1 lipca 2019 weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia w sprawie niezbędnych informacji przetwarzanych przez świadczeniodawców, szczegółowego sposobu rejestrowania tych informacji oraz ich przekazywania podmiotom zobowiązanym do finansowania świadczeń ze środków publicznych.

Rozporządzenie określa między innymi sposób prowadzenia harmonogramu przyjęć pacjentów.

Wynika z niego, że w harmonogramie gromadzone są dane dotyczące pacjentów (imię, nazwisko, numer PESEL, adres, numer telefonu), dane dotyczące placówki (identyfikator) oraz dane o terminie udzielania świadczenia – termin wyznaczony w dniu wpisu w harmonogramie, informacja o rezerwacji, zmiana terminu, dane dotyczące skreślenia z harmonogramu przyjęć.

Według rozporządzenia świadczeniodawcy udzielający w ramach umowy z NFZ świadczeń w szpitalach, świadczeń specjalistycznych w ambulatoryjnej opiece zdrowotnej albo stacjonarnych i całodobowych świadczeń zdrowotnych innych niż szpitalne przekazują oddziałowi wojewódzkiemu Funduszu dane dotyczące świadczeniobiorców wpisanych w każdym harmonogramie przyjęć, w tym liczbę świadczeniobiorców wpisanych w harmonogramie przyjęć według stanu na ostatni dzień miesiąca, liczbę świadczeniobiorców skreślonych w okresie sprawozdawczym z harmonogramu przyjęć oraz liczbę świadczeniobiorców skreślonych w okresie sprawozdawczym z harmonogramu przyjęć z powodu udzielenia świadczenia – według grup osób wyodrębnionych ze względu na kategorię świadczeniobiorcy w harmonogramie przyjęć.

Czyta także: Harmonogramy przyjęć bez narzędzi informatycznych nie do wykonania>>>

W harmonogramie mają się także znaleźć dane dotyczące oczekujących na udzielenie świadczenia, wpisanych na każdą listę oczekujących, dane dotyczące każdego świadczeniobiorcy wpisanego na listę oczekujących według stanu na ostatni dzień miesiąca, a jeżeli świadczeniobiorca w okresie sprawozdawczym został wpisany na listę oczekujących ze względu na zmianę dotychczas posiadanej kategorii świadczeniobiorcy w harmonogramie przyjęć – dodatkowo wskazanie tej kategorii przed dokonaniem zmiany.

Znajdą się tam także dane dotyczące każdego świadczeniobiorcy skreślonego w okresie sprawozdawczym z listy oczekujących, jeżeli przyczyną skreślenia była zmiana kategorii świadczeniobiorcy w harmonogramie przyjęć, ze wskazaniem kategorii po dokonaniu zmiany, a także liczbę świadczeniobiorców, których termin udzielenia świadczenia uległ w okresie sprawozdawczym zmianie.

Harmonogram zawiera też informację o pierwszym wolnym terminie udzielenia świadczenia, według grup osób wyodrębnionych ze względu na kryteria medyczne.

Rozporządzenie zostało opublikowane w Dzienniku Ustaw RP 28 czerwca 2019 roku.

W Dzienniku Ustaw RP opublikowany został jednolity tekst rozporządzenia ministra zdrowia w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu leczenia stomatologicznego. Tekst uwzględnia zmiany wprowadzone przez rozporządzania zmieniające z 8 grudnia 2017 roku i z 22 grudnia 2017 roku.

Rozporządzenie określa wykazy oraz warunki realizacji świadczeń gwarantowanych z  zakresu leczenia stomatologicznego oraz poziom finansowania przejazdu środkami transportu sanitarnego, który jest finansowany w 40 procentach ze środków publicznych w przypadku występowania chorób wymienionych w rozporządzeniu.

Załączniki do rozporządzenia zawierają – wykaz i warunki realizacji świadczeń ogólnostomatologicznych, wykaz świadczeń stomatologicznych dla dzieci i młodzieży do ukończenia 18. roku życia oraz warunki ich realizacji, wykaz i warunki realizacji świadczeń udzielanych w dentobusie,  a także wykaz i warunki realizacji świadczeń ogólnostomatologicznych udzielanych  w znieczuleniu ogólnym, wykaz i warunki realizacji świadczeń dla pacjentów z grupy wysokiego ryzyka chorób zakaźnych.

Częścią rozporządzenia jest wykaz i warunki realizacji świadczeń chirurgii stomatologicznej i periodontologii, świadczeń ortodoncji dla dzieci i młodzieży, świadczeń protetyki stomatologicznej, stomatologicznej kontroli doraźnej, a także profilaktycznych świadczeń stomatologicznych dla dzieci i młodzieży do ukończenia 19. roku życia (w tym – udzielanych w dentobusie).

Rozporządzenie zostało opublikowane w Dzienniku Ustaw RP 28 czerwca 2019 roku (poz. 1207).

Czytaj także: Harmonogramy przyjęć bez narzędzi informatycznych nie do wykonania>>>

Rozporządzenie ministra zdrowia z 26 czerwca 2019 roku zmieniające przepisy w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu leczenia szpitalnego wydłuża termin dostosowania zatrudnienia pielęgniarek do norm określonych dla oddziałów dziecięcych.

Chodzi o normy zatrudnienia na oddziałach zachowawczych oraz na oddziałach zabiegowych.

Zgodnie z poprzednią wersją rozporządzenia świadczeniodawcy mieli obowiązek zapewnić normy zatrudnienia pielęgniarek wynoszące 0,6 równoważnika etatu na jedno łóżko na oddziałach zachowawczych oraz 0,7etatu na jedno łóżko w przypadku oddziałów zabiegowych w okresie od 1 stycznia 2019 do 30 czerwca 2019 .

Nowe rozporządzenie mówi o terminie od 1 stycznia 2019 do 31 grudnia 2019 roku .

Od 1 lipca 2019 roku normy te miały się zmienić odpowiednio na 0,8 na oddziałach zachowawczych i 0,9 – na oddziałach zabiegowych.

Rozporządzenie opublikowane zostało w Dzienniku Ustaw RP 28 czerwca 2019 roku.  Weszło w życie dzień później.

PZU Zdrowie uruchomiło pierwszy kiosk telemedyczny, czyli mobilny gabinet, w którym pacjent ma możliwość wykonania diagnostyki za pomocą aparatury telemedycznej, a następnie wideokonsultacji z lekarzem. To rozwiązanie, z którego docelowo będą mogli skorzystać pracownicy firm posiadających Opiekę Medyczną PZU.

Kiosk telemedyczny PZU Zdrowie wyposażony jest w szereg urządzeń, za pomocą których pacjent może samodzielnie wykonać badania: stetoskop cyfrowy, EKG, pulsoksymetr, termometr, ciśnieniomierz oraz kamerę do obrazowania gardła, ucha i skóry. Następnie w trakcie wideokonsultacji pacjent omawia swoje wyniki z lekarzem i otrzymuje niezbędne zalecenia, a w razie potrzeby lekarz wystawia e-skierowanie na dalszą diagnostykę w placówce medycznej lub e-receptę.

Kiosk stanął w głównej siedzibie PZU przy ulicy Jana Pawła II 24 w Warszawie, gdzie obecnie testują go tutejsi pracownicy.

– Telemedycyna to przyszłość opieki medycznej. W USA czy Kanadzie już teraz kioski telemedyczne pełnią rolę „pierwszego filtra” i są wsparciem dla podstawowej opieki medycznej oraz profilaktyki. W Chinach wspierają monitorowanie zdrowia ludności mieszkającej na obszarach wiejskich, oddalonych od  dużych miejskich aglomeracji. Z badań wynika, że Polacy są otwarci na korzystanie ze zdalnych usług medycznych, dlatego chcemy dać  naszym pacjentom taką możliwość. – wyjaśnia Sebastian Tabaka, członek Zarządu  PZU Zdrowie, nadzorujący obszar obsługi pacjenta.

Czytaj także: PZU Zdrowie otworzy sztandarową placówkę w Warszawie>>>

– Wizyta w kiosku telemedycznym porównywalna jest do wizyty w placówce, ponieważ umożliwia diagnozowanie wielu popularnych przypadków medycznych. Dodatkowo daje komfort uzyskania natychmiastowej porady i pokierowania na odpowiednią ścieżkę leczenia. Cały proces konsultacji wraz z badaniem zajmuje około 10 minut, dlatego nawet najbardziej zapracowani mogą dzięki temu rozwiązaniu zadbać o swoje zdrowie – mówi Sebastian Tabaka. – Udostępniliśmy  kiosk najpierw naszym pracownikom, ponieważ są najlepszym recenzentem naszej oferty. To grupa bardzo świadoma swoich potrzeb w kontekście oferowanych im usług, dlatego na podstawie zebranych opinii będziemy wprowadzać ewentualne udoskonalenia dla modelu docelowego, z którego będą mogli skorzystać pracownicy firm posiadających Opiekę Medyczną PZU  – dodaje.

Kiosk telemedyczny to nie jedyna zdalna forma opieki medycznej, którą oferuje PZU Zdrowie. Za pomocą portalu mojePZU możliwe jest wykupienie zdalnych konsultacji z lekarzami kilkunastu specjalizacji, a także dietetykiem, psychologiem czy pielęgniarką za pośrednictwem wideo, rozmowy telefonicznej lub czatu.

PZU Zdrowie jest operatorem medycznym posiadającym własną sieć, do której należy prawie 100 placówek medycznych. Ponadto współpracuje z ponad 2100 placówkami partnerskimi w ponad 570 miastach w Polsce oraz kilkudziesięcioma szpitalami i ponad połową aptek w kraju.

Centrum Zdrowia Kobiety Gyneka z Krakowa od maja 2019 funkcjonuje w krakowskim Szpitalu na Klinach, działającym od listopada 2018 roku przy ulicy Kostrzewskiego, w krakowskiej dzielnicy Kliny Zacisze.

Wcześniej Centrum Gyneka zlokalizowane było przy ulicy Łużyckiej 19 w Krakowie. Placówka specjalizuje się w świadczeniach w zakresie ginekologii, uroginekologii, ginekologii plastycznej oraz ginekologii onkologicznej. Dotychczas oferowała konsultacje specjalistyczne, natomiast zabiegi odbywały się w Szpitalu Św. Rafała, należącym do Grupy Scanmed.

Szpital na Klinach prowadzi oddziały – ginekologii, położnictwa, chirurgii ogólnej, chirurgii onkologicznej, chirurgii naczyniowej, chirurgii kręgosłupa, chirurgii plastycznej, ortopedii, urologii oraz 17 poradni specjalistycznych, między innymi uroginekologiczną, pediatryczną, endokrynologiczną czy psychologiczną.

Posiada dwie sale operacyjne, salę chirurgii jednego dnia, trakt porodowy. Wykonuje także zabiegi ze wsparciem systemu robotycznego da Vinci.

Czytaj także: Kraków: przedstawiciele Emiratów Arabskich w Szpitalu na Klinach>>>

Szpital współpracuje z  Krakowską Akademią im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego. W czerwcu 2019 w szpitalu odbyły się nowatorskie zabiegi z wykorzystaniem neuromodulacji nerwów krzyżowych, stosowane w leczeniu nietrzymania moczu.

Szpital należy do Neo Hospital sp. z o.o. spółka komandytowa, która została zarejestrowana w Warszawie we wrześniu 2018 roku.

Zarząd spółki Neo Hospital sp. z o.o. tworzą: Joanna Szyman (prezes zarządu), Józefa Job (wiceprezes), Monika Ziobro Motylewska i Aneta Sowińska (członkowie zarządu).

W Dzienniku Ustaw RP  opublikowane zostało obwieszczenie Marszałka Sejmu RP w sprawie ogłoszenie jednolitego tekstu ustawy z 27 czerwca 1997 roku o służbie medycyny pracy , uwzględniającego szereg wprowadzonych zmian.

Zmiany w ustawie wprowadzone zostały poprzez ustawę Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz Prawo oświatowe.

Ustawa zawiera między innymi zapis, że służba medycyny pracy realizuje swoje zadania w stosunku do kandydatów do szkół ponadpodstawowych lub wyższych i na kwalifikacyjne kursy zawodowe, uczniów i słuchaczy tych szkół, studentów oraz słuchaczy kwalifikacyjnych kursów zawodowych, którzy w trakcie praktycznej nauki zawodu lub stażu uczniowskiego są narażeni na działanie czynników szkodliwych, uciążliwych lub niebezpiecznych dla zdrowia.

Zapis ten związany jest z nowelizacją ustawy Prawo oświatowe, która wejdzie w życie 1 września 2019 roku.

Zadania służby medycyny pracy wykonują lekarze, pielęgniarki, psycholodzy i inne osoby o kwalifikacjach zawodowych niezbędnych do wykonywania wielodyscyplinarnych zadań tej służby.

Natomiast jednostkami organizacyjnymi służby medycyny pracy są podmioty wykonujące działalność leczniczą w celu sprawowania profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracującymi, z wyłączeniem pielęgniarek i położnych wykonujących zawód w formach określonych odrębnymi przepisami, zwane dalej „podstawowymi jednostkami służby medycyny pracy”, a także wojewódzkie ośrodki medycyny pracy.

Czytaj także: Będą nowe przepisy w sprawie substancji chemicznych>>>

Zadania służby medycyny pracy realizują, w zakresie i na zasadach określonych w ustawie pielęgniarki wykonujące indywidualną praktykę pielęgniarską, indywidualną specjalistyczną praktykę pielęgniarską, grupową praktykę pielęgniarską oraz psycholodzy.

Zadania te realizują także jednostki badawczo-rozwojowe i jednostki organizacyjne uczelni medycznych, prowadzące działalność w dziedzinie medycyny pracy.

Ustawa określa zadania służby medycyny pracy dotyczące ograniczenia szkodliwego wpływu pracy na zdrowie, zadania z zakresu sprawowania profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracującymi, prowadzenia ambulatoryjnej rehabilitacji leczniczej, uzasadnionej stwierdzoną patologia zawodową, organizowania i udzielania pierwszej pomocy medycznej w nagłych zachorowaniach i wypadkach w miejscu pracy, prowadzenia analiz stanu zdrowia pracowników, a zwłaszcza występowania chorób zawodowych.

Obwieszczenie Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z 6 czerwca 2019 roku w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o służbie medycyny pracy zostało opublikowane w Dzienniku Ustaw RP 25 czerwca 2019 roku.

Konieczność zmiany ustawy z 25 lutego 2011 roku o substancjach chemicznych i ich mieszaninach jest podyktowana przede wszystkim zakończeniem 1 czerwca 2017 roku możliwości stosowania klasyfikacji i oznakowania mieszanin z zastosowaniem przepisów dyrektywy 1999/45/EWG, zgodnie z przepisem art. 61 ust. 4 (drugi akapit) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 z 16 grudnia 2008 roku.

Chodzi o rozporządzenie w sprawie klasyfikacji, oznakowania i pakowania substancji i mieszanin, zmieniające i uchylające dyrektywy 67/548/EWG i 1999/45/WE oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1907/2006.

Przepis ten stanowi, iż mieszaniny, które zaklasyfikowano, oznakowano i opakowano zgodnie z dyrektywą 1999/45/EWG oraz wprowadzono do obrotu przed 1 czerwca 2015 roku, do 1 czerwca 2017 roku nie muszą być ponownie oznakowane ani pakowane.

Przepisy dyrektywy transponowano do prawa polskiego przede wszystkim w art. 4, art. 18–20, art. 22 i art. 24 ustawy i przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 19, art. 20 i art. 22 ustawy, a w szeregu innych przepisów ustawy obok terminologii wynikającej z rozporządzenia nr 1272/2008 stosowana jest terminologia dyrektyw 67/548/EWG i 1999/45/WE.

W związku z dostosowaniem prawa polskiego do załącznika VIII do rozporządzenia 1272/2008, który wprowadza obowiązek przekazywania danych o mieszaninach wprowadzanych do obrotu i skalsyfikowanych jako stwarzające zagrożenie na podstawie wywieranych skutków fizycznych lub działania na zdrowie należy dokonać zmian dotyczących obowiązków informacyjnych odnośnie mieszanin stwarzających zagrożenie.

Informacje te są zbierane przez Inspektora do spraw Substancji Chemicznych (prezesa Biura do spraw Substancji Chemicznych) jako powołanego zgodnie z artykułem 12 ust.1 pkt 3 lit. c ustawy organu właściwego.

Czytaj także: Zmiany dotyczące skierowań na badania wymagają uzgodnienia z diagnostami>>>

Stosownie do rozporządzenia Komisji (UE) 2017/542 z 22 marca 2017 roku zmieniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 w sprawie klasyfikacji, oznakowania i pakowania substancji i mieszanin przez dodanie załącznika w sprawie zharmonizowanych informacji związanych z pomocą w nagłych przypadkach zagrożenia zdrowia obowiązek przekazywania takich informacji spoczywa na importerach i dalszych użytkownikach a zakres przekazywanych informacji został określony w części B tego aktu.

W związku z możliwymi konsekwencjami wyroku Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości w sprawie C-535/15 wprowadzono sankcję za naruszenie przepisu art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 (REACH), który dotyczy produkcji lub wprowadzania do obrotu substancji w jej postaci własnej, jako składnika mieszaniny lub w wyrobie bez dokonania wymaganej tym przepisem rejestracji, oraz za naruszenie art. 22 ust. 1, 2 i 4 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, niedopełnienie obowiązku wprowadzenia do dokumentów rejestracyjnych wymaganych nowych informacji i nieprzedłożenie ich Europejskiej Agencji Chemikaliów lub niedokonanie wymaganej aktualizacji dokumentów rejestracyjnych.

Określenie skutecznej, proporcjonalnej i odstraszającej kary za takie wykroczenie wynika między innymi z art. 126 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, który stanowi, że państwa członkowskie określają przepisy dotyczące kar stosowanych w przypadku naruszeń przepisów niniejszego rozporządzenia i podejmują wszelkie niezbędne środki w celu zapewnienia ich wykonania.

Projektodawca dokonał analizy nazewnictwa wykorzystywanego w Polsce względem innych organów państwowych i zaproponował nazwę – Prezesa Biura do spraw Substancji Chemicznych. Nazwa wydaje się bardziej odpowiadać rzeczywistym kompetencjom organu i jest dodatkowo spójna z nazewnictwem przyjętym dla innych organów nadzorowanych przez ministra zdrowia, które nie posiadają kompetencji nadzoru nad przedsiębiorcami, np. prezes Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych.

Przedstawiony projekt dotyczy jedynie zmiany nazwy organu i nie pociąga za sobą zmian odnośnie osoby powołanej na to stanowisko, która została wyłoniona w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru. Zmiana nazwy nie pociąga za sobą również kosztów. Prezes prowadzi Biuro do spraw Substancji Chemicznych, którego nazwa nie ulega zmianie.

Projekt nowelizacji ustawy został opublikowany na stronie Rządowego Centrum Legislacji 19 czerwca 2019.

Uwagi do projektu można przekazywać w ciągu 14 dni.

17 czerwca 2019 roku w Białymstoku rozpoczęło działalność nowe centrum terapii zdrowia psychicznego Allenort. W placówce przyjmują specjaliści w dziedzinie psychologii i psychiatrii. Świadczenia są komercyjne.

Kierownikiem medycznym Kliniki Terapii Allenort Białystok został dr. hab. n. med. Napoleon Waszkiewicz, znany na Podlasiu psychiatra, pełniący także funkcję kierownika Kliniki Psychiatrii Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku, który szacuje, że ponad 30-tu specjalistów będzie tutaj przyjmować nawet tysiąc pacjentów miesięcznie.

Allenort prowadzi od czerwca 2018 roku w Warszawie Mazowiecki Szpital i Centrum Diagnostyczne im. prof. Antoniego Kępińskiego— pierwszy w stolicy prywatny ośrodek  opieki psychiatrycznej, oferujący pacjentom z chorobami psychicznymi zintegrowaną i kompleksową opiekę.

Czytaj na ten temat: W Warszawie powstał prywatny szpital psychiatryczny>>>

Poza tym Allenort prowadzi poradnie zdrowia psychicznego w Warszawie – Psychomedica, Inversa, centrum psychologii i psychiatrii ProPsyche oraz ProPsyche Junior, Centrum Terapii Dzieci, Młodzieży i Rodzin. Prowadzi także poradnię w Łodzi przy ulicy Obywatelskiej 100.

Allenort zapowiada otwarcie placówek terapii zdrowia psychicznego także w innych miastach, takich jak Wrocław, Kraków, Katowice czy Szczecin. Planuje także budowę dużego szpitala i centrum naukowo-badawczego w Ciechocinku.

Grupa Allenort na początku swojej działalności w Polsce, w roku 2005, prowadziła prywatny szpital kardiologiczny, a potem sieć klinik kardiologicznych.

Pod koniec 2014 roku 100 procent udziałów w Klinikach Kardiologii Allenort kupił Scanmed Multimedis, a w 2015 roku 100 procent udziałów w spółce Allenort Kardiologia kupił Medicover.

Allenort uruchomił także pierwsze w kraju Centrum Radioneurochirurgii Gamma Knife.

Obecnie Allenort rozwija działalność centrów zdrowia psychicznego, a poza działalnością medyczną koncentruje się wokół projektów inwestycyjnych, głównie w dziedzinie nowoczesnych technologii.

Krakowski Szpital na Klinach odwiedzili przedstawiciele Emiratów Arabskich. Spotkanie zostało zainicjowane przez Instytut Badań i Rozwoju Turystyki Medycznej w ramach promocji usług medycznych w Polsce dla indywidualnych pacjentów zagranicznych i  instytucjonalnych partnerów biznesowych z krajów arabskich.

Turystyka medyczna to jeden z kluczowych obszarów rozwoju Szpitala na Klinach w Krakowie, który działa od listopada 2018 roku. Prowadzi oddziały – ginekologii, położnictwa, chirurgii ogólnej, chirurgii onkologicznej, chirurgii naczyniowej, chirurgii kręgosłupa, chirurgii plastycznej, ortopedii, urologii oraz 17 poradni specjalistycznych, między innymi uroginekologiczną, pediatryczną, endokrynologiczną czy psychologiczną.

Posiada dwie sale operacyjne, salę chirurgii jednego dnia, trakt porodowy. Wykonuje także zabiegi ze wsparciem systemu robotycznego da Vinci.

Szpital współpracuje z  Krakowską Akademią im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego. W ubiegłym tygodniu w szpitalu odbyły się nowatorskie zabiegi z wykorzystaniem neuromodulacji nerwów krzyżowych, stosowane w leczeniu nietrzymania moczu.

Szpital mieści się przy ulicy Kostrzewskiego 74m, w dzielnicy krakowskiej – Kliny Zacisze.

Czytaj także: Szpital na Klinach nawiązuje kontakty zagraniczne>>>

Spółka Falck Centra Medyczne, która została przejęta na początku czerwca 2019 przez PZU Zdrowie, ma nowy jednoosobowy zarząd. Funkcję prezesa pełni w nim Wojciech Kossut, dyrektor operacyjny PZU Zdrowie, menedżer z ponad 20-letnim doświadczeniem w branży medycznej.

Kossut przed dołączeniem do PZU Zdrowie, co miało miejsce pod koniec roku 2018, związany był z Centrum Medycznym CMP, wcześniej z Dantex Med (obecnie sieć Medicover) i Towson Business Services.

Jest specjalistą od zarządzania strategicznego w obszarach operacyjnych, zajmował się także zarządzeniem sprzedażą, marketingiem, obsługą klienta. Posiada doświadczenie w zakresie zarządzania zmianą, analiz oraz optymalizacji procesów biznesowych, jak również kierowania i nadzorowania projektów.

Z wykształcenia jest psychologiem biznesu, absolwentem studiów podyplomowych SGH w zakresie zarządzania biznesem medycznym i studiów MBA w ochronie zdrowia.

PZU Zdrowie w wyniku akwizycji Falck Centra Medyczne i NZOZ Starówka posiada już 97 placówek medycznych. Nowo przejęte przychodnie zlokalizowane są w 14 miastach na terenie całej Polski. Łącznie pracuje w nich ponad 1100 osób.

PZU Zdrowie jest operatorem medycznym posiadającym własną sieć oraz współpracuje z ponad 2 100 placówkami partnerskimi w 570 miastach w Polsce oraz 50 szpitalami i ponad połową aptek w kraju.

Czytaj także: PZU Zdrowie otworzy sztandarową placówkę w Warszawie>>>

Starostwo powiatowe w Białogardzie przejmuje prowadzenie szpitala, którym do tej pory zarządzała spółka Centrum Dializa z Sosnowca. Porozumienie w tej sprawie podpisano 19 czerwca 2019.

Umowa dzierżawy ze spółką została podpisana w październiku 2015 roku, miała obowiązywać przez 30 lat.

Centrum Dializa zwróciło się do starostwa powiatowego w Białogardzie w maju tego roku, przekazując pismo w sprawie rozwiązania umowy dzierżawy.

Spółka uzasadniała swoją decyzję tym, że „brak jest akceptacji społeczeństwa i panuje zła ocena działalności prowadzonego przez nią szpitala przez lokalne środowiska”.

Od sierpnia 2019 roku szpitalem będzie kierować spółka należąca do powiatu. Jej prezesem jest Zygmunt Bryś.

Szpital w Białogardzie prowadzi 8 oddziałów: wewnętrzny, chirurgiczny, ginekologiczno-położniczy, noworodkowy, dziecięcy, psychosomatyczny, rehabilitacji neurologicznej, rehabilitacji ustrojowej. Prowadzi także poradnie specjalistyczne, pracownie diagnostyczne, zakład opiekuńczo-leczniczy.

Spółka Centrum Dializa prowadziła również placówki w Pszczynie i Opatowie, ale w przypadku tych placówek także zostały rozwiązane umowy dzierżawy.

Natomiast na początku czerwca 2019 spółka złożyła starostwu powiatowemu w Łasku propozycję przystąpienia do negocjacji mających na celu ustalenie warunków porozumienia o rozwiązaniu umowy dzierżawy miejscowego szpitala.

Czytaj także: NIK stwierdziła nieprawidłowości w dzierżawieniu szpitali spółce Dializa>>>

3 lipca 2019 roku wejdzie w życie nowelizacja ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta z 16 maja 2019 roku. W art. 2 tej ustawy wprowadzona została możliwość (na wniosek dyrektora wojewódzkiego oddziału NFZ i za zgodą świadczeniodawcy) przedłużenia – do 30 czerwca 2021 roku obowiązywania umów na udzielenie świadczeń w zakresie ambulatoryjnej opieki specjalistycznej.

Głównym celem ustawy jest natomiast doprecyzowanie przepisów dotyczących sprawowania, w podmiotach leczniczych udzielających stacjonarnych i całodobowych świadczeń zdrowotnych, dodatkowej opieki pielęgnacyjnej nad pacjentem małoletnim albo posiadającym orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności.

Obecnie prawo pacjenta do dodatkowej opieki pielęgnacyjnej, zgodnie z art. 34 ustawy z 6 listopada 2008 roku o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta, dotyczy jedynie pacjentek w warunkach ciąży, porodu i połogu. Poprzez zmianę przepisów, prawem do dodatkowej opieki pielęgnacyjnej zostaną objęci pacjenci małoletni albo posiadający orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności.

Ustawa precyzuje również, że przez dodatkową opiekę pielęgnacyjną, w podmiocie leczniczym, nad pacjentami małoletnimi albo posiadającymi orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności rozumie się prawo do pobytu wraz z nim przedstawiciela ustawowego albo opiekuna faktycznego.

Czytaj także: Wrzutka do ustawy o prawach pacjenta – nie będzie konkursów na AOS>>>

Ustawa wprowadza również wyłączenie z możliwości ustalania opłaty za koszty realizacji prawa do dodatkowej opieki pielęgnacyjnej, w podmiocie leczniczym, nad pacjentami małoletnimi albo posiadającymi orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności, jeżeli realizacja tych praw skutkuje kosztami poniesionymi przez podmiot leczniczy wykonujący działalność leczniczą w rodzaju stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne.

Ustawa z 16 maja 2019 roku o zmianie ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta została opublikowana w Dzienniku Ustaw RP 18 czerwca 2019 roku (poz. 1128).

Projekt rozporządzenia ministra zdrowia w sprawie zgłaszania dodatnich wyników badań w kierunku biologicznych czynników chorobotwórczych u ludzi określa zasady zgłaszania takich wyników, sposób dokonywania zgłoszeń oraz właściwych państwowych inspektorów sanitarnych, którym są one przekazywane, a także wzory formularzy zgłoszeń.

Rozporządzenie uzupełnia dotychczasowy wykaz biologicznych czynników chorobotwórczych podlegających zgłoszeniu przez laboratoria diagnostyczne o czynniki etiologiczne powodujące choroby zakaźne stanowiące istotne zagrożenie dla zdrowia publicznego: wirus Ebola, koronawirus MERS (jako jeden z czynników odpowiadających za zespoły ciężkiej ostrej niewydolności oddechowej), a także wirus chikungunya.

Nie ulegają natomiast istotnym zmianom dotychczasowe zasady sprawowania nadzoru epidemiologicznego w zakresie, w jakim są w nim zbierane oraz wykorzystywane dodatnie wyniki badań w kierunku biologicznych czynników chorobotwórczych objętych obowiązkiem zgłaszania.

Wykaz biologicznych czynników chorobotwórczych określonych w załączniku nr 1 do projektowanego rozporządzenia jest zgodny z wykazem zakażeń i chorób zakaźnych, który stanowi załącznik do ustawy z 5 grudnia 2008 roku o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi oraz ma charakter komplementarny do rozporządzenia wydawanego na podstawie art. 27 ust. 9 ustawy, w którym wyszczególniono choroby zakaźne podlegające nadzorowi w populacji ogólnej i objęte obowiązkiem jednostkowego zgłaszania do stacji sanitarno-epidemiologicznych przez lekarzy i felczerów w celu podjęcia przez Państwową Inspekcję Sanitarną stosowanych działań.

Czytaj także: Umowy na świadczenia w zakresie AOS przedłużone do 2021 roku>>>

Największą nowością wprowadzaną rozporządzeniem jest wskazanie, że zgłoszenia elektroniczne mogą być dokonywane za pośrednictwem formularzy elektronicznych udostępnionych przez System Monitorowania Zagrożeń, o którym mowa w art. 26 ustawy z 28 kwietnia 2011 roku o systemie informacji w ochronie zdrowia albo – jeżeli pozwalają na to warunki techniczne – także bezpośrednio z systemu teleinformatycznego, w którym laboratorium prowadzi dokumentację medyczną pacjenta.

Równocześnie w projektowanym rozporządzeniu dodano możliwość dokonywania zgłoszeń również innymi środkami komunikacji elektronicznej pod warunkiem użycia odpowiedniego szyfrowania. Rozwiązanie to jest tożsame z dotychczasowym. Ponadto, nadal będą mogły być dokonywane zgłoszenia papierowe przekazywane przesyłką poleconą albo składane za pokwitowaniem bezpośrednio w siedzibie powiatowej stacji sanitarno-epidemiologicznej.

Projektowane rozporządzenie wskazuje, że zgłoszenia są przekazywane państwowym powiatowym inspektorom sanitarnym. W zależności od sposobu dokonywania zgłoszenia (w trybie rutynowym – w postaci papierowej albo elektronicznej, natomiast w trybie pilnym – telefonicznie) wskazano odmienne kryteria ustalania właściwości miejscowej PPIS jako podmiotu, do którego laboratorium przekazuje zgłoszenie.

Zgłoszenie elektroniczne – na podstawie i w zależności od zawartych w nim danych adresowych pacjenta – będzie automatycznie przesyłane (udostępniane) przez System Monitorowania Zagrożeń temu PPIS, który jest właściwy dla miejsca zamieszkania pacjenta (§ 4 ust. 1 projektu rozporządzenia). Natomiast zgłoszenie w postaci papierowej jest przekazywane do PPIS właściwego dla siedziby laboratorium, w którym wykonano badanie (§ 4 ust. 2 projektu rozporządzenia), co pozwoli na uniknięcie obciążenia administracyjnego i  finansowego, które wiązałyby się z obowiązkiem rozsyłania przez laboratorium zgłoszeń papierowych po obszarze całego województwa lub nawet kraju, w przypadku wykonywania przez nie badań u pacjentów zamieszkałych w wielu powiatach. Jest to rozwiązanie tożsame z dotychczasowym.

Jednocześnie wprowadzono przepis regulujący zasady przekazywania zgłoszenia w sytuacji identyfikacji biologicznego czynnika chorobotwórczego, którego wykrycie wymaga lub może wymagać podjęcia natychmiastowych działań mających na celu ochronę zdrowia publicznego (§ 5 projektu rozporządzenia). W tym przypadku zgłoszenia będą mogły być dokonywane telefonicznie do PPIS właściwego ze względu na siedzibę laboratorium, w którym wykonano badanie na numer telefonu alarmowego opublikowany na stronie podmiotowej Biuletynu Informacji Publicznej stacji sanitarno-epidemiologicznej podległej temu inspektorowi.

Rozwiązanie to umożliwia natychmiastowe informowanie Państwowej Inspekcji Sanitarnej o identyfikacji patogenów, w szczególności tych które wywołują choroby szczególnie niebezpieczne i wysoce zakaźne, co z punktu widzenia zdrowia publicznego będzie miało istotny wpływ na szybkość przeprowadzania przez Państwową Inspekcję Sanitarną analizy ryzyka oraz podejmowanie działań przeciwepidemicznych. Każdorazowo jednak zgłoszenie telefoniczne będzie wymagało potwierdzenia w postaci zgłoszenia papierowego bądź elektronicznego dokonanego w ciągu 24 godziny od zgłoszenia telefonicznego.

Jak wskazano zgłoszenia telefoniczne oraz papierowe będą dokonywane do PPIS właściwego ze względu na miejsce wykonania badania. Przekazanie informacji do PPIS odpowiedzialnego za prowadzenie dalszych działań będzie odbywać się już wewnątrz struktury organizacyjnej Państwowej Inspekcji Sanitarnej. W zależności od dostępnych danych identyfikujących pacjenta, PPIS który odebrał zgłoszenie przekaże je do PPIS właściwego ze względu na miejsce zamieszkania osoby, u której stwierdzono dodatni wynik badania, a gdy adres zamieszkania pacjenta nie jest dostępny zgłoszenie będzie przekazywane PPIS właściwemu dla miejsca wystawienia zlecenia lekarskiego, który ustali niezbędne dane adresowe pacjenta przez kontakt ze świadczeniodawcą.

Rozwiązanie to ma na celu usprawnienie zgłoszeń telefonicznych przez ich dokonywanie na jeden numer telefoniczny właściwej dla laboratorium stacji sanitarno- epidemiologicznej.

Projektowane rozporządzenie w § 2 ust. 2 określa wzory trzech formularzy służących zgłaszaniu dodatnich wyników badań, odpowiednio: wzór formularza ogólnego dla biologicznych czynników chorobotwórczych (formularz ZLB-1) oraz wzory formularzy dedykowanych: dla gruźlicy (formularz ZLB-2) oraz dla HIV (formularz ZLB-3).

Projekt rozporządzenia ministra zdrowia w sprawie zgłaszania dodatnich wyników badań w kierunku biologicznych czynników chorobotwórczych u ludzi został opublikowany na stronie Rządowego Centrum Legislacji 17 czerwca 2019 roku.

Uwagi do projektu można przekazywać do 19 lipca 2019 roku.

19 lipca 2019 roku wejdzie w życie rozporządzenie ministra zdrowia dotyczące skierowania na leczenie uzdrowiskowe albo rehabilitację leczniczą, zgodnie z którym z leczenia takiego będzie można korzystać nie częściej niż raz na 18 miesięcy.

Skierowanie na kolejne leczenie można będzie uzyskać nie wcześniej niż 12 miesięcy od daty zakończenia  ostatniego leczenia uzdrowiskowego albo rehabilitacji leczniczej. Dotyczy to osób dorosłych.

Uchylony został także punkt w dotychczas obowiązującym rozporządzeniu w tej sprawie, zgodnie z którym lekarz mógł określić miejsce i rodzaj leczenia uzdrowiskowego albo rehabilitacji leczniczej (nie było to wiążące dla oddziału NFZ) oraz punkt mówiący o tym, że skierowanie wraz z aktualnymi wynikami badań oraz kartą informacyjną z leczenia szpitalnego, w przypadku gdy leczenie uzdrowiskowe jest kontynuacją leczenia szpitalnego, podlega weryfikacji co 18 miesięcy, licząc od dnia jego wystawienia.

Z rozporządzenia wynika także, że skierowanie należy w terminie 30 dni od jego wystawienia przez lekarza, pod rygorem utraty ważności, przesłać do oddziału wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia.

Rozporządzenie Ministra Zdrowia z 4 czerwca 2019 roku zmieniające rozporządzenie w sprawie kierowania na leczenie uzdrowiskowe albo rehabilitację uzdrowiskową zostało opublikowane w Dzienniku Ustaw RP 18 czerwca 2019 roku (poz. 1136).

Czytaj także: Trzeba docenić rehabilitację leczniczą>>>

Na posiedzeniu Rady Nadzorczej EMC Instytut Medyczny S.A., które odbyło się 14 czerwca 2019, powołany został nowy skład zarządu spółki. Jego prezesem został Karol Piasecki. Nowy prezes będzie odpowiadał za przygotowanie wizji i strategii rozwoju, promocję i marketing.

W obszarze jego działania będzie także sprzedaż usług medycznych, rozwój kapitału ludzkiego, zarządzanie procesami kadrowymi i płacowymi, zarządzanie technologiami informatycznymi, organizacja obsługi prawnej oraz biura ds. zarządzania projektami.

Karol Piasecki (ur. 1972 r.) jest absolwentem prawa na Uniwersytecie w Białymstoku. Od ponad 14 lat zarządza spółkami na rynku ochrony zdrowia. Specjalizuje się w budowaniu długoterminowej strategii wzrostu, restrukturyzacji przedsiębiorstw, procesach integracji i zarządzaniu zmianą.

Czytaj także: Rok 2018 rokiem wyzwań dla Grupy EMC>>>

W latach 2008-2010 przeprowadził restrukturyzację spółki DOZ S.A., największej sieci aptecznej w Polsce. W 2008 roku wraz z zespołem wdrożył pierwszą na rynku aptecznym platformę e-commerce w oparciu o model click&collect. W latach 2011-2019 Karol Piasecki zajmował stanowisko dyrektora zarządzającego spółki Dr. Max.

EMC prowadzi 10 Szpitali i 26 przychodni, które świadczą usługi dla ponad miliona mieszkańców województw: dolnośląskiego, opolskiego, zachodniopomorskiego, pomorskiego, śląskiego i mazowieckiego.

Skonsolidowane przychody netto ze sprzedaży Grupy Kapitałowej EMC za rok 2018 miały wartość 337 796 tys. Za rok 2018 odnotowano stratę netto w wysokości 16 693 tys. zł.

Szpital Centrum Medycznego Medyceusz z Łodzi, działający przy ulicy Bazarowej 9, powiększył się o oddział otorynolaryngologiczny. Oddział wykonuje tylko zabiegi komercyjne.

Nowy oddział oferuje między innymi zabiegi w obrębie nosa, gardła, ucha, operacyjne leczenie chrapania i usuwanie zmian błony śluzowej techniką RaVoR.

Specjaliści z oddziału wykonują także mało inwazyjne, endoskopowe operacje konchoplastyki, które stosuje się u pacjentów, którzy cierpią na nawracające infekcje górnych dróg oddechowych, przewlekły nieżyt nosa, mają trudności w oddychaniu przez nos lub utracili zmysł powonienia.

W szpitalu przeprowadzane są operacje usunięcia migdałków podniebiennych, usunięcia przerośniętego lub przetrwałego migdałka gardłowego u osób dorosłych czy drenaż wentylacyjny ucha środkowego.

Szpital posiada pełne zaplecze diagnostyczne i wykonuje na miejscu wszystkie konieczne badania.

Oprócz otorynolaryngologii placówka prowadzi oddziały: chirurgii urazowo-ortopedycznej, chirurgii ogólnej oraz chirurgii jednego dnia. Poza chirurgią klasyczną wykonuje operacje laparoskopowe oraz artroskopie.

Czytaj także: Łódź: Medyceusz otworzy czwarte centrum rehabilitacyjne>>>

Centra medyczne Medyceusz działają także przy ulicach Spornej, Herlinga-Grudzińskiego, Syrenki oraz Limanowskiego.

Przychodnie Medyceusz oferują podstawową opiekę zdrowotną, ambulatoryjną opiekę specjalistyczną, rehabilitację, medycynę pracy oraz diagnostykę. Świadczenia są zarówno komercyjne jak i finansowane w ramach NFZ.

Placówki prowadzi Centra Medyczne Medyceusz sp. z o.o. zarejestrowana w roku 2004 z siedzibą w Konstantynowie Łódzkim. Prezesem spółki jest Anna Kusak.

W Świętokrzyskim Centrum Medycznym w Kielcach uruchomiona została pracownia badań biomechanicznych. Badania te są pomocne w diagnostyce ortopedycznej i wspierają obszar medycyny sportowej.

Jednostka wyposażona jest w fotel izokinetyczny, ścieżkę, bieżnię i platformę stabilograficzną, które monitorują, usprawniają i skracają proces rehabilitacji po urazach oraz skutecznie obniżają ryzyko ich wystąpienia w przyszłości.

Świadczenia oferowane przez pracownię są komercyjne.

W Świętokrzyskim Centrum Medycznym działa zespół poradni – między innymi medycyny rodzinnej, pediatrii, ortopedii, kardiologii, chirurgii, psychiatrii i psychoterapii. Można tutaj skorzystać z rehabilitacji i fizjoterapii, z porad dietetycznych oraz świadczeń w zakresie medycyny pracy. Działają tutaj także pracownie diagnostyczne – USG, RTG, EKG, EEG oraz punkt pobrań.

Centrum zlokalizowane jest przy ulicy Robotniczej 1.

Czytaj także: Artmedik zamknął placówkę w Częstochowie>>>

Centrum działa od roku 2017 i należy do Grupy Artmedik, która prowadzi także Szpital Kielecki św. Aleksandra i Szpital Specjalistyczny im. Władysława Biegańskiego w Jędrzejowie.

Grupa Armedik to także Medyczne Zaplecze Badawcze oraz sieć aptek Plus.

Bonifraterskie Centrum Zdrowia z  Wrocławia podpisało umowę o dofinansowanie projektu dotyczącego utworzenia dziennego domu opieki medycznej w Ząbkowicach Śląskich. Projekt otrzyma dofinasowanie w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Dolnośląskiego 2014-2020 współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego.

Całkowita wartość projektu wynosi 3 402 217,50 zł, a kwota dofinansowania unijnego to 3 198 377,50 zł.

Projekt obejmie prace remontowo-budowalne, wyposażenie obiektu a także działania edukacyjne. Dom rozpocznie działalność w 2020 roku i będzie oferował 20 miejsc dla podopiecznych.

Będzie funkcjonował przez cały rok, w dni robocze, przez co najmniej 8 godzin dziennie. W ramach DDOM mieszkańcom powiatu ząbkowickiego będą świadczone między innymi usługi medyczne, terapeutyczne, rehabilitacyjne i wsparcie psychologiczne.

Świadczenia będą skierowane do osób niesamodzielnych, w szczególności do osób powyżej 65 roku życia, których stan zdrowia nie pozwala na pozostawanie wyłączenie pod opieką podstawowej opieki zdrowotnej i ambulatoryjnej opieki specjalistycznej, a jednocześnie nie wymagają całodobowego nadzoru lekarskiego i pielęgniarskiego realizowanego w trybie stacjonarnym.

Bonifraterskie Centrum Zdrowia z Wrocławia sukcesywnie stale rozwija działalność na terenie powiatu ząbkowickiego – w 2017 roku rozpoczęło tutaj działalność hospicjum domowe. W roku 2018 rozpoczęto realizacje świadczeń w ramach rehabilitacji domowej. Natomiast na przełomie 2018 i 2019 roku uruchomiony został Dzienny Oddział Rehabilitacji w Stoszowicach, który zostanie w tym roku przeniesiony do budynków Braci Bonifratrów w Ząbkowicach Śląskich.

Czytaj na ten temat: Wrocław: nowe świadczenia w Bonifraterskim Centrum Medycznym>>>

Centrum jest prowadzone przez Zakon Bonifratrów, który prowadzi także 4 szpitale, zlokalizowane w Katowicach, Krakowie, Łodzi i w Piaskach – Marysinie. W Warszawie działa zespół poradni specjalistycznych. Poza tym Bonifratrzy prowadzą na terenie całego kraju apteki, sklepy zielarsko-medyczne, domy pomocy społecznej, ośrodki wsparcia i domy wypoczynkowo-rekolekcyjne.

Pacjenci w UE wciąż napotykają trudności w korzystaniu z transgranicznej opieki zdrowotnej – stwierdzono w nowym sprawozdaniu Europejskiego Trybunału Obrachunkowego, zaprezentowanym w Najwyższej Izbie Kontroli.

Poza tym jedynie niewielka część potencjalnych pacjentów jest świadoma przysługujących im praw do leczenia za granicą. Raport wskazuje także na problemy i opóźnienia związane z elektroniczną wymianą danych, dotyczących zdrowia pacjentów między państwami członkowskimi.

Aby osiągnąć ambitne cele w dziedzinie unijnej transgranicznej opieki zdrowotnej konieczne jest usprawnienie zarządzania – stwierdzają kontrolerzy ETO. Udoskonalenia wymaga także dostęp do opieki zdrowotnej dla pacjentów cierpiących na choroby rzadkie.

Unijna dyrektywa z 2011 roku w sprawie transgranicznej opieki zdrowotnej ma na celu zapewnienie bezpiecznych transgranicznych usług opieki zdrowotnej wysokiej jakości w UE oraz zagwarantowanie, że koszty leczenia za granicą będą zwracane na takich samych warunkach jak w państwie pochodzenia.

Unijni pacjenci, którzy chcieliby skorzystać z opieki zdrowotnej w innym państwie członkowskim – na przykład podjąć planowane leczenie szpitalne lub zakupić leki – są w związku z tym uprawnieni do otrzymania informacji na temat standardów leczenia, zasad zwrotu kosztów oraz najlepszej dostępnej ścieżki prawnej.

Kontrolerzy zbadali, czy Komisja Europejska monitorowała wdrożenie unijnej dyrektywy w sprawie transgranicznej opieki zdrowotnej i czy wspierała państwa członkowskie w informowaniu pacjentów o przysługujących im prawach. Ocenili także rezultaty osiągnięte w odniesieniu do transgranicznej wymiany danych dotyczących pacjentów i przeanalizowali kluczowe działania w dziedzinie chorób rzadkich.

200 tysięcy transgranicznych pacjentów

Kontrolerzy ETO ustalili, że Komisja prawidłowo monitorowała wdrożenie dyrektywy przez państwa członkowskie. Udzieliła również państwom członkowskim wsparcia na rzecz lepszego informowania pacjentów o przysługujących im prawach do transgranicznej opieki zdrowotnej, choć występowały w tym zakresie pewne niedociągnięcia.

Dbałość o stronę informacyjną przedsięwzięcia wydaje się bardzo istotna, zwłaszcza w zestawieniu z dostępnymi danymi na temat wiedzy Europejczyków na temat transgranicznej opieki zdrowotnej. Na przykład w badaniu Eurobarometr z 2015 roku stwierdzono, że mniej niż 20 procent obywateli było świadomych praw przysługujących im w odniesieniu do transgranicznej opieki zdrowotnej.

Każdego roku z leczenia w innym państwie członkowskim na podstawie przepisów dyrektywy korzysta około 200 000 pacjentów (czyli mniej niż 0,05 procenta obywateli UE). Mobilność pacjentów obserwowana jest w największym stopniu w przypadku sąsiadujących państw członkowskich.

W danych dotyczących transgranicznej opieki zdrowotnej z 2016 roku największą liczbę pacjentów, którzy leczyli się za granicą wykazała Francja: 146 tysięcy spośród 213 tysięcy wszystkich europejskich pacjentów korzystających z tych uprawnień.

W tym zestawieniu Polska uplasowała się na miejscu piątym. W 2016 roku z leczenia za granicą w ramach transgranicznej opieki zdrowotnej skorzystało 8 647 Polaków. Z kolei największą liczbę przyjętych pacjentów zagranicznych odnotowano w Hiszpanii, Portugalii, Belgii i w Niemczech.

Trudności z infrastrukturą cyfrową

Komisja nie doszacowała natomiast trudności związanych z wdrożeniem ogólnounijnej infrastruktury usług cyfrowych w dziedzinie e-zdrowia. W momencie zakończenia kontroli – w listopadzie 2018 roku – państwa członkowskie miały dopiero rozpocząć elektroniczną wymianę danych dotyczących zdrowia pacjentów, więc nie można było wykazać korzyści płynących z tego tytułu dla pacjentów korzystających z transgranicznej opieki zdrowotnej. Ponadto Komisja nie oceniła prawidłowo ani potencjalnego użytkowania ani efektywności kosztowej transgranicznej wymiany danych dotyczących zdrowia.

Kontrolerzy stwierdzili również, że europejskie sieci referencyjne do spraw chorób rzadkich stanowią ambitną innowację i znajdują szerokie poparcie wśród lekarzy, świadczeniodawców opieki zdrowotnej i pacjentów. Ogółem w Unii Europejskiej na choroby rzadkie cierpi między 27 a 36 milionów ludzi. Tymczasem wspomniane sieci borykają się z dużymi problemami, jeśli chodzi o zapewnienie ich trwałego finansowania i skutecznego funkcjonowania na styku krajowych systemów opieki zdrowotnej.

W sprawozdaniu kontrolerzy ETO zalecają Komisji, by udzieliła krajowym punktom kontaktowym więcej wsparcia, tak aby zapewnić pacjentom lepsze informacje na temat przysługujących im praw w zakresie transgranicznej opieki zdrowotnej, lepiej przygotowała się do transgranicznej wymiany danych dotyczących zdrowia, ulepszyła wsparcie i zarządzanie w odniesieniu do europejskich sieci referencyjnych, tak aby ułatwić pacjentom cierpiącym na choroby rzadkie dostęp do opieki zdrowotnej.

Czytaj także: Telemedycyna – element efektywnej opieki nad pacjentem>>>

Dla pacjentów poszczególnych krajów Unii Europejskiej, którzy chcą skorzystać z leczenia w ramach transgranicznej opieki zdrowotnej, przewidziano dwie różne ścieżki prawne: dyrektywę unijną lub unijne rozporządzenie w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego.

Środki unijne na rzecz transgranicznej opieki zdrowotnej pochodzą przede wszystkim z programów działań Unii w dziedzinie zdrowia, w ramach których na kwestie zdrowotne przeznacza się około 64 mln euro rocznie. Wydatki na zwrot kosztów za usługi opieki zdrowotnej świadczone za granicą zgodnie z przepisami dyrektywy szacuje się na 0,004 procenta ogólnounijnego rocznego budżetu opieki zdrowotnej.

Sprawozdanie specjalne nr 7/2019 pt. „Działania UE w zakresie transgranicznej opieki zdrowotnej – ustanowiono ambitne cele lecz konieczne jest usprawnienie zarządzania” jest dostępne na stronie internetowej Trybunału (eca.europa.eu) w 23 językach UE.

Projekt nowelizacji ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowych ze  środków publicznych zawiera propozycję zapewnienia kobietom w ciąży bezpłatnego dostępu do leków.

Dostęp taki uzyskają wszystkie kobiety w ciąży od momentu jej stwierdzenia (niezależnie od ścieżki poczęcia), przez lekarza specjalistę ginekologa do momentu zakończenia ciąży. Uprawnienie nie obejmuje okresów późniejszych, czyli porodu i połogu.

Lista leków zawierałaby leki najczęściej stosowane przez kobiety w ciąży. Uprawnienia do wystawiania recept z kodem uprawnień „C” na leki objęte programem, uzyskają lekarze ginekolodzy posiadający kontrakt z Narodowym Funduszem Zdrowia.

Uprawnienia takie będą posiadać również lekarze podstawowej opieki zdrowotnej, jako osoby najlepiej zorientowane w stanie zdrowia i całokształcie leczenia pacjentki, będącej pod jego opieką, ewentualnie lekarze innych specjalizacji, takich jak diabetologia czy hipertensjologia.

Uprawnienie powinno obejmować leki o kategorii dostępności „Rp” (na receptę), których stosowanie przez kobiety będące w ciąży jest konieczne do zaspokojenia potrzeb zdrowotnych wynikających z faktu pozostawania w ciąży.

Czytaj także: Chorzów: ginekologia w Weiss Klinik>>>

Wykaz leków będzie opracowany w formule podlisty zawierającej wyselekcjonowane leki z tzw. listy aptecznej obwieszczenia refundacyjnego z dodaniem kodu uprawnień dodatkowych, który mógłby współistnieć na jednej recepcie z innym kodem dotyczącym kobiet w ciąży (kod CN – jego zawarcie na recepcie oznacza, że kobieta nieubezpieczona jest świadczeniobiorcą pomimo nieposiadania ubezpieczenia).

Przegląd leków najczęściej stosowanych przez kobiety w ciąży wskazuje, że są one lekami powszechnie dostępnymi w obrocie na terytorium RP. Nie ma zatem konieczności, aby uprawnieniem obejmować także leki sprowadzane w trybie interwencyjnym, zwłaszcza że tym szczególnym trybom dedykowane są leki bez alternatywy terapeutycznej, sprowadzane w związku z obiektywnym stanem zagrożenia życia lub zdrowia – czytamy w uzasadnieniu do projektu.

Projekt został opublikowany na stronie Rządowego Centrum Legislacji 10 czerwca 2019.

Uwagi do projektu można przekazywać w ciągu 14 dni.

Centrum Diagnostyki Laboratoryjnej z Łodzi otworzyło punkt pobrań, który mieści się w Lublinie przy ulicy Harnasie 11, przy laboratorium analitycznym. Jest to placówka, która zmieniła adres, wcześniej  mieściła się przy ulicy Hempla 5/223.

Punkt czynny jest codziennie do 14.30, w soboty – do 11.00.

W Lublinie działają także punkty pobrań CDL zlokalizowane przy ulicy Konrada Wallenroda 15, przy ulicy Topolowej 7 oraz przy ulicy Odlewniczej 3.

CDL prowadzi 14 laboratoriów, które działają w Skierniewicach, Łodzi, Radomiu, Warszawie, Lublinie, Głownie, Wieruszowie, Ostrowie Wielkopolskim, Wągrowcu, Wrześni, Nowym Tomyślu, Rudzie Śląskiej, Włocławku i Gostyninie.

Czytaj także: CDL: nowe laboratorium diagnostyczne na Śląsku>>>

Na terenie siedmiu województw działa ponad 60 punktów pobrań sieci.

Laboratoria i punkty pobrań CDL działają głównie przy placówkach medycznych. Oferują szeroki zakres diagnostyki laboratoryjnej: hematologię i koagulologię, analitykę ogólną, badania hormonalne, biochemiczne, diagnostykę infekcji i zakaźnictwa, badanie markerów nowotworowych i osteoporozy, serologię, badanie na białka specyficzne, toksykologię, bakteriologię i inne.

Właścicielem Centrum jest Maryla Drynkowska-Panasiuk.

Centrum Medyczne Noviline z Białegostoku otworzyło nową część z oddziałem szpitalnym. Noviline Klinika Chirurgii i Medycyny Estetycznej  oferuje zabiegi w zakresie chirurgii naczyniowej, chirurgii okolic intymnych czy chirurgii estetycznej.

Wykonywane są tutaj także zabiegi laserowe.

Placówka posiada oddział szpitalny o powierzchni 1000 mkw, sale operacyjne, pooperacyjne, centralną sterylizatornię i dział farmacji.

W marcu 2019 Centrum otworzyło część, w której działa przychodnia z gabinetami lekarzy wielu specjalności – między innymi alergologii, endokrynologii, gastrologii, kardiochirurgii, laryngologii. ortopedii, reumatologii, urologii, chorób wewnętrznych oraz rehabilitacji.

Kompleks Noviline to także klinika medycyny estetycznej oraz Day Spa, oferujące usługi w zakresie kosmetologii.

Czytaj także: Bydgoszcz: medycyna estetyczna w Centrum Medycznym Gizińscy>>>

Właścicielka zapowiada wprowadzenie pakietów medycznych dla pacjentów indywidualnych oraz firm.

Noviline działa od 2006 roku, od 2016 roku zajmuje piętro budynku przy ulicy Fabrycznej 4, gdzie działają także inne placówki medyczne i usługowe.

Właścicielką Noviline jest Magdalena Nowicka, specjalista w zakresie chirurgii ogólnej i estetycznej, która pełni funkcję prezesa zarządu w spółce Centrum Medyczne Noviline sp. z o.o., komplementariusza spółki Centrum Medyczne Noviline sp. z o.o. spółka komandytowa. Wiceprezesem jest Izabela Petrykowska,

Szpital na Klinach z Krakowa zawarł umowę z Krakowską Akademią im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego, która dotyczy działalności dydaktycznej oraz naukowej związanej z wdrażaniem nowych technologii medycznych oraz metod leczenia.

Umowa o współpracy z Wydziałem Lekarskim i Nauk o Zdrowie uczelni dotyczy także odbywania przez studentów kierunku lekarskiego zajęć klinicznych oraz praktyk, tworzenia oddziałów klinicznych i prowadzenia badań naukowych na bazie działalności leczniczej prowadzonej przez szpital z wykorzystaniem sprzętu, aparatury i zaplecza będącego w dyspozycji obu jednostek.

Uczelnia kształci lekarzy już od trzech lat i była pierwszą niepubliczną uczelnią w Polsce, która otworzyła wydział lekarski.

W maju 2019 Klinika Ginekologii i Uroginekologii Krakowskiej Akademii mieszcząca się w Szpitalu na Klinach uzyskała grant ze środków statutowych uczelni, który pozwoli na prowadzenie badań w obszarze diagnostyki urodynamicznej w chorobach związanych z nietrzymaniem moczu.  Badania te dotyczą tzw. profilometrii przestrzennej. Ta nowa metoda pozwala na trójwymiarowe obrazowanie ciśnień panujących na całej długości cewki moczowej. Pozwala to na dokładniejszą niż dotychczas diagnostykę nietrzymania moczu, ale daje również lepszy wgląd w patofizjologię cewki moczowej.

– Cieszymy się, że poza aktywnością w obszarze udzielania świadczeń zdrowotnych możemy uczestniczyć w programach dydaktycznych i naukowych, a także rozwijać szkolenia podyplomowe lekarzy w zakresach dotychczas niedostępnych w Polsce, w tym w zakresie chirurgii z wykorzystaniem systemu da Vinci – mówi Józefa Job, dyrektor Szpitala na Klinach.

Czytaj także: Kraków: w Szpitalu na Klinach powstało Centrum Leczenia Żywieniowego>>>

Szpital na Klinach działa od listopada 2018 roku. Prowadzi oddział ginekologiczno-położniczy i zabiegowy oraz 16 poradni specjalistycznych, między innymi uroginekologiczną, pediatryczną, endokrynologiczną czy psychologiczną. Dysponuje 26 łóżkami, posiada dwie sale operacyjne, salę chirurgii jednego dnia, trakt porodowy, a także przychodnię przyszpitalną.

Szpital mieści się przy ulicy Kostrzewskiego 74m, w dzielnicy krakowskiej – Kliny Zacisze.

12 września 2019 roku wejdzie w życie ustawa z 12 kwietnia 2019 roku o opiece zdrowotnej nad uczniami, zgodnie z którą obejmie ona uczniów profilaktyczną opieką zdrowotną oraz opieką stomatologiczną w zakresie świadczeń ogólnostomatologicznych oraz profilaktycznych świadczeń stomatologicznych.

Profilaktyczną opiekę zdrowotną sprawować będzie pielęgniarka środowiska nauczania i wychowania albo higienistka szkolna, a opiekę stomatologiczną nad uczniami – lekarz dentysta. W zakresie edukacji zdrowotnej i promocji zdrowia, w sprawowaniu opieki stomatologicznej nad uczniami będzie mogła uczestniczyć również higienistka stomatologiczna.

Pielęgniarka środowiska nauczania i wychowania albo higienistka szkolna będą sprawować profilaktyczną opiekę zdrowotną nad uczniami w gabinecie profilaktyki zdrowotnej zlokalizowanym w szkole, a w przypadku braku takiego gabinetu w szkole – w miejscu określonym w umowie o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej.

Lekarz dentysta będzie mógł sprawować opiekę stomatologiczną nad uczniami w gabinecie dentystycznym zlokalizowanym w szkole, gabinecie dentystycznym zlokalizowanym poza szkołą albo dentobusie.

Czytaj także: Lux Med będzie leczyć zęby w dentobusie>>>

Podmiotami monitorującymi opiekę zdrowotną nad uczniami będą wojewoda oraz Instytut Matki i Dziecka w Warszawie.

Ustawa wejdzie w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia, czyli 12 września 2019 roku, z wyjątkiem zmian wprowadzanych w ustawie – Prawo oświatowe (art. 137 i 150) dotyczących orzeczenia lekarskiego dla uczniów klas sportowych, które mają wejść w życie 1 stycznia 2020 roku.

Zgodnie z tymi przepisami dodano do punktu dotyczącego orzeczenia lekarskiego lekarza podstawowej opieki zdrowotnej słowa, że jest to „orzeczenie lekarskie o stanie zdrowia umożliwiającym podjęcie nauki w szkole lub oddziale.”

Ustawa została opublikowana w Dzienniku Ustaw 11 czerwca 2019 roku (poz.1078).