporządzenia ministra zdrowia w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu podstawowej opieki zdrowotnej, którego celem jest wyodrębnienie porady pielęgniarki podstawowej opieki zdrowotnej oraz porady położnej podstawowej opieki zdrowotnej wraz z dookreśleniem warunków ich realizacji.

Projekt wprowadza zmiany w załączniku do rozporządzenia ministra zdrowia z 24 września 2013 roku w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu podstawowej opieki zdrowotnej (Dz. U. z 2019 r. poz. 736, z późn. zm.) polegające na umieszczeniu w wykazie świadczeń gwarantowanych: porady pielęgniarki podstawowej opieki zdrowotnej oraz porady położnej podstawowej opieki zdrowotnej realizowanych w warunkach ambulatoryjnych lub w domu pacjenta.

Zgodnie z projektem porada pielęgniarki podstawowej opieki zdrowotnej obejmuje, w zależności od posiadanych przez pielęgniarkę uprawnień zawodowych, następujące zakresy świadczeń:

1) profilaktykę chorób i promocję zdrowia,

2) dobór sposobów leczenia ran w ramach świadczeń leczniczych udzielanych przez pielęgniarkę samodzielnie bez zlecenia lekarskiego,

3) ordynację leków zawierających określone substancje czynne, w tym wystawianie na nie recepty, z wyłączeniem leków zawierających substancje bardzo silnie działające, środki odurzające i substancje psychotropowe,

4) wystawianie recept na leki zlecone przez lekarza, w ramach kontynuacji, z wyłączeniem leków zawierających substancje bardzo silnie działające, środki odurzające i substancje psychotropowe,

5) ordynację określonych wyrobów medycznych, w tym wystawianie na nie zlecenia albo recepty,

6) wystawianie skierowania na wykonanie określonych badań diagnostycznych, w tym medycznej diagnostyki laboratoryjnej, z wyjątkiem badań wymagających metod diagnostycznych i leczniczych stwarzających podwyższone ryzyko.

Czytaj także: Prywatne placówki to pionierzy innowacji w medycynie>>>

Natomiast porada położnej podstawowej opieki zdrowotnej obejmuje, w zależności od posiadanych przez położną uprawnień zawodowych, następujące zakresy świadczeń:

1) poradę dla kobiet z chorobami ginekologicznymi i w ramach onkologii ginekologicznej, w tym dobór sposobu leczenia ran w ramach świadczeń leczniczych udzielanych przez położną samodzielnie bez zlecenia lekarskiego,

2) ordynację leków zawierających określone substancje czynne, w tym wystawianie na nie recepty, z wyłączeniem leków zawierających substancje bardzo silnie działające, środki odurzające i substancje psychotropowe,

3) wystawianie recepty na leki zlecone przez lekarza, w ramach kontynuacji, z wyłączeniem leków zawierających substancje bardzo silnie działające, środki odurzające i substancje psychotropowe,

4) ordynację określonych wyrobów medycznych, w tym wystawianie na nie zlecenia albo recepty,

5) wystawianie skierowania na wykonanie określonych badań diagnostycznych, w tym medycznej diagnostyki laboratoryjnej, z wyjątkiem badań wymagających metod diagnostycznych i leczniczych stwarzających podwyższone ryzyko,

6) wykonywanie oraz interpretację badania KTG u kobiety ciężarnej.

Zakres czynności udzielanych w ramach porady pielęgniarki podstawowej opieki zdrowotnej i porady położnej podstawowej opieki zdrowotnej wynika między innymi z posiadanych przez pielęgniarki i położne uprawnień zawodowych.

Czytaj także: Działamy na rzecz rozszerzenia kompetencji pielęgniarek>>>

Zgodnie z tym przepisem w ramach samodzielnego wykonywania świadczeń zapobiegawczych, diagnostycznych, leczniczych i rehabilitacyjnych, pielęgniarka i położna posiadające dyplom ukończenia studiów drugiego stopnia na kierunku pielęgniarstwo lub położnictwo oraz pielęgniarka i położna posiadające tytuł specjalisty w dziedzinie pielęgniarstwa mają prawo samodzielnie:

1) ordynować leki zawierające określone substancje czynne, z wyłączeniem leków zawierających substancje bardzo silnie działające, środki odurzające i substancje psychotropowe, oraz środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego, w tym wystawiać na nie recepty,

2) ordynować określone wyroby medyczne, w tym wystawiać na nie zlecenia albo recepty – jeżeli ukończyły kurs specjalistyczny w tym zakresie.

W ramach realizacji zleceń lekarskich w procesie diagnostyki, leczenia i rehabilitacji pielęgniarka i położna posiadające dyplom ukończenia studiów co najmniej pierwszego stopnia na kierunku pielęgniarstwo lub położnictwo oraz pielęgniarka i położna posiadające tytuł specjalisty w dziedzinie pielęgniarstwa mają prawo wystawiać:

1) recepty na leki, z wyłączeniem leków zawierających substancje bardzo silnie działające, środki odurzające i substancje psychotropowe, środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyroby medyczne, niezbędne do kontynuacji leczenia, jeżeli ukończyły kurs specjalistyczny w tym zakresie,

2) zlecenia na wyroby medyczne.

Pielęgniarka i położna posiadające tytuł specjalisty w dziedzinie pielęgniarstwa lub dyplom ukończenia studiów co najmniej pierwszego stopnia na kierunku pielęgniarstwo lub położnictwo mają prawo wystawiać skierowania na wykonanie określonych badań diagnostycznych, w tym medycznej diagnostyki laboratoryjnej, z wyjątkiem badań wymagających metod diagnostycznych i leczniczych stwarzających podwyższone ryzyko.

Poza tym przepisy rozporządzenia ministra zdrowia z 28 lutego 2017 roku w sprawie rodzaju i zakresu świadczeń zapobiegawczych, diagnostycznych, leczniczych i rehabilitacyjnych udzielanych przez pielęgniarkę albo położną samodzielnie bez zlecenia lekarskiego (Dz. U. poz. 497) uprawniają pielęgniarki lub położne do udzielania samodzielnie bez zlecenia lekarskiego świadczeń zapobiegawczych, diagnostycznych, leczniczych i rehabilitacyjnych, zgodnie z posiadaną wiedzą i umiejętnościami nabytymi po ukończeniu szkoły pielęgniarskiej lub szkoły położnych.

Osoby rozpoczynające kształcenie w zawodzie pielęgniarki lub położnej od roku akademickiego 2016/2017 kształcą się na podstawie nowych standardów kształcenia, zawierających treści związane z nowymi uprawnieniami zawodowymi, co oznacza, że nie będą musiały kończyć kursów specjalistycznych w tym zakresie, a po zakończonym kształceniu w szkołach pielęgniarskich i położnych (na poziomie studiów pierwszego stopnia – licencjat i drugiego stopnia – magister), będą posiadały kompetencje do ordynacji i kontynuacji leczenia.

Projekt rozporządzenia ministra zdrowia zmieniającego rozporządzenie w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu podstawowej opieki zdrowotnej został opublikowany na stronie Rządowego Centrum Legislacji 25 lutego 22020 roku.

Uwagi do projektu można przekazywać do 23 marca 2020 roku.

2 grudnia 2019 roku wchodzi w życie rozporządzenie ministra zdrowia w sprawie zakresu zadań lekarza podstawowej opieki zdrowotnej, pielęgniarki podstawowej opieki zdrowotnej i położnej opieki zdrowotnej.

Zgodnie z zakresem zadań zawartym w załączniku do rozporządzenia lekarz POZ między innymi prowadzi edukację zdrowotną, ocenę stanu zdrowia w badaniach bilansowych, uczestniczy w realizacji programów zdrowotnych i programów polityki zdrowotnej, a także rozpoznaje środowisko pacjenta.

Poza tym do zadań lekarza należy profilaktyka, rozpoznanie i leczenie chorób, wystawianie skierowania na rehabilitację, wykonywanie zabiegów rehabilitacyjnych, a także wystawianie recept lub zleceń na wyroby medyczne.

Do zadań pielęgniarki POZ należy między innymi promocja zdrowia i profilaktyki chorób, zabiegi pielęgnacyjne, świadczenia diagnostyczne, takie jak wykonanie badania fizykalnego, podstawowych parametrów życiowych, pobieranie materiału do badań diagnostycznych, a także świadczenia lecznicze.

Zakres zadań położnej to między innymi edukacja prozdrowotnego stylu życia kobiety, edukacja przedporodowa, poradnictwo w zakresie odżywiania w ciąży i połogu, w zakresie pielęgnacji noworodka, profilaktyka wieku rozwojowego, opieka nad kobietą w okresie ciąży, porodu i połogu, monitorowanie rozwoju ciąży fizjologicznej, a także ocena stanu psychicznego kobiety w okresie ciąży i połogu, w tym ryzyka wystąpienia depresji poporodowej.

Czytaj także: Lean Management sposobem na niedobór lekarzy i pielęgniarek>>>

W porównaniu do dotychczas obowiązującego rozporządzenie ministra zdrowia w sprawie zadań lekarza podstawowej opieki zdrowotnej, pielęgniarki podstawowej opieki zdrowotnej i położnej opieki zdrowotnej z roku 2016 (Dz. U. poz. 1567) wśród zadań lekarza POZ nie wymieniono współpracy z pielęgniarką podstawowej opieki zdrowotnej i położną podstawowej opieki zdrowotnej, wybranymi przez pacjenta, pielęgniarką środowiska nauczania i wychowania, innymi świadczeniodawcami, zgodnie z potrzebami pacjentów oraz przedstawicielami organizacji i instytucji działających na rzecz zdrowia.

Natomiast wśród zadań pielęgniarki POZ nie wymieniono współpracy z lekarzem POZ, pielęgniarką środowiska nauczania i wychowania lub higienistką szkolną, położną POZ, pielęgniarką opieki długoterminowej domowej, innymi świadczeniodawcami zgodnie z potrzebami podopiecznych, przedstawicielami organizacji i instytucji działających na rzecz zdrowia oraz rodziną lub opiekunami świadczeniobiorcy.

Rozporządzenie ministra zdrowia z 27 listopada 2019 roku w sprawie zakresu zadań lekarza podstawowej opieki zdrowotnej, pielęgniarki podstawowej opieki zdrowotnej i położnej podstawowej opieki zdrowotnej zostało opublikowane w Dzienniku Ustaw RP 29 listopada 2019 roku (poz. 2335).

2 kwietnia 2019 weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia w sprawie szczegółowego zakresu danych objętych wpisem do rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą oraz szczegółowego trybu postępowania w sprawach dokonywania wpisów, zmian w rejestrze oraz wykreśleń z tego rejestru.

Rozporządzenie określa, jakie dane powinien zawierać wpis do rejestru, w zależności od rodzaju podmiotu (podmiot leczniczy, praktyka zawodowa pielęgniarek, praktyka zawodowa fizjoterapeutyczna).

W przypadku gdy świadczenia zdrowotne w ramach wykonywanej praktyki zawodowej są udzielane w więcej niż jednym miejscu albo adres przyjmowania wezwań jest inny niż adres miejsca przechowywania dokumentacji medycznej, wpisuje się adres i numer telefonu każdego z tych miejsc.

Natomiast w przypadku, gdy fizjoterapeuta prowadzi więcej niż jeden rodzaj praktyki zawodowej, w rejestrze wpisuje się informacje o każdym z nich.

W rozporządzeniu zawarte są także informacje, co powinien zawierać wniosek o wpis do rejestru, wniosek o zmianę wpisu czy wniosek o wykreślenie z rejestru.

Na przykład w przypadku grupowej praktyki fizjoterapeutycznej wniosek o wpis do rejestru składa się z dwóch części, z których pierwsza obejmuje informacje o spółce wykonującej działalność leczniczą jako grupowa praktyka fizjoterapeutyczna, a druga – informacje o wspólnikach albo partnerach spółki.

Czytaj także: Od 1 kwietnia 2019 – możliwe praktyki zawodowe fizjoterapeutów>>>    

Rozporządzenie to było poprzedzone rozporządzeniem ministra zdrowia z 29 września 2011 roku w sprawie szczegółowego zakresu danych objętych wpisem do rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą oraz szczegółowego trybu postępowania w sprawach dokonywania wpisów, zmian w rejestrze oraz wykreśleń z tego rejestru, które straciło moc 2 kwietnia 2019.

Rozporządzenie zostało opublikowane w Dzienniku Ustaw RP 1 kwietnia 2019>>>

Od 1 stycznia 2019 roku lekarzom odbywającym kształcenie specjalizacyjne przysługuje dodatkowych 6 dni na samokształcenie. Mogą one być wykorzystane na udział w konferencjach, kursach naukowych, kursach doskonalących i innych szkoleniach.

Szkolenia te muszą być związane bezpośrednio z realizowaną przez lekarza dziedziną szkolenia specjalizacyjnego, zgodnie z wyborem i potrzebami edukacyjnymi.

Termin i sposób wykorzystania dodatkowych dni na samokształcenie wskazuje w uzgodnieniu z lekarzem kierownik specjalizacji poprzez odpowiednie skrócenie innych obowiązkowych elementów szkolenia specjalizacyjnego. Skrócenie to nie może dotyczyć kursów specjalizacyjnych a jedynie stażu podstawowego lub staży kierunkowych, przy czym wszystkie elementy szkolenia specjalizacyjnego (staże) muszą być zrealizowane i zaliczone – wyjaśnia Naczelna Izba Lekarska.

Według informacji NIL kierownik specjalizacji w pierwszej kolejności decyduje o odpowiednim skróceniu czasu trwania stażu podstawowego, a jedynie w przypadku braku takiej możliwości odpowiednio skraca czas trwania staży kierunkowych, przy czym staż kierunkowy nie może ulec skróceniu o więcej niż połowę czasu trwania przewidzianą programem specjalizacji. Dodatkowe dni na samokształcenie nie wykorzystane w danym roku specjalizacji nie przechodzą na kolejne lata szkolenia specjalizacyjnego.

Przepisy te są częścią zmian dotyczących programów specjalizacyjnych we wszystkich dziedzinach medycyny lekarzy i lekarzy dentystów, które zostały zatwierdzone przez ministra zdrowia 13 listopada 2018 roku i były częścią porozumienia zawartego 8 lutego 2018 roku z Porozumieniem Rezydentów Ogólnopolskiego Związku Zawodowego Lekarzy.

Pozostałe regulacje będące częścią tego porozumienia weszły w życie wcześniej. Dotyczą one prawa lekarza do co najmniej 11-godzinnego dobowego nieprzerwanego wypoczynku w przypadku pełnienia dyżuru objętego programem szkolenia specjalizacyjnego, a w programach specjalizacyjnych w dziedzinie chirurgii ogólnej, chorób wewnętrznych i pediatrii pełnienia przez lekarza dyżuru w oddziale, w którym odbywa specjalizację lub staż.

Od 13 listopada 2018 lekarz może pełnić dyżury w zakresie odbywanego szkolenia specjalizacyjnego w dziedzinie chorób wewnętrznych/chirurgii ogólnej/pediatrii w SOR lub izbie przyjęć w podmiocie, w którym odbywany jest staż lub specjalizacja.

6-dniowy urlop szkoleniowy dla pielęgniarek i położnych przewiduje natomiast projekt nowelizacji ustawy o zawodach pielęgniarek i położnych.

Czytaj na ten temat: Projekt ustawy: 6 dni urlopu szkoleniowego dla pielęgniarek>>>