Rozporządzenie ministra zdrowia rozszerza wykaz elektronicznej dokumentacji medycznej o kartę profilaktycznego badania ucznia i dokumentację indywidualną ucznia.

Dodanie tych dokumentów do EDM ma na celu zapewnienie pracownikom medycznym możliwości łatwego i szybkiego zapoznania się z dokumentacją medyczną dotyczącą uczniów, usprawnienia procesu współpracy między poszczególnymi pracownikami medycznymi sprawującymi opiekę zdrowotną nad uczniami oraz uproszczenia procesu gwarantowania dostępu do tego rodzaju dokumentacji przedstawicielom  ustawowym dziecka albo pełnoletniemu uczniowi.

Wdrożenie tego rozwiązania ma się przełożyć na zwiększenie efektywności i dynamiki wymiany informacji między uczestnikami procesu sprawowania opieki zdrowotnej nad uczniami.

Opublikowany został Raport Roczny Fundacji Medicover 2021

Zgodnie z rozporządzeniem obowiązek prowadzenia karty profilaktycznego badania ucznia oraz dokumentacji indywidualnej ucznia jako EDM będzie wymagalny od 1 września 2027 roku., ponieważ wdrożenie tych rozwiązań do powszechnego i obowiązkowego stosowania wymaga przygotowania podmiotów sprawujących profilaktyczną opiekę nad uczniami, zarówno pod względem wyposażenia w sprzęt informatyczny i oprogramowanie, jak też przeszkolenia pielęgniarek i higienistek szkolnych.

Do tego czasu dopuszczalne będzie prowadzenie dokumentacji medycznej w zakresie profilaktycznej opieki zdrowotnej nad uczniami w dotychczasowy sposób, czyli w postaci papierowej lub jako EDM.

Planowane jest również przeprowadzenie od 1 września 2022 roku działań pilotażowych, których ewaluacja pozwoli na wypracowanie ostatecznych rozwiązań.

Rozporządzenie ministra zdrowia zmieniające rozporządzenie w sprawie elektronicznej dokumentacji medycznej zostało opublikowane w Dzienniku Ustaw RP 1 września 2022 roku. Weszło w życie 2 września 2022.

Projekt rozporządzenia ministra zdrowia proponuje zmiany dotyczące zasad przekazywania do Systemu Informacji Medycznej danych na temat zdarzenia medycznego. Przekazywanie takich danych jest obowiązkowe od 1 lipca 2021 roku. 

Dokument proponuje przekazywanie takich danych dotyczących świadczeniodawcy jak 9-cyfrowy numer REGON oraz 10-cyfrowy nr NIP oraz określenie miejsca udzielania świadczenia zdrowotnego poprzez podanie nazwy miejscowości, kodu pocztowego, nawy ulicy oraz numeru domu i lokalu. 

Dane dotyczące usługobiorcy obejmą obowiązkowe podawanie kodu gminy, będącej miejscem zamieszkania, a także dane dotyczące używanych wyrobów medycznych, alergii, grupy krwi oraz ciąży. 

Katalog tych danych będzie obowiązywał od 1 lipca 2022 roku. 

W przypadku świadczeń w zakresie rehabilitacji leczniczej podawany będzie kod według Międzynarodowej Klasyfikacji Funkcjonowania, Niepełnosprawności i Zdrowia. 

Projekt nakłada także na usługodawców obowiązek wskazywania poza datą udzielania świadczenia zdrowotnego także godzinę rozpoczęcia jego udzielania (zakończenia, przyjęcia do szpitala, wypisu ze szpitala) oraz wytworzenia dokumentacji medycznej prowadzonej w postaci elektronicznej.  

Projekt określa mechanizm przekazywania do SIM danych w przypadku udzielania świadczenia zdrowotnego lub realizacji określonej procedury medycznej przez podwykonawcę usługodawcy.  Podwykonawca będzie zobligowany przekazywać do SIM dane dotyczące wykonania konkretnej procedury lub udzielenia świadczenia wraz z danymi dotyczącymi usługodawcy, który zlecił ich wykonanie.  

Dane te będą zobowiązani przekazywać zarówno usługodawcy udzielający świadczeń zdrowotnych finansowanych ze środków publicznych, jak i realizujący je komercyjnie. 

Czytaj także: Będą nowe wzory dokumentów “prawo wykonywania zawodu lekarza” >>>

Zmiany przepisów umożliwiają rezygnację z części wyłączeń w zakresie obowiązków sprawozdawczych w przypadku raportowania przez usługodawców danych do SIM dotyczących świadczeń zdrowotnych lekarza podstawowej opieki zdrowotnej, a także świadczeń zdrowotnych pielęgniarki podstawowej opieki zdrowotnej oraz położnej podstawowej opieki zdrowotnej.  

Doprecyzowane zostały reguły przekazywania przez usługodawcę do SIM danych dotyczących świadczeń zdrowotnych pielęgniarki lub higienistki szkolnej udzielanych w środowisku nauczania i wychowania. Obecnie obowiązek w powyższym zakresie będzie dotyczył jedynie szczepienia. 

Projekt rozporządzenia ministra zdrowia zmieniającego rozporządzenie w sprawie szczegółowego zakresu danych zdarzenia medycznego przetwarzanego w systemie informacji oraz sposobu i terminów przekazywania tych danych do Systemu Informacji Medycznej został opublikowany na stronie Rządowego Centrum Legislacji 8 listopada 2021. 

Uwagi do projektu można przekazywać w ciągu 30-tu dni. 

Link do projektu>>> 

Najwyższa Izba Kontroli zbadała efektywność wykorzystania czasu przeznaczanego przez lekarzy dla pacjentów. Ustalenia NIK pokazały, że prawie jedną trzecią czasu przeznaczonego na poradę zajmuje lekarzowi prowadzenie dokumentacji medycznej oraz wykonywanie czynności administracyjnych. W trakcie teleporady na samo świadczenie medyczne pozostaje zaledwie 57 procent czasu. 

W ramach kontroli NIK sprawdziła 22 publiczne placówki, szpitale i przychodnie, działające na terenie województw: mazowieckiego, śląskiego, dolnośląskiego, lubelskiego, podkarpackiego. 

NIK stwierdziła, że w ogromnej większości (86 procent) skontrolowanych podmiotów nie wykorzystano możliwości odciążenia pracy lekarzy poprzez nadanie asystentom medycznym odpowiednich uprawnień do wystawiania e-zwolnień, e-recept i e-skierowań.  

Niewykorzystywana była również możliwość zlecania pielęgniarkom i położnym samodzielnej kontynuacji leczenia pacjentów, w sytuacji, gdy posiadały one wymagane kwalifikacje.  

Sekretarki medyczne, rejestratorki i statystycy medyczni, mający w założeniu wspierać personel medyczny w pracy administracyjnej, zatrudniani byli jedynie w ograniczonym wymiarze.  

Rejestratorki medyczne stanowiły 6 procent zatrudnionych w skontrolowanych jednostkach, sekretarki medyczne – 0,4 procent, a statystycy medyczni – 0,3 procent zatrudnionych.  

Rejestratorek nie zatrudniano w ogóle w 9 procentach placówek, sekretarek medycznych w 68 procentach, a statystyków – w 73 procentach placówek.  

W rezultacie personel medyczny obciążony był wykonywaniem czynności administracyjnych, w tym między innymi sprawozdawczością, oraz rejestracją pacjentów.  

Czytaj także: Nowe technologie to bardziej efektywne leczenie>>>

W 91 procent skontrolowanych placówek ochrony zdrowia personelowi medycznemu, zwłaszcza pielęgniarkom, ale także lekarzom powierzano obowiązki administracyjne polegające na sporządzaniu sprawozdań statystycznych oraz dotyczących realizacji umów o udzielanie świadczeń zawartych z NFZ. 

Zdaniem NIK ograniczało to możliwość sprawnego i efektywnego świadczenia pomocy medycznej i świadczyło o niewłaściwym zarządzaniu personelem. 

Wprawdzie podmioty medyczne miały do dyspozycji systemy informatyczne o szerokich możliwościach, jednak nie były one należycie wykorzystywane. Systemów tych nie zintegrowano bowiem z systemami do obsługi diagnostyki laboratoryjnej (w 59 procent skontrolowanych podmiotów) i obrazowej (82 procent). Nie były również bezpośrednio zasilane wynikami takich badań.  

Poza tym w 23 procentach placówek nie zapewniono także przepływu danych pomiędzy poszczególnymi ich lokalizacjami (oddziałami).  

W większości skontrolowanych podmiotów nie spełniono także wszystkich wymagań lub warunków organizacyjno-technicznych do prowadzenia dokumentacji medycznej w postaci elektronicznej. Przyczyny tego stanu leżały w nieufności wobec narzędzi informatycznych, braku mobilnych urządzeń do ewidencji danych medycznych lub w braku niezbędnych modułów w użytkowanych systemach informatycznych. 

Czytaj także: Telemedycyna tematem debaty oksfordzkiej >>>

W połowie skontrolowanych placówek nie prowadzono elektronicznej rejestracji wizyty, zaś w 41 procent brakowało oprogramowania umożliwiającego wysyłkę powiadomień pacjentowi i aktualizacji statusu wizyty (w formie sms lub e-mail). Natomiast w 23 procentach podmiotów nie wykorzystywano wszystkich zakupionych modułów i funkcjonalności systemu informatycznego. 

Dokumentacja medyczna prowadzona była często w formie papierowej lub hybrydowo, czyli zarówno na papierze jak w formie elektronicznej.  

W okresie epidemii Covid-19 w siedmiu spośród 22 skontrolowanych placówek (32 procent) stwierdzono przypadki czasowego ograniczenia dostępności świadczeń poprzez zawieszenie działalności niektórych poradni i niezgodności udzielania świadczeń z przyjętym harmonogramem. W 14 procent podmiotów czasowo ograniczono działalność do wykonywania tylko świadczeń ratujących życie i dla pacjentów skierowanych w trybie pilnym.  

Teleporada jako nowa forma świadczenia pomocy medycznej stanowiła w I półroczu 2020 roku jedną czwartą wszystkich udzielonych porad lekarskich. W porównaniu do I półrocza 2019 roku liczba porad udzielonych w skontrolowanych podmiotach leczniczych była mniejsza o 15 procent w podstawowej opiece zdrowotnej oraz o 26 procent w ambulatoryjnej opiece specjalistycznej.  

Cały raport NIK dostępny jest tutaj>>> 

Do konsultacji skierowany został projekt rozporządzenia ministra zdrowia zmieniającego przepisy dotyczące skierowań wystawianych w postaci elektronicznej w Systemie Informacji Medycznej. Wykaz tych skierowań zostanie rozszerzony o skierowania na rehabilitację leczniczą u świadczeniodawcy, który zawarł umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej ze środków publicznych.

Do wykazu dodane zostaną także skierowania na świadczenia gwarantowane z zakresu opieki psychiatrycznej i leczenia uzależnień, finansowane ze środków publicznych.

Zmiany te wychodzą naprzeciw oczekiwaniom zgłaszanym wielokrotnie przez przedstawicieli samorządu zawodowego lekarzy oraz stanowią dalszy krok w procesie informatyzacji polskiego systemu opieki zdrowotnej – czytamy w uzasadnieniu do projektu.

Czytaj także: Opieka koordynowana i opieka oparta na wartości to przyszłość ochrony zdrowia>>>

Proponuje się, aby skierowania o których mowa w projekcie rozporządzenia, mogły być wystawiane w postaci papierowej do 9 stycznia 2022 roku, a przypadku skierowań do szpitala psychiatrycznego – do 30 czerwca 2022 roku.

Proponuje się, aby rozporządzenie weszło w życie 1 października 2021 roku., oprócz punktu mówiącego o skierowaniach w formie elektronicznej na świadczenia gwarantowane z zakresu opieki psychiatrycznej i leczenia uzależnień, w tym dotyczące leczenia w szpitalu psychiatrycznym, który wejdzie w życie 1 listopada 2021 roku.

Uwagi do projektu można przekazywać do 20 września 2021 roku.

Link do projektu>>>

18 września 2020 roku wejdzie w życie rozporządzenie ministra zdrowia w sprawie warunków występowania o sporządzenie dokumentu elektronicznego potwierdzającego prawo do świadczeń opieki zdrowotnej.

Dotychczas rozporządzenie określało warunki występowania o sporządzenie dokumentu elektronicznego potwierdzającego prawo do świadczeń tylko dla jednej istniejącej możliwości – za pośrednictwem usługi świadczonej przez system teleinformatyczny Narodowego Funduszu Zdrowia (eWUŚ).

Obecnie możliwość taką daje także Elektroniczna Platforma Gromadzenia, Analizy i Udostępnienia Zasobów Cyfrowych o Zdarzeniach Medycznych. Jest to inne narzędzie, upraszczające i ułatwiające proces występowania o dokument potwierdzający prawo do świadczeń, gdyż dokonanie weryfikacji będzie mogło odbywać się już z poziomu aplikacji gabinetowej.

W związku z tym do rozporządzenia dodany został przepis, który określa warunki, jakie należy spełnić w przypadku występowania o dokument elektroniczny za pośrednictwem Elektronicznej Platformy Gromadzenia, Analizy i Udostępnienia Zasobów Cyfrowych o Zdarzeniach Medycznych przez aplikację gabinetową (gabinet.gov.pl).

Zgodnie z przyjętymi rozwiązaniami w przypadku niebędącej świadczeniodawcą osoby uprawnionej musi być spełniony warunek potwierdzenia posiadania prawa wykonywania zawodu medycznego uprawniającego do wystawiania recept oraz zleceń na zaopatrzenie w wyroby medyczne przez uzyskanie takiej informacji za pośrednictwem Centralnego Wykazu Pracowników Medycznych.

Czytaj także: Przepisy dotyczące medycyny laboratoryjnej wymagają zmian>>>

Poza tym niebędąca świadczeniodawcą osoba uprawniona będzie musiała zobowiązać się do przestrzegania przepisów dotyczących zapewnienia bezpieczeństwa przetwarzania danych, które otrzyma, oraz zachowania w tajemnicy i nieujawniania tych danych.

Rozporządzenie określa, jakie dane świadczeniodawca oraz niebędąca świadczeniodawcą osoba uprawniona udostępnia Funduszowi, występując o sporządzenie dokumentu potwierdzającego prawo do świadczeń, będzie to numer identyfikacyjny świadczeniodawcy określony przez Fundusz, kod oddziału wojewódzkiego oraz numer PESEL osoby występującej o sporządzenie dokumentu potwierdzającego prawo do świadczeń w imieniu świadczeniodawcy.

W przypadku niebędącej świadczeniodawcą osoby uprawnionej Funduszowi przekazane zostaną: numer prawa wykonywania zawodu niebędącej świadczeniodawcą osoby uprawnionej, kod przynależności do danej grupy zawodowej tej osoby oraz jej numer PESEL.

Rozporządzenie ministra zdrowia zmieniające rozporządzenie w sprawie warunków występowania o sporządzenie dokumentu elektronicznego potwierdzającego prawo do świadczeń opieki zdrowotnej zostało opublikowane w Dzienniku Ustaw RP 3 września 2020 roku (poz. 1516).

15 kwietnia 2020 roku weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia w sprawie rodzajów, zakresu i wzorów dokumentacji medycznej oraz sposobu jej przetwarzania. Z rozporządzenia wynika, że dokumentacja ta jest prowadzona przez podmioty udzielające świadczeń zdrowotnych w postaci elektronicznej.

Jednak zawarto tutaj zapis, że dokumentacja może być prowadzona w formie papierowej, jeśli przepis rozporządzenia tak stanowi lub warunki organizacyjno-techniczne uniemożliwiają jej prowadzenie w formie elektronicznej.

Rozporządzenie określa, jaką dokumentację uważa się za zabezpieczoną, co stanowi dokumentację medyczną, jak należy prowadzić dokumentację podmiotu leczniczego oraz dokumentację lekarza udzielającego świadczeń zdrowotnych w ramach praktyki zawodowej.

Rozporządzenie mówi też o dokumentacji pielęgniarki i położnej udzielających świadczeń zdrowotnych w ramach praktyki zawodowej, o dokumentacji fizjoterapeuty udzielającego świadczeń zdrowotnych w ramach praktyki zawodowej, o dokumentacji z zakresu opieki zdrowotnej nad uczniami.

Czytaj także: Telemedycyna w walce z koronawirusem – publikujemy poradniki dla lekarzy i pacjentów>>>

Załącznikiem do rozporządzenia jest wzór książeczki zdrowia dziecka.

Z rozporządzenia wynika, że dokumentację zgodnie z przepisami rozporządzenia ministra zdrowia z 9 listopada 2015 w  sprawie rodzajów, zakresu i  wzorów dokumentacji medycznej oraz sposobu jej przetwarzania (Dz.  U. poz. 2069) można prowadzić do 31 grudnia 2020 roku.

Książeczki zdrowia dziecka wydane przed dniem 31 grudnia 2020 roku zachowują ważność również po tym terminie.

Natomiast dysponenci zespołów ratownictwa medycznego, w tym lotniczych zespołów ratownictwa medycznego, mogą prowadzić dokumentację zgodnie z przepisami rozporządzenia z roku 2015 do 31 grudnia 2021 roku.

Rozporządzenie ministra zdrowia w sprawie rodzajów, zakresu i wzorów dokumentacji medycznej oraz sposobu jej przetwarzania zostało opublikowane w Dzienniku Ustaw RP 14 kwietnia 2020 roku (poz. 666).

Dr n. med. Tomasz Anyszek,
Pełnomocnik Zarządu ds. Medycyny Laboratoryjnej,
Diagnostyka sp. z o.o.

Większość dużych laboratoriów diagnostycznych jest przygotowana do wdrożenia elektronicznej dokumentacji medycznej, ale problemem jest zbudowanie komunikacji pomiędzy systemami zlecającym badania i tymi, które ten wynik przekazują.

Nowe rozporządzenie, według którego wyniki i opisy badań diagnostycznych staną się elementem elektronicznej dokumentacji medycznej, wpisuje się w konsekwentne działania Ministerstwa Zdrowia mające na celu powszechne wdrożenie e-dokumentacji w ochronie zdrowia. Takie rozwiązania funkcjonują już z powodzeniem w wielu niepublicznych i publicznych jednostkach w Polsce, zarówno zlecających, jak i wykonujących badania.

Szczególnie przydatne i potrzebne są w one w jednostkach zlecających duże ilości badań, gdyż wtedy wdrożenie e-dokumentacji w sposób znamienny skraca czas potrzebny na dotarcie wyniku do zleceniodawcy i redukuje ryzyko potencjalnych błędów związanych z niepoprawnym odczytaniem danych z papierowego formularza skierowania lub papierowego formularza sprawozdania/wyniku.

Redukuje się także ryzyko incydentów ujawnienia danych poufnych (osobowych, medycznych) znajdujących się na skierowaniach papierowych, a dodatkowe korzyści to usprawnienie i skrócenie całego procesu wykonania badania poprzez eliminację uciążliwej fazy rejestracji zleceń w laboratorium z papierowych formularzy skierowań/zleceń, a także oszczędność papieru i redukcja ilości produkowanych odpadów.

Na temat nowego rozporządzenia czytaj: Wyniki i opisy badań diagnostycznych elementem elektronicznej dokumentacji medycznej>>>

Obecnie jednak ilość zleceń przesyłanych drogą elektroniczną w Polsce nie stanowi nawet połowy wszystkich zleceń kierowanych do laboratorium, chociaż są już jednostki, które w pełni przeszły na elektroniczny model zlecania i odbierania wyników.

Większość dużych laboratoriów i zleceniodawców jest przygotowana do wdrożenia e-dokumentacji, gdyż zarówno laboratoria, jak i zleceniodawcy, używają odpowiednich medycznych systemów informatycznych.

Technicznym problemem jest natomiast zbudowanie komunikacji pomiędzy systemem zlecającym badanie i odbierającym jego wynik (szpital, przychodnia), a systemem przyjmującym zlecenia i przekazującym wynik badania (LIS w laboratorium). Proces budowy kanału komunikacji wymaga zaangażowania zespołu informatycznego po obu stronach, aby przygotować bezpieczny kanał wymiany danych, najlepiej w oparciu o dedykowane protokoły np. HL7, ale także wymaga zaangażowania zespołu medycznego w celu uzgodnienia słowników badań laboratoryjnych jednoznacznie parujących nazwę i kod badania zleceniodawcy z nazwą i kodem badania laboratorium.

Oba te procesy mogą być czasochłonne i wymagać dodatkowych nakładów czasowych i finansowych (np. opłata licencyjna lub zbudowanie nowego modułu lub funkcjonalności użytkowanego systemu). Proces ten w małej skali nie jest wielkim wyzwaniem, ale na przykład w skali laboratorium współpracującego z kilkudziesięcioma podmiotami jest zadaniem złożonym i czas potrzebny na uruchomienie komunikacji z wszystkimi klientami musi być liczony w miesiącach.

Długi czas dedykowany przez ustawodawcę na dostosowanie się wszystkich podmiotów do nowych regulacji (półtora roku) wynika zapewne z kilku powodów. Po pierwsze nie wszystkie jednostki, szczególnie mniejsze tzn. zlecające bądź wykonujące mniej badań, są dostosowane infrastrukturalnie do nowych rozwiązań i muszą one mieć czas na przygotowanie budżetu i wdrożenie koniecznych zmian. Po drugie, duże laboratoria muszą mieć czas na zbudowanie komunikacji z wieloma klientami. A po trzecie zmiany dążące do pełnego wdrożenia e-dokumentacji w ochronie zdrowia w Polsce wymagają jeszcze aktualizacji niektórych przepisów bądź przygotowania nowych rozwiązań legislacyjnych, tak aby rozwiązania dotyczyły wszystkich obszarów i aspektów działalności leczniczej, a to może potrwać jeszcze nawet kilkanaście miesięcy.

Czytaj także: Telemedycyna – narzędzie do zarządzania zdrowiem>>>

Od 30 kwietnia 2020 elementem elektronicznej dokumentacji medycznej będzie opis badań diagnostycznych (innych niż laboratoryjne), a rok później – także wyniki badań laboratoryjnych wraz z opisem.

Tak wynika z rozporządzenie ministra zdrowia z 15 października 2019 roku, które wprowadza zmiany do rozporządzenia z 8 maja 2018 roku w sprawie rodzajów elektronicznej dokumentacji medycznej.

Do przepisu określającego, co stanowi elektroniczną dokumentację medyczną, dodano punkty, według których do takiej dokumentacji należą także wyniki badan laboratoryjnych wraz z opisem oraz opisy innych badań diagnostycznych.

Dotychczas według tego rozporządzenia elektroniczną dokumentację medyczną stanowiła informacja o rozpoznaniu choroby, problemu zdrowotnego lub urazu, wynikach przeprowadzonych badań, przyczynie odmowy przyjęcia do szpitala, udzielonych świadczeniach zdrowotnych oraz ewentualnych zaleceniach, informacja dla lekarza kierującego pacjenta do poradni specjalistycznej lub leczenia szpitalnego o rozpoznaniu, sposobie leczenia, rokowaniu, ordynowanych lekach, środkach spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego i wyrobach medycznych, w tym o okresie ich stosowania i sposobie dawkowania oraz wyznaczonych wizytach kontrolnych a także karta informacyjna z leczenia szpitalnego.

Czytaj także: Telemedycyna – narzędzie do zarządzania zdrowiem>>>

Rozporządzenie ministra zdrowia z 15 października 2019 roku wchodzi w życie 30 kwietnia 2020 roku, z wyjątkiem punktu dotyczącego badań laboratoryjnych, które wejdzie w życie 30 kwietnia 2021 roku.

Rozporządzenie zostało opublikowane w Dzienniku Ustaw RP 24 października 2019 (poz. 2029).

 

Projekt rozporządzenia ministra zdrowia w sprawie rodzajów, zakresu i wzorów dokumentacji medycznej oraz sposobu jej przetwarzania dostosowuje istniejące regulacje do zwiększającej się roli informatyzacji w systemie ochrony zdrowia i wprowadza ułatwienia dla podmiotów, które prowadzą elektroniczną dokumentację medyczną.

W projekcie zaproponowane zostały rozwiązania odzwierciedlające proces zwiększającej się roli informatyzacji w ochronie zdrowia, a także w pewien sposób go stymulujące. Z uzasadnienia do projektu wynika, że mają one skrócić czas przeznaczony na sporządzanie dokumentacji medycznej, zarówno w zakresie jej rodzajów, jak i zawartości, a także inne czynności nie związane bezpośrednio z procesem leczenia.

Projekt za podstawową uznaje elektroniczną postać dokumentacji medycznej, a forma papierowa będzie możliwa w przypadku braku warunków organizacyjno-technicznych dla prowadzenia jej w formie elektronicznej. Zakłada ujednolicenie prowadzenia dokumentacji medycznej w danym podmiocie udzielającym świadczeń zdrowotnych. Oznacza to, iż konieczne jest prowadzenie dokumentacji medycznej albo w postaci papierowej albo elektronicznej.

Przewiduje też ułatwienia dla podmiotów, które prowadzą dokumentację w postaci elektronicznej – nie będą one miały obowiązku prowadzenia dokumentacji zbiorczej. Rozporządzanie modyfikuje zatem dotychczasowe tradycyjne postrzeganie dokumentacji medycznej jako odrębnych dokumentów, często powielających te same dane, przenosząc punkt ciężkości na zbiór danych przetwarzanych w systemie teleinformatycznym, z którego mogą być generowane poszczególne rodzaje dokumentacji medycznej czy dokumenty o charakterze sprawozdawczym.

Czytaj także: Medicover Polska liderem e-zdrowia>>>

W związku z wprowadzeniem elektronicznej postaci dokumentacji medycznej jako podstawowej zaproponowano również nowe zasady dołączania do dokumentacji pacjenta wszelkich dokumentów z nim związanych oraz udostępnionych przez niego. Możliwe będzie także odnotowanie zawartych w udostępnionej dokumentacji informacji, które są istotne dla procesu diagnostycznego, leczniczego lub pielęgnacyjnego.

W projekcie rozporządzenia zaproponowano podpisywanie dokumentacji medycznej prowadzonej w postaci elektronicznej kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym, podpisem osobistym oraz z wykorzystaniem sposobu potwierdzania pochodzenia oraz integralności danych dostępnego w systemie teleinformatycznym udostępnionym bezpłatnie przez ZUS. Jednocześnie pozostawiono możliwość wykorzystywania do podpisu dokumentacji wewnętrznych mechanizmów systemu teleinformatycznego do 31 grudnia 2020 roku.

Doprecyzowano również i uaktualniono wymagania dotyczące systemów teleinformatycznych, w których jest prowadzona dokumentacja w postaci elektronicznej.

Projekt przewiduje także ułatwienia dla prowadzących dokumentację medyczną, polegające na ograniczeniu liczby wprowadzanych danych, przede wszystkim w celu uniknięcia wielokrotnego powielania tych samych informacji, jak również na korzystaniu z wprowadzonych już rozwiązań informatycznych w ramach Platformy P1.

Projekt rozporządzenia dostrzega także rosnącą rolę w systemie ochrony zdrowia asystentów medycznych, którzy otrzymali uprawnienia do podpisywania recept i skierowań w postaci elektronicznej.

Do znaczących ułatwień w obszarze prowadzenia dokumentacji medycznej należy też zmiana zasad podpisywania karty informacyjnej z leczenia szpitalnego. Zgodnie z obecnie obowiązującym rozporządzeniem podpisuje ją lekarz wypisujący i lekarz kierujący oddziałem albo lekarz przez niego upoważniony.

Proponuje się by karta ta była podpisywana tylko przez lekarza wypisującego. Jest to dokument sporządzany na podstawie historii choroby albo karty noworodka, której treść akceptuje lekarz kierujący oddziałem.

Czytaj także: Innowacje medyczne motorem rozwoju prywatnego sektora>>>

Projekt rozporządzenia zawiera przepisy, które wzmacniają rolę lekarza POZ. Będzie on posiadał dane dotyczące pacjenta dostępne w systemie P1.

W związku z nowymi regulacjami dotyczącymi wykonywania zawodu fizjoterapeuty projekt rozporządzenia przewiduje wprowadzenie dokumentacji medycznej dla fizjoterapeutów, którzy uzyskali możliwość wykonywania zawodu w formie praktyki zawodowej oraz dokumentowanie ich udziału w świadczeniach udzielanych pacjentowi w podmiocie leczniczym.

Przewiduje też zmianę zasad wypełniania raportów lekarskich i pielęgniarskich w szpitalu. W obecnym stanie prawnym rozporządzenie szczegółowo określa zawartość tych raportów. Projekt przewiduje celowościowe podejście do tych dokumentów. Mają one zapewnić ciągłość leczenia pacjenta, kiedy zmieniają się pracownicy sprawujący nad nim opiekę. Zakres informacji będzie dostosowany do rzeczywistych potrzeb konkretnego podmiotu udzielającego świadczeń zdrowotnych i będzie obejmował informacje niezbędne dla zapewnienia bezpieczeństwa pacjentów oraz ciągłości świadczeń zdrowotnych. Na tej samej zasadzie będą funkcjonowały raporty fizjoterapeutyczne.

Projekt rozporządzenia ministra zdrowia w sprawie rodzajów, zakresu i wzorów dokumentacji medycznej oraz sposobu jej przetwarzania został opublikowany na stronie Rządowego Centrum Legislacji 11 października 2019.

Uwagi do projektu można przekazywać w ciągu 30-tu dni.

Projekt rozporządzenia ministra zdrowia w sprawie rodzajów elektronicznej dokumentacji medycznej rozszerza katalog tej dokumentacji o dodatkowy dokument w postaci opisu badań diagnostycznych.

Rozszerzenie katalogu EDM o opis badań diagnostycznych jest zasadne z uwagi na fakt, iż możliwość sprawniejszego zaznajomienia się lekarza z dokumentacją medyczną pacjenta dotyczącą jego stanu zdrowia niewątpliwe umożliwi szybszy i efektywniejszy proces udzielania świadczeń zdrowotnych – czytamy w uzasadnieniu do projektu.

Z analiz wynika, że opis badań diagnostycznych pochodzący od innych świadczeniodawców jest dokumentem, który najczęściej jest przeglądany przez lekarzy aktualnie udzielających pacjentowi świadczeń opieki zdrowotnej. Prowadzenie go przez świadczeniodawców w postaci elektronicznej zapewni też pacjentowi łatwy dostęp do niego za pośrednictwem Internetowego Konta Pacjenta.

Uwagi do projektu można przekazywać w ciągu 10-dni.

Projekt został opublikowany 15 maja 2019 roku  na stronie Rządowego Centrum Legislacji.

Czytaj także: Podpis zamiast pieczęci na skierowaniu na badania>>>

Centrum Medyczne Karpacz S.A. realizuje projekt dofinansowany z funduszy unijnych dotyczący wdrożenia elektronicznej dokumentacji medycznej i elektronicznych usług w zakresie e-zdrowia.

W ramach usług e-zdrowia w placówce wdrożony zostanie elektroniczny system rejestracji pacjentów. Placówka kupi 110 komputerów stacjonarnych (50 z monitorem), 10 komputerów przenośnych z oprogramowaniem biurowym, 50 podpisów kwalifikowanych, a także dwa rodzaje serwerów i urządzania wielofunkcyjne.

Inwestycja będzie także dotyczyła zakupu drzwi antywłamaniowych do serwerowni, systemu monitorowania środowiska, rozbudowania macierzy oraz zakupu oprogramowania umożliwiającego wprowadzenie buforowego repozytorium. Kosztami projektu będą też audyt bezpieczeństwa i promocja.

Dofinansowanie unijne projektu wynosi 891 451,34 zł. Pochodzi ono z Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Dolnośląskiego 2014-2020.

Czytaj także: Telemedycyna – element efektywnej opieki nad pacjentem>>>

Centrum Medyczne Karpacz jest jedynym ośrodkiem na Dolnym Śląsku leczącym mukowiscydozę u dzieci i dorosłych. Rozwija także inne specjalizacje, takie jak rehabilitacja pulmonologiczna, kardiologiczna i ogólnoustrojowa, okulistyka. Posiada nowoczesną pracownię diagnostyki endoskopowej.

Prowadzi oddziały – rehabilitacji pulmonologicznej, rehabilitacji kardiologicznej, rehabilitacji ogólnoustrojowej, alergologii, pulmonologii dorosłych oraz pulmonologii dziecięcej.

Placówki prowadzi Centrum Medyczne Karpacz S.A., spółka prywatnych akcjonariuszy, której prezesem jest Marzena Burnos Gąszczyk.

Projekt rozporządzenia ministra zdrowia w sprawie skierowań wystawianych w postaci elektronicznej w Systemie Informacji Medycznej zawiera wykaz świadczeń, dla których będą wystawiane takie skierowania.

Będą to skierowania na ambulatoryjne świadczenia specjalistyczne, na leczenie szpitalne, oraz na wybrane następujące badania diagnostyczne – badania medycyny nuklearnej, badania tomografii komputerowej, badania rezonansu magnetycznego, badania endoskopowe przewodu pokarmowego, badania echokardiograficzne płodu oraz badania pozytonowej tomografii emisyjnej.

Dotyczy to badań finansowanych ze środków publicznych.

Rozporządzenie wejdzie w życie 1 kwietnia 2019 roku.

Projekt rozporządzenia został opublikowany na stronie Rządowego Centrum Legislacji 14 lutego 2019. Uwagi do projektu  można przekazywać w ciągu 10 dni od jego otrzymania.

 

Grupa Nowy Szpital wchodzi w końcową fazę wdrażania systemu informatycznego w swoich placówkach. Nowe oprogramowanie ma usprawnić funkcjonowanie szpitali, co przyczyni się do poprawy jakości świadczonych usług oraz do optymalizacji kosztów.

– Nakłady finansowe na ochronę zdrowia w Polsce są coraz wyższe i po ubiegłorocznych decyzjach wiadomo, że będą rosły także w kolejnych latach. Niemniej wartość tych środków wciąż jest relatywnie niska w stosunku do potrzeb. Dlatego oglądamy każdą złotówkę otrzymaną od NFZ po kilka razy. Narzędzia informatyczne znacząco pomagają nam w racjonalnym i efektywnym zarządzaniu budżetem, dlatego zdecydowaliśmy się wdrożyć system HIS – mówi Marcin Szulwiński, prezes Grupy Nowy Szpital Holding S.A.

Dedykowany Grupie system HIS (ang. Health Information System) jest wdrażany we wszystkich placówkach medycznych Grupy Nowy Szpital. System umożliwi elektroniczne przetwarzanie i udostępnianie kompleksowych danych związanych z leczeniem pacjenta. Ponadto nowy system znacząco usprawni obieg informacji medycznej, ponieważ wszystkie dane będą gromadzone w jednym miejscu. W porównaniu do korzystania z papierowej wersji dokumentacji przechowywanie danych w formie elektronicznej będzie też dużo bezpieczniejsze, trwalsze i pozwoli na uniknięcie błędów.

Jednym z najważniejszych efektów implementacji systemu HIS, który odczują pacjenci, będzie poprawa jakości opieki medycznej.

Czytaj także: GNS: nowy sprzęt w Nakle i Szubinie>>>

– Ręczne wypełnianie różnego rodzaju formularzy, skierowań na badania czy gromadzenie historii leczenia pacjenta zabiera cenny czas lekarzy i pielęgniarek. Wdrażany system wyeliminuje zbędną papierologię i pozwoli nam jeszcze bardziej skupić się na naszej pracy, czyli zapewnianiu pacjentom profesjonalnej opieki medycznej – mówi Marcin Szulwiński.

Po pełnym wdrożeniu, system umożliwi też pacjentom elektroniczną rejestracją do poradni.

Wdrażanie systemu w każdej z placówek medycznych Grupy zostało podzielone na etapy: od konfiguracji systemu, przez wdrożenia na oddziałach i w pracowniach, do wdrożenia w poradniach. Prace są mocno zaawansowane i system działa już w siedmiu szpitalach, W kolejnych dwóch powinien działać do końca lutego, a zakończenie wdrożenia w ostatnim szpitalu zostało zaplanowane na sierpień 2019.

Docelowo system będzie integrował wszystkie funkcje związane z bieżącą działalnością operacyjną szpitali i przychodni Grupy. Usprawni to zarządzanie oraz prowadzenie spraw administracyjnych, zwiększając efektywność działania szpitali i poradni w ramach Grupy. To istotne, ponieważ GNS obecnie zarządza 10 szpitalami z 80 oddziałami i 157 poradniami specjalistycznymi, a w kolejnych okresach planuje dalszy rozwój – poprzez podpisywanie nowych umów operatorskich oraz przejęcia kolejnych placówek medycznych.

Czytaj: Grupa Nowy Szpital zainteresowana szpitalem w Kozienicach>>>

Dzięki bieżącemu dostępowi do informacji Grupa zyska również możliwość lepszego planowania zakupów, a przez to uzyskiwania najlepszych cen od swoich dostawców. Oprogramowanie zapewni Grupie pełną kontrolę nad poziomem kosztów ponoszonych przez placówki medyczne. Przede wszystkim umożliwi elektroniczne ewidencjonowanie badań diagnostycznych oraz zużycia leków i materiałów medycznych.

– System informatyczny wdrażany w GNS pomoże lepiej alokować posiadane zasoby leków i materiałów wykorzystywanych w leczeniu pacjentów oraz eliminować niepotrzebne koszty. Dzięki temu za te same pieniądze, które otrzymujemy w ramach kontraktu z NFZ, będziemy mogli więcej inwestować, między innymi w zakup nowoczesnego sprzętu medycznego – wyjaśnia Marcin Szulwiński.

Nowe oprogramowanie umożliwi łatwe dokumentowanie ruchu chorych, prowadzenie dokumentacji medycznej i statystycznej, kodowanie wykonanych procedur, zlecanie terapii, przepisywanie leków, wystawianie recept i zwolnień lekarskich oraz dokumentowanie na rzecz pacjentów. Możliwe także będzie wygenerowanie szczegółowych raportów, które pozwolą na porównywanie kosztów i analizowanie jakości procedur medycznych realizowanych w poszczególnych szpitalach.

Działania podjęte przez GNS wpisują się w większe przedsięwzięcie, którego celem jest wprowadzenie branży ochrony zdrowia w Polsce w erę informatyzacji. Projekt Elektronicznej Platformy Gromadzenia, Analizy i Udostępniania zasobów cyfrowych o Zdarzeniach Medycznych (Projekt P1), ma objąć wszystkich obywateli Polski oraz obywateli Unii Europejskiej, którzy skorzystają ze świadczeń zdrowotnych w Polsce. Zgodnie z jego założeniami, docelowo każda z placówek medycznych ma wprowadzić elektroniczną dokumentację medyczną, np. e-skierowania, e-zlecenia, e-recepty czy elektroniczne karty ubezpieczenia zdrowotnego.

Grupa Nowy Szpital Holding S.A. prowadzi działalność medyczną w obszarze lecznictwa szpitalnego, ambulatoryjnej opieki specjalistycznej (AOS), podstawowej opieki medycznej (POZ), opieki długoterminowej oraz ratownictwa medycznego.

Grupa prowadzi jedną z największych w Polsce sieci szpitali, która świadczy usługi medyczne w ramach powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego. Zarządza 10 szpitalami powiatowymi z niemal 3,6 tysiąca personelu, zlokalizowanymi w województwach: kujawsko-pomorskim, lubuskim oraz małopolskim. Wszystkie szpitale wchodzące w skład Grupy należą do „sieci szpitali”, czyli systemu podstawowego zabezpieczenia opieki szpitalnej.

Opublikowana została ustawa o zmianie niektórych ustaw w związku z e-skierowaniem oraz listami oczekujących na udzielenie świadczenia opieki zdrowotnej. Ustawa wprowadza skierowania w formie elektronicznej.

Wdrożenie e-skierowań będzie miało także wpływ na prowadzenie list oczekujących na udzielenie świadczenia opieki zdrowotnej.  Pacjent nie będzie mógł już (nawet przez dopuszczalny w chwili obecnej okres 14 dni roboczych od momentu zapisu) zapisać się na więcej niż jedną listę oczekujących na podstawie tego samego skierowania.

Modyfikacji ulegają przepisy dotyczące list oczekujących na udzielenie świadczenia opieki zdrowotnej. Dotychczas prowadzone listy oczekujących staną się częścią harmonogramów przyjęć, a ustawa zapewni jednolite zasady ich prowadzenia.

Dotychczasowe rozwiązania dotyczące list oczekujących zobowiązują świadczeniodawców do gromadzenia danych tylko o pacjentach pierwszorazowych, co nie pozwala na pełne monitorowanie prawidłowości procesu udzielania świadczeń u danego świadczeniodawcy, chociaż sam świadczeniodawca dysponuje pełnymi danymi w zakresie przyjmowanych przez niego pacjentów.

Czytaj także: Skierowanie do sanatorium po roku od poprzedniego pobytu>>>

Wprowadzono rozwiązanie, zgodnie z którym w harmonogramie przyjęć będą rejestrowane dane dotyczące wszystkich osób oczekujących na świadczenie niezależnie od powodu oczekiwania, w szczególności uwzględni to sytuacje oczekiwania na kolejny etap leczenia, oczekiwanie z powodu braku możliwości uzyskania świadczenia w dniu zgłoszenia, oczekiwania na życzenie osoby, która wybrała późniejszy termin niż wskazany przez świadczeniodawcę. Harmonogram przyjęć będzie stanowił integralną część dokumentacji medycznej prowadzonej przez świadczeniodawcę.

Zmianie ulegną zapisy dotyczące danych przekazywanych przez świadczeniodawców, zgodnie z nimi oprócz dotychczas przekazywanych danych dotyczących list oczekujących, świadczeniodawcy będą raz w tygodniu przekazywać także dane dotyczące wszystkich kategorii pacjentów wpisanych do harmonogramu przyjęć – w zakresie liczby osób, które uzyskały świadczenie w danym okresie sprawozdawczym oraz liczbę osób oczekujących na udzielenie świadczenia i  liczbę osób, którym zmieniono kategorię, wraz z oznaczaniem dotychczasowej oraz nowej kategorii.

Poza tym w celu zwiększenia aktualności danych o pierwszym wolnym terminie nałożono na świadczeniodawców obowiązek przekazywania informacji w tym zakresie na koniec każdego dnia roboczego.

Oprócz podmiotów, które dotychczas zobowiązane były do prowadzenia list oczekujących, czyli szpitali oraz placówek udzielających świadczeń specjalistycznych w ambulatoryjnej opiece zdrowotnej, do prowadzenia zarówno harmonogramu przyjęć, jak i list oczekujących zostaną zobowiązani świadczeniodawcy udzielający świadczeń pielęgnacyjnych i opiekuńczych w ramach opieki długoterminowej oraz świadczeń opieki paliatywnej i hospicyjnej.

Wprowadzono też dla świadczeniodawców zobowiązanych do prowadzenia harmonogramów przyjęć i list oczekujących obowiązek przekazywania pacjentom w każdy dostępny sposób informacji przypominających o wyznaczonym terminie udzielenia świadczenia oraz o obowiązku poinformowania o niemożliwości zgłoszenia się w wyznaczonym terminie.

Poza tym uwzględniono analogiczne obowiązki po stronie świadczeniodawców dotyczące informowania pacjentów o zmianie kolejności udzielania świadczenia i jej przyczynie. Jednocześnie, w przypadku pacjentów wpisanych w harmonogramach przyjęć w aplikacji udostępnionej przez Narodowy Fundusz Zdrowia (NFZ) (tzw. aplikacji AP-KOLCE) obowiązek ten będzie spoczywał nie na świadczeniodawcy, lecz na NFZ.

Ustawa wejdzie w życie 11 stycznia 2019 roku, z wyjątkiem przepisów dotyczących odliczeń od podatków kosztów poniesionych w związku z podłączeniem do Elektronicznej Platformy Gromadzenia, Analizy i Udostępnienia Zasobów Cyfrowych o Zdarzeniach Medycznych oraz przepisów dotyczących zleceń na wyroby medyczne, które wchodzą w życie 31 grudnia 2018 roku. Niektóre z punktów ustawy wejdą w życie 1 kwietnia 2019, 1 lipca 2019 roku lub 1 stycznia 2020 roku (między innymi dotyczące harmonogramu przyjęć i elektronicznej dokumentacji medycznej).

 

 

 

 

 

Rozporządzenie ministra zdrowia w sprawie elektronicznej dokumentacji medycznej określa rodzaje tej dokumentacji. Rozporządzenie wejdzie w życie 3 czerwca 2018 roku.

Z rozporządzenia wynika, że elektroniczną dokumentację medyczną stanowi informacja o rozpoznaniu choroby, problemu zdrowotnego lub urazu, wynikach przeprowadzonych badań, przyczynie odmowy przyjęcia do szpitala, udzielonych świadczeniach zdrowotnych oraz ewentualnych zaleceniach – w przypadku odmowy przyjęcia pacjenta do szpitala.

Dokumentacją taką jest także informacja dla lekarza kierującego świadczeniobiorcę do poradni specjalistycznej lub leczenia szpitalnego o rozpoznaniu, sposobie leczenia, rokowaniu, ordynowanych lekach, środkach spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego i wyrobach medycznych, w tym okresie ich stosowania i sposobie dawkowania oraz wyznaczonych wizytach kontrolnych.

Elektroniczną dokumentacją jest także karta informacyjna z leczenia szpitalnego.

Rozporządzenie zostało wydane na podstawie ustawy z 28 kwietnia 2011 roku o systemie informacji w ochronie zdrowia. Zostało opublikowane w Dzienniku Ustaw 18 maja 2018 roku.