Konferencje
Dodano: 12.08.2017
Ciągła edukacja
Programy edukacyjne do bazy dla członków Związku proszę zgłaszać pod adres:
Robert Mołdach
Dyrektor Zarządzający Związku
robert.moldach@efabrica.com
Aktualności
Dnia 16 grudnia 2004 roku Ogólnopolski Związek Pracodawców Prywatnej Służby Zdrowia (dziś Pracodawcy Medycyny Prywatnej) podczas pierwszego zgromadzenia ogólnego wybrał zarząd i przyjął kierunki działań. Organizacja zaczęła od aktywnego podejmowania nowych inicjatyw i zajęła trwałe miejsce w debacie dotyczącej przyszłości służby zdrowia.
W skład powołanego zarządu weszli przedstawiciele największych firm medycznych w Polsce. Pierwszym prezesem Związku został Marcin Halicki z firmy LUX MED, a jego wiceprezesami – Iwona Łaszcz z Centrum Medycznego LIM i Agnieszka Szpara z Medicover. Na członków zarządu powołano Marka Płoszczyńskiego z Centrum Medycznego Damiana i Małgorzatę Kowalską z Medycyny Rodzinnej.
Dziś działalność Związku toczy się wokół 3 głównych osi programowych – wspierania optymalnych rozwiązań prawnych dla zrównoważonego rozwoju opieki medycznej i medycyny prywatnej, identyfikowaniu najlepszych praktyk zarządzania placówkami medycznymi działającymi w oparciu o kodeks spółek handlowych oraz rozwoju oferty ciągłej edukacji menedżerów służby zdrowia.
19 kwietnia 2011 r. Walne Zgromadzenie Związku podjęło uchwałę o zmianie nazwy związku na Pracodawcy Medycyny Prywatnej. Na czele Związku stanęła Anna Rulkiewicz, prezes grupy LUX MED.
Program Związku
Rola systemu zabezpieczenia społecznego w zapewnianiu ochrony zdrowia obywateli nie podlega dyskusji. Model zapewniania zabezpieczenia na wypadek choroby, który polega na powszechności i solidaryzmie społecznym jest elementem wyboru politycznego obywateli Polski (jak i innych krajów europejskich) i nie jest kwestionowany. W modelu tym znaczna część (w praktyce polskiej około 60%) wydatków na ochronę zdrowia pokrywana jest ze środków o charakterze publicznym. W tym rozumieniu system ten jest i pozostanie publiczny.
W odróżnieniu jednak do lat sprzed transformacji ustrojowej (1989) oraz późniejszej reformy opieki zdrowotnej (1999), określone funkcje w tym systemie, mogą i powinny pełnić podmioty prywatne.
Wspierając zasadę pomocniczości zapisaną w preambule Konstytucji RP, jesteśmy zdania, że rola władz publicznych i administracji publicznej powinna koncentrować się na kwestiach regulacji i nadzoru, a powinna być ograniczana w dziedzinie bieżącej działalności, w szczególności w dostarczaniu usług zdrowotnych.
Pochodną postulatu pierwszego jest równość w traktowaniu podmiotów publicznych i prywatnych w działaniach administracji ochrony zdrowia; tak głównego płatnika publicznego, jakim jest NFZ jak i innych organów administracji, w tym nadzoru sanitarnego, administracji lokalnej, administracji rządowej szczebla wojewódzkiego.
Pomimo konstytucyjnej równości podmiotów prywatnych i publicznych, potwierdzonej dodatkowo zapisami ustawowymi i wzmocnionej regulacjami UE wspierającymi konkurencję, obserwuje się stale przykłady łamania tej zasady w ochronie zdrowia w Polsce. Przykłady te dotyczą preferowania podmiotów publicznych w kontraktowaniu świadczeń, realizacji programów zdrowotnych na szczeblu administracji samorządowej, jak również stosowaniu różnych miar dla podmiotów prywatnych i publicznych w postępowaniu administracyjnym (np. nadzoru sanitarnego).
Postulujemy zatem rygorystyczne stosowanie zasady równego traktowania podmiotów i zwalczanie praktyk ograniczających konkurencję, w szczególności pomiędzy podmiotami publicznymi i prywatnymi. Zasada ta powinna dotyczyć dostępu do środków publicznych na świadczenia zdrowotne, ale również do środków inwestycyjnych, głównie unijnych. Równe traktowanie powinno mieć także miejsce w procesie rejestracji zakładów opieki zdrowotnej i dostępu do środków wydawanych przez samorządy lokalne na utrzymanie i rozwój infrastruktury ochrony zdrowia.
Równe traktowanie powinno także objawiać się możliwością pobierania kwot za świadczenia nieobjęte kontraktem przez placówki publiczne, a także powinno oznaczać, że placówki te nie będą prawem zmuszane do szczególnego traktowania personelu (patrz: ustawa 203).
Podmioty świadczące usługi medyczne, jako zwolnione z VAT, nie mają możliwości odliczenia podatku VAT opłaconego w wyniku nabycia materiałów i usług, służących wytworzeniu tych usług. Z jednej strony wiadomo, że od 60% do 70% kosztów wytwarzania usług zdrowotnych związanych jest z pracą ludzką, niepodlegającą opodatkowaniu VAT, z drugiej jednak, pozostałe 30%-40% w jakimś stopniu jest tym podatkiem obciążone. Problem ten dotyczy głównie podmiotów inwestujących oraz tych stosujących dużą ilość wyrobów medycznych w procesach diagnostyczno-leczniczych.
Jesteśmy zdania, że należy znaleźć sposób rozwiązania tego problemu poprzez odpowiednie rozwiązania fiskalne, zgodne z prawem międzynarodowym (Dyrektywą VAT), które wyrównałyby możliwości rozwoju firm działających na rynku ochrony zdrowia z tym spoza tego sektora.
Będziemy wspierać rozwój wszystkich sposobów finansowania ochrony zdrowia, które redukują indywidualne ryzyko chorowania, a przez to podnoszą jakość życia, w szczególności osób chorych. Działania te to rozwój różnych form ubezpieczenia i akumulacji środków populacji na pokrycie kosztów leczenia jej chorych członków.
Jednocześnie zauważamy, że część środków finansowych obecnych w systemie ochrony zdrowia nie jest rejestrowana w systemie podatkowym. Dzieje się tak, dlatego, że pobierane są w sposób nieformalny, bez rejestrowania transakcji i odprowadzania odpowiednich podatków. Zjawisko takie zaburza normalne warunki konkurowania i powoduje, że prywatne placówki ochrony zdrowia nie mogą stabilnie się rozwijać. Będziemy zatem wspierać i promować działania, których celem jest ujawnienie i zalegalizowanie transakcji pomiędzy klientami a podmiotami i osobami pracującymi w systemie ochrony zdrowia.
Działania jakie mogą służyć wymienionym wyżej celom to:
Stała i spójna poprawa infrastruktury ochrony zdrowia wymaga większego zaangażowania środków prywatnych w ten proces. Zgodnie z ideologicznymi założeniami reformy z roku 1999, koszty inwestycji w ochronie zdrowia powinny ponosić samorządy lokalne, przy czym dotyczy to jedynie podmiotów sektora publicznego. Zjawisko takie jest ewidentną nierównością podmiotów ochrony zdrowia sektora, jako, że podmioty prywatne, kontraktowane ze środków NFZ uzyskują takie same a nawet niższe stawki ze usługi a inwestować muszą ze środków własnych. Przy tym samorządy lokalne często nie wywiązują się z założonych zadań lub robią to nieregularnie i nierównomiernie nawet wobec własnych placówek, co doprowadza do dekapitalizacji i w efekcie pogarszania jakości usług.
Przez większe zaangażowanie sektora prywatnego możliwa będzie stała poprawa jakości usług i bezpieczeństwa pacjentów. Żeby takie większe zaangażowanie prywatnego kapitału osiągnąć, należy:
Zwarzywszy na ilość dokumentów w ochronie zdrowia i uznawaną konieczność tworzenia dokumentacji procesów leczniczych, ze względu na potrzebę poprawy jakości i zabezpieczenia od skutków prawnych, istnieje konieczność upowszechniania dokumentacji elektronicznej w miejsce istniejące dokumentacji papierowej. W poprzednich latach Związek aktywnie działał na rzecz liberalizacji przepisów umożliwiających prowadzenie medycznej dokumentacji elektronicznej. Ostatecznie od 1.01.2011 obowiązuje rozporządzenie Ministra Zdrowia, które czyni wykonywalnym realizację tego postulatu..
Kolejny krok w postaci powszechnego Systemu Informacji w Ochronie Zdrowia został usankcjonowany ustawą. O ile jednak same cele ustawy są jak najbardziej uzasadnione, to pewne zapisy szczegółowe nie znajdują pełnej akceptacji Związku. Niepokój budzą następujące kwestie:
Uznając za naturalną sytuację, w której liczba instytucji nabywających świadczenia na rzecz ubezpieczonych w systemie publicznym jest ograniczona uważamy, że należy w najlepszy możliwy sposób zapewnić stabilność działania placówek działających w takim systemie. Stabilność ta powinna objawiać się w następujący sposób:
Z uwagi na fakt, że środki publiczne na ochronę zdrowia stanowią istotną, dla niektórych sektorów podstawową, część przychodów, należy dążyć do współpracy z NFZ w tworzeniu takie systemu finansowania, który spełniałby następujące cechy:
Poza tym system powinien promować właściwe działania (równowaga produktywności i podnoszenia jakości) i nie obarczać świadczeniodawców nadmierna sprawozdawczością.
Dążenie do wypracowania takiego systemu finansowania świadczeń wymaga aktywnej współpracy z Narodowym Fundusze Zdrowia oraz w niektórych dziedzinach także z Ministerstwem Zdrowia. Właściwe wydaje przedstawianie propozycji dotyczących poszczególnych rozwiązań.
Finansowanie
Klinika Incvicta w swojej placówce działającej w Warszawie przy ulicy Złotej otworzyła nową poradnię urologiczną. Usługi poradni są wyłącznie komercyjne. Cena wizyty wynosi 130 zł.
Warsztaty CSIOZ 2009-10-27
Projekt P1, którego celem jest ustanowienie elektronicznej platformy gromadzenia, analizy i udostępniania zasobów cyfrowych o zdarzeniach medycznych, jest działaniem o priorytetowym znaczeniu dla systemu zdrowia publicznego w Polsce. W dniu 27 stycznia 2010 w Centrum Systemów Informacyjnych Ochrony Zdrowia odbyły się pierwsze Warsztaty Projektowe ze świadczeniodawcami, którym przyszła platforma otwiera nowe możliwości działania ale także narzuca określone obowiązki. Partnerem tych pierwszych warsztatów był Ogólnopolski Związek Pracodawców Prywatnej Służby Zdrowia będący najszerszą reprezentacją niepublicznych placówek i sieci opieki zdrowotnej.
Sektor niepubliczny pozostaje od wielu lat liderem w zakresie wdrażania zintegrowanych systemów informacji zdrowotnej. Dbałość o pacjenta, reżim ekonomiczny i konkurencyjny rynek powodują, że efektywne systemy zarządzania informacją zdrowotną mają tu szczególne zastosowanie. Spotkanie było wynikiem potrzeby wymiany doświadczeń w celu doskonalenia Projektu P1 oraz zaplanowania dostosowania systemów świadczeniodawców do przyszłej platformy. Ustalono potrzebę dalszej kontynuacji współpracy CSIOZ z interesariuszami projektu.
Warsztaty Projektowe są elementem stałej współpracy Centrum Systemów Informacyjnych Ochrony Zdrowia z interesariuszami tworzącymi projekty związane z e-zdrowiem. Stanowią forum wymiany praktycznych doświadczeń związanych z projektowaniem i wdrażaniem technologii informacyjnych w dziedzinie e-zdrowia oraz określeniem efektywnego przepływu informacji pomiędzy wszystkimi podmiotami zaangażowanymi w prace CSIOZ i podmiotami realizującymi inicjatywy regionalne. Ogólnopolski Związek Pracodawców Prywatnej Służby Zdrowia, jako reprezentant interesów środowiska świadczeniodawców niepublicznych i orędownik dynamicznego wdrożenia technologii e-zdrowia na poziomie gospodarki zdrowotnej kraju, wspiera z tym związane inicjatywy dialogu społecznego przy aktywnym wsparciu swoich członków.
Warsztaty prowadzone były z udziałem przedstawicieli wykonawcy Doradcy Strategicznego dla realizacji Projektu „Elektroniczna Platforma Gromadzenia, Analizy i Udostępniania zasobów cyfrowych o Zdarzeniach Medycznych” (P1) – konsorcjum firm Deloitte Business Consulting S.A, Deloitte Advisory Sp. z o.o., Pentacomp Systemy Informatyczne S.A i Softblue. Ze strony OZPPSZ udział wzięli reprezentanci krajowych sieci medycznych, w tym między innymi eksperci gupy Lux Med, Medicover, Enel-Med, Falck i ich partnerzy technologiczni.
Wybierz „Więcej” aby uzyskać dostęp do dokumentów źródłowych Projektu P1. Materiał do użytku wewnętrznego dostępny po zalogowaniu.
Badania Grupy ds innowacji w ochronie zdrowia
Badanie fokusowe lekarzy
Badanie miało na celu poznanie i zrozumienie stosunku lekarzy różnych specjalizacji do innowacji w medycynie.
Dostępność nowoczesnej aparatury medycznej
Badanie postaw Polaków wobec innowacji w medycynie
Dostęp pacjentów do innowacji w ochronie zdrowia
Opieka abonamentowa
|
Data orzeczenia |
2008-09-29 orzeczenie nieprawomocne |
|
Data wpływu |
2008-05-19 |
|
Sąd |
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie |
|
Sędziowie |
Sylwester Golec /przewodniczący sprawozdawca/ |
|
Symbol z opisem |
6119 Inne o symbolu podstawowym 611 |
|
Hasła tematyczne |
Podatek dochodowy od osób fizycznych |
|
Skarżony organ |
Minister Finansów |
|
Treść wyniku |
Oddalono skargę |
|
Powołane przepisy |
Dz.U. 2002 nr 153 poz 1270 art. 151 |
|
Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Alojzy Skrodzki, Sędziowie Sędzia WSA Izabela Głowacka-Klimas, Sędzia WSA Sylwester Golec (sprawozdawca), Protokolant Robert Powojski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 września 2008 r. sprawy ze skargi P. S.A. z siedzibą w P. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia […] stycznia 2008 r. nr […] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych oddala skargę |
|
|
Uzasadnienie
III SA/Wa 1356/08 Uzasadnienie Zaskarżoną do Sądu indywidualną interpretacją przepisów prawa podatkowego z dnia […] stycznia 2008 r Nr […] Minister Finansów uznał stanowisko P. S.A. (skarżąca spółka) wyrażone we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, za nieprawidłowe. Na podstawie akt sprawy Sąd przyjął następujący stan faktyczny. Skarżąca spółka zawarła umowy z niepublicznymi zakładami opieki zdrowotnej, na podstawie których zakłady te zobowiązały się świadczyć usługi medyczne na rzecz pracowników skarżącej spółki. W zakres tych usług wchodzą badania wstępne, okresowe, kontrolne i profilaktyczne, które zgodnie z kodeksem pracy wykonywane są na koszt pracodawcy a także inne świadczenia zdrowotne nie związane z medycyną pracy. Wynagrodzenie zakładu świadczącego usługi stanowi iloczyn pracowników, dla których skarżąca spółka wykupuje świadczenia i opłaty ryczałtowej za każdego pracownika. Wynagrodzenie to jest niezależne od ilości usług wykonanych w danym miesiącu na rzecz poszczególnych pracowników. Wynagrodzenie miesięczne za poszczególnego pracownika objętego umową jest należne zakładowi opieki zdrowotnej nawet wówczas gdy nie wykona on w miesiącu żadnych usług na rzecz danego pracownika. W związku z tak opisanym stanem faktycznym skarżąca spółka zadała pytania: Czy w opisanym we wniosku stanie faktycznym, w zakresie kosztu usług medycznych innych niż przewidziane w kodeksie pracy, opłaconych na rzecz pracowników przez skarżącą spółkę w formie ryczałtu powstaje przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych u tych pracowników? Przedstawiając własne stanowisko w sprawie skarżąca spółka stwierdziła, że koszt usług medycznych opłacanych na rzecz pracowników przez pracodawcę w formie ryczałtu nie skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych u tych pracowników. Spółka podnosiła, że zgodnie z treścią przepisów art. 12 ust. 1 i art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 1993 r., Nr 90, poz. 416, z późn. zm., w dalszej części uzasadnienia powoływanej jako u.p.d.o.f.) do przychodu ze stosunku pracy zalicza się wartość nieodpłatnych świadczeń otrzymanych przez pracownika. W opisanym stanie faktycznym nie ma możliwości ustalenia wartości świadczeń medycznych otrzymywanych przez poszczególnych pracowników na podstawie wykupionego abonamentu medycznego zwłaszcza, że niektórzy pracownicy w ogóle nie korzystają ze świadczeń medycznych. Z tego względu spółka twierdziła, że wykupione przez nią na rzecz pracowników usługi medyczne nie stanowią u tych prawników przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Po rozpatrzeniu wniosku Minister Finansów wydał […] stycznia 2008 r. indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego nr […] uznającą stanowisko skarżącej spółki za nieprawidłowe. W interpretacji organ stwierdził, że zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 u.p.d.o.f. opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52 a i 52 c u.p.d.o.f. oraz dochodów, od których zaniechano poboru podatku. W art. 10 u.p.d.o.f. zostały określone źródła przychodów, gdzie między innymi wymienia się: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkowstwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną praca nakładcza, emerytura lub renta. Minister wskazał, że zgodnie z art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f. za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Użyty w art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f. zwrot „w szczególności” oznacza, że wymienione kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym. Przepis art. 11 ust. 1 u.d.o.f. stanowi, iż przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3 u.p.d.o.f., są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Przy czym art. 11 ust. 2a pkt 2 u.p.d.o.f. stanowi, iż wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się – jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione – według cen zakupu. Mając powyższe na względzie Minister stwierdził, że objęcie przez skarżącą spółkę usługą ubezpieczenia medycznego wszystkich pracowników, w zamian za uiszczaną składkę na rzecz spółki prowadzącej działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług ubezpieczenia medycznego jest świadczeniem skutkującym u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mającym swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym. Zdaniem organu przychodem podlegającym opodatkowaniu jest wartość wykupionego pakietu obejmująca inne świadczenia medyczne niż świadczenia, które zgodnie z przepisami prawa pracy powinny zostać wykonane na koszt pracodawcy. Tym samym w przypadku zakupu przez pracodawcę usług medycznych uprawniających poszczególnych pracowników do skorzystania z określonych świadczeń ich wartość stanowi przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f. Ponadto o powstaniu przychodu ze stosunku pracy nie przesądza fakt skorzystania przez pracownika z konkretnej usługi medycznej, lecz samo otrzymanie przez pracownika pakietu medycznego (o określonej wartości pieniężnej), dającego prawo do usług medycznych w ramach wykupionego pakietu. Na opisaną interpretację spółka wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Zdaniem skarżącej spółki zaskarżona interpretacja została wydana z naruszeniem art. 11 ust. 1 w zw. z art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f. przez jego niewłaściwe zastosowanie polegające na przyjęciu, że w związku z zawartą przez podatnika umową o świadczenie usług ubezpieczenia medycznego, pracownicy spółki otrzymują od niej świadczenia ze stosunku pracy podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. W uzasadnieniu skargi podnoszono, że organ udzielający interpretacji nie uwzględnił faktu, iż skarżąca spółka wykupując pakiety medyczne na rzecz pracowników nie świadczy im usług. W tym stanie faktycznym w momencie wykupienia pakietu medycznego na rzecz pracownika, zdaniem spółki, nie występuje świadczenie w naturze otrzymane przez pracownika (art. 11 ust. 1 u.p.d.o.f.), gdyż świadczeniem tym będą dopiero usługi medyczne wyświadczone pracownikom na podstawie wykupionego pakietu. Wartość tych świadczeń nie można ustalić, gdyż pracownicy z usług tych korzystają w nierównomiernym zakresie, a niektórzy pracownicy z usług tych w ogóle nie korzystają. Organ w odpowiedzi na skargę zarzuty w niej podniesione uznał za bezzasadne i wniósł o oddalenie skargi. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, zważył co następuje. Skarga jest bezzasadna. W ocenie Sądu w rozpoznanej sprawie organ prawidłowo uznał, że wykupione przez pracodawcę na rzecz pracowników pakiety medyczne stanowią świadczenia w naturze w rozumieniu art. 11 ust. 1 u.p.d.o.f. Zdaniem składu orzekającego nabycie przez skarżącą spółkę na rzecz jej pracowników abonamentu medycznego, którego wykupienie jest równoznaczne z uzyskaniem od zakładu opieki medycznej zobowiązania do wykonywania usług medycznych na rzecz osób, dla których abonament ten wykupiono, stanowi dla tych osób świadczenie w naturze. Opisany we wniosku pakiet – abonament na świadczenia medyczne, co do istoty nosi cechy prywatnego ubezpieczenia zdrowotnego, które nie jest finansowane ze środków publicznych. Pakiet ten ma wartość majątkową i wynika to wprost z treści wniosku, gdyż uzyskanie go wymaga zapłaty ceny na rzecz sprzedawcy pakietu-abonamentu. Zdaniem Sądu w opisanym we wniosku o wydanie interpretacji stanie faktycznym pracownik skarżącej spółki uzyskuje świadczenie nieodpłatne z chwilą, w której nabywa prawo do nieodpłatnych świadczeń na podstawie nabytego na jego rzecz abonamentu a nie w momencie wyświadczenia na jego rzecz konkretnych usług medycznych w oparciu o wykupiony abonament. Samo uzyskanie przez pracownika prawa do korzystania z nieodpłatnej opieki medycznej stanowi dla niego świadczenie nieodpłatne. Zdaniem Sądu świadczy o tym okoliczność, iż jak wynika z treści wniosku, gdyby nie doszło do wykupienia na rzecz pracownika abonamentu przez pracodawcę nie miałby on uprawnienia do korzystania z usług medycznych. Tak więc nie ulega wątpliwości, że przedmiotowy pakiet ma wartość majątkową i może być przedmiotem obrotu i z chwilą jego wykupienia osoba, której on przysługuje uzyskuje określone prawo majątkowe o określonej wartości. Z tego względu w ocenie Sądu wartość ta winna być uznana za przychód pracownika. Przychód ten jest przychodem ze stosunku pracy, gdyż świadczenie nieodpłatne wykonywane jest przez pracodawcę na rzecz pracownika i podstawą jego uzyskania jest stosunek pracy. Organ zasadnie stwierdził, że opodatkowaniu podlegać będzie cześć abonamentu służąca finansowaniu świadczeń medycznych, których koszty nie obciążają pracodawcy na podstawie przepisów prawa pracy. Z tych względów organ zasadnie uznał, że wskazana część abonamentu z chwilą jego nabycia na rzecz pracowników na podstawie art. 12 ust. 1 i w zw. z art. 11 ust. 1 u.p.d.o.f. stanowić będzie u nich przychód ze stosunku pracy, podlegający opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, ze zm.), orzeczono jak w sentencji. źródło:http://orzeczenia.nsa.gov.pl/cbo/do/doc?d=5E48A87E98A4FC3FB3F091421F30A6457274ED1C |
|
