Z najnowszego raportu GUS „Zdrowie i ochrona zdrowia w 2017 roku” wynika, że w roku 2017 wskaźnik wykorzystania łóżek dla wszystkich szpitali w Polsce wyniósł 65,8 procenta lub inaczej 240 dni i było to o 2 dni mniej niż w 2016 roku i o 9 dni mniej niż w 2010 roku.
Baza łóżkowa szpitali ogólnych była w największym stopniu wykorzystana w województwach: lubelskim (71,4 procenta), małopolskim (70,5 procenta) i zachodniopomorskim (68,7 procenta), a najniższe wykorzystanie łóżek odnotowano w województwach: wielkopolskim (56,9 procenta), opolskim (63,8 procenta dni) i podlaskim (63,9 procenta).
W województwie mazowieckim wskaźnik ten był na poziomie 68,5 procenta, czyli 250 dni, o 4 dni więcej niż w roku poprzednim.
Raport pokazuje, że w 2017 roku średni czas pobytu chorego na oddziale szpitalnym, w skali kraju, wyniósł 5,3 dnia i nie zmienił się w porównaniu do 2016 roku, natomiast w odniesieniu do 2010 roku był krótszy o 0,4 dnia.
Czytaj także: Raport GUS: wzrosła liczba diagnostów laboratoryjnych>>>
W porównaniu do 2016 roku średni czas pobytu pacjentów uległ skróceniu w największym stopniu na oddziałach: leczenia jednego dnia (o 1,4 dnia krócej), chirurgii szczękowo-twarzowej (o 0,5 dnia), psychiatrycznych, chorób zakaźnych oraz anestezjologii i intensywnej terapii (po 0,4 dnia krócej).
Natomiast dłuższe pobyty odnotowano między innymi na oddziałach: hematologicznych (o 1,3 dnia dłużej), rehabilitacyjnych i geriatrycznych (po 0,4 dnia), toksykologicznych i kardiochirurgicznych (po 0,3 dnia dłużej).
Średni pobyt pacjenta na oddziałach szpitalnych był najdłuższy na terenie województwa śląskiego (6 dni), lubelskiego (5,9 dnia), oraz małopolskiego (5,8 dnia), a najkrótszy w województwie wielkopolskim (4,7), lubuskim (4,8 dnia) i zachodniopomorskim (4,9). Od kilku lat w większości województw obserwuje się skracanie się średniej długości pobytu pacjenta w szpitalu.
W 2017 roku na oddziałach szpitalnych polskich szpitali leczonych było stacjonarnie prawie 8 458,6 tysiąca osób, o 0,4 procenta więcej niż w 2016 roku. Podobnie jak w latach poprzednich, najliczniejszą grupę, blisko 1/4 ogółu leczonych (2 059 tys. osób, o 0,4 procenta mniej niż w 2016 roku) stanowili pacjenci oddziałów chirurgicznych, z czego ponad połowa przypadków były to osoby korzystające z pomocy na oddziałach chirurgii ogólnej (1 028,7 tysiąca pacjentów).
Kolejną liczną grupę stanowiły pacjentki oddziałów ginekologiczno-położniczych (13,4 procenta ogółem leczonych, czyli 1132,2 tysiąca kobiet) oraz pacjenci oddziałów chorób wewnętrznych (11,7 procenta ogółem leczonych, czyli 985,5 tysiąca osób).
Największy wzrost liczby hospitalizowanych (kierując się bezwzględną liczbą pacjentów) w porównaniu do poprzedniego roku, odnotowano na oddziałach: ginekologiczno-położniczych (o 33,9 tysiąca osób więcej, czyli o 3,1 procenta), neonatologicznych (o 33,8 tysiąca, czyli o 9,0 procenta), okulistycznych (o 26,3 tysiąca osób, czyli o 8,9 procenta), zakaźnych (o 16,0 tysięcy osób, czyli o 11,9 procenta), chirurgii urazowo-ortopedycznej (o 12,2 tysiąca osób, czyli o 2,6 procenta), gastrologicznych (o 10,1 tysiąca osób, czyli o 9,8 procenta) oraz intensywnej terapii (o 8,2 tysiąca pacjentów więcej, czyli o 7,6 procenta).
Największy spadek liczby pacjentów (kierując się bezwzględną liczbą pacjentów) zarejestrowano na oddziałach: chorób wewnętrznych (o 62,6 tysiąca osób, czyli o 6.0 procent mniej), onkologicznych (o 25,2 tysiąca, czyli o 6,8 procenta), chirurgii ogólnej (o 21,5 tysiąca czyli o 2,0 procent), kardiologicznych (o 6,7 tysiąca, czyli o 1,1 procenta), rehabilitacyjnych (o 5,1 tysiąca, czyli o 2,2 procent), otolaryngologicznych (o 4,5 tysiąca, czyli o 1,8 procenta), kardiochirurgicznych (o 2,3 tysiąca, czyli o 4,9 procenta) i reumatologicznych (o 2,2 tysiąca osób, czyli o 2,6 procenta mniej).
W szpitalach ogólnych w 2017 roku hospitalizowanych było 7,8 mln pacjentów (o 0,7 procenta mniej niż w 2016 roku), a w trybie dziennym – 3,4 mln osób (o 6,3 procenta więcej niż w roku poprzednim).
W Polsce na koniec 2017 roku funkcjonowało 951 stacjonarnych szpitali ogólnych, dysponujących 185,3 tysiącem łóżek oraz 191 szpitali dziennych (lub inaczej „jednego dnia”), oferujących 1,2 tysiąca miejsc opieki dziennej.
Podobnie jak w roku 2016 liczba szpitali stacjonarnych wyniosła 2,5 szpitala na 100 tysięcy mieszkańców, natomiast liczba łóżek w przeliczeniu na 10 tysięcy ludności była nieco niższa niż rok wcześniej i wyniosła 48,2 łóżek. Oznacza to, że na jedno łóżko przypadało przeciętnie 207 mieszkańców (o 1 mieszkańca więcej niż w roku 2016).
Raport jest dostępny na stronie www.stat.gov.pl