Na stronie Rządowego Centrum Legislacji opublikowane zostały trzy projekty rozporządzeń ministra zdrowia związane z leczeniem uzależnień. Dotyczą one funkcjonowania podmiotów leczniczych sprawujących opiekę nad uzależnionymi od alkoholu oraz szkoleń w dziedzinie uzależnień.

Projekt rozporządzenia w sprawie funkcjonowania podmiotów leczniczych sprawujących opiekę nad uzależnionymi od alkoholu określa organizację, kwalifikacje personelu, sposób funkcjonowania i rodzaje podmiotów leczniczych wykonujących świadczenia stacjonarne i całodobowe oraz ambulatoryjne w sprawowaniu opieki nad uzależnionymi od alkoholu. Mówi także o sposobie współdziałania tych podmiotów leczniczych z instytucjami publicznymi i organizacjami społecznymi.

Zawiera on także przepisy przejściowe związane z wejściem w życie przepisów odnoszących się do zagadnień związanych z prowadzeniem szkoleń i uzyskiwaniem odpowiednich certyfikatów, o których mowa w ustawie o przeciwdziałaniu narkomanii.

Projekt rozporządzenia w sprawie szkoleń określa wymagania, jakie powinny spełniać podmioty prowadzące szkolenia w dziedzinie uzależnień, ramowe programy szkoleń w dziedzinie uzależnień, tryb i sposób przeprowadzania egzaminu końcowego, skład komisji egzaminacyjnej przeprowadzającej egzamin końcowy oraz wzory certyfikatów: instruktora terapii uzależnień i specjalisty psychoterapii uzależnień.

Trzeci projekt rozporządzenia zmienia przepisy w sprawie określenia trybu składania ofert, kryteriów ich oceny oraz terminów postępowania konkursowego w sprawie wyboru programu specjalistycznego szkolenia w dziedzinie uzależnienia od środków odurzających lub substancji psychotropowych.

Projekty rozporządzeń związane są z wejściem w życie 20 sierpnia 2018 roku przepisów nowelizacji ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, która przewiduje zmianę nazewnictwa ze
„specjalisty terapii uzależnień” na „specjalistę psychoterapii uzależnień”.

Zmiany te spowodowane były koniecznością ujednolicenia przepisów w obszarze dotyczącym szkoleń certyfikujących. Celem tych zmian jest ujednolicenie nazewnictwa oraz kryteriów jakie powinny spełniać osoby ubiegające się o certyfikat wydawany przez Krajowe Biuro do Spraw Przeciwdziałania Narkomanii oraz Państwową Agencję Rozwiązywania Problemów Alkoholowych.

Uwagi do projektów można przekazywać do 11 listopada 2018 roku.

Rozporządzenia wejdą w życie 1 stycznia 2019 roku.

W rozporządzeniu ministra zdrowia w sprawie ogólnych umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej wykreślono przepis, zgodnie z którym szpitale i placówki ambulatoryjne były zobowiązane do prowadzenia w formie elektronicznej historii choroby.

Zmianę tę zawiera projekt rozporządzenie ministra zdrowia, który opublikowany został na stronie Rządowego Centrum Legislacji 25 października 2018 roku.

Z projektu wynika, że uchylony zostanie paragraf 10a z załącznika do rozporządzenia, zgodnie z którym świadczeniodawca jest obowiązany do prowadzenia w postaci elektronicznej historii choroby – w przypadku leczenia szpitalnego oraz historii zdrowia i choroby – w przypadku ambulatoryjnych świadczeń zdrowotnych, z wyłączeniem podstawowej opieki zdrowotnej realizowanej w formie praktyki prywatnej.

Z uzasadnienia wynika, że zmianę tę wprowadzono, ponieważ placówki nie są obecnie dostatecznie przygotowane do wypełnienia tego obowiązku.

Rozporządzenie ma wejść w życie 31 grudnia 2018 roku.

Uwagi do projektu można przekazywać w terminie 10 dni od jego otrzymania.

Weszły w życie rozporządzenia ministra zdrowia dotyczące przeszczepów. Pierwsze z nich reguluje sprawę przeprowadzania kontroli w podmiotach zajmujących się przeszczepami, drugie – sprawę wywozu i przywozu na terytorium Polski komórek, tkanek i narządów, kolejne – odznak dla dawców.

Rozporządzenie ministra zdrowia dotyczące przeprowadzania kontroli w podmiotach wykonujących czynności związane z pobieraniem, przechowywaniem i przeszczepianiem komórek, tkanek i narządów weszło w życie 26 października 2018 (opublikowane zostało w Dzienniku Ustaw RP 25 października 2018 pod numerem 2046).

Określa ono tryb przeprowadzania przez podmioty upoważnione kontroli banków tkanek i komórek oraz innych podmiotów upoważnionych do tego typu działalności na podstawie ustawy o pobieraniu, przechowywaniu i przeszczepianiu komórek, tkanek i narządów.

Z przepisów wynika, że upoważniony pracownik rozpoczyna kontrolę nie wcześniej niż po upływie 3 dni roboczych i nie później niż przed upływem 30 dni od doręczenia zawiadomienia o wszczęciu tych działań.

Rozporządzenie określa, co powinno zawierać zawiadomienie o wszczęciu kontroli, jak powinna przebiegać kontrola, gdzie się ją przeprowadza i jaką rolę odgrywa podczas kontroli kierownik sprawdzanej jednostki.

Natomiast rozporządzenie ministra zdrowia w sprawie wywozu z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i przywozu na to terytorium ludzkich komórek, tkanek i narządów opublikowane zostało w Dzienniku Ustaw RP pod numerem 2048 w dniu 26 października 2018.

Rozporządzenie określa szczegółowe warunki wywozu ludzkich komórek, tkanek i narządów z terytorium RP i przywozu tych komórek, tkanek i narządów na to terytorium oraz sposób monitorowania stanu wywożonych i przywożonych ludzkich komórek, tkanek i narządów w drodze między dawcą a biorcą.

W dokumencie mowa jest o tym, co powinien zawierać wniosek o wydanie zgody na wywóz i jak wygląda monitorowanie stanu wywożonych i przywożonych komórek, tkanek i narządów na każdym etapie.

Poza tym 25 października 2018 roku weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia w sprawie odznak „Dawca Przeszczepu” i „Zasłużony Dawca Przeszczepu”. Zostało opublikowane 24 października 2018 (Dz.U. 2034).

Określa ono wzory legitymacji i odznak „Dawca Przeszczepu” i „Zasłużony Dawca Przeszczepu”, sposób ich nadawania oraz sposób dokumentowania ilości porań dla celów nadania drugiej z odznak.

Ukazał się projekt rozporządzenia ministra zdrowia w sprawie utworzenia rejestru endoprotezoplastyk. Jego celem ma być zapewnienie systematycznego procesu monitorowania danych i wprowadzenia ustrukturyzowanego systemu, w którym będzie gromadzonych więcej informacji niż w Centralnej Bazie Endoprotezoplastyk.

Mają to być między innymi dane o zabiegach rewizyjnych, co umożliwi poznanie rzeczywistego zapotrzebowania na endoprotezoplastykę pierwotną (wykonywaną po raz pierwszy), a także bardziej racjonalne projektowanie wydatków przeznaczanych na ten cel.

Rejestr będzie prowadził Narodowy Fundusz Zdrowia. Będzie on umożliwiał ocenę jakości zabiegów endoprotezoplastyki (zarówno w kontekście oceny jakości używanych implantów, jak i jakości stosowanych procedur). Oczekuje się, że na podstawie gromadzonych danych możliwe będzie określenie wskaźników jakości i efektywności, a w konsekwencji wypromowanie optymalnych i najbardziej korzystnych praktyk i rozwiązań oraz promocję najlepszych ośrodków. Poprawienie jakości endoprotezoplastyki będzie miało wpływ na jakość życia chorych, zmniejszenie liczby zabiegów rewizyjnych, a w konsekwencji obniżenie kosztów ponoszonych przez Narodowy Fundusz Zdrowia z tytułu realizacji tych zabiegów – czytamy w uzasadnieniu do projektu.

Rejestr będzie prowadzony w postaci elektronicznej, co ma zapewnić proste rozwiązania gromadzenia i przekazywania danych. Wprowadzenie nowoczesnych metod wpisywania danych ma z kolei zapewnić wysoką jakość i wysokie prawdopodobieństwo poprawności gromadzonych danych.

W projekcie przedstawiono podstawowe i ogólne zasady utworzenia rejestru, a także dotyczące jego utrzymania i prowadzenia. Oczekuje się, że wraz z prowadzeniem rejestru sposób jego prowadzenia  może rozwijać się pod względem technicznym  i ulegać zmianom.

Autorzy uzasadnienia do projektu podkreślają, że dotychczasowe doświadczenia w prowadzeniu rejestrów medycznych wskazują na niesatysfakcjonujący poziom nasycenia rejestrów danymi oraz niski poziom ich kompletności (jakości). Aby zaradzić tej tendencji zaprojektowano przepis obligujący podmiot prowadzący rejestr do takiego prowadzenia rejestru by rejestr gromadził co najmniej 80 procent wymaganych informacji. Określenie sposobu osiągnięcia tego założenia pozostawiono poza regulacją (pozostaje ona po stronie podmiotu prowadzącego rejestr).

Z uzasadnienia do projektu wynika, że według stanu na koniec grudnia 2017 roku na wykonanie zabiegu endoprotezoplastyki stawu biodrowego oczekiwało około 102 tysiące osób, a na zabieg endoprotezoplastyki stawu kolanowego – ponad 118 tysięcy osób.

Z danych zgromadzonych w Centralnej Bazie Endoprotezoplastyk, prowadzonej przez Narodowy Fundusz Zdrowia od 2005 roku, w której są przetwarzane informacje o zrealizowanych świadczeniach endoprotezoplastyki stawowej, wynika, że w latach 2005-2017 w ramach zawartych z Narodowym Funduszem Zdrowia umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej świadczeniodawcy wykonali ponad 700 tysięcy endoprotezoplastyk stawowych, co daje średnią liczbę 58 333 operacji na rok.

W 2017 roku przeprowadzono 87 488 zabiegów endoprotezoplastyki stawowej, z tego 58 688 endoprotezoplastyk stawu biodrowego (47 776 endoprotez całkowitych, 10 249 endoprotez częściowych oraz 663 zabiegi rewizyjne bez wymiany elementów wszczepu), 27 653 endoprotezoplastyki stawu kolanowego (25 425 endoprotezoplastyk całkowitych, 1 966 endoprotezoplastyk częściowych oraz 262 zabiegi rewizyjne bez wymiany elementów wszczepu), 707 endoprotezoplastyk stawu ramiennego, 189 endoprotezoplastyk stawu łokciowego oraz 251 endoprotezoplastyk innego stawu.

Koszt wykonanych zabiegów endoprotezoplastyki od 2005 roku rośnie, między innymi na wskutek wzrostu liczby wykonywanych zabiegów. W 2005 roku przeznaczono na wykonanie tych zabiegów około 230 mln zł, a w 2017 roku – około 1,35 mld zł (w ujęciu średnim około 15 790 zł na jedną operację). Łącznie od 2005 roku na zabiegi endoprotezoplastyki wydano około 9 mld zł.

Projekt został opublikowany  na stronie Rządowego Centrum Legislacji 26 października 2018.

Uwagi do projektu można przekazywać w terminie 10 dni od jego otrzymania.

Zgodnie z projektem rozporządzenie ministra zdrowia ponowne skierowanie na leczenie uzdrowiskowe albo rehabilitację uzdrowiskową będzie można złożyć po 12-tu miesiącach od zakończenia ostatniego takiego leczenia.

Przepis ten wprowadzany jest w rozporządzeniu ministra zdrowia, regulującym obowiązki lekarza ubezpieczenia zdrowotnego przy wystawianiu skierowania.

Lekarz wystawiający skierowanie zobowiązany będzie, przy dokonywaniu oceny zasadności skierowania na leczenie uzdrowiskowe albo rehabilitację uzdrowiskową do sanatorium do wzięcia pod uwagę dnia zakończenia ostatniego takiego leczenia. Skierowanie będzie można wystawić dopiero po upłynięciu od tego dnia co najmniej 12-tu miesięcy.

Zasada ta nie będzie dotyczyć dzieci oraz osób dorosłych kierowanych do szpitali i ambulatoriów uzdrowiskowych.

Z uzasadnienia do projektu wynika, że zmiana taka jest podyktowana stale rosnącą liczbą pacjentów, którzy często natychmiast po zakończeniu pobytu w uzdrowisku ponownie składają kolejne skierowania, wydłużając czas oczekiwania.

Z danych NFZ wynika, że co roku do oddziałów wojewódzkich Funduszy wpływa około 500 tysięcy skierowań, z czego jedną trzecią stanowią takie, które wpłynęły w okresie krótszym niż 12 miesięcy od ostatniego zakończonego leczenia.

Zmiana dotyczy także wzoru skierowania, w którym lekarz wystawiający nie będzie już określał miejsca i rodzaju leczenia uzdrowiskowego albo rehabilitacji uzdrowiskowej.  Autorzy projektu wyjaśniają, że te informacje i tak nie były wiążące dla lekarza specjalisty z oddziału wojewódzkiego NFZ, który dokonywał oceny zasadności skierowania, a dla pacjentów były podstawą do oczekiwania, że pobyt odbędzie się w określonym przez nich miejscu (co często bywało powodem pretensji, jeżeli miejsce pobytu było inne). Poza tym lekarz ubezpieczenia zdrowotnego, wystawiający skierowanie, często nie posiada wiedzy na temat ilości, profilowości i dostępności miejsc udzielania takich świadczeń.

Proponowany jest także obowiązek przekazania skierowania do oddziału wojewódzkiego NFZ w terminie 30 dni od jego wystawienia oraz zniesienie obowiązku weryfikacji skierowań po upływie 18 miesięcy od ich wystawienia.

Uwagi do projektu, który został opublikowany na stronie RCL 26 października 2018,  można przekazywać do 23 listopada 2018 roku.

9 listopada 2018 roku wejdzie w życie rozporządzenie ministra zdrowia dotyczące centrów urazowych dla dzieci. Zawiera ono zmienione wymogi dotyczące specjalistów zatrudnionych w takiej jednostce.

Z przepisów wynika, że w skład zespołu urazowego dziecięcego wejdzie co najmniej trzech lekarzy, w tym lekarz posiadający tytuł specjalisty lub specjalizację II stopnia w dziedzinie chirurgii dziecięcej,  lekarz posiadający tytuł specjalisty w dziedzinie anestezjologii i intensywnej terapii lub lekarz posiadający specjalizację II stopnia w dziedzinie anestezjologii lub anestezjologii i reanimacji, lub anestezjologii i intensywnej terapii, lekarz posiadający tytuł specjalisty w dziedzinie medycyny ratunkowej lub lekarz posiadający tytuł specjalisty lub specjalizację II stopnia w dziedzinie chirurgii dziecięcej, lub lekarz posiadający tytuł specjalisty lub specjalizację II stopnia w dziedzinie ortopedii i traumatologii narządu ruchu, lub lekarz posiadający tytuł specjalisty lub specjalizację II stopnia w dziedzinie neurochirurgii.

Niezwłoczna całodobowa gotowość dotyczy lekarza posiadającego tytuł specjalisty lub specjalizację II stopnia w dziedzinie chirurgii dziecięcej. Pozostali specjaliści wejdą w skład zespołu urazowego dziecięcego, w zależności od potrzeb, zgodnie z decyzją kierownika zespołu.

Czytaj także: Będą obniżone wymagania dotyczące centrów urazowych dla dzieci>>>

Rozporządzenie to  jest nowelizacją rozporządzenia ministra zdrowia z 25 stycznia 2016 roku w sprawie centrów urazowych, które określa szczegółowe wymagania organizacyjne w odniesieniu do centrum urazowego dla dzieci, w zakresie minimalnego wyposażenia diagnostycznego oraz technicznego, minimalnych zasobów kadrowych zespołu urazowego, kryteriów kwalifikacji osoby poniżej 18 roku życia w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego do leczenia w centrum urazowym dla dzieci oraz sposobu postępowania z pacjentem urazowym dziecięcym.

Rozporządzenie zostało opublikowane w Dzienniku Ustaw RP 25 października 2018 roku (poz. 2042).

Na rynku szpitalnym nastąpi polaryzacja – obok dużych specjalistycznych ośrodków będą działały lokalne centra medyczne z podstawowymi oddziałami oraz poradniami. Swoją rolę w systemie będą także odgrywały szpitale prywatne  – wynikało z dyskusji w ramach tegorocznego Forum Rynku Zdrowia.

– Szpitale komercyjne przetrwają i będą uzupełniały luki w publicznym systemie ochrony zdrowia. Nie będą to bardzo duże placówki, ale jedno- lub kilkuprofilowe – mówił Marek Wójcik, ekspert Związku Miast Polskich, który prowadził panel na temat szpitali w Polsce, który odbył się w ramach Forum.

Marek Wójcik przedstawił najważniejsze problemy rynku medycznego, które związane są ze zmianami demograficznymi, brakami kadrowymi, brakiem długofalowej wizji funkcjonowania systemu, finansowaniem czy brakiem odpowiedzialności za zdrowie wykazywanej przez pacjentów.

Rozmówcy stwierdzili, że w najgorszej sytuacji są szpitale powiatowe, gdyż lekarze w nich zatrudnieni przechodzą do sektora podstawowej opieki zdrowotnej lub do szpitali klinicznych. Problem jest także z pielęgniarkami. Szpitale potrzebują także elastycznego zarządzania łóżkami, bez sztywnego podziału na poszczególne oddziały.

Andrzej Mądrala, wiceprezydent Pracodawców RP, przytoczył dane, z których wynikało, że na 1125 szpitali działających w Polsce 660 czyli 57 procent stanowią szpitale publiczne, a 465, czyli 43 procent to placówki niepubliczne.

– Mamy nadzieję, że prywatne placówki otrzymają więcej niż dotychczas środków z puli 100 mld złotych przeznaczonych przez NFZ na finansowanie świadczeń, które sfinansują szczególnie procedury jednodniowe – mówił Mądrala.

Podczas panelu mówiono także o tym, czy mapy potrzeb zdrowotnych są wykorzystywane oraz o tym, jaka jest skala potrzeb inwestycyjnych w szpitalach i jak wygląda zarządzanie kosztami w szpitalu.

W panelu  na temat szpitali w Polsce brali także udział: Jarosław Fedorowski, prezes Polskiej Federacji  Szpitali, Michał Kępowicz, dyrektor ds. relacji zewnętrznych Philips Polska, Józef Kurek, dyrektor, SP ZOZ Szpitala Wielospecjalistycznego w Jaworznie, prezes zarządu Związku Szpitali Powiatowych Województwa Śląskiego, Maciej Miłkowski, wiceminister zdrowia, Filip Nowak, dyrektor mazowieckiego oddziału NFZ, Piotr Nowicki, p.o. dyrektora Samodzielnego Publicznego Centralnego Szpitala Klinicznego w Warszawie, Tatiana Piechota, prezes zarządu Upper Finance oraz Leszek Zając, wiceprezes zarządu Impel Facility Services.

Forum Rynku Zdrowia odbyło się 23 i 24 października 2018 roku w Warszawie. Partnerem wydarzenia była między innymi Grupa Lux Med.

25 października 2018 PZU Zdrowie uruchomi nową placówkę medyczną w Gdańsku. Przychodnia zlokalizowana jest przy ulicy Abrahama 1a. To kolejna placówka oznakowana w ramach rozpoczętego w 2016 roku procesu brandingu sieci własnej PZU Zdrowie.

Placówka przy ulicy Abrahama 1a w Gdańsku to przejęte przez PZU w roku 2017 Centrum Medyczno-Rehabilitacyjne Revimed.

– Jest to pierwsza placówka urządzana od podstaw, dzięki czemu mogliśmy w pełni zastosować nasze standardy oznakowania i wystroju. Motywem przewodnim jest herbarium, które nawiązuje do tradycji medycyny i w naturalny sposób ociepla wnętrze, czyniąc je bardziej przytulnym dla pacjentów. Chcemy, aby ten motyw był naszym wizualnym wyróżnikiem – mówi Julita Czyżewska, prezes PZU Zdrowie SA.

Nowo otwarta placówka specjalizuje się w bezoperacyjnym leczeniu i profilaktyce schorzeń kręgosłupa, takich jak bóle pleców, rwa kulszowa czy dyskopatia, w oparciu  o terapię manualną, fizykoterapię i rehabilitację leczniczą. Posiada też w ofercie porady ginekologa, okulisty, laryngologa i dermatologa, a także usługi poradni psychologicznej oraz diagnostykę laboratoryjną i obrazową.

– PZU Zdrowie SA jako operator medyczny Grupy PZU zapewnia w centrum medycznym usługi zdrowotne klientom ubezpieczeniowym, abonamentowym, indywidualnym oraz w ramach systemu publicznego. Realizując konsekwentnie strategię akwizycji w obszarze zdrowia chcemy umożliwić naszym pacjentom jak najszerszy dostęp do opieki medycznej. – mówi prezes Czyżewska.

Obecnie PZU Zdrowie posiada w swojej ofercie 2100 placówek partnerskich w ponad 500 miastach w Polsce, a od kilku lat buduje własną sieć liczącą już 60 centrów medycznych, między innymi w Warszawie, Gdańsku, Poznaniu, Katowicach, Częstochowie, Radomiu, Płocku i Opolu.

Kolejne otwarcia planowane są jeszcze w tym roku.

Czytaj: PZU Zdrowie: zakup spółki medycznej z Gdańska>>>

Genomed S.A. podpisał 23 października 2018 umowę z Narodowym Instytutem Leków dotyczącą sukcesywnego świadczenia przez spółkę usług sekwencjonowania metodą nowej generacji (ang. NGS) prawie dwu tysięcy genomów bakteryjnych.

Umowa zawarta została na okres 15 miesięcy, czyli do 23 stycznia 2020 roku, a jej wartość wynosi 1.140.431,40 zł brutto.

Genomed zajmuje się odczytywaniem i przetwarzaniem informacji zawartej w DNA, w tym diagnostyką genetyczną. Realizuje projekty badawcze, dofinansowywane ze środków unijnych, dotyczące między innymi rozwoju diagnostyki spersonalizowanej. Spółka planuje uruchomić pierwszą w Polsce klinikę terapii genowych.

Genomed rozwija także sprzedaż badań genetycznych, głównie klientom zainteresowanym szeroko pojętą profilaktyką zdrowotną.

39,55 procenta akcji spółki Genomed S.A. posiada Diagnostyka spółka z o.o., co daje prawo do 25,74 procenta ogólnej liczby głosów na Walnym Zgromadzeniu Genomed.

Czytaj: Diagnostyka zwiększyła udziały w spółce Genomed>>>

Central Europe Genomics Center sp. z o.o. podpisała umowę z Instytutem Chemii Bioorganicznej PAN dotyczącą wykonania tzw. Genomicznej Mapy Polski. Oferta spółki została wybrana w wyniku przetargu. Wartość umowy to 63 338 850 zł brutto.

Genomiczna Mapa Polski powstanie w wyniku wykonania 5000 sekwencjonowań całogenomowych mieszkańców Polski oraz utworzenia na ich podstawie kilku innowacyjnych na skalę światową narzędzi bioinformatycznych do analizy danych.

Należy do nich genom referencyjny czyli zestaw prototypów narzędzi bioinformatycznych służących do wytworzenia i analizy sekwencji genomowego DNA. W przyszłości ma on służyć jako standard wykorzystywany w badaniach medycznych, genomicznych lub genetycznych prowadzonych na populacji polskiej oraz zawierać opis genomicznych zasobów tej populacji, możliwy do wykorzystania w badaniach ogólnoeuropejskich oraz ogólnoświatowych;

Drugim produktem jest baza danych, czyli odpowiednie zabezpieczenie danych heterogenicznych o różnym stopniu przetworzenia, powiązanych z informacjami pochodzącymi z 5000 genomów. W przyszłości architektura ta będzie mogła być wykorzystana przez NFZ lub Ministerstwo Zdrowia do gromadzenia i udostępniania lekarzom wybranych danych genetycznych kluczowych do personalizacji leczenia. Dane genetyczne i informacja o mutacjach danego pacjenta ma wpływ na personalizacje leczenia, między innymi na dobór skutecznego leku który u pacjenta jest najefektywniejszy, czy na indywidualny dobór dawki leku.

Pozostałe produkty to mapa zmienności genetycznej, czyli zestaw prototypów narzędzi bioinformatycznych służących badaniu zmienności genetycznej populacji, prototyp narzędzia bioinformatycznego do analizy powiązań pomiędzy fenotypem a genotypem oraz prototyp narzędzia bioinformatycznego do analizy zmienności genetycznej mniejszości etnicznych.

Projekt realizowany jest przez konsorcjum w składzie: Instytut Chemii Bioorganicznej PAN (Lider Konsorcjum), Politechnika Poznańska oraz Centrum Badań DNA Sp. z o.o. (spółka zależna Inno-Gene S.A.) jako Partner Biznesowy. Całkowita wartość projektu wynosi 104.867.454,23 zł, a kwota dofinansowania to 68 mln zł.

Dzięki udziałowi w konsorcjum i projekcie Centrum Badań DNA uzyska dostęp do powstałej infrastruktury i narządzi informatycznych również w celu ich komercyjnego wykorzystania oraz współudział we wszystkich komercyjnych przedsięwzięciach powstałych na bazie infrastruktury wytworzonej w ramach projektu.

Inno-Gene posiada także 26,5 procenta udziałów w kapitale zakładowym spółki Central Europe Genomics Center.

Oprócz spółki Centrum Badań DNA Grupę Inno-Gene tworzą także: spółki Medgenetix i Medgenetics, zajmujące się komercjalizacją wyników prac badawczo-rozwojowych, spółka bioinformatyczna Vita in Silica oraz spółki: Med4One i Genomix, które realizują projekty związane z opracowaniem innowacyjnych testów genetycznych do diagnostyki prenatalnej.

Do konsultacji trafił projekt rozporządzenia ministra zdrowia w sprawie pilotażu dotyczącego efektywności organizacyjnej i klinicznej modelu kompleksowej opieki nad pacjentami z niewydolnością serca KONS.

Program pilotażowy obejmie podmioty lecznicze realizujące świadczenia opieki zdrowotnej  w kilku zakresach, czyli podstawowej opieki zdrowotnej, ambulatoryjnej opieki specjalistyczne, leczenia szpitalnego oraz rehabilitacji leczniczej.

Będą to: Gdański Uniwersytet Medyczny, Instytut Kardiologii im. Prymasa Tysiąclecia Stefana Kardynała Wyszyńskiego, Krakowski Szpital Specjalistyczny im Jana Pawła II, Śląskie Centrum Chorób Serca w Zabrzu oraz Uniwersytet Medyczny im. Piastów Śląskich we Wrocławiu.

Pacjent z podejrzeniem niewydolności serca postawionym przez lekarza POZ otrzyma konsultację u specjalisty kardiologa, który określi ostateczne rozpoznanie oraz wskaże grupę stratyfikacyjną. Pacjent, który wyrazi na to zgodę, zostanie objęty programem pilotażowym.

Każda ze stratyfikowanych grup osób z niewydolnością serca będzie miała indywidualnie ustalony i dobrany program opieki obejmujący interwencje terapeutyczne na różnych poziomach referencyjności. Celem takiej strategii jest  dostosowanie do każdej osoby ścieżki opieki o optymalnej intensywności. Pacjent będzie miał wyznaczona daty wizy w poradni POZ, konsultacji, szkoleń edukacyjnych oraz konsultacji wspomagających prowadzenie opieki, między innymi psychologicznej i dietetycznej.

Wskaźnik hospitalizacji osób z niewydolnością serca w Polsce należy do najwyższych w Europie, wynosi on 547 na 100 tysięcy mieszkańców i nie uległ zmianie w ciągu ostatnich lat. Wskaźnik ten jest dwukrotnie wyższy niż w krajach OECD i pięciokrotnie wyższy niż w Wielkiej Brytanii.

Z analiz Ministerstwa Zdrowia wynika, że do 2029 roku liczba hospitalizacji wzrośnie o 25,5 procenta i będzie związana głównie z chorobami układu krążenia, szczególnie z niewydolnością serca. Poza tym prawie jedna czwarta osób z ostrą niewydolnością serca jest ponownie hospitalizowana w ciągu 3 miesięcy od wypisu ze szpitala, po 6 miesiącach ten odsetek sięga 50 procent, a po roku – prawie 70 procent.

W dodatku w Polsce osoby z niewydolnością serca są młodsze niż w innych krajach europejskich, a przebieg choroby jest u nich cięższy ze względu na częstsze hospitalizacje. Osoby takie są mniej samodzielne, a niewydolność serca jest częstą przyczyną przedwczesnej umieralności.

Dane z  2016 roku wykazują, że  wydatki  NFZ związane z niewydolnością serca wynoszą 900 mln zł, z czego koszty hospitalizacji to prawie 90 procent tej kwoty. W latach 2014-2016 odnotowano wzrost tych kosztów o prawie 9 procent.

Projekt rozporządzenia został opublikowany na stronie Rządowego Centrum Legislacji 23 października 2018 roku. Uwagi do projektu można przesyłać do 12 listopada 2018 roku.

Prywatne szpitale inwestują w nowoczesny sprzęt i metody leczenia. Szpital EuroMediCare z Wrocławia jako czwarta placówka w Polsce (i druga prywatna) operuje przy użyciu nowoczesnego robota da Vinci.

Lekarze z tej placówki pierwszą operację wykonali u 68-letniego pacjenta cierpiącego na raka prostaty. Podczas zabiegu zmieniony chorobowo gruczoł został całkowicie usunięty, dzięki temu pacjent ma szansę pełnego powrotu do zdrowia.

To drugi robot da Vinci we Wrocławiu. Pierwszy w tym mieście, i jednocześnie pierwszy w Polsce, był robot w Wojewódzkim Szpitalu Specjalistycznym. Obecnie robota mają cztery szpitale w Polsce, jednym z nich  jest prywatny Szpital Mazovia w Warszawie. W szpitalach na całym świecie pracuje ponad 4,5 tysiąca robotów chirurgicznych da Vinci.

Czytaj: Warszawa: robot da Vinci w Szpitalu Mazovia>>>

Po operacji za pomocą robota pacjenci wychodzą ze szpitala bardzo szybko, nie mają dużych cięć, dzięki czemu szybciej wracają do sił i są obarczeni mniejszym ryzykiem powikłań, co w przypadku osób zmagających się z chorobą nowotworową jest szczególnie ważne. W przypadku zabiegów radykalnego usunięcia gruczołu krokowego dzięki tej metodzie można także uniknąć powikłań takich jak nietrzymanie moczu czy utrata funkcji seksualnych.

Robot nie operuje sam i nie zastępuje lekarza, ale precyzja zabiegu jaką zapewnia jest wielokrotnie większa niż w zabiegach otwartych czy laparoskopowych. Składa się  z ramion zaopatrzonych w narzędzia chirurgiczne i kamerę endoskopową, które wprowadza się do ciała pacjenta. Operujący lekarz steruje pracą robota za pomocą specjalnej konsoli, a system eliminuje ewentualne drgania  i przekazuje chirurgowi komplet informacji o przebiegu zabiegu.

Wykonujący zabiegi w szpitalu przy Pilczyckiej chirurg-urolog Marek Fiutowski specjalizuje się w zabiegach z zakresu leczenia kamicy, łagodnego rozrostu gruczołu krokowego oraz zabiegach onkologicznych nowotworów układu moczowego zarówno w technice otwartej jak i laparoskopowej. Od 2010 jest członkiem wrocławskiego zespołu wykonującego zabiegi z użyciem robota operacyjnego da Vinci stosowanego w leczeniu raka gruczołu krokowego jak i guzów nerek.

System da Vinci, opracowany i produkowany przez amerykański Intiuitive Surgical, jest najbardziej zaawansowanym systemem robotycznym wykorzystywanym do przeprowadzania zabiegów chirurgicznych, między innymi w obszarze urologii, ginekologii i chirurgii ogólnej. Został wprowadzony po raz pierwszy na rynek w 1999 roku. Charakteryzuje się wyjątkową precyzją, małą inwazyjnością zabiegów przekładających się na wysoką efektywność operacji i znacznie ograniczenie ryzyka powikłań pooperacyjnych.

Centrum Medyczne Medica z Płocka wprowadziło do swojej oferty innowacyjną bezdotykową metodę głębokiej stymulacji: Tesla Stym i Magneto Stym. Metody są stosowane w wielu schorzeniach, między innymi układu mięśniowo szkieletowego.

Metoda Tesla Stym może być skuteczna w przypadku zwyrodnienia stawów, RZS, rwie kulszowej czy dyskopatii. Jest także stosowana przy urazach sportowych i rehabilitacji pourazowej. Druga z metod – Magneto Stym stosowana jest w zaburzeniach układu moczowo-płciowego, problemach z mięśniami dna miednicy, problemach pooperacyjnych i poporodowych, a także przy problemach z prostatą. Działanie tej metody polega na tym, że impulsowe pole magnetyczne powoduje kurczenie mięśni bez konieczności mocowania elektrod.

Nowe świadczenia są komercyjne.

Centrum Medyczne Medica prowadzi w Płocku trzy przychodnie, zlokalizowane przy ulicy Chemików 7 oraz przy ulicy Kutrzeby 1, najnowsza otwarta została we wrześniu 2018 w Centrum Handlowym Atrium Mosty. Placówki oferują usługi medyczne w zakresie podstawowej opieki zdrowotnej i lecznictwa specjalistycznego, a także badania tomografii komputerowej i rezonansu magnetycznego oraz rehabilitację leczniczą. Oferują medycynę pracy.

Medica działa na rynku usług medycznych od 20 lat. Od 2014 roku należy do Grupy PZU, która inwestuje w placówki medyczne. Centrum przed przejęciem przez PZU działało jako Orlen Medica.

Dolnośląskie Centrum Chorób Serca Medinet z Wrocławia otrzymało certyfikat akredytacyjny Centrum Monitorowania Jakości w Ochronie Zdrowia w zakresie leczenia szpitalnego.

Obecnie certyfikat CMJ posiada 208 szpitali oraz 36 jednostek podstawowej opieki zdrowotnej.

Medinet otrzymał także certyfikat przyznawany przez European Society for Quality Research. Wyróżnienie przyznawano za zaangażowanie, wsparcie i rezultaty w zakresie jakości zarządzania.

Medinet prowadzi we Wrocławiu przy ulicy Kamieńskiego 73 szpital oraz poradnię, a także przychodnię kardiologiczną przy ulicy Piotra Skargi. Filia placówki działa w szpitalu w Nowej Soli.

Wrocławski szpital prowadzi oddział kardiochirurgii, gdzie wykonywane są operacje wad serca u dorosłych, leczenie choroby wieńcowej, operacje by-passów wraz zastawkami.

Placówka prowadzi także oddział kardiochirurgii dziecięcej i jako jedyny szpital na Dolnym Śląsku wykonuje operacje wrodzonych i nabytych wad serca u noworodków i dzieci. Oferuje także świadczenia rehabilitacyjne.

Medinet oferuje zarówno zabiegi komercyjne jak i finansowane przez NFZ. Placówka działa w ramach sieci szpitali, na III poziomie zabezpieczenia.

Placówki prowadzi Medinet sp. z o.o., której prezesem jest Romuald Cichoń.

3 listopada 2018 wejdą w życie przepisy zawarte w rozporządzeniu ministra zdrowia w sprawie świadczeń gwarantowanych w zakresie leczenia szpitalnego. Rozporządzenie określa wymogi dotyczące kwalifikacji i liczby zatrudnionego personelu.

Wynika z niego między innymi, że w przypadku udzielania świadczeń na bloku operacyjnym w trybie hospitalizacji i hospitalizacji planowej należy zapewnić równoważnik co najmniej części wymiaru etatu odpowiadający czasowi udzielania świadczeń określonemu w harmonogramie pracy dla lekarza posiadającego specjalizację I lub II stopnia w dziedzinie anestezjologii lub anestezjologii i reanimacji, lub anestezjologii i intensywnej terapii lub tytuł specjalisty w dziedzinie anestezjologii i intensywnej terapii. Może to być także lekarz w trakcie specjalizacji z anestezjologii i intensywnej terapii bezpośrednio nadzorowany przez lekarza specjalistę w dziedzinie anestezjologii lub anestezjologii i reanimacji, lub anestezjologii i intensywnej terapii, pod warunkiem spełniania standardów postępowania medycznego w dziedzinie anestezjologii i intensywnej terapii określonych na podstawie przepisów o działalności leczniczej.

Na oddziałach tych musi być także zapewniona obecność co najmniej dwóch pielęgniarek lub położnych na każdy stół operacyjny odpowiadająca czasowi udzielania świadczeń określonemu w harmonogramie pracy, dotyczy to pielęgniarki specjalisty lub pielęgniarki po kursie kwalifikacyjnym w dziedzinie pielęgniarstwa operacyjnego lub w trakcie tych szkoleń, lub pielęgniarki z co najmniej dwuletnim doświadczeniem w instrumentowaniu do zabiegów, a w przypadkach uzasadnionych medycznie – położnej po kursie kwalifikacyjnym w dziedzinie pielęgniarstwa operacyjnego lub położnej z co najmniej dwuletnim doświadczeniem w instrumentowaniu do zabiegów.

Rozporządzenie mówi także w przypadku leczenia dorosłych o zatrudnieniu pielęgniarek w liczbie co najmniej 0,6 etatu na łóżko. Natomiast w przypadku leczenia dzieci wskaźnik ten wynosi co najmniej 0,8 etatu na łóżku. W oddziałach chirurgicznych współczynnik wynosi 0,7 etatu na łóżko. W przypadku chirurgii dziecięcej wskaźnik ten obejmuje 0,9 etatu na jedno łóżko.

W każdym przypadku wymagane jest także zatrudnienie w wymiarze co najmniej dwóch etatów specjalisty w zakresie pielęgniarstwa, z określonej dziedziny.

Rozporządzenie zostało opublikowane w Dzienniku Ustaw 19 października 2018.

20 października 2018 weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia w sprawie zapotrzebowań oraz wydawania z apteki produktów leczniczych, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego i wyrobów medycznych.

Rozporządzenie określa sposób realizacji zapotrzebowania podmiotu leczniczego, sposób sporządzania leku recepturowego i aptecznego oraz sposób wydawania z apteki produktów leczniczych, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego lub wyrobów medycznych.

Z przepisów wynika między innymi, że produkt leczniczy, środek spożywczy specjalnego przeznaczenia żywieniowego lub wyrób medyczny może być wydany na podstawie zapotrzebowania wyłącznie osobie upoważnionej na piśmie przez kierownika podmiotu leczniczego, w którym zostało wystawione zapotrzebowanie.

Natomiast osoba wydająca z apteki produkt leczniczy, środek spożywczy specjalnego przeznaczenia żywieniowego lub wyrób medyczny sprawdza termin ważności produktu leczniczego, środka spożywczego specjalnego przeznaczenia żywieniowego lub wyrobu medycznego oraz, jeżeli jest to możliwe, kontroluje wizualnie, czy produkt nie wykazuje cech świadczących o jego sfałszowaniu lub niewłaściwej jakości.

W przypadku uzasadnionego podejrzenia osoba wydająca produkt ocenia, czy nie zostanie on zastosowany w celu pozamedycznym, a także jest uprawniona do żądania okazania dokumentu stwierdzającego wiek osoby, jeżeli wydanie produktu jest ograniczone wiekiem. Udziela też informacji dotyczących przechowywania i stosowania produktu.

Farmaceuta wydający produkt z apteki w razie potrzeby analizuje także ich działanie farmakologiczne pod kątem ewentualnych interakcji i informuje o nich odbierającego.

Rozporządzenie dopuszcza dzielenie opakowań antybiotyków do stosowania wewnętrznego, produktów w postaci przeznaczonej do podawania pozajelitowego, w postaci do podawania wziewnego, posiadających kategorię dostępności „Rpw” oraz zawierających substancje psychotropowe z grup III-P i IV-P lub środki odurzające z grupy II-N, określone w ustawie  o przeciwdziałaniu narkomanii.

Leku recepturowego zawierającego w swoim składzie surowiec farmaceutyczny będący środkiem bardzo silnie działającym, środkiem odurzającym, substancją psychotropową lub prekursorem kategorii 1 nie wydaje się na podstawie odpisu recepty, chyba że jego dawka dzienna lub jednorazowa nie przekracza maksymalnej dawki dziennej lub jednorazowej określonej w Farmakopei Polskiej, Farmakopei Europejskiej lub innych farmakopeach uznawanych w państwach członkowskich Unii Europejskiej.

Załącznikiem do rozporządzenie jest wzór zapotrzebowania, wzór ewidencji zapotrzebowań, ewidencji recept farmaceutycznych oraz zrealizowanych zapotrzebowań.

W Dzienniku Ustaw RP opublikowane zostało rozporządzenie ministra zdrowia w sprawie organizacji dyspozytorni medycznej. Rozporządzenie przewiduje między innymi stanowisko głównego dyspozytora medycznego oraz jego zastępcy.

W dyspozytorni będą zatrudnienie dyspozytorzy medyczni z podziałem na dyspozytorów medycznych przyjmujących zgłoszenia alarmowe i powiadomienia o zdarzeniach oraz dyspozytorów medycznych dysponujących zespoły ratownictwa medycznego na miejsce zdarzenia, zwanych „dyspozytorami wysyłającymi”. Dyspozytornią kieruje kierownik dyspozytorni.

Do 31 grudnia 2019 roku kierownik podmiotu leczniczego zatrudniającego dyspozytorów medycznych wyznaczy spośród dyspozytorów wysyłających dyspozytora medycznego obowiązanego do współpracy z dyspozytorami medycznymi z innych dyspozytorni, wojewódzkim koordynatorem ratownictwa medycznego i z kierującym akcją medyczną, zobowiązanego także do koordynowania funkcjonowania dyspozytorni medycznej, koordynowania współpracy dyspozytorów medycznych w przypadku zdarzeń z dużą liczbą poszkodowanych w obrębie jednej dyspozytorni medycznej oraz bieżącej analizy zadań dyspozytorów. Będzie on także przygotowywał raport dobowy z pracy dyspozytorni medycznej.

Rozporządzenie określa także, z jakich części powinna się składać dyspozytornia, jak powinien wyglądać system łączności, system zasilania, monitoringu oraz zabezpieczeń.

Rozporządzenie wejdzie w życie 18 listopada 2018 roku, część przepisów wejdzie w życie 1 stycznia 2020 roku.

Rehasport Clinic z Poznania została oficjalnym partnerem medycznym Stowarzyszenie Piłki Ręcznej (SPR) Stal Mielec. Umowa podpisana w tej sprawie obowiązuje od  początku sezonu ligowego 2018/2019.

– Do tej pory nasi zawodnicy byli leczeni indywidualnie, a umowa o współpracy z Rehasport Clinic zapewnia nam dużo lepszą obsługę niż pacjentom indywidualnym. Rozmowy z Rehasport Clinic trwały kilka miesięcy, ale cieszę się, że ostatecznie zakończyły się sukcesem – podkreśla prezes klubu Paweł Wacławik.

Rehasport Clinic będzie posiadać tytuł partnera medycznego SPR Stal Mielec.

– Fakt, że nasza sportowa rodzina staje się coraz większa, sprawia mi dużo radości. Od lat leczymy reprezentantów Polski w piłce ręcznej, jesteśmy oficjalnym partnerem medycznym Związku Piłki Ręcznej w Polsce, a teraz z pomocy naszych specjalistów będą mogli korzystać zawodnicy i trenerzy jednej z najlepszych drużyn w kraju. Chciałbym podkreślić, że nie skupiamy się tylko na leczeniu urazów graczy, ale też na jak najlepszym przygotowaniu ich do rywalizacji – mówi prezes zarządu Rehasport Clinic dr Witold Dudziński.

Zawodnicy Stali występujący w PGNiG Superlidze dwukrotnie w ciągu roku będą poddani biomechanicznej ocenie funkcjonalnej. To zestaw badań i testów, które wsparte odpowiednią diagnostyką pozwalają lokalizować i eliminować tzw. słabe ogniwa, czyli miejsca zagrożone urazami. Te zaś mogą być zupełnie inne u każdego z graczy.

Wyniki badań wspomagają także kontrolę procesu treningowego, pozwalają dostosować ćwiczenia, także w przypadku rehabilitacji pourazowej. W konsekwencji trening odbywa się w sposób bezpieczny i przyjazny dla zawodnika.

Czytaj także: Rehasport partnerem Polskiego Związku Tenisowego>>>

Rehasport to specjalistyczna sieć klinik ortopedyczno-rehabilitacyjnych. Główna siedziba mieści się w Poznaniu, w biurowcu Galerii Handlowej Panorama przy ulicy Góreckiej. W roku 2013 został otwarty Szpital Rehasport Klinic, który mieści się w Poznaniu przy ulicy Jasielskiej 14. Rehasport posiada także oddział w Koninie, prowadzący sklep ortopedyczny oraz oferujący usługi rehabilitacyjne, a także placówkę w Trójmieście, która działa na terenie Ergo Areny na granicy Gdańska i Sopotu.

W grudniu 2016 roku Rehasport  otworzył oddział w Warszawie, działający w Szpitalu Medicover na Wilanowie.

Większość usług oferowanych przez Rehasport stanowią usługi komercyjne.

Telemedycyna Polska S.A. odnotowała we wrześniu 2018 roku spadek skonsolidowanych przychodów ze sprzedaży o 1,8 procenta w stosunku do września 2017. To kolejny miesiąc spadku przychodów Grupy.

Przychody Grupy Kapitałowej Telemedycyna Polska we wrześniu 2018 osiągnęły wartość 487,1 tys. zł.

Natomiast skonsolidowane przychody narastająco we wrześniu 2018 wyniosły 4475,3 tys. zł i były wyższe o 12,9 procenta w porównaniu do analogicznego okresu roku poprzedniego.

W sierpniu 2018 Grupa także odnotowała spadek przychodów. W poprzednich miesiącach odnotowywano zarówno spadek jak i wzrost przychodów, w zależności od miesiąca.

Wzrost przychodów spółka wiąże ze zwiększaniem się bazy klientów abonamentowych a także ze wzrostem usług świadczonych bezpośrednio klientom indywidualnym (usługa kardiotele dla osób fizycznych).

Telemedycyna Polska S.A. specjalizuje się w usługach telekardiologicznych dla pacjentów indywidualnych oraz dla placówek medycznych na terenie całego kraju. Spółka posiada własne Centrum Monitoringu Kardiologicznego, które czynne jest przez całą dobę, 365 dni w roku i obsługuje kilka tysięcy badań miesięcznie.

Spółka bezpośrednio świadczy usługę kardiotele – całodobową teleopiekę kardiologiczną. W ramach tej usługi pacjenci wyposażani są w osobisty, przenośny aparat EKG, za pomocą którego mogą przesyłać przez telefon swoje badania oraz konsultować je z dyżurującym lekarzem z Centrum Monitoringu Kardiologicznego.

Udziałowcem spółki Telemedycyna Polska jest Neuca Med, współpraca z tym podmiotem wiąże się z realizacją projektów między innymi  obszarze dystrybucji usług dla pacjentów indywidualnych oraz zwiększenia ich stopnia innowacyjności  i użyteczności.

Na stronie RCL opublikowany został projekt rozporządzenia ministra zdrowia w sprawie zakresu niezbędnych informacji gromadzonych przez  świadczeniodawców. Projekt nakłada na placówki więcej obowiązków dotyczących list oczekujących.

Przewidziano zwiększenie liczby świadczeń, dla których prowadzone będą odrębne listy oczekujących, a także zwiększenie liczby list oczekujących, które mają być prowadzone w czasie rzeczywistym, bezpośrednio w aplikacji udostępnionej przez Narodowy Fundusz Zdrowia.

Projekt nakłada także obowiązek przekazywania informacji o czasie wykonania istotnej procedury (dacie, godzinie i minucie w systemie 24-godzinnym) pacjentom przyjętym w trybie nagłym oraz uwzględnia zmiany wprowadzone do ustawy o świadczeniach dotyczące dodatkowych uprawnień w zakresie korzystania ze świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych – w  celu identyfikacji osób, które skorzystały z przysługujących im uprawnień dodatkowych, co umożliwi monitorowanie efektów wprowadzonych rozwiązań.

Z uzasadnienia do projektu wynika, że zmiany mają na celu poprawę monitorowania dostępności do świadczeń opieki zdrowotnej. Wprowadzone zmiany pozwolą także rozszerzyć informacje o pierwszych wolnych terminach, które są publikowane przez Narodowy Fundusz Zdrowia w Informatorze o Terminach Leczenia. Zmiany te pozwolą również na poprawę monitorowania skuteczności działań podejmowanych przez ministra zdrowia i Narodowy Fundusz Zdrowia w zakresie skracania czasów oczekiwania na konkretne świadczenia zdrowotne.

Wprowadzone zmiany polegają na rozszerzeniu wykazu świadczeń lub procedur, na które mają być prowadzone odrębne listy oczekujących w systemie informatycznym świadczeniodawców oraz bezpośrednio prowadzonych przez świadczeniodawców w aplikacji udostępnianej przez Narodowy Fundusz Zdrowia, w czasie rzeczywistym.

Nałożono także obowiązek prowadzenia list dodatkowo dla ponad 20 świadczeń. Wykaz świadczeń znajduje się w załącznikach do projektu.

Obowiązek prowadzenia odrębnych list oczekujących w aplikacji udostępnianej przez Narodowy Fundusz Zdrowia zacznie obowiązywać od 1 lipca 2019 roku. Czas ten jest niezbędny dla Narodowego Funduszu Zdrowia w celu dostosowania działającej aplikacji (tzw. AP KOLCE) do wprowadzenia nowych list oczekujących. W przypadku procedur, na które odrębne listy oczekujących będą prowadzone w systemie informatycznym świadczeniodawcy, obowiązek ich prowadzenia powstanie z dniem 1 stycznia 2019 roku.

Przewidziano także możliwość wprowadzenia przez Narodowy Fundusz Zdrowia dodatkowego pola charakteryzującego świadczenie, na jakie prowadzona jest lista oczekujących, przez wskazanie okolicy ciała. W przypadku niektórych świadczeń – przykładowo – świadczeń rezonansu magnetycznego i tomografii komputerowej,  endoprotezoplastyki czy zaćmy – jest to dana niezbędna do weryfikacji przestrzegania zasady określonej w art. 20 ust. 10 ustawy o świadczeniach, zgodnie z którą w celu otrzymania danego świadczenia opieki zdrowotnej świadczeniobiorca może wpisać się na jedną listę oczekujących u jednego świadczeniodawcy.

W przypadku list oczekujących prowadzonych w aplikacji udostępnianej przez Narodowy Fundusz Zdrowia informacja ta pozwoli na blokowanie jednoczesnych wpisów na listy oczekujących na takie samo badanie tej samej okolicy ciała lub zabieg dotyczący danej części ciała (endoprotezoplastyka lewego lub prawego biodra, operacja na prawym lub lewym oku).

Wprowadzono także rozszerzenie obowiązku przekazywania dokładnych informacji o dacie, godzinie i minucie w przypadku wykonania procedury w stanach nagłych. Objęto nim wszystkich świadczeniodawców, a nie tylko szpitalne oddziały ratunkowe, gdyż informacja ta pozwala monitorować w jakim czasie  od przyjęcia pacjenta świadczeniodawca udzielił świadczenia sprawozdanego jako udzielone w stanie nagłym. Obowiązek ten nie będzie dotyczył jedynie świadczeń udzielanych przez zespół ratownictwa medycznego, gdyż w tym przypadku ramy czasowe dla wykonanych procedur określają już rejestrowane dane dotyczące  przybycia zespołu ratownictwa medycznego na miejsce zdarzenia i rozpoczęcia akcji prowadzenia medycznych czynności ratunkowych oraz dotyczące zakończenia akcji prowadzenia tych czynności.

Uwagi do projektu można przekazywać w terminie 30 dni od jego otrzymania.

1 grudnia 2018 roku rozpocznie się program pilotażowy dotyczący leczenia szpitalnego polegającego na przeprowadzeniu zabiegu trombektomii mechanicznej w ostrej fazie udaru niedokrwiennego.

W pilotażu weźmie udział siedem placówek: Górnośląskie Centrum Medyczne im. prof. Leszka Gieca Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach, Kliniczny Szpital Wojewódzki nr 2 im. św. Jadwigi Królowej w Rzeszowie, Samodzielny Publiczny Specjalistyczny Szpital Zachodni im. św. Jana Pawła II w Grodzisku Mazowieckim, Samodzielny Publiczny Szpital Kliniczny nr 4 w Lublinie, Szpital Uniwersytecki w Krakowie, Uniwersyteckie Centrum Kliniczne w Gdańsku oraz Wojskowy Instytut Medyczny w Warszawie.

Rozporządzenie ministra zdrowia określa, jakich pacjentów obejmie program pilotażowy, jakie wymagania formalne musi spełniać oddział neurologiczny o profilu lub z pododdziałem udarowym, pracownia hemodynamiki lub radiologii zabiegowej oraz oddział neurochirurgii. Określone są także wymagania dla personelu – lekarzy, pielęgniarek, technika elektroradiologii oraz dotyczące wyposażenia jednostki realizującej pilotaż w sprzęt i aparaturę medyczną. Określona jest także organizacja udzielania świadczeń. Realizator pilotażu musi opracować, wdrożyć i stosować sformalizowaną procedurę postępowania z pacjentami.

Rozporządzenie ministra zdrowia z 11 października 2018 roku w sprawie programu pilotażowego dotyczącego leczenia ostrej fazy udaru niedokrwiennego za pomocą przezcewnikowej trombektomii mechanicznej naczyń domózgowych lub wewnątrzczaszkowych zostało opublikowane w Dzienniku Ustaw RP 16 października 2018 roku. Wejdzie w życie 1 grudnia 2018.

Opublikowane zostało rozporządzenie ministra zdrowia z 11 października 2018, które wprowadza zmiany w podziale kwoty środków finansowych, stanowiącej wzrost całkowitego budżetu na refundację w roku 2018.

Zmiany dotyczą ustalenia kwoty środków finansowych na nieobjęte refundacją leki, środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywienia i wyroby medyczne.  W rozporządzeniu ministra zdrowia z 28 sierpnia 2017 roku na ten cel przeznaczono 70 tys. zł, obecnie jest to 295 071 zł.

Kwota środków finansowych przeznaczonych na finansowanie przewidywanego wzrostu refundacji w wybranych grupach limitowych wynikającego ze zmian w Charakterystyce Produktu Leczniczego lub ze zmian praktyki klinicznej została zmieniona z 3 222 tys. zł do 26 040 tys. zł, natomiast wysokość środków finansowych przeznaczonych na refundację, w części dotyczącej finansowania świadczeń, o których mowa w art. 15 ust. 2 pkt 14 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych – z wysokości 534 899 tys. zł została podwyższona do 810 078 tys. zł.

Rozporządzenie weszło w życie 16 października 2018 roku.

W Poznaniu na terenie dawnego szpitala, przy ulicy Szkolnej i Podgórnej, powstanie największe w Polsce kompleksowe centrum senioralne. W jego skład wejdzie klinika rehabilitacyjna, rezydencja zapewniająca całodobową opiekę, apartamenty ze wsparciem medycznym (formuła assisted living) oraz część przeznaczona na pobyt dzienny.

Inwestycję zrealizuje Orpea Polska, która za około 40 mln zł kupiła nieruchomość od miasta Poznań. Teren po byłym szpitalu miejskim obejmował 11 budynków, zlokalizowanych tuż przy Starym Rynku.

Kompleks składać się będzie z Rezydencji Na Szkolnej – dwóch budynków z apartamentami dla seniorów, Kliniki przy Starym Rynku oraz części przeznaczonej na pobyt dzienny. Pomiędzy obiektami zaplanowano duży teren zielony. Część terenu będzie otwarta i dostępna dla wszystkich.

W Rezydencji będzie 166 miejsc dla osób starszych wymagających całodobowej opieki i wsparcia w codziennym funkcjonowaniu. W kompleksie zaplanowano również Apartamenty dla Seniorów prowadzone w formule assisted living. To mieszkania przystosowane do potrzeb seniorów z mniejszymi obciążeniami medycznymi, gdzie można mieszkać i żyć samodzielnie, mając jednocześnie fachową opiekę medyczną, techniczną oraz usługi dodatkowe dostosowane do indywidualnych potrzeb.

– Nasza oferta to propozycja dla seniorów z różnymi potrzebami, wynikającymi ze stopnia niesamodzielności – od opieki dziennej, przez assisted living, do kompleksowej opieki przez całą dobę – mówi Beata Leszczyńska, prezes Orpea Polska. –  Taka formuła daje poczucie bezpieczeństwa i możliwość przechodzenia przez kolejne etapy życia w ramach jednego środowiska. Poznań to nasza pierwsza inwestycja realizowana w ramach strategii rozwoju usług premium w centrach największych polskich miast.

Taka lokalizacja domów opieki jest najbardziej pożądana przez seniorów i ich bliskich. Umożliwia bowiem pozostanie w dotychczasowym miejscu zamieszkania, co ułatwia utrzymywanie więzi rodzinnych i przyjacielskich.

– Planując inwestycję wykorzystujemy naszą znajomość polskiego rynku opieki senioralnej oraz wiedzę Grupy Orpea w zakresie rozwiązań o podwyższonym standardzie – dodaje Beata Leszczyńska. – Model assisted living będzie oparty na bogatym doświadczeniu Grupy w tym zakresie, szczególnie w placówkach zlokalizowanych w Szwajcarii. Chcemy bowiem, by nasza oferta była optymalna pod względem jakości opieki, rozwiązań infrastrukturalnych oraz kosztów finansowych, zarówno dla seniorów, jak i dla nas jako inwestora.

Drugą, równie ważną częścią kompleksu będzie klinika rehabilitacyjna wyposażona w najnowocześniejszy sprzęt. Będzie w niej działał profesjonalny basen rehabilitacyjny, w pełni dostosowany do potrzeb osób z niepełnosprawnościami oraz wieloosobowa kriokomora i tzw. “kuchenki terapeutyczne”, w których pacjenci pod okiem specjalistów będą uczyć się zasad zdrowego odżywiania.

Powstaną też sale gimnastyczne ze sprzętem dostosowanym do poszczególnych rodzajów rehabilitacji, a także gabinety terapii zajęciowej, w których będą przywracane utracone w wyniku choroby umiejętności. W klinice będzie można skorzystać z rehabilitacji neurologicznej (wczesnej oraz wtórnej), rehabilitacji ogólnoustrojowej, kardiologicznej i ambulatoryjnej.

Powierzchnia całej inwestycji będzie wynosiła około 21 000 mkw. W całym kompleksie (dom, klinika, apartamenty assisted living) przewidywane jest około 400 miejsc. Otwarcie całego kompleksu planowane jest na przełom 2020 i 2021 roku.

Od początku października 2018 we Wrocławiu działa nowe centrum medyczne MedPoint. Placówka oferuje komercyjne konsultacje specjalistyczne.

Działają tutaj poradnie, w których przyjmują specjaliści w zakresie alergologii, ginekologii i położnictwa, pediatrii, neurologii, kardiologii, urologii, diabetologii, laryngologii, dermatologii, a także ginekologii estetycznej, hematologii dziecięcej i endokrynologii. W placówce działa także gabinet stomatologiczny.

Oferowane są badania USG, badania prenatalne, badania EKG i echo serca oraz badanie spirometyczne. Koszt konsultacji wynosi od 100 zł do 200 zł, koszt badania USG w ciąży – od 100 do 350 zł.

Centrum działa w dzielnicy Muchobór Wielki, przy ulicy Trawowej 73. Zlokalizowane jest w nowym, piętrowym budynku, na osiedlu bloków mieszkalnych. Jest prowadzone przez MedPoint sp. z o.o., której prezesem jest Wojciech Lipnicki.