Ustawa o zawodzie farmaceuty, której projekt został przekazany do konsultacji, ma kompleksowo regulować, w ramach jednego aktu prawnego, zasady wykonywania tego zawodu. Opieka farmaceutyczna została w nim nazwana świadczeniem zdrowotnym.
Obecnie obowiązujące przepisy dotyczące zasad uzyskiwaniu prawa wykonywania zawodu, pragmatyki zawodu oraz kształcenia przed- i podyplomowego farmaceutów są uregulowane w dwóch ustawach – ustawie z 19 kwietnia 1991 roku o izbach aptekarskich (Dz. U. z 2016 r. poz. 1496, z późn. zm.) oraz ustawie z 6 września 2001 roku – Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2019 r. poz. 499, z późn. zm.).
W projekcie ustawy przekazanym do konsultacji regulacje określające zasady wykonywania zawodu farmaceuty zostały usystematyzowane, uaktualnione i dostosowane do obecnej sytuacji faktycznej oraz prawnej a także uzupełnione o założenia programu – „Polityka lekowa państwa 2018-2020”, ze szczególnym uwzględnieniem wprowadzenia opieki farmaceutycznej, czyli świadczenia zdrowotnego polegającego na sprawowaniu przez farmaceutę szczegółowego nadzoru nad przebiegiem indywidualnej farmakoterapii.
Projektowana ustawa stanowi realizację postulatu rządu dotyczącego wzmocnienia roli farmaceuty w polskim systemie ochrony zdrowia wyrażonego w dokumencie „Polityka lekowa państwa”, którego strategiczny charakter wyznacza priorytety działań rządu dotyczące gospodarowania lekami w latach 2018-2022. Dokument wskazuje, że niezbędne jest „rozszerzenie zakresu świadczeń udzielanych przez farmaceutów w taki sposób, aby mogli brać oni aktywny i znaczący udział w działaniach związanych z profilaktyką, promocją zdrowia i farmakoterapią” – czytamy w uzasadnieniu do projektu ustawy.
Czytaj także: Postulujemy rozszerzenie uprawnień opiekunów medycznych>>>
Niektóre z zapisów projektu są powieleniem istniejących już regulacji, inne doprecyzowują dotychczasowe zapisy. Potrzeba doprecyzowania wynika z dotychczasowych doświadczeń praktyki a pojawienie się nowych uprawnień w katalogu czynności zawodowych farmaceuty wynika z wytycznych rozwoju farmaceuty, zawartych w dokumencie „Polityka lekowa państwa 2018-2022”.
W części wstępnej projektu ustawy zaproponowano definicję opieki farmaceutycznej, zmienioną względem aktualnie obowiązującej w art. 2a pkt 7 ustawy z 19 kwietnia 1991 roku o izbach aptekarskich.
W projekcie ustawy o zawodzie farmaceuty opieka farmaceutyczna została nazwana świadczeniem zdrowotnym , a nie (jak do tej pory) usługą farmaceutyczną.
Natomiast w art. 4 projektu zdefiniowano obszary aktywności zawodowej farmaceuty, który może świadczyć opiekę farmaceutyczną oraz może udzielać usługi farmaceutyczne charakterystyczne dla pracy w aptece ogólnodostępnej oraz szpitalnej, a także w zakresie farmacji klinicznej.
W zapisach ustawy zawarto między innymi definicję wywiadu farmaceutycznego, czyli działania farmaceuty polegającego na uzyskaniu informacji od pacjenta niezbędnych do wyboru właściwego leku bez recepty, udzielenia prawidłowej porady w zakresie stosowania leków bez recepty i na receptę, lub rekomendacji konsultacji lekarskiej.
Projektowany art. 37 ustawy przewiduje natomiast uprawnienie farmaceuty wykonującego zawód w podmiocie wykonującym działalność leczniczą do wglądu do dokumentacji medycznej.
Zmiany te są uzasadnione tym, że w obecnym stanie prawnym farmaceuci wykonujący zawód w aptece funkcjonują w formalnoprawnej izolacji od podmiotów udzielających świadczeń zdrowotnych. Projektowana ustawa o zawodzie farmaceuty dąży do zmiany tej sytuacji w celu skoordynowania usług sprawowanych przez farmaceutów z systemem świadczeń opieki zdrowotnej.
Projekt ustawy o zawodzie farmaceuty wraz z obszernym (63-stronicowym uzasadnieniem) został opublikowany na stronie Rządowego Centrum Legislacji 17 lipca 2019 roku.
Uwagi do projektu można przekazywać w ciągu 21 dni.