Narodowy Fundusz Zdrowia poinformował, że w odniesieniu do leczenia stomatologicznego, proces zawierania umów oraz ustalania warunków (dla umów wieloletnich niewygasających 31 grudnia 2011 roku) od 1 stycznia 2012 roku, będzie przebiegał w oparciu o dotychczasowe przepisy.

Jest to spowodowane brakiem zmiany przepisów wydanych na podstawie art. 31d ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. Dotychczasowe przepisy, na podstawie których będą zawierane umowy to w szczególności: Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 30 sierpnia 2009 roku w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu leczenia stomatologicznego (Dz.U.2009.140.1144, zmienionym: 2010.211.1638, 2010.149.1003 oraz 2011.16.77), Zarządzenie Nr 55/2010/DSOZ z dnia 14 września 2010 roku  Prezesa NFZ w sprawie określenia warunków zawierania i realizacji umów w rodzaju leczenie stomatologiczne, zmienione Zarządzeniem Nr 16/2011/DSOZ z dnia 4 kwietnia 2011 roku Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia.

NFZ poinformował również, że bezzwłocznie zostanie wydane Zarządzenie Prezesa NFZ w sprawie określenia kryteriów oceny ofert w postępowaniu w sprawie zawarcia umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej dla świadczeń leczenia stomatologicznego, którego projekt  podlegał konsultacjom od dnia 16 września 2011 roku.

MCI.BioVentures, fundusz inwestujący w obszarze biotechnologii, nowych leków, suplementów diety i terapii, materiałów i urządzeń medycznych oraz usług ochrony zdrowia inwestuje 2,5 mln zł w Continuum Care, spółkę świadczącą usługi opieki nad osobami starszymi.

„Bardzo kompetentny i doświadczony zespół zarządzający oraz perspektywiczny rynek usług kompleksowej opieki nad osobami starszymi zadecydowały, że podjęliśmy decyzję o dofinansowaniu tego przedsięwzięcia. Continuum Care tworzy ofertę dla grupy osób powyżej 65 lat, która w czasie kolejnych 10-15 lat zwiększy się w Polsce o 50%. Równoczesny wzrost zamożności tej grupy daje spółce rynkowe podstawy do osiągnięcia sukcesu.” ? powiedział Grzegorz Gromada, zarządzający funduszem MCI.BioVentures, Venture Partner MCI Management SA.

Spółka Continuum Care została założona w październiku 2009 r. w Warszawie przez Agnieszkę Szparę i Tomasza Barskiego, którzy posiadają kilkunastoletnie doświadczenie w zarządzaniu prywatną opieką medyczną w Polsce. Agnieszka Szpara przez poprzednie 10 lat pełniła funkcję Prezesa Zarządu w spółce Medicover.

Oferta Continuum Care jest odpowiedzią na rosnące zapotrzebowanie na profesjonalne i kompleksowe usługi dla osób starszych i niepełnosprawnych. Inspiracją dla twórców firmy były osobiste doświadczenia z organizacją opieki w rodzinie. Ambicją spółki jest złamanie stereotypu przeżywania starości w Polsce. Unikalność oferty polega na zaoferowaniu usług, które można dopasować do stanu zdrowia osoby starszej i jego zmiany w czasie ? od opieki pielęgnacyjnej, poprzez opiekę pielęgniarską, lekarską aż po rehabilitację. Wszystko to w ramach jednej organizacji, gwarantującej ciągłość usług. Zasady działania Continuum Care opierają się na: kompleksowości, mierzalnej jakości usług, korzystaniu z najlepszych wzorów europejskich, przejrzystości i swobodzie wyboru. Obecnie spółka świadczy usługi w obszarze administracyjnym miasta Warszawy oraz ? po indywidualnym uzgodnieniu ? w okolicach Warszawy.

„Dzięki inwestycji MCI.BioVentures jesteśmy w stanie wykonać kolejny krok w rozwoju naszej kompleksowej usługi – oddać mieszkańcom Warszawy do korzystania Ambulatoryjne Centrum Geriatryczne. Już od stycznia 2012 r. dostępne będą w nim porady wysokiej klasy specjalistów, rehabilitacja ale przede wszystkim usługa pobytu dziennego. Usługa pobytu dziennego to rozwiązanie dla tych rodzin, które chcą pozostawić osobę starszą w ciągu dnia pod opieką specjalistów oraz w grupie, która oferuje możliwość terapii zajęciowej. W kolejnym kroku planujemy uruchomienie placówki pobytowej, w której nasi podopieczni będą pozostawać z nami przez 24 godziny na dobę.” ? mówi Agnieszka Szpara, prezes zarządu Continuum Care.

 MCI.BioVentures rozpoczął działalność w 2007 r. Jest to fundusz venture capital inwestujący w najbardziej atrakcyjne spółki działające w obszarze ochrony zdrowia, medtech i biotechnologii, będące na etapie start?up lub wczesnego etapu rozwoju. Wielkość inwestycji wynosi do 1 mln EUR (w wybranych przypadkach możliwa jest inwestycja do 5 mln EUR). Przeciętny okres inwestycji trwa od 3 do 7 lat. Wzrost wartości portfela realizowany jest poprzez dostarczanie niezbędnych dla rozwoju projektu środków finansowych oraz wsparcie biznesowe i branżowe. Obecnie w portfelu funduszu znajduje się siedem spółek, a wartość aktywów pod zarządzaniem wynosi blisko 30 mln zł. MCI.BioVentures jest jednym z funduszy z Grupy MCI. MCI jest wiodącą grupą private equity w Europie Centralnej, zarządzającą siedmioma funduszami i zdywersyfikowanym portfelem aktywów o łącznej wartości ponad 823 mln zł. Grupa zrealizowała jak dotąd łącznie 45 projektów inwestycyjnych oraz dokonała 19 pełnych wyjść i przeprowadziła częściowe transakcje wyjścia z siedmiu inwestycji. MCI Management SA jest notowany na GPW od lutego 2001 r.

Pomorski Ośrodek Diagnostyki Medycznej Podimed stara się o wyższy kontrakt z NFZ na zabiegi wykonywane w otwartym na początku 2011 roku Centrum Okulistyki i Chirurgii Oka. W tej chwili kontrakt wystarcza na wykonywanie 18 zabiegów miesięcznie.

– Zaczynaliśmy od 12-u zabiegów. Chcielibyśmy podpisać kontrakt umożliwiający finansowanie z NFZ 50-ciu takich zabiegów miesięcznie – mówi Pawel Szycko, prezes spółki Podimed.
Docelowo Centrum będzie oferować wszystkie rodzaje zabiegów okulistycznych, oprócz przeszczepu rogówki. Oprócz usług finansowanych przez NFZ oferuje także komercyjne.
Centrum powstało w budynku należącym przedtem do szpitala w Szczecinku. Obiekt został zakupiony zakupionym przez firmę Apo-Pharma za 300 tys. zł. Koszt modernizacji i wyposażenia pomieszczeń oddziału wyniósł około 4,5 mln zł.
Oddział posiada 10 łóżek dla pacjentów. W modernizowanych pomieszczeniach znajduje się także zakład optyczny, apteka i poradnia specjalistyczna. W dwupiętrowym budynku działał przedtem oddział laryngologiczny szczecinieckiego szpitala.

Pomorski Ośrodek Diagnostyki Medycznej Podimed sp. z o.o. działa 1996 roku. Oferuje usługi w zakresie medycyny rodzinnej, prowadząc przychodnie w Szczecinku, Czarnem i Białym Borze, usługi lekarzy specjalistów dostępne w Szczecinku oraz szpital jednego dnia, funkcjonujący w Bornem Sulinowie. Spółka prowadzi także laboratoria diagnostyczne w Szczecinku, Drawsku Pomorskim, Dębnie, Szczecinie i Kołobrzegu. Oferuje także usługi z zakresu medycyny pracy, rehabilitacji oraz transportu sanitarnego (www.podimed.com.pl).

Otwarty w Warszawie we wrześniu 2011 specjalistyczny szpital spółki Swissmed Centrum Zdrowia S.A. na połowę października zapowiada przyjęcie pierwszych pacjentów. Całkowity koszt inwestycji wyniósł około 60 mln zł.

Szpital posiada 45 łóżek i zlokalizowany jest w prawobrzeżnej części Warszawy,  która w ostatnich latach dynamicznie się rozwija. W maju 2011 roku inna spółka z Grupy Swissmed – Swissmed Prywatny Serwis Medyczny S.A. przejął warszawską przychodnię  Euromed, która posiada już swoją bazę klientów.

 – Liczymy, że po stosownych zmianach organizacyjnych przychodnia ta będzie stanowiła bazę do obsługi pacjentów abonamentowych na terenie aglomeracji warszawskicj, co odpowiednio przełoży się na wzrost wartości Grupy Swissmed – mówi Natalia Rakowska, specjalista ds. inwestycji Swissmed Centrum Zdrowia S.A.

 Swissmed zapowiada także otwarcie w listopadzie dwóch nowych placówek. Powstaną one na terenie aglomeracji trójmiejskiej – będą to przychodnie prowadzone przez spółkę Swissmed Prywatny Serwis Medyczny, zlokalizowane na gdańskiej Morenie oraz w Pruszczu Gdańskim. W placówkach tych będą obsługiwani zarówno pacjenci abonamentowi, klienci innych placówek medycznych oraz pacjenci indywidualni.

Ustawa o działalności leczniczej, która weszła w życie z dniem 1 lipca 2011 roku, zmieniła definicję świadczeniodawcy i status prawny większości podmiotów udzielających świadczeń opieki zdrowotnej. Niepubliczne zakłady opieki zdrowotnej stały się przedsiębiorstwami podmiotów leczniczych i przestały być świadczeniodawcami uprawnionymi do samodzielnego złożenia oferty i podpisywania umów z Funduszem.

W myśl nowych przepisów podmiotem właściwym do zawarcia umowy jest w tym przypadku podmiot leczniczy, czyli w szczególności: przedsiębiorca w rozumieniu przepisów ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, fundacja, stowarzyszenie, związek wyznaniowy, kościół lub kościelna osoba prawna.

W celu prawidłowego i skutecznego złożenia oferty i zawarcia umowy na rok 2012, konieczna jest aktualizacja danych w portalu świadczeniodawcy zgodnie z udostępnionym słownikami podmiotów prowadzących działalność leczniczą. Aktualizacja danych w portalu jest niezbędna także w przypadku umów niewygasających z końcem bieżącego roku. Uzupełnienie danych jest warunkiem przygotowania oferty – niemożliwe będzie  wygenerowanie profilu do aplikacji ofertowej bez uzupełnienia tych danych.

Ponadto w dniu 30 września 2011 r. Prezes Narodowego Funduszu Zdrowia podpisał zarządzenie nr 53/2011/DSOZ zmieniające zarządzenie w sprawie warunków postępowania dotyczących zawierania umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, zgodnie z którym niezbędne będzie dołączenie do oferty w postępowaniu w sprawie zawarcia umowy (konkurs ofert, rokowania) oświadczenia o formie prawnej świadczeniodawcy i wpisach do właściwych rejestrów. Oświadczenie powinno uwzględniać stan na dzień złożenia oferty z uwzględnieniem przepisów przejściowych zawartych w ustawie o działalności leczniczej.

NZOZ Nowe Życie z Włoszczowej (w woj. świętokrzyskim) prowadzi rozbudowę placówki. W jej wyniku powierzchnia placówki zwiększy się prawie czterokrotnie. Zakończenie inwestycji planowane jest na styczeń 2012 roku.

Placówka mieści się w budynku przy ulicy Mleczarskiej 11, należącym do NZOZ-u. Obecnie powierzchnia zajmowanych pomieszczeń wynosi około 600 mkw. Docelowo będzie wynosiła 2200 mkw.  W wyniku rozbudowy zostanie także rozszerzony zakres oferowanych usług.
W rozbudowanej placówce będą funkcjonowały poradnie specjalistyczne, między innymi okulistyczna, dermatologiczna, laryngologiczna, endokrynologiczna, alergologiczna, leczenia bólu, pulmunologiczna, kardiologiczna.  Planowane jest także utworzenie działu oferującego usługi rehabilitacyjne. Będzie tutaj można skorzystać między innymi z laseroterapiii czy hydroterapii. Właściciel placówki chce także rozszerzyć zakres usług o zabiegi wykonywane w trybie ambulatoryjnym.
Placówka będzie się starać o kontrakt na te usługi. Obecnie 90 procent konsultacji świadczonych tutaj stanowią konsultacje finansowane przez Narodowy Fundusz Zdrowia. Wartość tegorocznego kontraktu NZOZ-u z NFZ wynosi 2 260 386,34 zł. Kontrakt dotyczy ambulatoryjnej opieki specjalistycznej, opieki psychiatrycznej i leczenia uzależnień, opieki paliatywnej i hospicyjnej oraz świadczeń pielęgnacyjnych i opiekuńczych.
NZOZ Nowe Życie działa od 2002 roku. Rozbudowa finansowana jest częściowo z własnych środków, częściowo z funduszy unijnych. Właścicielem placówki jest Zdzisław Ogonek.

We wrześniu 2011 wręczone zostały pierwsze certyfikaty wyróżnienia „Przyjazna Przychodnia”. Otrzymały je 24 placówki, które uzyskały najwyższą ocenę w audycie jakości obsługi pacjenta. Są to wyłącznie placówki prywatne.

Certyfikaty otrzymały:

• Aesthetica Dermadent z Krakowa,
• Alergo-Med z Warszawy,
• Centermed z Tarnowa,
• Centrum Medycyny Sportowej z Warszawy,
• Centrum Medyczne LiMed z Tarnowskich Gór,
• Centrum Medyczne Royalmed z Łomianek,
• Kriomedica Poznańskie Centrum Rehabilitacji i Odnowy Biologicznej Sp. z o.o. z Poznania,
• Medicus z Opola,
• NZOZ Panaceum z Chrząstowic,
• NZOZ Medical Center z Warszawy,
• NZOZ Vital z Mielca,
• NZOZ Przychodnia Lekarska Hipokrates z Zabrza,
• NZOZ Samarytanin z Opola,
• NZOZ Centrum Medyczne Bogusława Lasota z Zawiercia,
• NZOZ Przychodnia Łomżyńska Dan-Med z Bydgoszczy,
• NZOZ Stomatologiczne i Lekarskie Praktyki św. Błażeja Danuta Pasz z Cieszyna,
• NZOZ Optima Medycyna z Opola,
• NZOZ Kamed z Katowic,
• NZOZ ZLA Przychodnia Pogoń z Katowic,
• Przychodnia Rodzinna w Staszowie,
• NZOZ Twój Lekarz z Kobierzyc,
• Rodzinne Centrum Zdrowia z Otwocka,
• NZOZ ZWM Malinka z Opola oraz
• Inter-Med NZOZ z Katowic.

Przychodnie te wzięły udział w I turze programu Audyt Przyjazna Przychodnia (APP), Audyt Dobra Praktyka Rehabilitacyjna (ADPR) – wdrażanie innowacji i dyfuzja dobrych praktyk w niepublicznych zakładach opieki zdrowotnej, zakończonej 30 czerwca 2011 r. Do tego czasu w programie, mającym na celu doskonalenie procesu obsługi pacjenta, udział wzięło 45 placówek spełniających kryteria MŚP. Z tej grupy, wymagania związane z uzyskaniem certyfikacji Przyjazna Przychodnia dotyczące poziomu jakości obsługi w poszczególnych obszarach działalności, spełniło 24 przychodni.

– Placówki wyróżnione certyfikatem Przyjazna Przychodnia cechuje dbałość o uznanie pacjentów oraz respektowanie ich potrzeb i racji – postawę tę wyraża zarówno poziom usług czy efektywność zarządzania, jak i skuteczność praktyk komunikacyjnych i promocyjnych – podkreśla Tomasz Rzychoń, koordynator projektu. – Rekomendujemy wyróżnionych z przekonaniem, że reprezentują wysoki standard obsługi pacjenta. Nie mamy też wątpliwości, że takich przychodni jest zdecydowanie więcej, a wszystkie dobre praktyki należy konsekwentnie promować w celu podniesienia jakości usług medycznych w Polsce w ogóle.

Wyróżnione podmioty zyskają certyfikat Przyjazna Przychodnia i prawo do posługiwania się godłem programu. One też w największym stopniu skorzystają z szerokich działań promocyjnych, jakie zapewnia realizator – w szczególności będą promowane jako wzór najlepszych praktyk branżowych w mediach ogólnopolskich i podczas organizowanych wydarzeń specjalnych. Obiekty, w których należy wprowadzić niewielkie usprawnienia, tak aby mogły stać się modelowymi w zakresie standardu obsługi, otrzymały promesy uzyskania certyfikacji Przyjazna Przychodnia.
Pozytywny odzew ze strony beneficjentów programu przekroczył oczekiwania organizatorów. Osoby zarządzające przychodniami potwierdzają potrzebę wdrożenia innowacji rekomendowanych im przez audytorów. Uczestnicy są zgodni, że usługi medyczne na najwyższym poziomie powinny być szczególnie promowane, a jakość obsługi pacjenta powinna być jedną z głównych wytycznych do budowania przewagi konkurencyjnej – cele i założenia programu Przyjazna Przychodnia doskonale wpisują się w te oczekiwania.

Dotychczasowa realizacja programu pokazała również, że wśród menedżerów przychodni występuje znaczące zainteresowanie możliwością podniesienia kwalifikacji personelu (szczególnie w zakresie tzw. ?miękkich” kompetencji), a także poprawą informatyzacji i rozwojem technik komunikacji z grupami docelowymi. Należy się spodziewać, że kolejne realizowane audyty wskażą kolejne obszary wymagające usprawnień zarówno w odniesieniu do poszczególnych obiektów, jak i branży w ogóle – ambicją realizatorów projektu Przyjazna Przychodnia jest podsumowanie jego realizacji upublicznieniem kompleksowego raportu końcowego.

Organizatorem przedsięwzięcia jest Agencja Rozwoju Regionalnego z Jaworzna.

Anna Rulkiewicz, prezes zarządu stowarzyszenia Pracodawcy Medycyny Prywatnej, Małgorzata Kowalska, wiceprezes zarządu Pracodawców MP, Andrzej Mądrala, wiceprezydent Pracodawców RP i Adam Rozwadowski , prezes ENEL-MEDU będą uczestnikami sesji tematycznych, które odbędą się podczas tegorocznego VII Forum Rynku Zdrowia. 

Prezes Anna Rutkiewicz została zaproszona do udziału w sesji inauguracyjnej, która odbędzie się 24 października od godziny 9.00 do 11.30  i zatytułowana będzie „System opieki zdrowotnej w Polsce. Bilans 2010/2011. Od Forum do Forum. Tematyka tej sesji będzie dotyczyć podsumowania działań podjętych przez rząd dotyczących systemu opieki zdrowotnej w okresie od poprzedniego Forum Rynku Zdrowia, omówienia wybranych regulacji w ramach tzw. pakietu ustaw zdrowotnych, a także możliwości i oczekiwań finansowania opieki zdrowotnej w Polsce oraz wybranych wskaźników zdrowotnych w Polsce na tle wybranych krajów europejskich. Oprócz prezes Rutkiewicz w sesji wezmą między innymi udział: Marek Balicki, dyrektor Szpitala Wolskiego, Maciej Hamankiewicz, prezes Naczelnej Rady Lekarskiej, Renata Hayder, przewodnicząca Rady NFZ, Bolesław Piecha, poseł RP, przewodniczący sejmowej komisji zdrowia, Maciej Piróg, doradca ds. Ochrony Zdrowia Prezydenta RP, dyrektor Instytutu Pomnika Centrum Zdrowia Dziecka. Otwarcie sesji dokona Ewa Kopacz, Minister Zdrowia.

Andrzej Mądrala, wiceprezydent Pracodawców RP, prezes Centrum Medycznego Mavit oraz Adam Rozwadowski, prezes Zarządu Centrum Medycznego ENEL-MED będą uczestnikami sesji zatytułowanej  „Szpitale w Polsce – dziś i jutro”, która będzie miała miejsce 24 października w godzinach od 12.00 do 14.00.  W sesji udział wezmą także: Jarosław Kozera, dyrektor Szpitala Uniwersyteckiego im. dr. Jurasza w Bydgoszczy, Marek Haber, Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Zdrowia, Marek Durlik, dyrektor Centralnego Szpitala Klinicznego MSWiA w Warszawie, Kazimierz Pankiewicz, dyrektor Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego w Częstochowie, Małgorzata Stachurska-Turos, dyrektor Wojewódzkiego Szpitala Dziecięcego w Warszawie. 

Równolegle do sesji na temat szpitali będzie się odbywać sesja na temat ubezpieczeń zdrowotnych, w której udział wezmą: Anna Rutkiewicz, prezes zarządu oraz Małgorzata Kowalska, wiceprezes zarządu stowarzyszenia Pracodawcy Medycyny Prywatnej.  W sesji tej udział wezmą także: Dorota Fal – Doradca Zarządu Polskiej Izby Ubezpieczeń, Xenia Kruszewska, Prezes Zarządu  Medica Polska Ubezpieczenia Zdrowotne Towarzystwo Ubezpieczeń SA; Ryszard Lubiński, Market Access Director firmyJohnson & Johnson

Poland Sp. z o. o.; Adam H. Pustelnik, ekspert; Wojciech Puzyna, dyrektor, lekarz naczelny Szpitala Specjalistycznego św. Zofii w Warszawie; Małgorzata Surdek z kancelarii CMS Cameron McKenna; Paweł Sztwiertnia, Dyrektor Generalny  Związku Pracodawców Innowacyjnych Firm Farmaceutycznych Infarma; Jakub Szulc, Sekretarz Stanu w Ministerstwie Zdrowia; Tadeusz Szumlicz, Kierownik Katedry Ubezpieczenia Społecznego, Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie i Krzysztof Tuczapski – Dyrektor Lubelskiego Oddziału Wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia.

Tematyka tegorocznego Forum Rynku Zdrowia będzie dotyczyła także przekształceń SP ZOZ-ów w oparciu o ustawę o działalności leczniczej, technologii informacyjnych w ochronie zdrowia, onkologii i kardiologii, inwestycji i zarządzania placówkami medycznymi oraz regulacji prawnych dotyczących leków. Konferencja odbędzie się w dniach 24-25 października 2011 roku w warszawskim hotelu Sheraton.

Medicover otwiera nowe placówki medyczne w Warszawie. Powstaną one przy Alejach Jerozolimskich oraz przy ulicy Wołoskiej. Do placówek tych zostaną przeniesione przychodnie działające obecnie w innych lokalizacjach.

Do Centrum Medycznego Ochota, które będzie się mieścić przy Alejach Jerozolimskim 96, zostanie przeniesione Centrum dotychczas funkcjonujące przy ulicy Bitwy Warszawskiej 1920 r. nr 18. Przeniesienie nastąpi 19 października br.

Do nowego Centrum Medycznego Wołoska zostanie przeniesiona placówka działająca na Ursynowie, przy Al. KEN 85. Zostanie ona zamknięta 27 października br. Jej otwarcie w nowym miejscu nastąpi 2 listopada br. Była to tymczasowa i najmniejsza placówka Medicovera.

Medicover opiekuję się w Polsce ponad 5 tysiącami firm i ponad 500 tysiącami pacjentów. Usługi w formie abonamentów i ubezpieczeń medycznych kierowane są zarówno do firm jak i klientów indywidualnych. Posiada własne szerokoprofilowe Centra w największych miastach Polski: Białymstoku, Bydgoszczy, Gdańsku, Gdyni, Gliwicach, Katowicach, Krakowie, Lublinie, Łodzi, Poznaniu, Szczecinie, Warszawie i Wrocławiu. Dwa lata temu został otwarty Szpital Medicover na warszawskim Wilanowie.

Wykorzystując kompetencję i doświadczenie Pracodawców Medycyny Prywatnej oraz naszych partnerów przygotowaliśmy we współpracy z Uczelnią Łazarskiego program w cyklu Szkolenia menedżerskie dla kadr zarządzających placówkami ochrony zdrowia:

„Metody i techniki menedżerskie w jednostkach ochrony zdrowia„
Moduł specjalistyczny w programie MBA w Ochronie Zdrowia
Kierownictwo naukowe Dr Robert Mołdach

Program szkolenia – modułu specjalistycznego w programie MBA w Ochronie Zdrowia Uczelni Łazarskiego ma na celu wyposażenie menedżerów ochrony zdrowia w konieczną wiedzę i praktyczne umiejętności w obszarze metod i technik menedżerskich. Umiejętne ich stosowane pozwala optymalnie kształtować rozwój placówek ochrony zdrowia oraz doskonalić ich efektywność oraz jakość usług. Tworzy też fundament wiedzy szczególnie przydatny w dobie transformacji sektora, którą zainicjowała ustawa o działalności medycznej. Osoby, które ukończą program, będą dobrze przygotowane, by rozwijać przedsiębiorstwo medyczne prowadzone w formie spółki kapitałowej.

Szkolenie prowadzić będą nasi członkowie i partnerzy, eksperci współtworzący nowoczesne przedsiębiorstwa medyczne, ich otoczenie rynkowe, kreatorzy przemian rynku ochrony zdrowia na przestrzeni ostatnich kilkunastu lat. Są to:

• Piotr Błaszczyński
• Mec. Maciej Gawroński
• Edyta Grabowska-Woźniak
• Jacek Graliński
• Dr Marzena Mazur
• Wojciech Mizerka
• Dr Robert Mołdach
• Elżbieta Ptak
• Michał Rybak
• Agnieszka Szpara
• Jakub Tatak
• Roman Walasiński
• Marek Wesołowski
• Mec. Aleksandra Widziewicz

Szkolenie umożliwi zdobycie wiedzy i wykształcenie umiejętności: 

Wiedza: w zakresie ładu informacyjnego, komunikacji wewnętrznej i zewnętrznej a także jakości. Uwzględnia przy tym wszechobecne we współczesnym świecie kwestie prawa. Przekazuje menedżerom zdrowia wiedzę, jak kształtować wewnętrzne i zewnętrze relacje prawne oraz dbać o bezpieczeństwo i szeroko rozumiany compliance .

Umiejętności twarde: zarządzanie wartością, zarządzanie wynikiem, określanie ram organizacji.

Umiejętności miękkie: rozwiązywanie sporów, doskonalenie kultury organizacyjnej, umiejętność wystąpień publicznych w momentach kryzysowych.

Organizacja szkolenia:

Wymiar godzinowy szkolenia 86 godzin., w tym 10 godzin frazeologii języka angielskiego z zakresu szkolenia;
Terminy sesji szkoleniowych: 22-23.10.2011; 05-06.11.2012; 19-20.11.2011; 03-04.12.2011; 17-18.12.2011
Miejsce szkolenia: Uczelnia Łazarskiego, ul. Świeradowska 43, Warszawa;

Opłaty:

cena szkolenia 3 500 zł. za osobę;
dla absolwentów Uczelni Łazarskiego 20% rabatu;

Więcej informacji o szkoleniu na stronie internetowej:
http://rekrutacja.lazarski.pl/ckp/studia-podyplomowe/akademia-menedzera/szkolenie-metody-i-techniki-menedzerskie-w-jednostakach-ochrony-zdrowia/

W dniu 4 sierpnia 2011r. w siedzibie Centrum Systemów Informacyjnych Ochrony Zdrowia odbyło się spotkanie warsztatowe dotyczące modelu współpracy CSIOZ z usługodawcami. Z wystosowanego przez dyrektora Centrum, pana Leszka Sikorskiego, zaproszenia przedstawicieli prywatnych Usługodawców zrzeszonych w Pracodwcach Medycny Prywatnej skorzystały firmy Enel-Med, Fado, Luxmed, Medicover, Pro Medica i Scanmed. Za strony Centrum w spotkaniu uczestniczyli eksperci CSIOZ oraz firmy Infovide Matrix. Dyskusja objęła jeden z kluczowych dla projektów P1 i P2 obszar modelu współpracy poniędzy operatorem Systemu Informacji Medycznej a usługodawcami. Wnioski wynikające z warsztatów uwzględnione będą w dalszych pracach nad projektami P1 i P2. Są także ważne dla samych usługodawców, gdyż pozwalają im skoordynować prace dostosowywacze z centralnym projektem realizowanym przez CSIOZ.

Utworzenie organu administracji rządowej zajmującego się wyceną świadczeń zdrowotnych finansowanych ze środków publicznych to właściwy kierunek. Jednak wykorzystanie  obowiązku statycznego do zbierania danych o kosztach, z nieokreśloną rolą Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, to ścieżka do nikąd.

W dobie deficytu środków publicznych i dynamicznie rosnących wyzwań zdrowotnych starzejącej się i wymagającej populacji, ustanowienie Agencji Taryfikacji Świadczeń Medycznych jest działaniem odpowiadającym współczesnym wyzwaniom. Jednak przedłożone do oceny rozwiązania nie realizują bądź nie wspierają ambitnych celów.

Algorytm wyceny

Na pierwszy plan wysuwa się brak propozycji algorytmu, jakim ma się posługiwać Agencja przy ustalaniu taryfy. Zbieraniu danych o kosztach powinien towarzyszyć pomiar jakości świadczeń. Tylko poprzez powiązanie jakości z kosztem można myśleć o wskazaniu optymalnej taryfy. W przeciwnym razie można jedynie operować pojęciem kosztów średnich, minimalnych lub maksymalnych.

Akceptacja programu badań

Projekt nie opisuje także w jaki sposób badanie statystyczne z zakresu kosztów realizacji świadczeń miałoby się znaleźć w Programie Badań Statystycznych Statystyki Publicznej ustalanym w drodze rozporządzenia przez Radę Ministrów. Ustawa zakłada bowiem wykorzystanie obowiązku statystycznego, którego zakres opiniuje działająca przy Prezesie Rady Ministrów Rada Statystyki na podstawie propozycji przygotowanej przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego.

Podmiot prowadzący badanie

Idąc dalej Agencja Taryfikacji nie może zastąpić Prezesa GUS w prowadzeniu samego badania statystycznego na gruncie ustawy o statystyce publicznej. Agencja nie spełnia ustawowego warunku – nie gromadzi w innym celu danych o kosztach świadczeń. Może co najwyżej takie badanie prowadzić wspólnie z Prezesem GUS. W regulacji konieczne jest doprecyzowanie, kto będzie organem prowadzącym badanie statystyczne statystyki publicznej – GUS, czy GUS łącznie z Agencją Taryfikacji.

Zapłata

Wyjaśnienia wymaga też zapłata GUS za współudział w realizacji badania. Ustawa o statystyce publicznej tego nie przewiduje. Tymczasem największy koszt regulacji mogą ponieść sami świadczeniodawcy. Prawo tylko w szczególnych przypadkach przewiduje odpłatność za wykonywanie stałych, dodatkowych czynności przygotowywania i przekazywania danych statystycznych. Nie ma miejsca na refinansowanie inwestycji w systemy informatyczne i szkolenia, a samo refinansowanie kosztów bieżących badania ma charakter opcjonalny.

Obowiązek statystyczny

Co prawda uzasadnienie do ustawy wspomina o umowach ze świadczeniodawcami tylko, że sama regulacja o tym milczy. Zamiast operować orężem obowiązku statystycznego, Minister Zdrowia powinien tworzyć warunki, w których dzielnie się informacją o koszcie dawałoby korzyść świadczeniodawcy. Nie powinno mieć charakteru kosztownej powinności, realizowanej na domiar złego w bliżej nieokreślonej konstelacji Rady Ministrów, Rady Statystyki, Prezesa GUS i samej Agencji Taryfikacji.

Dnia 16 grudnia 2004 roku Ogólnopolski Związek Pracodawców Prywatnej Służby Zdrowia (dziś Pracodawcy Medycyny Prywatnej) podczas pierwszego zgromadzenia ogólnego wybrał zarząd i przyjął kierunki działań. Organizacja zaczęła od aktywnego podejmowania nowych inicjatyw i zajęła trwałe miejsce w debacie dotyczącej przyszłości służby zdrowia.

W skład powołanego zarządu weszli przedstawiciele największych firm medycznych w Polsce. Pierwszym prezesem Związku został Marcin Halicki z firmy LUX MED, a jego wiceprezesami – Iwona Łaszcz z Centrum Medycznego LIM i Agnieszka Szpara z Medicover. Na członków zarządu powołano Marka Płoszczyńskiego z Centrum Medycznego Damiana i Małgorzatę Kowalską z Medycyny Rodzinnej.

Dziś działalność Związku toczy się wokół 3 głównych osi programowych – wspierania optymalnych rozwiązań prawnych dla zrównoważonego rozwoju opieki medycznej i medycyny prywatnej, identyfikowaniu najlepszych praktyk zarządzania placówkami medycznymi działającymi w oparciu o kodeks spółek handlowych oraz rozwoju oferty ciągłej edukacji menedżerów służby zdrowia.

19 kwietnia 2011 r. Walne Zgromadzenie Związku podjęło uchwałę o zmianie nazwy związku na Pracodawcy Medycyny Prywatnej. Na czele Związku stanęła Anna Rulkiewicz, prezes grupy LUX MED.

Walne zgromadzenie Ogólnopolskiego Związku Pracodawców Prywatnej Służby Zdrowia – Medycyna Prywatna podjęło uchwałę o zmianie nazwy Związku na Pracodawcy Medycyny Prywatnej.

Walne zgromadzenie Ogólnopolskiego Związku Pracodawców Prywatnej Służby Zdrowia – Medycyna Prywatna dokonało zmian w zarządzie. Na czele związku stanęła Anna Rulkiewicz, prezes grupy LUX MED.

Do zarządu dołączył dr n.med. Piotr Soszyński, dyrektor ds. medycznych, członek zarządu Medicover. Małgorzata Kowalska, dotychczasowa prezes Związku, objęła funkcję wiceprezesa. „Zmiany w zarządzie odzwierciedlają strukturę naszych członków i wspierają dalszy zrównoważony rozwój Związku” – powiedziała nowo powołana prezes zarządu Anna Rulkiewicz.

Związek reprezentuje interesy pracodawców ochrony zdrowia – świadczeniodawców, dla których organem założycielskim jest podmiot prywatny. Aktywnie uczestniczy w dialogu społecznym, w procesie legislacji, kontraktowania i transformacji systemu opieki zdrowotnej, broniąc równych praw, wspierając nowoczesne odpowiadające współczesnym wymogom regulacje. Związek jest członkiem Pracodawców RP i razem z Ogólnopolskim Stowarzyszeniem Szpitali Prywatnych (OSSP) oraz Ogólnopolskim Stowarzyszeniem Niepublicznych Szpitali Samorządowych, tworzy korporację ?Zdrowe Zdrowie” – forum dialogu ochrony zdrowia, zrzeszające szpitale samorządowe działające w formie spółki kapitałowej oraz podmioty niepubliczne.

Należy określić miejsce świadczeń finansowanych w ramach dodatkowego ubezpieczenia zdrowotnego w systemie zdrowia publicznego. Projekt ustawy tego tematu nie porusza. Czyni ustawę prezentem dla bogatych, a nie taka miała być jej intencja!

Postulat mówiący, że dodatkowe ubezpieczenia zdrowotne winny być elementem wspierającym system zdrowia publicznego, wydaje się być naturalny i oczekiwany. Nie chodzi bowiem o to, by dla wąskiej grupy tworzyć ekskluzywne produkty ubezpieczeniowe. Cel jest o wiele szerszy i zupełnie innej jakości. Dodatkowe ubezpieczenia zdrowotne powinny wzmacniać poziom opieki zdrowotnej szerokiej grupy obywateli. Winny wpisywać się w pespektywę zdrowia publicznego i rolę państwa realizującego jedno z podstawowych praw obywatelskich – prawo do opieki zdrowotnej.

Tak byłoby, gdyby zadania realizowane przez ubezpieczycieli były skorelowane z zadaniami systemu publicznego. Biorąc jako przykład Narodowy Fundusz Zdrowia, uczestniczą w tym procesie różne osoby i podmioty. Konsultanci krajowi weryfikują przedmiot świadczeń finansowanych ze środków publicznych, warunki oceny ofert i warunki wymagane od świadczeniodawców. Mogą wnioskować do Ministra Zdrowia o zmianę poziomu lub zakresu finansowania danego świadczenia. Prezes Agencji Oceny Technologii Medycznych ma obowiązek zasięgnięcia opinii właściwego konsultanta w sprawie rekomendacji dla danego świadczenia pod względem możliwości jego zakwalifikowania, jako świadczenia gwarantowanego, wraz z określeniem poziomu finansowania. Wreszcie Minister Zdrowia kwalifikuje dane świadczenie, jako świadczenie gwarantowane po uzyskaniu rekomendacji Prezesa Agencji. Dla pełnej jasności – nie jest to system idealny, jednak stanowi przemyślaną całość.

A jako to wygląda w projekcie ustawy o dodatkowych ubezpieczeniach zdrowotnych? Zakres świadczeń medycznych określają ogólne warunki umów dodatkowego ubezpieczenia zdrowotnego. Te jak i generalnie działalność ubezpieczyciela podlega nadzorowi Komisji Nadzoru Finansowego. Zakres szczegółowy tego nadzoru definiuje ustawa o nadzorze ubezpieczeniowym i emerytalnym oraz Rzeczniku Ubezpieczonych, która w Art. 3 mówi między innymi, że celem nadzoru jest ochrona interesów ubezpieczonych. W tym wypadku interesem osoby ubezpieczonej jest jej zdrowie, a dokładniej – należyte wykonanie zobowiązań ubezpieczyciela w zakresie realizacji świadczeń zdrowotnych lub odszkodowań pieniężnych przeznaczonych na ten cel. Różnica w swobodzie kreowania zakresów świadczeń, ich jakości i budżetów przez NFZ i ubezpieczycieli jest nader widoczna. Czy można oczekiwać od KNF, że spojrzy na ubezpieczycieli także przez pryzmat zdrowia publicznego? Chyba nie było takiej intencji. A jeśli jednak, to jest to potężne wyzwanie. Idąc dalej, odpowiedzialność ubezpieczyciela za realizację zadań jednostek organizacyjnych służby medycyny pracy – kolejnego filaru systemu zdrowia publicznego, nie jest w projekcie sprecyzowana. Jak w praktyce ma wyglądać współpraca z ubezpieczycielem wojewódzkich ośrodków medycyny pracy – czy mają składać skargi do Komisji Nadzoru Finansowego? Pewnie tak.

Najbardziej zaskakująca jest jednak niefrasobliwość regulacji w zakresie opieki nad osobami nieobjętymi ubezpieczeniem prywatnym. Brak jest kluczowych mechanizmów kształtujących strukturę produktów ubezpieczeniowych i rozłożenie ryzyk. Ich obecność podniosłaby dostępność prywatnego ubezpieczenia zdrowotnego dla osób o niższych dochodach, bogatszych, ale schorowanych, młodych, lecz przewlekle chorych. Poza nader rozbudowaną ochroną przed hipotetycznym zawłaszczaniem przez ubezpieczycieli infrastruktury ochrony zdrowia, brak w projekcie ustawy słowa, jak mają współistnieć z płatnikami publicznymi. Silny regulator w konstelacji płatników publicznych i prywatnych, mający przełożenie na jednych i na drugich, to absolutna podstawa sprawnego systemu zdrowia publicznego. W obecnej propozycji nie jest to NFZ ani AOTM. Raczej także nie KNF. Także nie Minister Zdrowia. Jest miejsce i czas, by to centralne ogniwo odpowiednio w ustawie uwzględnić, wydzielając lub powołując odpowiedni organ. Przydałby się także narodowemu płatnikowi. Zastanawia jedynie dlaczego o sprawie tak kluczowej, jak spójny system zdrowia publicznego gwarantowany przez silnego regulatora obejmującego całość sektora, mają pamiętać partnerzy społeczni, a zapomina Ministerstwo Zdrowia.

Robert Mołdach

Pragniemy zaprosić Państwa na konferencję „Bezpieczny pacjent – bezpieczny lekarz – bezpieczny szpital” organizowaną przez naszego partnera firmę Wolters Kluwer pod patronatem honorowym OZPPSZ Medycyna Prywatna, która odbędzie się 30 marca br. w Warszawie. Konferencja jest poświęcona super ważnemu problemowi zdarzeń niepożądanych w opiece nad pacjentami. To jedna z białych plam w naszym systemie ochrony zdrowia. Współorganizatorem jest Naczelna Izba Lekarska. Link do konferencji http://www.abc.com.pl/bezpiecznypacjent/.

Bezpieczeństwo leczenia jest bardzo ważnym i coraz bardziej uświadamianym aspektem funkcjonowania ochrony zdrowia. Problem zdarzeń niepożądanych w opiece nad pacjentami jest coraz częściej podnoszony w środkach masowego przekazu. Niewłaściwe podejście do tych spraw podważa zaufanie pacjentów – fundament terapeutycznej relacji pacjent-lekarz. Konieczne jest więc budowanie kultury postępowania w przypadkach zdarzeń niepożądanych (w tym błędów medycznych), poprzez wdrożenie zasad właściwego informowania pacjentów i ich bliskich, wyrażania współczucia/przeprosin oraz przyznawania rekompensaty. Zasady te można oprzeć na amerykańskim modelu „Sorry Works!” („Przykro mi działa”)

Zapraszamy osoby zarządzające zakładami opieki zdrowotnej i osoby nadzorujące przebieg procesu leczniczego (dyrektorów ds. lecznictwa), a także osoby zapewniające obsługę prawną zakładów opieki zdrowotnej, rzeczników odpowiedzialności zawodowej i rzeczników praw pacjenta

Konferencja odbędzie się w Sali Starzyńskiego, w Pałacu Kultury i Nauki na Pl. Defilad 1 w Warszawie. WIęcej informacji na stronie konferencji.

W styczniu 2011 roku w Lublinie zostało zawarte porozumienie podpisane przez szpitale publiczne zrzeszone w Konwencie Szpitali Wojewódzkich, Klinicznych i Resortowych Miasta Lublin. Celem porozumienia jest wypowiedzenie przez te szpitale wszystkim niepublicznym placówkom umów na zabezpieczenie, realizację oraz podwykonawstwo świadczeń zdrowotnych.

Sygnatariusze nie ukrywają, że celem porozumienia jest wyeliminowanie konkurencji, jaką stanowią dla placówek publicznych podmioty niepubliczne. Zdają się przy tym zapominać, że współpraca szpitali jest naturalnym zjawiskiem. Jej zakłócanie poprzez zawieranie zmowy rynkowej przez jedną grupę podmiotów przeciw innej jest praktyką niespotykaną. Narusza ona prawo równości rynkowej podmiotów, prawo sprawiedliwej konkurencji. Narusza także prawo równego dostępu do dobra publicznego oraz harmonijne relacje gospodarcze i ukształtowany zwyczaj rynkowy.

Jako Ogólnopolski Związek Pracodawców Prywtanej Służby Zdrowia nie możemy zgodzić się na budowanie karteli w celu eliminowania konkurencji. Nie możemy akceptować krycia nieudolnego zarządzania poprzez tworzenie barier rynkowych. Nie możemy akceptować zagarniania dobra publicznego przez grupę podmiotów, która sprawuje nad nim kontrolę. Jako odpowiedzialny partner społeczny sprzeciwiamy się działaniom, które prowadzą do nieoptymalnego wykorzystania środków publicznych. Z troską podchodzimy do problemu pacjentów, którzy poniosą największy bo bezcenny koszt tych działań.

Podmiot publiczny nie może wykorzystywać uprzywilejowanej pozycji, by pożytkować publiczne środki tylko do własnej działalności, jeśli nie ma możliwości lub co gorsza nie potrafi ich w pełni zagospodarować. W ubiegłym roku publiczne szpitale w Lublinie otrzymały dotacje samorządu opiewające na 26 milionów złotych. Pieniądze te pochodziły z podatków i zostały przeznaczone m.in. na zakup sprzętu, wybudowanie i wyposażanie AOiT-ów. Świadczeniodawcy niepubliczni mają prawo równego dostępu do tej infrastruktury na zasadach rynkowych.

Działanie Konwentu Szpitali Wojewódzkich, Klinicznych i Resortowych Miasta Lublin nosi znamiona łamania ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów, dlatego też popieramy inicjaywę Pracodawców RP zawiadomienia o takich praktykach UOKiK. Oczekujemy także reakcji Wojewódzkiego Oddziału NFZ, który przy kontraktowaniu powinien dbać o odpowiedni poziom konkurencji. Kontynuacja praktyk monopolistycznych może spowodować, że w przyszłości czyniące to szpitale mogą wymuszać znacznie wyższą wycenę punktu, a w województwie nie będzie możliwości zakontraktowania wymaganej liczby usług o odpowiedniej jakości i dostępności.

Robert Mołdach
Dyrektor OZPPSZ 

Nowelizacja ustawy o podatku od towarów i usług wprowadza nową definicję usługi medycznej zwolnionej z VAT. Przepis oznacza, że od 01.01.2011 zwolnieniu nie podlegają wszystkie usługi zdrowotne.

Zwolnieniu polegają jedynie te usługi, których celem jest profilaktyka, zachowanie, ratowanie, przywracanie i poprawa zdrowia. Ograniczenie zwolnienia nakazuje od dnia 1 stycznia 2011 r. stosować podstawową stawkę VAT 23% w szeregu sytuacjach. Dotyczą one np. usług badań genetycznych wykonywanych w celu stwierdzenia pokrewieństwa, ponieważ nie służą one szeroko rozumianemu ratowaniu zdrowia. Podobnie pobieranie, badanie, przetwarzanie i przechowywanie komórek macierzystych z krwi pępowinowej noworodka na potrzeby terapii w przyszłości podlega VAT, gdyż nie jest związane z istniejącą dziś chorobą tylko hipotetycznym wydarzeniem w przyszłości. Idąc dalej trudno przyjąć, że procedura in vitro służy poprawie zdrowia lub ratowaniu życia, więc wydaje się, że także i ona jest objęta VAT.

Większy problem interpretacyjny stanowią jednak procedury, które oceniać należy odmiennie zależnie od indywidualnego stanu zdrowia pacjenta. Nie ulega wątpliwości, że operacje plastyczne o charakterze rekonstrukcyjnym, przywracające kształt i wizerunek po urazie lub chorobie, z podatku VAT będą zwolnione. Natomiast operacje plastyczne o charakterze estetycznym nie służą poprawie zdrowia tylko poprawie wyglądu. No chyba, że dokonamy tu podziału na operacje przywracające wygląd zdrowej młodej osoby zwolnione z VAT i operacje dokonujące poprawy wyglądu na inny – lepszy, VAT podlegające.

Generalnie słowa „przywracanie zdrowia” wymykają się czytelnej interpretacji. Jeśli uznać, że mają być rozumiane szeroko, czyli nie tylko do stanu sprzed choroby ale także stanu z okresu młodości, to części problemu z chirurgią plastyczną nie ma. Nie ma go także w przypadku zabiegów chirurgii refrakcyjnej rogówki przywracających ostrość widzenia. Podobnie ze stomatologią estetyczną i szeregiem dziedzin współczesnej medycyny, z których zdobyczy czerpiemy przywracając nie tylko zdrowie ale i podnosząc nasz standard życia.

Gdyby jednak słowa ustawy traktować wąsko, a taki jest nakaz interpretacji w zakresie zwolnień podatkowych, to zrodzi się tu szeroki problem społeczny i gospodarczy. Nie pomagają użyte w ustawie słowa „poprawa zdrowia” odnoszące się generalnie do osoby uważanej za zdrową. Nie wiadomo bowiem, czy chodzi o poprawę zdrowia kompensującą powolną degradację organizmu z wiekiem, czy poprawę przekraczającą stan normalny. Klasycznym przykładem tego jest medycyna sportowa i wszelkie zabiegi zdrowotne związane z wyczynem. Czy to jest poprawa zdrowia czy już jego ulepszenie?

Jedno jest pewne – słów „ulepszenie zdrowia” w ustawie nie ma. Wydaje się, że ustawodawca nie sprostał problemom definicyjnym sektora zdrowia. Mimo, że w uzasadnieniu nawiązał do art. 132(1)(b) i (c) dyrektywy 2006/112/WE (tzw. Dyrektywy VAT), a także ukształtowanej w wyrokach ETS linii orzeczniczej, to jednak nieprecyzyjną definicją, całkowicie odmienną niż zastosowana w Dyrektywie VAT, spowodował poważne problemy interpretacyjne. Bo jeśli faktycznie od 01.01.2011 sektor ochrony zdrowia ma czytać literalnie ustawę VAT, to ma z tym problem. Prawo powinno być jasne. Kolejny raz takim nie jest.

Robert Mołdach

Wzmożona aktywność Mazowieckiego Oddziału Wojewódzkiego NFZ w kontrolowaniu ordynacji lekarskich oraz prawidłowości wystawiania recept na leki i materiały medyczne refundowane ze środków publicznych budzi poważne zastrzeżenia w zakresie rzeczywistego celu kontroli, profesjonalizmu kontrolerów i zgodności podejmowanych działań z prawem.

Zmieniające się uwarunkowania działalności placówek medycznych w Polsce, stawiają je przed nowymi wyzwaniami i wymagają od nich stosowania nowoczesnych rozwiązań. Placówki finansowane z budżetu państwa konfrontowane są z potrzebami dzisiejszego rynku. Efektem jest dynamiczny rozwój szpitali niepublicznych prywatnych praktyk lekarskich, a także przychodni sieciowych skupiających lekarzy wielu specjalności. Sytuacja taka powoduje, że coraz więcej pacjentów korzysta z usług, które najczęściej finansują z własnej kieszeni. Czy jest to efekt wzmożonej konkurencji na rynku, czy umiejętnie prowadzonego przez placówki prywatne marketingu? Jakie znaczenie mają działania marketingowe i PR dla placówek opieki zdrowotnej? Czy służą one jedynie pozyskiwaniu pacjentów w celu zwiększenia zysków prywatnych jednostek, czy jest to działanie na rzecz polityki prozdrowotnej kraju?

Na te i inne pytania odpowiadali specjaliści podczas organizowanej przez Wolters Kluwer Polska pod patronatem OZPPSZ  26 sierpnia w godzinach 13-14.30, debaty internetowej. Byli to m. in. Prezes Naczelnej Rady Lekarskiej dr Maciej Hamankiewicz, Dyrektor Zarządzający OZPPSZ, ekspert ds. zdrowia Pracodawców RP – dr Robert Mołdach oraz dr nauk ekonomicznych Elżbieta Majchrzak-Kłokocka – Kierownik Działu Zarządzania, Marketingu i Promocji Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego w Olsztynie

Pełen zapis debaty pod adresem http://www.abc.com.pl/marketing/index.php

Domaganie się zapłaty podatku PIT od wartości otrzymanego lub postawionego do dyspozycji pracownika świadczenia medycznego opłaconego przez pracodawcę jest strzałem w stopę Ministra Finansów – powiedział Robert Mołdach w czasie programu gospodarczego w TV Biznes. Problem może dotyczyć nawet 750 tyś. pracowników i wymagać korekty list płac 10 lat wstecz, ze względu na zobowiązania wobec ZUS. Co interesujące, ci podatnicy, których pracodawcy uzyskali od naczelników izb skarbowych przed lipcem 2007 roku korzystne interpretacje, są zwolnieni z obowiązku zapłaty zaległego podatku. Pozostali winni go zapłacić. To nie jest działanie budujące zaufanie do instytucji Państwa. Niezbędna jest abolicja podatkowa, która jednak może oznaczać dla Ministerstwa Finansów problem związany ze zwrotem podatku tym podatnikom, którzy go już zapłacili. Koszt takiego stanowiska Ministra Finansów będzie wysoki. Dobrze, by nie został przerzucony na pacjentów.